เมื่อ’เย่เฟิง’มองไปยังใบหน้าที่อ้อนวอนอย่างน่าสงสารของ’ซูเหมิงหาน’แล้ว เขาก็ได้แต่ส่ายหน้าพร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นิ่มลง
 

 
“โลกใบนี้มันแสนโหดร้าย คนที่จิตใจงดงามแบบเธอนี่จัดว่าหาได้ยากจริงๆ เอาเถอะ ในเมื่อเธออยากจะช่วยพวกเขา ฉันจะให้โอกาสเธอก็ได้”
 
หลังจากพูดจบ ‘เย่เฟิง’หยิบบัตรเงินสดมูลค่าสองแสนออกมาจากกระเป๋า
 

 
“นี่ ฉันจะให้บัตรนี้กับเธอ จากนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอแล้วว่าจะทำไงกับมัน แล้วคิดถึงผลลัพท์ที่ตามมาให้ดีๆ ฉันขอตัวไปโทรศัพท์ก่อนล่ะ”
 
สุดท้าย’เย่เฟิง’จึงตัดสินใจปล่อยให้’ซูเหมิงหาน’ทำในสิ่งที่เธออยากจะทำ และออกไปจัดการเรื่องหนี้สินของ’ต้าเกิน’ ชายผู้ตกเป็นเหยื่อของยาเสพติดชนิดนี้ นี่ถือเป็นความรับผิดชอบของแก๊งอสรพิษสวรรค์ที่มิอาจมองข้ามได้ ถึงอย่างไร’เย่เฟิง’ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยกับเรื่องนี้เช่นกัน
 
เมื่อ’ซูเหมิงหาน’เห็น’เย่เฟิง’อธิบายสิ่งเหล่านี้กับเธออย่างเคร่งขรึม เธอจึงยืนมือออกไปรับบัตรใบนั้นจากเขามา พร้อมกับพยักหน้าครั้งหนึ่ง
 
‘เย่เฟิง’รู้สึกขบขันในใจเล็กน้อยขณะมองท่าทางของ’ซูเหมิงหาน’ เขาอยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะอย่างไรต่อไป ชีวิตของเธอไม่เคยพบเห็นเรื่องโหดร้ายแบบนี้หรืออย่างไร ทำไมเธอถึงไร้เดียงสาขนาดนี้นะ?
 
ทั้งชายที่ขี่มอเตอร์ไซค์หญิงวัยกลางคนยังคงไม่สนใจ’เย่เฟิง’และ’ซูเหมิงหาน’ พวกเขาล้วนยุ่งอยู่กับการช่วยพยุง’ต้าเกิน’ ลูกชายของพวกเขาขึ้นนั่งบนมอเตอร์ไซค์ แต่ต้าเกินคนนั่นสิ้นสติไปแล้วจึงทำได้ไม่ง่ายนัก
 
เวลานี้มีเสียงของรถตู้สองคันที่ขับเข้ามาพร้อมด้วยฝุ่นควันที่ตลบอบอวลไปทั่ว รถทั้งสองคันได้เข้ามาจอดขว้างทางของพวกเขาไว้ และทันใดนั้น มีชายร่างกายกำยำมากมายเดินลงมาจากรถทีละคน พร้อมด้วยบุหรี่ที่คาบไว้ที่ปาก พวกเขาล้วนสวมเสื้อคอต่ำ และมีสองคนที่สวมแว่นกันแดดเอาไว้ เพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าคนกลุ่มนี้เป็นพวกมาเฟียท้องถิ่น
 

 
“ใครมันกล้ามาท้าทายแก๊งอสรพิษสวรรค์! อยากตายหรือยังไง?”
 
ชายที่เดินนำมามีร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและสวมแว่นกันแดด เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาก่อนจะมองไปในกลุ่มคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าด้วยสายตาดุร้าย เหมือนกำลังคาดเดาว่าใครเป็นคนทำร้ายลูกน้องของเขา   เมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมาอย่างน่ากลัว
 
พ่อแม่ของ’ต้าเกิน’ก็ตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง พวกเขารีบมองไปทางอื่นอย่างรวดเร็วแล้วชี้นิ้วไปยัง’เย่เฟิง’
 

 
“เขาเป็นคนทำ เจ้าหนุ่มนี่เป็นคนทำ คนธรรมดาอย่างพวกเราจะกล้าล่วงเกินคนของคุณได้อย่างไร?”
 
ชายแว่นดำมองไปทาง’เย่เฟิง’ทันที และเมื่อเขาเห็นสาวสวยอย่าง’ซูเหมิงหาน’ที่ยืนอยู่ข้างๆก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าจะมีเด็กสาวที่งดงามและน่ารักอยู่ในพื้นที่แถวนี้   เมื่อใครก็ตามที่กล้ามีเรื่องกับแก๊งอสรพิษสวรรค์ พวกมันจะต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างสาสม!
 
ชายแว่นดำส่งสัญญาณให้คนของเขาด้วยการโบกมือ และในทันที กลุ่มชายฉกรรจ์กว่าสิบคนเดินมาทาง’ซูเหมิงหาน’และ’เย่เฟิง’แล้วยืนล้อมพวกเขาไว้ การกระทำของกลุ่มชายเหล่านี้ทำให้พ่อแม่ของ’ต้าเกิน’รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง พวกเขารีบหลบไปอีกทาง
 
ชายวัยกลางคนซึ่งเป็นพ่อของ’ต้าเกิน’ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นคนของแก๊งอสรพิษสวรรค์เลิกสนใจพวกเขา เขากระซิบกับภรรยา
 

 
“เด็กพวกนั้นเป็นใครกัน?”
 
 
“นั้นคือซูเหมิงหานหลานสาวของคุณ แก๊งอสรพิษสวรรค์ตั้งใจมาจัดการกับพวกเขา คุณอย่าไปยุ่งกับพวกนั้นเลย ตอนนี้ต้าเกินอาการหนักแล้ว…….”
 
หญิงวัยกลางคนพูดทั้งน้ำตา เธอร้องเพราะกลัวว่าสามีของเธอจะหันกลับไปช่วยเด็กพวกนั้น   ชายวัยกลางคนแปลกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินดังนั้น ‘ซูเหมิงหาน’งั้นหรอ? ทำไมเธอถึงกลับมาวันนี้…..
 
สายตาของเขาจับจ้องไปยัง’เย่เฟิง’และ’ซูเหมิงหาน’ที่ถูกชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นล้อมไว้ แม้เขาจะรู้สึกอยากช่วย แต่เมื่อคิดถึงสถานการณ์ตอนนี้แล้ว เขาก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างจนปัญญา
 
ไม่มีทาง เขาไม่มีทางช่วยเด็กสองคนนั่นได้เลย นอกจากนั้นตอนนี้เขาต้องรีบหาเงินสำหรับค่ารักษาของลูกชายเขาที่บาดเจ็บหนัก ขาของต้าเกินหักและยิ่งกว่านั้นเขายังติดยา บางทีเหตุผลที่เขาหมดสติไปอาจจะเป็นเพราะอาการบาดเจ็บอย่างอื่นเช่นกัน
 
‘ซูเหมิงหาน’รู้สึกกังวลใจ เธอจับแขนของ’เย่เฟิง’ไว้แน่นแล้วหลบอยู่ด้านหลังเขา เวลานี้มีชายฉกรรจ์ร่วม 11 คนยืนล้อมพวกเธอไว้ และเธอไม่เข้าใจว่าทำไม’เย่เฟิง’จึงไม่เปิดเผยตัวตนของเขาให้คนพวกนั้นได้รู้   ทุกๆคนล้วนเห็นว่า’เย่เฟิง’ไม่ได้แสดงความกังวลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย
 
สำหรับเขาแล้ว พวกนั้นก็เป็นแค่คนธรรมดาสิบกว่าคน และหากจำเป็นต้องปะทะกัน ‘เย่เฟิง’ก็ไม่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาสำหรับเขาเลยสักนิด   แต่ก่อนที่’เย่เฟิง’จะได้เริ่มทำอะไร ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของหัวหน้ากลุ่มชายฉกรรจ์ก็ดังขึ้น เขาโบกมือให้คนของเขาจัดการเรื่องนี้ไปก่อน ขณะยืนอยู่ด้านหลังเพื่อคุยโทรศัพท์
 

 
“สวัสดีครับหัวหน้า อะไรนะครับ……..ถอนตัว? อย่าลงมืออะไรทั้งสิ้น? “
 
ชายแว่นดำรู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง
 

 
“ครับผม เข้าใจแล้วครับ แต่ที่นี่มีเจ้าหนุ่มคนหนึ่งที่สร้างปัญหาให้เรา ให้ผมจัดการมันเลยไหม…….อะไรนะครับ?”
 
เขาเงยหน้าขึ้นมอง’เย่เฟิง’ที่กำลังปะทะกับคนของเขาสองคน เด็กหนุ่มคนนั้นจู่โจมจนคนของเขาทั้งคู่ลงไปนอนกองอยู่บนพื้น ตอนนี้ชายแว่นดำเห็นแล้วว่า’เย่เฟิง’มีแหวนโบราณวงหนึ่งสวมอยู่ที่นิ้วมือข้างขวา
 

 
“ครับ ใช่ครับ เขาอยู่กับเด็กสาวน่ารักคนหนึ่ง…… ครับผม เข้าใจแล้วครับหัวหน้า!”
 
หลังจากวางสาย เขารับรู้ทันทีว่าสถานการณ์ตอนนี้เริ่มเลวร้ายแล้วจึงรีบตะโกนเรียกให้คนของเขาหยุดมือทันที
 

 
“นี่คือคำสั่ง! ทุกคนหยุดมือเดี๋ยวดี!”
 
แต่ช้าไปเล็กน้อย   เขาเห็น’เย่เฟิง’ที่โอบเอวร่างบางของ’ซูเหมิงหาน’ไว้ในอก จัดการคนของเขามากมายจนลงไปนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น ดูเหมือนว่า’เย่เฟิง’จะลงมืออย่างหนักไม่น้อยเลยทีเดียว   ขณะนี้เหลือชายฉกรรจ์เพียงห้าคนที่คอยยืนคุ้มเชิงอยู่อย่างระมัดระวัง
 
แต่ความจริงแล้วพวกเขาไม่กล้าจะก้าวออกไปจัดการกับ’เย่เฟิง’เสียมากกว่า
 

 
“ขออภัยครับพี่เย่ นี่เป็นความผิดของพวกผมเอง”
 
ชายแว่นดำวิ่งหลายก้าวเข้ามาหา’เย่เฟิง’พร้อมกับยิ้มแห้ง เขาเกาหัวด้วยท่าทางกระอักกระอวนใจ
 

 
“ช่างมันเถอะ”
 
‘เย่เฟิง’เดาว่าเมื่อครู่นี้ ชายหน้าบากคงบอกเรื่องของเขาให้ชายแว่นดำฟังแล้ว เขาโบกมือพร้อมกับกล่าวว่า
 

 
“ช่วยหาคนขับรถไปส่งผมด้วย ส่วนพวกคุณที่เหลือให้อยู่ที่นี่รอฟังคำสั่งจากผู้หญิงของผมหากเธอต้องการอะไร คุณเข้าใจใช่ไหม?”
 
‘ซูเหมิงหาน’ที่ยังคงอยู่ในอ้อมกอดของ’เย่เฟิง’ เมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขาใบหน้าก็พลันแดงระเรื่อ   ชายแว่นดำมองไปยังร่างของ’ซูเหมิงหาน’พร้อมกับแอบคิดในใจ ผู้หญิงของพี่เย่นี่ช่วงงดงามจริงๆ เขารีบพยักหน้าหลายครั้งแล้วกล่าวว่า
 

 
“ผมเข้าใจแล้วครับ ซานสื่อมานี่ ขับรถไปส่งพี่เย่ตามที่เขาต้องการด้วย”
 
เมื่อชายร่างผอมได้ยินดังนั้นก็รีบตอบรับทันท
 

 
“ถ้าพี่เย่ต้องการอะไรอีกก็บอกพวกเราได้ทุกเวลานะครับ”
 
‘เย่เฟิง’ปล่อยมือจากร่างที่ส่งกลิ่นหอมของ’ซูเหมิงหาน’ แล้วยืดอกอย่างสำราญใจด้วยรอยยิ้ม เขารีบตามชายร่างผอมไปยังรถตู้ทันที
 
‘ซูเหมิงหาน’ยังคงเขินอาย เธอไม่รู้จะพูดอะไรจึงได้แต่ตำหนิ’เย่เฟิง’ในใจหลายต่อหลายครั้ง
 

 
“ใครเป็นผู้หญิงของนายกันหะ เจ้าบ้า”
 
สำหรับเรื่องที่’เย่เฟิง’ออกคำสั่งกับชายแว่นดำก่อนหน้านี้นั้น เธอเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดี   การพาญาติของเธอไปโรงพยาบาลด้วยมอเตอร์ไซค์นั้นเป็นเรื่องลำบาก ‘เย่เฟิง’จึงจัดการทิ้งคนไว้กลุ่มหนึ่งค่อยช่วยเหลือเธอ และถือเป็นการดูแลความปลอดภัยของเธอในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยไปในตัวในขณะที่เขาไม่อยู่
 

 
“เร็วเถอะค่ะ รีบพาญาติของฉันไปโรงพยาบาลด้วย”
 
เมื่อคิดได้ดังนั้น ‘ซูเหมิงหาน’จึงรีบชี้นิ้วไปทางญาติของเธอทั้งสามคน   จนถึงเวลานี้ สามีภรรยาวัยกลางคนทั้งคู่ยังคนมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะช่วงนี้ แก๊งอสรพิษสวรรค์นั้นอาละวาดอย่างนักในพื้นที่แทบนี้ ไม่ว่าใครก็ตามที่ไปมีเรื่องกับพวกนั้นจะต้องพบจุดจบที่เลวร้าย
 
แต่ตอนนี้………   หญิงวัยกลางคนมองไปที่’ซูเมหิงหาน’อย่างแปลกใจ ความคิดที่แล่นเข้ามาในหัวของเธอคือ’ซูเหมิงหาน’คนนั้นเป็นเด็กสาวที่งดงามและน่าดึงดูด ความสัมพันธ์ระหว่าง’ซูเหมิงหาน’กับเด็กหนุ่มคนนั้นต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่
 
เวลานี้ภาพลักษณ์ของ’ซูเหมิงหาน’ในใจเธอเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ จากที่เคยคิดว่าเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสาแต่ความจริงแล้วกลับเป็นคนที่ฉลาดและเจ้าเล่ห์อย่างยิ่ง
 
ถึงอย่างไรก็ช่าง หญิงวัยกลางคนรีบคิดอย่างรวดเร็วถึงวิธีที่จะช่วย’ต้าเกิน’ลูกชายของเธอ ในเมื่อตอนนี้’ซูเหมิงหาน’เกี่ยวข้องกับธุรกิจใต้ดินจากการใช้รูปลักษณ์ของเธอ ดังนั้นการช่วยเรื่องค่ารักษาพยาบาลก็ไม่ควรจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเธอสินะ?
 
ตอนนี้หญิงวัยกลางคนลืมไปแล้ว ว่าเธอเคยพูดแย่ๆกับ’ซูเหมิงหาน’ก่อนหน้านี้ และในทางตรงกันข้าม ‘ซูเหมิงหาน’ก็ไม่ได้คิดมากกับคำพูดพวกนั้นเลย   เมื่อ’เย่เฟิง’จากไป เธอได้เข้าไปคุยกับกลุ่มคนของแก๊งอสรพิษสวรรค์เพื่อขอใช้รถตู้อีกคันพาญาติของเธอไปส่งที่โรงพยาบาล
 
เมื่อชายแว่นดำได้ยินดังนั้น เขาจึงหยิบมือถือออกมาโทรเรียกรถพยาบาลทันที   เมื่อรถตู้ทั้งสองคันจากไปแล้ว ชาวบ้านในระแวกนั้นจึงค่อยปรากฏตัวออกมา พวกเขาต่างพากันซุบซิบพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้………………………………..
 
แปลโดย : Solar Spark
 
Solar Spark : ดูจากคอมเม้นแล้วน้องซูเหมิงหานโดนถล่มยับตามคาดเลย555 จะบอกว่าเรื่องนี่ยังมีสาวอีกหลายคนให้อวยนะครับ ส่วนเย่เฟิงมันจะเลือกใครนั่นก็อีกเรื่อง เอ๊ะหรืออาจจะเหมาหมด อันนี้ก็ไม่รู้
 
ส่วนเรื่องการต่อสู้เรื่องนี้ช่วงแรกจะมีค่อนข้างน้อยนะครับ แต่ช่วงหลังเป็นไงแล้วสเกลพลังจะไปถึงขั้นไหนอันนี้ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันเพราะผมก็พึ่งอ่านไปประมาณ90กว่าตอน อิ้งตอนนี้มีประมาณ100ตอน
 
ส่วนRaw จีนเรื่องนี้จบที่ 1500 ตอน เยอะจริมๆ
 
ที่มา: