” หงเฟย เจ้ามั่นใจมั้ย ? “
‘ชู หยวนป้า’ มอง ‘ชู หงเฟย’ ที่นั่งอยู่ข้างๆ
” ท่านปู่ ข้าสามารถจัดการมันได้ใน 10 กระบวนท่า “
‘ชู หงเฟย’กล่าวอย่างมั่นใจ
” ดีมาก งั้นจะไปสั่งสอนให้พวกมันรู้จักพลังคนรุ่นเยาว์ของตะกูล ชู ซะ “
‘ชู หยวนป้า’ ยิ้มด้วยความพอใจ
” ครับท่านปู่!! “
‘ชู หงเฟย’ กระโดด ตีลังกาขึ้นบนเวทีอย่างสวยงาม
” ขยะ ตะกูลสู่ มาดูซิว่าเจ้าจะทนข้าถึง 10 กระบวนท่าไม๊ “
‘ชู หงเฟย’ โจมตีด้วยวิชาหมัดอย่างรวดเร็ว เข้าใส่ ‘ สู่ เทียนยี่ ‘
ยังไงก็ตาม ‘สู่ เทียนยี่’ ไม่หลบแม้แต่ก้าวเดียว สายตาเค้าดูถูก ชู หงเฟย อย่างมาก
เมื่อ ‘ชู หงเฟย’ เข้ามาใกล้ เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วยกมือฝาดใส่
* ปั้ง *
ด้วยพลังฝ่ามือที่ฝาดใส่ เลือดกระเด็นจากมุมปากของ ‘ชู หงเฟย’ ตอนแรกทำตัวเหมือนเสือตอนนี้การเป็น แมวไปซะแล้ว เค้ากระเด็นลอยขึ้นไปบนอากาศแล้วตกลงพื้น
ห๊าา เค้าใช้เพียงฝ่ามือเดียว!!!
คนที่เป็น # 1 รุ่นเยาว์ของตะกูล ชู ที่อยู่ระดับ 6 ห้วงวิญญาณ ไม่ได้แม้แต่จะสัมผัส ชายหนุ่มตะกูล สู่ ช่างหน้าผิดหวังจริงๆ
” ช่างน่าประทับใจจริงๆ เด็กหนุ่มที่ชื่อ ชู เทียนยี่ มีพลังระดับ 7 ห้วงวิญญาณ “
” ถึงระดับนี้ได้ด้วยอายุแค่นี้ เขาเป็นอัจฉริยะแน่นอน!!!”
ในตอนนั้น พื้นที่รอบๆ ต่างตกใจในพลังของชายหนุ่ม ‘สู่ เทียนยี่’ สามารถเอาชนะ ‘ชู หงเฟย’ ด้วยการใช้เพียง ฝ่ามือเดียว เค้าช่างแข็งแกร่งจริงๆ
” ทำไม บุตรชายของ สู่ เจียง ถึงมีความสามารถเช่นนี้ ? “
‘ชู หยวนป้า’ หน้าซีดมุมปากของเค้ากระตุก ขนาด ‘ชู หงเฟย’ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส ด้วยการโจมตีในครั้งเดียว ทุกคนในตะกูลชู รุ่นเยาว์ไม่มีใครเก่งไปกว่าเค้าอีกแล้ว
ดังนั้นมันถึงทำให้ หน้าของ ‘ชู หยวนป้า’ ซีด แต่เค้าจะทำอะไรได้ ?
เขาไม่ได้ตำหนิหลานชายของเค้าว่าไร้ความสามารถ ? หลังจากนี้จะมีใครกล้าออกมาสู้
” ฮ่า ฮ่า ฮ๋า คนรุ่นเยาว์ตะกูล ชู มีดีแค่นี้เอง “
‘สู่ เจียง’ หัวเราะและมองไปที่ กลุ่มคนจากตะกูล สู่ และ สู่ เทียนยี่
” มีใคร ในตะกูล ชู ที่ต้องการจะสู้กับข้า “
เค้ายังคงยืนอยู่บนเวที และจ้องไปที่ คนรุ่นเยาว์ของตะกูล ชูด้วยความดูถูก
ในตอนนั้น ถึงแม้ว่าทุกคนในตะกูลชูจะโกรธเขามาก แต่ไม่มีใครกล้ารับคำท้าของเขา เพราะว่าพวกเค้ารู้ว่าไม่สามารถเอาชนะ ‘สู่ เทียนยี่’ ได้ ดังนั้นไม่แปลกที่พวกเค้าจะไม่เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยง
” ช่างมัน เทียนยี่ คนรุ่นเยาว์ ตะกูลชูไม่สามารถเอาชนะเจ้าได้ ปล่อยพวกเค้าไปเถอะ “
‘สู่ เจียง’หัวเราะและกล่าวอย่างเยาะเย้ย
” อืม พวกเขาช่างขี้ขลาดยิ่งนัก”
‘สู่ เทียนยี่’ กล่าวและกำลังจะเดินกลับไปหา ‘สู่ เจียง’
” ข้ายอมรับคำท้า “
ในตอนนั้น เสียงดังก็ตะโกนเข้ามา พร้อมกับกระโดดขึ้นบนเวที
” ชู เฟิง!! “
เห็นคนที่อยู่บนเวที ทุกคนต่างตกใจ
” ลูกเฟิง กลับมาก “
‘ชูหยวน’รีบตะโกนห้าม เพราะเขากลัวว่า ‘ชูเฟิง’ จะเป็นเหมือนกับ ‘ชู หงเฟย’
“น่าขายหน้ายิ่งนัก”
ใบหน้าของ ‘ชู หยวนป้า’ เป็นสีเขียวด้วยความโกรธ เขารู้สึกว่าการกระทำของ ชูเฟิง จะทำให้ตะกูลชู ขายหน้า ยิ่งขึ้น
” เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถชนะข้าได้ ?”
‘สู่ เทียนยี่’ มอง ‘ชูเฟิง’ ด้วยคำเยาะเย้ย
” เด๋วเจ้าก็จะได้รู้ “
‘ชูเฟิง’ ยิ้มและกล่าว
” ดี “
สู่ เทียนยี่ กระโดดขึ้นบนเวทีทันที แค่ช่วงเวลาสั้นๆ เขาก็มาถึงหน้า ของ’ชูเฟิง’ เขาคิดจะใช้ฝ่ามือฝาดใส่’ชูเฟิง’ ‘ชูเฟิง’คงต้องแพ้อย่างอนาถเช่นเดียวกับ ‘ชู หงเฟย’
ในตอนนั้น บางคนตะกูลชู หันหน้ามองและส่ายหัว พวกเขาไม่ได้รู้เป็นห่วง ‘ชูเฟิง’ แม้แต่น้อย แต่เขากลัวว่า ‘ชูเฟิง’ จะทำให้ตะกูลชูต้องขายหน้ายิ่งกว่าเก่า
ทุกๆคนต่างคิดว่า ‘ชูเฟิง’ จะแพ้อย่างแน่นอน ตอนนั้นร่างของ’ชูเฟิง’ก็เอียงลงข้างๆ เขาสามารถหลบการโจมตีของ ‘สู่ เทียนยี่’ หลังจากนั้น ‘ชูเฟิง’ก็ฟาดฝ่ามือไปที่หน้าของ สู่ เทียนยี่
” เจ้านี่ . . . . .”
‘ชูเฟิง’ รวดเร็วยิ่งนัก ตอนนั้น ‘สู่ เทียนยี่’ ตกใจอย่างมาก เค้าเอาแขนสองข้างขึ้นมาทันทีเพื่อป้องกันการโจมตีของ ‘ชูเฟิง’
แค่เมื่อแขนของ ‘สู่ เทียนยี่’ ยกขึ้นมา ฝ่ามือ’ชูเฟิง’ก็หายไป
” นั้นมัน ทักษะลวงตา “
‘สู่ เทียนยี่’ สามารถสัมผัสถึงฝ่ามือของเขา แต่ว่ามันสายไปแล้ว เพราะ’ชูเฟิง’ ใช้ฝ่ามือ ลวงตา โจมตีใส่หน้าอกของ สู่ เทียนยี่
* ปั้ง *
* ปั๊ก ปั๊ก ป๊ก *
ฝ่ามือที่โจมตีโดน ‘สู่ เทียนยี่’ คอยถอยกลับไปหลายก้าว พลังที่รุนแรงทำให้เค้าเกือบตกเวที
” ดูนั้น ชูเฟิงโจมตีถูก สู่ เทียนยี่ “
” ทักษะที่เค้าโจมตี หรือว่าเค้าจะมีพลังวิญญาณระดับ 7 ห้วงวิญญาณ
ทุกคนต่างตกอยู่ในความประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อ แม้แต่ ตะกูล ชู ที่เกลียด’ชูเฟิง’ ก็ยังตาค้าง พร้อมกลับความช็อคอยู่บนใบหน้า
คนที่ตบ ‘ชู หงเฟย’ แพ้ไปในทีเดียว แต่ ‘ชูเฟิง’กลับหลบการโจมตีของ และสวนกลับใส่ ‘สู่ เทียนยี่’ แบบนี้ก็หมายความว่า ‘ชูเฟิง’ แข็งแกร่ง กว่า ‘ชู หงเฟย’ งั้นสิ
ไม่ต้องพูดถึง สีหน้าของ ‘ชู หยวนป้า’ ที่กำลังโกรธ เค้าให้ความสนใจกับ’ชูเฟิง’พร้อมกับความตื่นเต้น
” ทำได้ไม่เลว ข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่ “
* ปั้งง *
‘สู่ เทียนยี่’ ก้าวไปอยู่ต่อหน้าของ’ชูเฟิง’ อีกครั้งหนึ่ง ภายในพริบตา
แขนทั้งสองข้าง ระดมหมัดผ่านอากาศ เหมือนกับพายุพัดอยู่บนแขนของเขา
” ทักษะยุทธ ระดับ 3 “
ผู้คนต่างตกใจอย่ามาก พวกเค้าสามารถบอกว่าเลยว่า ‘สู่ เทียนยี่’ ใช้ทักษะ ระดับ 3 เค้าคิดว่า ‘ชู เฟิง’ ไม่สามารถป้องกันการโจมตีที่รุนแรงแบบนี้ได้แน่
” มันถึงเวลาของเจ้าแล้ว “
ทุกคนต่างไม่เคยคิดว่า ‘ชูเฟิง’ จะไม่ถอยจากการโจมตีที่รุนแรง ของ ‘สู่ เทียนยี่’ เค้าปล่อยหมัดทั้งสองข้างระดมใส่’ชูเฟิง’
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ก็ใช้ฝ่ามือ ระดมใส่ หมัดของ สู่ เทียนยี่ ราวกับว่าเค้ามีแขนอยู่หลายข้าง ช่างเป็นวิชาที่ ร้ายกาจจริงๆ
* หมัดกับฝ่ามือจำนวนมากปะทะกัน ปั้งๆ ปั้งๆๆ ปั้งๆๆๆ ไม่มีใครรู้ว่าฝ่ายใดได้เปรียบ *
~ ~ * * โว้วว สุโค่ยยย * *
ในวินาทีนั้น ผู้คนต่างตื่นเต้น ‘ชูเฟิง’ สามารถใช้ทักษะ ระดับ 3 ได้
เค้าใชัทักษะต่อสู้ ระดับ 3 ซึ่งเท่ากับ วิชาหมัด ของ ‘สู่ เทียนยี่’ ทั้งๆที่เค้ามีพลังวิญญาณอยู่ในระดับ 6 แต่สามารถสู้กับ คนที่อยู่ในระดับ 7
” นี้ . . . . . . ชูเฟิง กำลังใช้ทักษะนั้นงั้นหรอ”
หลังจากที่ดูมานาน ‘ชูเว่ย’ก็เข้าใจ ความตกใจบนใบหน้าของเค้า กลายเป็น ความชื่นชม
” เว่ย เอ๋อ สิ่งที่ชูเฟิงใช้ คือวิชา ? “
เสียงของชายชราดังขึ้นข้างๆเขา เมื่อเค้าหันไปก็พบกับ ‘ชูหยวนป้า’
ความตกใจอยู่เต็มใบหน้าของ ‘ชูหยวนป้า’ เค้ามองที่ ‘ชูเฟิง’ สายตาของเค้าเต็มไปด้วยความอยากรู้
โปรดติดตามตอนต่อไป
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป