ตอนที่แล้วตอนต่อไป“นั่น คือ เฟิง เชี่ยนเชี่ยน สินะ “
‘หลง ยี่’ เงี่ยหูฟังเสียงนั้น และสุดท้ายก็รู้ตัวตนของฝ่ายตรงข้าม ทักษะที่ ‘เฟิง เชี่ยนเชี่ยน’ใช้ เป็นทักษะเดียวกับที่’ ฉิน เทียนขู’เคยใช้ คลื่นลมซวนพิฆาต เพราะ นางลอบโจมตีอย่างเงียบๆ จากที่ไกลๆได้ ดังนั้นมันจึงมิได้มีพลังทำลายมากเท่าไหร่
‘หลงยี่’จึงมิได้หลบ เพราะจากความแข็งแกร่งของกระดูกและร่างกายของมันที่ใช้ร่างมารทรราชนั้น ทำให้มันเผชิญหน้ากับพลังนั้นโดยไม่รับบาดเจ็บเลย
“เจ้าปล่อยให้ข้ารอเสียนานเลยนะ “
‘หลง ยี่’ กล่าวเย้ยหยัน มันได้รวบรวมซวนฉี จากร่างกายมัน และเพียงพริบตาเดียว มันก็เคลื่อนตัวไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
‘หลงยี่’ ใช้ได้ก้าวพริบตา ข้ามระยะทางมา 30 ฟุต โดยหายไปจากสายตาของผู้คนในทันทีเลย ต่อมานั้น ร่างของ’หลง ยี่’ ก็มาปรากฏด้านหลัง ของ’เฟิง เชี่ยนเชี่ยน’ และหมัดที่แข็งแกร่งของมันพุ่งเข้าไปยังหลังของนาง
“อะไรกัน”
‘เฟิง เชี่ยนเชี่ยน’ตกใจมากหลังจากที่ได้เห็นความเร็วของ’หลงยี่’ แต่นางนั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญในระดับวู่เต้าลำดับที่ 7 แล้ว ดังนั้นนางจึงไม่ตื่นตระหนกมากนักและใช้ทักษะที่มีระดับสูงกว่า
“ทะยานข้ามเวหา “
( star trek ใช่ป่ะเนี่ย : Mari)
‘เฟิง เชี่ยนเชี่ยน’ นั้นบรรลุ ทะยานข้ามเวหา ระดับสูงสุดแล้ว และ ซวนฉี ในในขณะนั้นเองซวนฉีได้ไหลออกมาจากตัวนาง และทำให้เกิด ระลอกคลื่นลมและพุ่งเข้าไปยัง’หลงยี่’ทันที เมื่อ’หลงยี่’ถูกคลื่นลมนั้นเข้าไป มันจึงถูกผลักให้ถอยออกมา 1 ก้าว
หลังจากมาถึงระดับสูงสุดของ”ทะยานข้ามเวหา” ผลของมันไม่ได้กีดขวางการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น แต่อาจจะคว่ำและสลัดฝ่ายตรงข้ามได้อย่างรุนแรง
ในความจริง ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ที่อ่อนแอจะได้รับบาดแผลจากกาารสั่นอากาศให้กระเพื่อม ขณะที่’หลงยี่’ได้ฝึกร่างมารทรราชย์ถึงระดับต้าเฉิง ซึ่งมันไม่ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะนี้ มันดูเหมือนว่าคอยแอบโจมตีทันทีและปล่อยหมัดสู่ด้านหลังนาง
“หลงยี่ เจ้าหลอกพี่ชายข้า ดังนั้นตอนนี้ ข้าจะเอาชีวิตเจ้า!”
‘เฟิง เชียนเชียน’กล่าวด้วยเสียงเย็นชา ผมยาวของนางปลิวในอากาศและนางดูราวกับภูตผีที่ผูกพยาบาท! ไม่แปลกใจ นับแต่นางเข้าไปยังอุทยานโสมป่าโบราณ นางได้ติดตาม’หลงยี่’เป็นเวลานานและตอนนี้ในที่สุดนางได้ปรากฏตัวออกมา นางต้องการชีวิตของมัน!
“ชีวิตข้า เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำได้หรือ?”
‘หลงยี่’พูดพร้อมยิ้มอย่างหยิ่งยโส
“แค่พึ่งพาพลังวู่เต้าระดับ6 มิอาจทำให้เจ้ารอดพ้นเงื้อมมือข้าไปได้หรอก”
‘เฟิงเชียนเชียน’พูดด้วยสีหน้าที่มั่นใจมาก
“เช่นนั้นเจ้าก็ลองดู”
‘หลงยี่’ยักไหล่
“ทักษะก้าวกระพริบตาของเจ้าน่าจะอยู่ในระดับต้าเฉิง ซึ่งมันทำให้เจ้าหนีไปได้ไวก็จริงแต่ก็มิได้มากนัก ต่อมาทักษะเสริมความแข็งแกร่งที่เจ้าฝึกฝนมาอย่างร่างมารทรราชย์นั้นช่างดูไร้ประโยชน์ยิ่ง ข้าล่ะอยากรู้จริงๆว่าเจ้าจะมีอะไรมาให้ข้าดูอีก”
‘เฟิงเชียนเชียน’พูดอย่างดูถูก และพุ่งตรงไปหา ด้วยทักษะทะยานข้ามเวหา ที่ทำให้บริเวณรอบๆที่นางเคลื่อนที่ผ่านนั้นเกิดการสั่นสะเทือนขึ้น ‘เฟิงเชียนเชียน’ที่พุ่งตรงเข้าไปหาหลงยี่นั้นได้ใช้ฝ่ามือโจมตีไปที่’หลงยี่’
ฝ่ามือของนางเปี่ยมล้นไปด้วยพลังที่เล็งไปยังหัวของ’หลงยี่’
“คลื่นลมซวนพิฆาต”
พลังฝ่ามือของนางที่เปร่งพลังที่น่ากลัวนั้นยากจะกล่าวถึง และมีพลังมากมายมหาศาลซึ่งเท่ากับ 60000-70000 จิน และฝ่ามือของนางได้ปะทะเข้ากับร่างของ’หลงยี่’ ถึงแม้ร่างกายของ’หลงยี่’จะแข็งแกร่งมากเพียงใด นางมั่นใจว่าจะต้องโดนฝ่ามือของนางทำลายอย่างไม่เหลือซากเป็นแน่
‘เฟิงเชียนเชียน’ คิดว่าถึงจะเป็น’หลงยี่’ที่ฝึกทักษะร่างมารทรราชย์ ก็มิอาจจะแข็งแกร่งได้เหมือนกับหินผา ทางเดียวที่’หลงยี่’จะรอดพ้นคือมันจำเป็นต้องเพิ่มความเร็วและหลบการโจมตีนี้ ไม่อย่างงั้นมันจะต้องตายเป็นแน่
เมื่อปะทะเข้ากับทักษะสังหารของ’เฟิงเซียนเซียน’
‘หลงยี่’แค่นเสียง
“ก้าวกระพริบตา รองเท้าวายุเหมันต์”
‘หลงยี่’ได้ใช้ทักษะก้าวกระพริบตา ควบคู่กับรองเท้าวายุเหมันต์ ทำให้ความเร็วของมันนั้นเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ด้วยพลังของก้าวกระพริบตาระดับต้าเฉิง และพลังจากรองเท้าวายุเหมันต์ ทำให้ความเร็วของ’หลงยี่’นั้นมากกว่า’เฟิงเชียนเชียน’
ฉวั๋ะ!! มือถูกล้อมโดย กระแสลมจากพลังของทะยานเวหา ฝ่ามือของ’เฟิงเชียนเชียน’มิได้ปะทะกับสิ่งใดและทำให้การโจมตีของนางเสียเปล่าทำให้นางรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก ทำไมไอขยะนี่ถึงได้เคลื่อนไหวได้เร็วยิ่งนัก
แน่นอน! เพราะศาสตราวุธไงล่ะ
‘เฟิงเชียนเชียน’ เห็นรองเท้าวายุเหมันต์ ที่เท้าของ’หลงยี่’ และสีขาวราวกับหิมะที่สามารถมองเห็นและรับรู้ได้โดยง่าย ปกติแล้ว รองเท้าวายุเหมันต์ จะคล้ายกับรองเท้าธรรมดา แต่ด้วยตอนที่เพิ่มพลังความเร็วให้กับเจ้าของ ทำให้รองเท้านั้นถูกปกคลุมไปด้วย หิมะและน้ำแข้ง
ซึ่งมันไม่ได้มีไว้เพื่อความสวยงามเท่านั้น ยังเพิ่มความว่องไวให้กับผู้ใช้ด้วย
“การเพิ่มความเร็วของศาสตราวุธนี้ช่างดียิ่งนัก ถึงแม้จะเป็นศาตราวุธระดับต่ำ แต่ก็ยังเป็นของหายากและไม่สามารถประเมินค่าได้ ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไอขยะนี่จะมีสมบัติที่ไม่เข้ากับตัวมันเลยเช่นนี้”
‘เฟิงเชียนเชียน’รู้สึกอยากจะฆ่า’หลงยี่’มากขึ้นไปอีก ทำให้นางตัดสินใจที่จะใช้ศาตราวุธของเธอเพื่อที่จะฆ่า’หลงยี่’
ในฐานะที่เป็นศิษย์ชั้นในของนิกายเจิ้นเทียน นางย่อมได้รับศาตราวุธเป็นของรางวัลอยู่แล้ว ศาตราวุธของนาง มีชื่อว่า‘ถุงมือวิญญาณพเนจร’และนอกจากพลังของมันนางยังฝึกฝนทักษะ ฝ่ามือทลายวิญญาณ ที่เป็นทักษะระดับสูง และถ้าหากเธอต้องการที่จะฆ่าหลงยี่นั้นมันก็เป็นเรื่องที่ง่ายนิดเดียว
นางใส่ศาตราวุธไว้ที่มือขวาของนาง และนางก็รีบมุ่งตรงไปทาง’หลงยี่’ในทันที
“แสดงให้ข้าเห็นว่าเจ้าจะหนีไปได้อย่างไร”
‘เฟิงเชียนเชียน’แค่นเสียงและ หมอกสีดำได้ออกมาจากมือของนางพุ่งตรงไปหา’หลงยี่’ และได้ล้อมมันเอาไว้ ฝ่ามือทลายวิญญาณเป็นทักษะระดับสูง และสามารถสร้างกรงเล็บวิญญาณและหมอกดำ ที่สามารถแยกออกจากร่างกายได้ และกำลังขัดขวางการเคลื่อนที่ของศัตรู
สีหน้าของ’หลงยี่’เปลี่ยนไป ในตอนนี้มันทราบแล้วว่า’เฟิงเชียนเชียน’นั้นต้องการที่จะฆ่ามันจริงๆ
“ตาย!!”
พลังของ หมัดแรกที่มีพลังถึง 100,000 จิน หากมันปะทะเข้ากับ’หลงยี่’ ‘หลงยี่’ไม่มีทางที่จะมีชีวิตต่อไปได้อย่างแน่นอน
ปั้ง ! การโจมตีของ’เฟิงเชียนเชียน’นั้น ปะทะเข้ากับหัวของ’หลงยี่’ แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ตกใจที่ร่างของ’หลงยี่’นั้นเป็นเพียงแค่เงาที่หลงเหลืออยู่ของมันเท่านั้น ก่อนที่’เฟิงเชียนเชียน’จะโจมตีถูกมัน ร่างของมันก็ค่อยๆจางและหายไป
“บ้าน่ะ ก้าวกระพริบตาระดับสูงสุด? “
เมือ’เฟิงเชียนเชียน’ เข้าใจทุกสิ่งที่อย่างใบหน้าของนางก็เปลี่ยนไปอย่างมาก แต่ตอนนี้นางไม่มีเวลาที่จะมายืนงงอยู่ อำนาจจิตเร้นลับอันน่าเกรงขามกดทับการเคลื่อนไหวของนางไว้ ซึ่งแม้ว่านางจะมีความแข็งแกร่งระดับวู่เต้าขั้นที่ 7 การเคลื่อนไหวของนางก็ยังถูกยับยั้งจากของอำนาจจิตเร้นลับโดยสมบูรณ์
เมื่อนั้นร่างของ’หลงยี่’ ได้ปรากฏตัวขึ้นมาด้านหลังของนาง มันใช้พลังของตราเก้ามังกรซ่อน ที่เปี่ยมไปด้วยพลังไปที่กำปั้นของมันที่ต่อยไปที่’เฟิงเชียนเชียน’ทำให้ร่างของนางกระเด็นลอยออกไปไกล
ร่างของ’เฟิงเชียนเชียน’ลอยออกไปกว่า 100 ฟีต ไปบนฟ้าและตกลงมายังพื้นดิน นางกระอักเลือดออกมาและรู้สึกได้ถึงอาการบาดเจ็บ
……………………
แปลโดยทีมงาน DME
Eins : ฉากต่อสู้ ผมนี่ได้แต่ดำน้ำปลูกปะการังเลยหะ ไม่ถนัดจริงๆ
Marionette : หวังว่าคงถูกใจหลายๆท่านนะครับ เจอของดีเข้าไปขนาดนี้ ถถถถ
ที่มา: