ตอนที่แล้วตอนต่อไป“มันเย็นมาก” เหล่าผู้รายล้อมตัวสั่นเทา หีบใบนั้นปลดปล่อยหมอกสีขาวออกมา ที่พวกเขาได้เห็นหลังจากหมอกจากลง คือโครงกระดูกใหญ่โตเป็นเงาวับอยู่ในหีบ ความเย็นกัดกร่อนออกมาจากกระดูกเหล่านี้!
“อะไรกันล่ะนั่น?”
พวกเขาต่างตกใจ ด้วยไม่เคยเห็นของเหล่านี้มาก่อน แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่า สิ่งนั้นคืออะไร แต่ก็คาดเดาได้ว่า มันต้องเป็นสมบัติสุดพิเศษ
“เหล่านี้ คือ กระดูกสัตว์อสูร!” เหลียนเชิงอวี๋ พูดด้วยความรู้สึกพึงพอใจ
“แสงประหลาดที่ได้เห็นก่อนหน้าใช้ปิดผนึกความเย็นของกระดูกเหล่านี้”
“กระดูกสัตว์อสูร? เหล่านี้คือ กระดูกสัตว์อสูร?”
คนส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินชื่อของ กระดูกสัตว์อสูร แต่อี้หวินได้ทราบจาก คำอธิบายของเจียงเซียวโยรวแล้ว
ในดินแดนรอบนอกนี้มีสัตว์อสูรอันแข็งแกร่งอาศัยอยู่ บรรดาสัตว์อสูรมีความสามารถทำลายเผ่าเล็กๆอย่างเผ่าตระกูลเหลียนได้อย่างง่ายดาย
สัตว์อสูรแม้จะน่าสะพรึงกลัว แต่ร่างกายของพวกมันเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่า สัตว์อสูรเป็นขุมพลังอันยอดเยี่ยม อย่างไรก็ตามที ความอยากของผู้คนก็มีขีดจำกัด จะสามารถกินสัตว์อสูรขนาดเล็กกว่าภูเขาเล็กน้อยนี้ ได้มากแค่ไหน?
หากโชคดี พวกเขาอาจรวบรวมกระดูกของพวกมัน นำไปผ่านกระบวนการพิเศษกลั่นให้เป็นแก่นพลังชิ้นเล็กๆ โครงกระดูกของสัตว์อสูรถือเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุด ในร่างกายของมัน
เมื่อมองกระดูกสัตว์อสูรภายในหีบ แม้จะเป็นเพียงแค่ชิ้นส่วนเล็กๆของซี่โครงสัตว์อสูร แต่ก็นับเป็นสิ่งล้ำค่า!
“นี่คือเหตุผลว่าทำไมของปันส่วนวันนี้จึงมีน้อยนักเพราะว่าอาวุธและชุดเกราะที่นำไปแลกเปลี่ยนส่วนใหญ่ ใช้แลกกับกระดูกสัตว์อสูรในหีบนี้! ความจริงแล้ว ลูกศรและชุดเกราะที่พวกเจ้าส่งมอบมานั้น แทบไม่เพียงพอที่จะแลกกับมันด้วยซ้ำ แต่เนื่องจากประสบการณ์ในวัยเยาว์ของข้า ที่ซึ่งข้าได้รับเคล็ดวิชาการบ่มเพาะ การแลกเปลี่ยนกับสิ่งนั้น ทำให้พวกเราพอที่จะแลกเปลี่ยนกระดูกสัตว์อสูรเหล่านี้ได้!”
ในระหว่างการพูดของเหลียนเชิงอวี๋ ผู้อาวุโสที่ยืนของข้างๆเขาได้ อธิบายคุณประโยชน์อันเลิศล้ำของกระดูกสัตว์อสูรให้ทุกคนทราบ
ถึงแม้ว่าอาวุโสผู้นั้นจะอธิบายอย่างละเอียด แต่คนเหล่านั้นก็ไม่อาจยอมรับได้ กระดูกสัตว์อสูรอาจยอดเยี่ยม แต่จะมีประโยชน์อะไรกับพวกเขา? พวกเขาไม่ได้โง่ที่จะไม่รู้ว่าพวกเขาไม่มีส่วนร่วมอันใดในสิ่งที่กลั่นได้จากกระดูกสัตว์อสูร
“ข้ารู้ว่าทุกคน กังวลต่อชีวิตในอนาคต กังวลว่าจะต้องอดตาย ข้าเข้าใจ ในสถานการณ์ของทุกคน แต่คิดซิหากว่าวันคืนเหล่านั้น สามารถสิ้นสุดลงในดินแดนรอบนอกนี้มีชนเผ่าเล็กๆ มากมาย พอๆ กับทรายในทะเลทราย พวกเขาไม่มีแม้แต่กำลังที่จะปกป้องตัวเอง และอาจถูกทำลายได้ทุกเวลา!”
“ชนเผ่าตระกูลเหลียนก็เป็นหนึ่งในพวกเขา!”
“ทุกคนต้องการที่จะอยู่ในสภาวะล่อแหลมอย่างนี้ตลอดไป? กังวลถึงอาหารมื้อต่อไป กังวลว่าจะโดนสัตว์อสูรฆ่าระหว่างนอนหลับในยามค่ำคืน!?”
“ทุกคนต้องการชีวิตแบบนั้นจริง?”
คำพูดของเหลียนเชิงอวี๋ เต็มไปด้วยรูปแบบของการยั่วยุ หลายคนในเผ่ากำหมัดแน่น! ชีวิตที่ถูกบั่นทอน ถ้านรกมีจริง ก็คงต้องเป็นแบบนี้!
“ข้าทนพอแล้ว” ผู้คนต่างร้องตะโกน
“งั้นก็ดี! ข้าก็ไม่ต้องการชีวิตในรูปแบบนี้เช่นกัน! ตอนนี้มีโอกาสแล้ว จากนี้ไปอีกสามเดือนในอาณาจักรไทอาอันศักดิ์สิทธิ์จะมีการคัดเลือกผู้ฝึกยุทธ! หากผ่านด่านทั้งหลายในการคัดเลือกได้ ก็จะกลายเป็น ยอดนับรบของอาณาจักรไทอาอันศักดิ์สิทธิ์!”
“นี่นับเป็นเกียรติและมันเป็นโอกาสดี!”
เมื่อกำลังพูดสิ่งเหล่านี้ดวงตาของเหลียนเชิงอวี๋ลุกโชนด้วยเปลวไฟ!
อี้หวินเข้าใจความหมายในดวงตานั้นมันคือความปรารถนาอันรุนแรงและความทะเยอทะยาน!
เหลียนเชิงอวี๋เป็นบุรุษผู้มีความทะเยอทะยาน เขาไม่ต้องการถูกผูกมัดไว้ในชนเผ่าเล็กๆ เขาต้องการออกสู่โลกกว้างไปสร้างชื่อให้ตัวเอง!
“ไม่แปลกใจเลย ที่เขาเต็มใจสละผู้คนในเผ่า เพียงเพื่อกระดูกสัตว์อสูร…เขาต้องการจะเข้าร่วมการคัดเลือกของอาณาจักรในอีกสามเดือน!”
อี้หวินรับรู้อย่างรวดเร็ว เดิมทีเขาคิดว่าเหลียนเชิงอวี๋อาจสะสมสิ่งของที่นำไปแลกเปลี่ยนกระดูกสัตว์อสูรมาแล้วสักพัก แต่การณ์กับไม่เป็นเช่นนั้น เขาทำมันในครั้งเดียว “เขาฆ่าห่านทองคำ” เขาต้องการใช้กระดูกสัตว์อสูร ก้าวกระโดดสู่ความแข็งแกร่ง! แล้วคำพูดของเหลียนเชิงอวี๋ก็ยืนยันสมมติฐานของอี้หวินได้อย่างรวดเร็ว
“ข้า เหลียนเชิงอวี๋ เกิดและโตมาในชนเผ่าตระกูลเหลียน เป็นบุตรหลานชนเผ่าเหลียน ข้าจะให้ทุกอย่างที่ข้ามีเพื่อชนเผ่าตระกูลเหลียน! เป็นโชคดีที่ได้กระดูกสัตว์อสูรเหล่านี้มา มันจะทำให้ข้าสามารถก้าวผ่านขีดจำกัด สู่การเป็น นักรบโลหิตม่วง ภายในสามเดือน เมื่อข้ากลายเป็นนักรบโลหิตม่วง ข้าจะผ่านการคัดเลือกของอาณาจักรไทอาอันศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างง่ายดายกลายเป็นนักรบของอาณาจักร!”
“เมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าจะสามารถปกป้องชนเผ่าเหลียนทั้งหมดได้และ เมื่อกลายเป็น นักรบของอาณาจักรไทอาอันศักดิ์สิทธิ์ ข้าสามารถนำชนเผ่าตระกูลเหลียน เข้าสู่ภายในตัวเมืองของอาณาจักรไทอาอันศักดิ์สิทธิ์ และหากข้ามีผลงาน ในอนาคต ข้าอาจได้เป็นเจ้าของส่วนใดส่วนหนึ่งของเมือง และเมื่อมันเกิดขึ้น ทุกคนก็จะเข้าไปอยู่ในเมืองของข้า และมีชีวิตที่สะดวกสบาย!”
“ภายในสามเดือน ”ใช่แล้ว เพียงอดทนเป็นเวลาสามเดือน เมื่อการคัดเลือกผ่านไปข้าสัญญาว่า ทุกคนจะไม่ต้องกังวลกับชีวิตแบบนี้อีก! วันนี้ สำหรับทุกคนในเผ่าที่ยอมอดทนเพื่อข้า ข้าจะกลับมาตอบแทนให้เป็นร้อยเป็นพันเท่า!”
คำพูดของเหลียนเชิงอวี๋ เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ แต่สำหรับคนธรรมดาสามัญที่ยากแค้น ไม่สามารถมองทะลุเห็นถึงความทะเยอทะยานของเขาได้ พวกเขาจมอยู่กับสัญญาของอนาคตที่ดีกว่า และเริ่มฝันถึงวันนั้น
สามเดือนเพียงแค่สามเดือน พวกเขาก็จะได้เข้าไปอยู่ในเมือง? นี่เป็นความจริง?
“คนๆนี้อาจจะเป็นขุนนางในโลกโน้นได้”
อี้หวินเริ่มครุ่นคิด เขารู้ได้อย่างชัดเจนแล้วว่า ไม่มีใครจะถามถึงของปันส่วนอีกต่อไป ด้วยสัญญาของเหลียนเชิงอวี๋ที่ไม่มีวันเป็นจริงมันทำให้ทุกคนเงียบ
ไม่มีคำถามใดๆต่อเหลียงเชิงอวี๋อีกแล้ว ผู้ยากไร้ผู้น่าสงสาร ชีวิตราคาถูก ถุงของปันส่วนสำหรับหลายชีวิต ถูกทดแทนด้วย ด้วยคำสัญญาของเหลียนเชิงอวี๋เป็นธรรมดาที่ต้องแลกมาด้วยหลายชีวิต
เหล่าผู้คนที่ทุกข์ยากและต่ำต้อย พวกเขาต้องการความหวัง เป็นหลักให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ แม้จะเป็นเศษเสี้ยวแห่งความหวัง พวกเขาก็พร้อมที่จะเชื่อ ทุกคนก้มหน้ายอมรับชะตากรรม
เมื่อเห็นว่าทุกคนอยู่ในสภาวะสับสน เหล่าลูกสมุนต่างกระโดดและตะโกนขึ้น ด้วยเสียงอันดัง
“นายน้อยเหลียนเชิงอวี๋จงเจริญ!”
ผู้คนผู้ทุกข์ทน พวกเขายินดีที่จะยอมสละชีวิตเพื่อให้แน่ใจว่าชีวิตลูกหลานของเขาต้องดีขึ้น
“นายน้อยเหลียนเชิงอวี๋จงเจริญ”
มีไม่กี่คนที่ตะโกนอย่างอ่อนแรง แต่ในขณะนั้นเอง ผู้คนก็เริ่มตะโกน และตะโกนมากขึ้น แม้กระทั่ง ผู้กังวลต่ออาหารมื้อต่อไปของพวกเขา ก็ร่วมตะโกนไปกับฝูงชน
นี่เป็นความเศร้าโศกของผู้อ่อนแอ พวกเขาไม่มีทางเลือก เมื่อเห็นปฏิกิริยาของฝูงชน เหลียนเชิงอวี๋พึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง
ตราบใดที่เขายังต้องการ ชนเผ่าเหลียนทั้งหมดจะต้องเป็นบันไดหินให้เขา และเขาก็ต้องการข้ามก้อนหินนี้ไปและสร้างตำนานของตัวเอง!
“เชิงอวี๋ทำได้ดีมาก” บุรุษชุดเหลือง กล่าวขึ้นเมื่อเดินมาถึงด้านหลังของ เหลียนเชิงอวี๋
“ท่านปู่ ท่านไม่ต้องชมเชยข้า สำหรับเรื่องแค่นี้ หากไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ปวงชนเรื่องต่อไปก็ยากที่จะทำได้ การกลั่นกระดูกจะฆ่าหลายคน”
“ใช่แล้ว….” บุรุษเสื้อเหลืองถอนหายใจ เขารู้ดี เพื่อการกลั่นกระดูกจำต้องสละหลายชีวิต แต่ก็ไม่อาจคำนึงถึงจำนวนของผู้สูญเสีย โอกาสเช่นนี้จะสูญเสียไปไม่ได้!
“หนึ่งความสำเร็จ เกิดจากพันกระดูก ท่านปู่ทำไมต้องถอนหายใจ เผ่าจะจดจำการเสียสละของพวกเขา นอกจากนี้……เมื่อมีคนตาย อาหารก็จะเหลือมากขึ้น ทนอีกสามเดือนก็จะหมดปัญหาแล้ว”
การเสียสละจะมีผู้คนมากเท่าใดที่ต้องเสียชีวิต ในแดนดินรอบนอกนี้? มดปลวกต้องสละชีวิตเพื่อสร้างวีรบุรุษ มันคุ้มค่าแน่นอน เพราะหนึ่งวีรบุรุษ สามารถคุ้มครองหลายมดปลวก โดยเฉพาะเมื่อวีรบุรุษคือตัวเขาเอง!
คำเหล่านี้ของเหลียนเชิงอวี๋ จะไม่มีใครได้ยินนอกจากบุรุษชุดเหลือง
“หวินเอ๋อร์มีอะไรผิดปรกติหรือ?”
เจียงเซียวโยรวจับเขาและเขย่า เมื่อสังเกตเห็นว่าอี้หวินไม่ให้ความสนใจ
“เจ้ากำลังคิดกำลังคิดอะไรอยู่?”
“ไม่มีอะไร…”
อี้หวินส่ายศีรษะ เขาตกอยู่ในภวังค์ ไม่ได้เป็นเพราะคำปราศรัยของ เหลียงเชิงอวี๋ หรือเพราะชะตากรรมของชนเผ่าเหลียน แต่เป็นเพราะเขาสังเกต เห็นจุดเล็กๆจางๆ ลอยไปมาคล้ายหิ่งห้อย ในยามค่ำคืนแสงเหล่านั้น เข้าไปในปากของเขาแล้วหายไป
หลังจากนั้นไม่นาน ความเย็นจากผลึกม่วงก็ชัดเจนมากขึ้น แน่ชัดว่า ผลึกม่วงกำลังดูดซับแสง เช่นเดียวกับ ผลึกม่วงดูดซับแสงดาวในยามค่ำคืน!
เมื่อมองหาแหล่งที่มาของแสง แท้จริงแล้วมัน…….
อี้หวินใจเต้นไม่เป็นจังหวะ มันไม่ควรจะ……