แม้ว่าย่างก้าวไร้เงาจะใช้ได้เพียงชั่วคราวแต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเย่เฟิง เขาพุ่งตัวไปข้างหน้ากว่า 20 เมตร และหยุดตรงหน้าของชายหน้าบาก ขณะที่ชายหน้าบากกำลังจะเหนี่ยวไกปืน ‘เย่เฟิง’ปล่อยหมัดใส่มือข้างที่ถือปืน จนมันกระเด็นออกจากมือของอีกฝ่าย ก่อนที่เขาจะควบแน่นเจินฉีเข้าไปในแหวนดาบมังกรโบราณ
 
ปัง! ประกายแสงสีแดงของฉีพุ่งที่ออกมา ควบแน่นกลายเป็นดาบสองคมสีแดง พร้อมกับพุ่งเข้าแทงใส่อกของหญิงโสเภณี
 
“ฉึก!”
 
ดวงตาของเธอนั้นเบิกกว้างอย่างตกตะลึง ตั้งแต่เธอติดตามชายหน้าบากมา เธอเคยเห็นคนตายมามากมายและเธอฆ่าก็คนมาแล้วนับไม่ถ้วนเช่นกัน แต่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันตายของเธอจะมาถึงเร็วขนาดนี้
 
ร่างอันไร้เรี่ยวแรงของหญิงสาวล้มลงไปบนพื้น แหวนดาบมังกรโบราณส่งคืนเจินฉีกลับมาทันทีหลังจากที่มันลอบสังหารเสร็จอย่างรวดเร็ว ในขณะที่มือของเย่เฟิงยังคงคว้าคอของชายหน้าบากไว้แน่น
 
แม้ว่าชายหน้าบากจะยืนอยู่ข้างๆ’เย่เฟิง’ แต่เขาไม่เห็นเลยว่า’เย่เฟิง’สังหารหญิงสาวคนนี้ได้อย่างไร!  ลักษณะแผลเป็นของชายหน้าบากอยู่ที่ระหว่างหูและขอบขากรรไกรล่าง รอยแผลอันทรงเกรียติจากรอยมีดจากตาขวาไปยังมุมปากซ้าย ทำให้เขาดูดุร้ายดุจนักรบที่เข็มแข็ง
 
แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อมีคนถูกฆ่าต่อหน้าเขา มันย่อมเป็นเรื่องยากในการยับยั้งความหวาดกลัวในใจของตัวเอง
 

 
“กินนี่ซะ”
 
‘เย่เฟิง’ดึงเม็ดยาสีดำที่ทำจากหญ้าใบทองยัดใส่ปากของชายหน้าบากโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ชายหน้าบากไม่มีโอกาสได้ตอบสนองในสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย
 

 
“แกเป็นใคร แกเอาอะไรให้ฉันกิน!”
 
ชายหน้าบากกัดฟันถาม
 

 
“หึ เดี๋ยวก็รู้”
 
‘เย่เฟิง’ยิ้ม และปล่อยมือออกจากลำคอของอีกฝ่ายก่อนจะโบกมือตามสบาย ชายหน้าบากมองไปยังสาวสวยที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น เขาเห็นเลือดของเธอพุ่งออกจากหน้าอกครึ่งเปลื่อยเปล่า แต่นั้นกลับไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจ สิ่งที่เขาสนใจคือปืนพกที่หล่นอยู่อีกด้านหนึ่ง
 
ก่อนหน้านี้ หาก’เย่เฟิง’ช้ากว่านี้อีกเพียงนิดเดียว แล้วอีกฝ่ายสามารถเหนี่ยวไกปืนได้คนที่จะอันตรายจะเป็นเขาเสียเอง โชคยังดีที่อีกฝ่ายมัวแต่ตกตะลึงกับทักษะย่างก้าวไร้เงาที่เขาใช้ออกมา  เวลานี้ ‘เย่เฟิง’ใช้เจินฉีในตัวของเขาไปเกือบหมดแล้ว และในขณะที่ชายหน้าบากกำลังครุ่นคิดว่าเย่เฟิงสามารถหลบกระสุนปืนของเขาได้อย่างไร
 
ยาภายในท้องก็เริ่มออกฤทธิ์ มันทำให้เขาเจ็บปวดราวกับว่าถูกฟาดด้วยของแข็งไปทั้งตัว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะยาเม็ดสีดำเม็ดนั้น ‘เย่เฟิง’ไม่ได้สนใจอาการของชายหน้าบากแต่อย่างใด เขาเดินไปเก็บปืนพกที่ตกอยู่บนพื้นและหยิบมันขึ้นมา ขณะที่เขากำลังควงปืนเล่นอยู่นั้น จู่ๆเขาก็หันปากกระบอกปืนไปยังประตู
 

 
“เข้ามาข้างใน แล้วปิดประตูด้วย”
 
เมื่อชายชุดดำเปิดประตูเข้ามา เขาถึงกับตะลึงในสิ่งที่เห็น หัวหน้าของเขาถูกจัดการในเวลาแค่ไม่กี่วินาทีอย่างนั้นงั้นรึ? แล้วภาพติดตาของเจ้าเด็กนี่อีก? มันสามารถหลบกระสุนได้อย่างไร? ชายชุดดำถึงกับมึนงงและไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น
 
แต่ในเวลานี้ ปากกระบองปืนในมือของ’เย่เฟิง’เล็งมาทางเขาอยู่ เมื่อชายชุดดำเห็นสาวสวยนอนจมกองเลือดอยู่นั้น เขาไม่สงสัยแม้แต่น้อยว่าหากเขาวิ่งหนีไปตอนนี้ เจ้าเด็กนี่ต้องลั่นไกใส่เขาโดยไม่ลังเลอย่างแน่นอน
 
และเขาก็ไม่ได้มีทักษะหลบกระสุนเหมือนมันเสียด้วย ดังนั้น เขาไม่มีทางเลือกนอกจากยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี สุดท้าย ชายชุดดำก็ได้ก้าวเข้ามาในห้องและปิดประตูอย่างช้าๆ สายตาของ’เย่เฟิง’จับจ้องการเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามอย่างระมัดระวัง
 
เขาพบว่าขณะที่ชายคนนั้นกำลังจะปิดประตู มันได้ส่งสัญญาณบางอย่างภายนอก ดวงตาของ’เย่เฟิง’หรี่ลงพร้อมกับพูดว่า
 

 
“ถ้าแกเล่นตุกติกอะไรละก็ ฉันยิงแกทิ้งแน่”
 
ปืนกระบอกนี้ในมือทำให้’เย่เฟิง’รู้สึกอุ่นใจ เขาหันมามองยังร่างของชายหน้าบากและพบว่าร่างของมันขดเหมือนลูกบอลและกำลังสั่นอย่างทรมาณจากยาเม็ดสีดำ แต่มันไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย ชัดเจนว่าจิตใจของมันเข้มแข็งอย่างยิ่ง
 

 
“เอาละ ได้เวลาแล้ว”
 
‘เย่เฟิง’ก้าวไปข้างหน้าแล้วเตะใส่ชายหน้าบากอย่างลวกๆ ลูกเตะนี้ถูกบรรจุไว้ด้วยเจินฉีที่เมื่อมันเข้าสู่ร่างของชายหน้าบากแล้ว มันจะระงับผลของยาพิษไว้ชั่วคราว
 

 
“ต่อจากนี้ คุณต้องมาพบผมทุกสัปดาห์ ไม่อย่างนั้นผลของยาจะกระจายเข้าสู่ร่าง และหลังจากนั้นคุณจะเสียชีวิตภายใน 1 ชั่วโมง ตอนนี้เรียกว่าผมเย่เฟิง ผมคือเจ้านายคนใหม่ของคุณในอนาคต หรือก็คือหลังจากนี้นั้นละ”
 
คำพูดของ’เย่เฟิง’ทำให้ชายหน้าบากรู้สึกหนาวไปถึงขั้วหัวใจ เขาค่อยๆยืนขึ้นโดยใช้มือค้ำโต๊ะเอาไว้
 

 
“ช่างโหดเหี้ยมจริงๆ อาเฉียง มานี่”
 
เมื่อได้ยินดังนั้น ชายชุดดำค่อยๆหันมอง’เย่เฟิง’ เขาเห็น’เย่เฟิง’พยักหน้า ขณะยังควงปืนในมือเล่นอย่างสงบ ‘อาเฉียง’ก้าวเดินไปหาหัวหน้า และทันใดนั้น ชายหน้าบากได้หยิบมีดปอกผลไม้บนโต๊ะและแทงเข้าไปที่หน้าอกของ’อาเฉียง’อย่างรวดเร็ว
 
“ฉึก!”
 
ดวงตาของ’อาเฉียง’เบิกกว้างอย่างตกตะลึง ชายหน้าบากใช้มือปิดปากของเขาไว้พร้อมกับแทงซ้ำเข้าไปอีกหนึ่งที เลือดมากมายไหลทะลักออกมาจากอกของ’อาเฉียง’พร้อมกับร่างของเขาที่ล้มลงไปบนพื้น ชายหน้าบากทิ้งมีดที่เปื้อนเลือดลงบนพื้นแล้วหยิบผ้าเช็ดปากมาเช็ดมือ
 
จากนั้น เขาจึงเงยหน้าขึ้นมอง’เย่เฟิง’
 

 
“ลงมือได้ยอดเยี่ยม”
 
‘เย่เฟิง’พยักหน้าพร้อมกับยิ้ม การกระทำของชายหน้าบากแสดงให้เห็นการความเป็นมืออาชีพในการเป็นหัวหน้าของแก๊งอันธพาล เขารู้ว่าชื่อเสียงมีผลอย่างมากในการควบคุมสมาชิกในแก๊ง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้กลับถูกอาเฉียงเห็นเข้าทั้งหมด
 
ดังนั้น การกำจัดผู้ที่รู้เห็นจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ต้องกระจายออกไปข้างนอกอย่างแน่นอน สำหรับชายหน้าบากแล้ว ชัดเจนว่าชีวิตของเขาสำคัญกว่าสิ่งใดๆ และเขามั่นใจว่ายาพิษที่อยู่ในร่างตอนนี้ไม่ใช่ของปลอม เมื่อได้ยินเย่เฟิงบอกว่าจะเป็นหัวหน้าแก๊งคนใหม่โดยจะออกคำสั่งหลังม่าน
 
เขาก็เข้าใจชัดเจนว่าสิ่งที่เขาควรทำคืออะไร
 

 
“หลังจากนี้ หากมีสิ่งใดต้องการก็สั่งมาได้เลยครับ”
 
ชายหน้าบากพูดด้วยเสียงทุ้ม
 

 
“ถ้าคุณไม่มั่นใจว่ายาพิษนั่นเป็นของจริง คุณจะไปตรวจดูที่โรงพยาบาลก็ได้”
 
‘เย่เฟิง’หันหลังกลับมาพูดด้วยรอยยิ้ม
 

 
“แต่อย่าหาว่าผมไม่เตือน หากคุณหาทางแก้ยาพิษนี่สุ่มสี่สุ่มห้าแล้วละก็ ผลสุดท้ายมันอาจเลวร้ายจนตัวผมเองก็อาจช่วยอะไรคุณไม่ได้”
 
 
“พี่เย่โปรดวางใจ”
 
ชายหน้าบากแสดงความเคารพพร้อมกับกล่าวว่า
 

 
“พี่เย่เรียกผมว่าหน้าบากได้ ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดา ก่อนหน้านี้ที่คุณได้ใช้ทักษะการหลบหลีกรวมทั้ง……….”
 
เขาก้มลงมองร่างของสาวสวยที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น แน่นอน ผู้คนล้วนหวาดกลัวในสิ่งที่ตนเองไม่รู้ ไม่เพียง’เย่เฟิง’จะหลบกระสุนได้เท่านั้น เขายังสังหารสาวสวยอย่างรวดเร็วด้วยวิธีที่บอกไม่ได้ นี่ทำให้ชายหน้าบากรู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง หาก’เย่เฟิง’ตั้งใจจะฆ่าเขา เขาก็ไม่มีโอกาสรอดไปได้
 

 
“คุณคือผู้ฝึกวรยุทธ์งั้นหรือ?”
 
ชายหน้าบากถามด้วยความลังเล
 

 
“เรื่องที่คุณไม่ควรถาม ก็ไม่จำเป็นต้องถาม”
 
‘เย่เฟิง’เปล่งเสียงทางจมูกพร้อมกับพูดว่า
 

 
“เอาละ ผมหมดเรื่องแล้ว คุณไปจัดการสิ่งที่คุณควรทำซะ ผมไม่สนใจเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจของคุณ และคุณยังคงเป็นหัวหน้าของแก๊งอสรพิษวรรค์เหมือนเดิม”
 
 
“ทราบแล้วครับ”
 
ชายหน้าบากตอบกลับด้วยน้ำเสียงสุภาพ
 

 
“ส่วนพวกคนที่อยู่ข้างนอก คุณไปจัดการให้ผมที”
 
‘เย่เฟิง’เก็บปืนพกไว้ในกระเป๋าแล้วเดินไปที่ประตู ก่อนหน้านี้ ท่าทางของ’อาเฉียง’ทำให้’เย่เฟิง’รู้ว่าตอนนี้มีคนมากมายอยู่ภายนอกห้อง และส่วนใหญ่ล้วนได้ยินเสียงปืนอย่างชัดเจน
 

 
“พี่เย่ไม่ต้องเป็นห่วง”
 
ชายหน้าบากพยักหน้าหลายครั้งแล้วจึงตะโกนไปนอกประตู
 

 
“พวกแกที่อยู่ข้างนอก เข้ามาลากศพสองคนนี้ไปจัดการทีซิ!”
 
“ปัง”
 
เสียงเปิดประตูดังออกมาจากภายนอก และเหล่าสมาชิกระดับสูงของแก๊งรีบวิ่งเข้ามาในห้องนี้ แต่ไม่นาน พวกเขาก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่เห็น และพากันคิดไปถึงเรื่องต่างๆนาๆ
 

 
“พวกแกมองอะไรกัน? ยังไม่รีบจัดการศพของเจ้าคนทรยศสองคนนี่อีก! นี่คือญาติผู้น้องของฉันที่ช่วยชีวิตฉันไว้ แสดงความเคารพกับเขาเหมือนที่แสดงความเคารพกับฉันด้วย!”
 
ชายหน้าบากส่งสายตาเกรี้ยวกราดไปทางลูกน้องขณะชี้นิ้วแนะนำ’เย่เฟิง’ เรื่องนี้ทำให้พวกเขาถึงกับเงียบเป็นเป่าสาก
 

 
“งั้นผมขอตัว”
 
‘เย่เฟิง’ไม่อยากยุ่งกับเรื่องซับซ้อนเหล่านี้จึงตัดสินใจกลับไปก่อน เขาทักทายชายหน้าบากเล็กน้อย ก่อนจะออกจากห้องไปโดยไม่ทักทายกับใครอีก เมื่อเหล่าสมาชิกของแก๊งรับรู้แล้วว่าเย่เฟิงคือญาติผู้น้องของหัวหน้า ก็ทำท่าทางแสดงความเคารพต่อ’เย่เฟิง’ที่เดินออกจากห้องไป
 
ชายหน้าบากอยากไปส่ง’เย่เฟิง’เป็นการส่วนตัว แต่สถานการณ์ตอนนี้ยังไม่เหมาะสม เขายังจำเป็นต้องจัดการกับศพสองคนนี่แล้วอธิบายสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นให้สมาชิกของแก๊งฟังเสียก่อน
 
……………..
 
ผู้แปล : Novas
 
ปรับสำนวน : Solar Spark
 
ที่มา: