‘ซ่งเทียนยิง’ที่ใส่ชุดสูทในสไตล์ตะวันตกมาถึงด้านหน้าของห้องชั้นหกของกาสิโนเทียนหัว เดิมทีห้องนี้เป็นที่ทำงานของชายหน้าบากแต่ตอนนี้เป็นที่ๆ’ซูเหมิงหาน’กำลังถูกจับตัวไว้อยู่
 

 
“เป็นยังไงบ้าง ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือไม่?”
 
เขาเดินเข้าห้องไปสอบถาม
 

 
“เรียบร้อยดีฮ้าพี่ใหญ่ซ่ง”
 
ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าตกกระทรงผมฉาบด้วยเจลตอบอย่างตุ้งติ้ง   ‘ซ่งเทียนยิง’พยักหน้าด้วยความพอใจ จากนั้นมองไปยังในห้องเห็น’ซูเหมิงหาน’นอนอยู่บนโซฟาในสภาพไร้สติสัมปชัญญะ ใบหน้าสวยงามของเธอดูค่อนข้างซีดเผือด หญิงสาวใส่เสื้อชิฟฟอนสีชมพูดกระโปรงสีดำยาวถึงเข่า
 
มันเปิดเผยผิวขาวนวลของ’ซูเหมิงหาน’อย่างน่าดู   ยิ่งกว่านั้นมีชายแต่งชุดดำร่างสูงสองคนยืนอยู่ด้านข้างของโซฟา พวกเขาโค้งคำนับต้อนรับ’ซ่งเทียนยิง’
 

 
“สาวน้อย ยาตัวใหม่นี้แค่ได้ลองฉีดเข้าไปเพียงครั้งเดียวเธอก็จะขาดมันไม่ได้อีกต่อไป ไหนมาดูกันซิว่าจะรอดมือฉันไปได้อย่างไรกัน”
 
เขาหัวเราะอย่างชั่วช้าจากนั้นค่อยๆเดินไปถึงบริเวณขอบโซฟายื่นมือออกไปราวกับต้องการสัมผัสผิวอันนุ่มนิ่มของเธอ   แต่ทันใดนั้นประดูห้องถูกเปิดออกอย่างฉับพลัน!
 

 
“พี่ใหญ่ซ่ง ท่าไม่ดีแล้ว หน้าบาก… มันกลับมาแล้ว!”
 
ชายหนุ่มวิ่งเข้ามารายงานในสภาพหอยหายใจอย่างหนักหน่วง
 

 
“แล้วยังไงล่ะ? ต่อให้มันกลับมาพวกแกต้องกลัวด้วยงั้นหรือ? กลับไปทำตามแผนที่เราวางไว้ซะ แค่นั้นแหละ!”
 
‘ซ่งเทียนยิง’กล่าวด้วยท่าทีค่อนข้างเหลืออด
 

 
“แต่ว่าพี่ซ่ง เจ้าหนุ่มคนนั้น คนที่จัดการพี่เถี่ยครั้งที่แล้วมันมาด้วยกันกับหน้าบากนะพี่!”
 
ชายหนุ่มยังพูดต่อไปอย่างร้อนรน   การบุกจู่โจมกาสิโนเทียนหัวครั้งที่แล้วของ’เย่เฟิง’ได้ฝังความกลัวไว้กับชายหนุ่มคนนี้อยู่ลึกทีเดียว เพราะว่าครั้งที่แล้ว’เย่เฟิง’ได้อัดพี่เถี่ยอย่างไม่สนใจใครแม้แต่น้อย ดังนั้นเมื่อเขาเห็น’เย่เฟิง’อีกครั้งมันทำให้เขากลัวกับความบ้าบิ่นของเย่เฟิงเป็นอย่างมาก
 

 
“อะไรนะ?”
 
สีหน้าของ’ซ่งเทียนยิง’พลันเปลี่ยนสีอย่างรุนแรงจนได้ เขาเริ่มจริงจังมากขึ้น ไม่ใช่ว่าเจ้าหนุ่มนั่นต้องถูกฆ่าตายไปด้วยมือของนักฆ่าแห่งกลุ่มไวเปอร์ไปแล้วงั้นหรือ? แล้วมันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน? เขาใช้เงินไปกว่าแปดล้านเพื่อจ้างสไนเปอร์ฝีมือฉกาจ
 
จากนั้นไปทำการตกลงกับ’โหมวเจิ้นเฉียง’ให้ตั้งด่านตรวจเพื่อสกัด’เย่เฟิง’ แล้วทำไมเจ้าหนุ่มนั่นถึงรอดมาได้กัน?
 

 
“ไร้ประโยชน์สิ้นดี! เร็วเข้า ไปด้านล่างไป สั่งให้ทุกคนยิงเจ้าหนุ่มนั่นให้ตายไปพร้อมกับหน้าบากซะ!”
 
สีหน้าของเขาเริ่มแสดงถึงความเสียใจออกมา ถึงแม้ว่าการตัดสินใจสั่งฆ่า’เย่เฟิง’อาจจะนำมาซึ่งปัญหาต่างๆมากมายเพราะว่า’เย่เฟิง’มีความสัมพันณ์กับตระกูลหลินแห่งเมืองเหยียนจิง แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องหยุมหยิมแบบนั้นแล้ว
 

 
“งั้นเหรอ? ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าแกจะฆ่าฉันได้ยังไง”
 
ตอนนั้นเองที่’ซ่งเทียนยิง’ได้ยินเสียงแสนจะคุ้นเคยผ่านเข้ามาจากด้านนอกของห้อง   ยังไม่ทันสุดเสียงดี’เย่เฟิง’ก็เดินเข้ามาในชุดสูทแบบตะวันตก การมาของชายหนุ่มยาวกับภูติผีปีศาจ ทันทีที่เขาเข้ามาได้ต่อยหมัดใส่คนส่งสารจนร่างของมันลอยไปในอากาศ สุดท้ายจึงตกลงมานอนกระอักเลือดกองอยู่กับพื้นและไม่ขยับอีกต่อไป
 
คนอื่นๆในห้องเริ่มรู้สึกตัวและตอบโต้ทันที ชายชุดดำร่างสูงสองคนรีบหยิบปืนพกขึ้นมา   แต่ความเร็วของ’เย่เฟิง’นั้นเหนือคนธรรมดาสามัญไปแล้ว เขาทิ้งภาพติดตาไว้หลายภาพจากนั้นไปโผล่ตรงหน้าของ’ซ่งเทียนยิง’ดึงคอเสื้อของเขาขึ้นมาและยกด้วยมือข้างเดียว!
 

 
“เย่เฟิง ทำไมแกถึงยังไม่ตาย!”
 
‘ซ่งเทียนยิง’ผู้ตื่นตระหนกพยายามดิ้นรนเพื่อต้องการเป็นอิสระ สีหน้าของเขาซีดเผือด เขาไม่คิดเลยว่า’เย่เฟิง’จะรอดจากการซุ่มยิงไปได้
 

 
“แกไม่ต้องสนใจเรื่องนั้นหรอก ที่แกควรจะใส่ใจคือแกกำลังจะตายอย่างไรดีกว่านะ”
 
‘เย่เฟิง’แค่นเสียงใส่ ชายหนุ่มโยนร่างของ’ซ่งเทียนยิง’ขึ้นไปบนอากาศ   หลังจากนั้นเขากำหมัดแน่นพลันรวมรวบพลังชี่ไว้บริเวณหมัด แล้วต่อยออกด้วยความเร็วสูงสุดใส่บริเวณหน้าท้องของ’ซ่งเทียนยิง’!
 
เปรี้ยง!
 
ด้วยระดับพลังยุทธ์ตอนนี้หมัดของเขามีน้ำหนักได้ถึง 500 กิโลกรัม เพียงแค่หมัดเดียวที่ชกออกไปส่งให้ร่างของ’ซ่งเทียนยิง’ลอยไปราวกับลูกวอลเล่ย์บอล ร่างของมันไปกระแทกกระจกตรงหน้าต่าง
 
“เพล้ง” จากนั้นลอยร่วงออกจากตึกไป!
 
เสียงกรีดร้องอย่างน่าสมเพศเวทนาของ’ซ่งเทียนยิง’ที่กำลังร่วงหล่นอย่างรวดเร็วดังลอยมา จากนั้นจึงดับไป ดูเหมือนว่าเขาจะตายเสียแล้ว   ‘เย่เฟิง’รับรู้ได้ว่าข้างล่างบริเวณด้านนอกของบาร์กำลังตกอยู่ในความวุ่นวาย   หัวใจของชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมา เขาได้ฆ่าเจ้าคนชั่วนั่นเพื่อแก้แค้นให้’เจ้าอี้เปย’ได้แล้ว
 
ถ้า’เจ้าอี้เปย’ไม่ได้เป็นคนขวางกระสุนนัดนั้นที่พุ่งมาหา’เย่เฟิง’เขาก็คงไม่ต้องจบชีวิตลงเช่นนี้ มันเป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาเสียสละชีวิตให้กับ’เย่เฟิง’! ดังนั้นชายหนุ่มจึงรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบแก่การตายของ’เจ้าอี้เปย’
 
ในเมื่อ’ซ่งเทียนยิง’ตายไปแล้ว เขาได้แต่หวังว่า’เจ้าอี้เปย’จะได้หลับอย่างสงบสุขเสียที   ชายหนุ่มถอนหายใจ เขารู้ว่าสิ่งที่พึ่งทำไปอาจจะก่อให้เกิดปัญหาได้ แต่’เย่เฟิง’ไม่ได้กลัวมันแม้แต่น้อย เขาตัดสินใจต่อไปอีกว่าต้องกำจัดซ่งหู่ผู้เป็นลุงของ’ซ่งเทียนยิง’ไปด้วยเช่นกัน
 
ชายหนุ่มหันหลังกลับไปมองชายร่างสูงในชุดดำสองคนที่ยืนอยู่ด้านข้างของโซฟากำลังถือปืนไว้ในมือมองทาง’เย่เฟิง’อย่างหวาดกลัว   แน่นอนว่าพวกมันไม่คิดว่า’เย่เฟิง’จะเปิดฉากจู่โจมได้เด็ดขาดเช่นนี้ ต่อย’ซ่งเทียนยิง’กระเด็นตกลงไปตาย แค่พลังของหมัดๆเดียวก็ทำให้พวกมันขวัญผวาไปหมด!
 

 
“พี่ใหญ่เย่!”
 
ทั้งสองคนรีบเก็บปืนไปอย่างรวดเร็วและแสดงความเคารพแก่’เย่เฟิง’ ในแววตาของพวกมันยังมีร่องรอยความกลัวอยู่…
 

 
“พวกนายไม่ใช่ลูกน้องของซ่งเทียนยิงงั้นเหรอ?”
 
‘เย่เฟิง’ถามอย่างเอื่อยเฉื่อยพลันหันไปมองยัง’ซูเหมิงหาน’ที่กำลังนอนอยู่บนโซฟา ชายหนุ่มสังเกตุว่าใบหน้าสวยงามของเธอซีดเผือดจนทำให้เขารู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจ ‘เย่เฟิง’ไม่รู้เลยว่าพวกมันทำอะไรกับ’ซูเหมิงหาน’ไปบ้างหลังจากเธอถูกพามาที่นี่
 

 
“พี่ใหญ่เย่ ตั้งแต่แรกเริ่มเราก็อยู่ฝั่งพี่หน้าบากมาตลอดอยู่แล้ว!”
 
หนึ่งในชายชุดดำกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ
 

 
“เราจำเป็นต้องแกล้งจำนนต่อซ่งเทียนยิงชั่วคราวเพราะว่า…”
 
 
“ฉันไม่สนเรื่องนั้น แต่ทำไมซูเหมิงหานถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
 
‘เย่เฟิง’เดินเข้ามาใกล้’ซูเหมิงหาน’พลางถาม ชายหนุ่มกอดร่างของเธอไว้แนบแน่นจนรู้สึกได้ถึงร่างกายที่สั่นระรัวของเธอ เขารู้สึกผิดเหลือเกิน   ถ้าเพียงแค่เขามาเร็วกว่านี้ เธอก็คงไม่ต้องมาทุกข์ทรมาณอยู่ในสภาพเช่นนี้หรอก
 

 
“คือว่า…”
 
ชายชุดดำร่างสูงสองคนมองหน้ากันและกันอย่างลังเล พวกเขาไม่รู้ว่าจะบอกอย่างไรดี
 

 
“ถ้าพวกนายมีอะไรจะพูดก็รีบพูดมา ไม่ต้องมาอึกอัก”
 
‘เย่เฟิง’พึมพัมเบาๆ เขาเงยหน้าขึ้นหันไปมองรอบๆ ด้านข้างของชายชุดดำทั้งสองคนมีชายหน้าตกกระคนหนึ่งพยายามแอบหนีไปเงียบๆ
 

 
“คิดจะหนีงั้นเหรอ?”
 
‘เย่เฟิง’เดินไปจับตัวชายหนุ่มคนนั้นไว้
 

 
“พี่ใหญ่เย่ มันนี่แหละ!”
 
หนึ่งในชายชุดดำสองคนตะโกนออกมาอย่างไร้ซึ่งความอดกลั้น เขากัดฟันชี้นิ้วไปทางชายหนุ่มที่เย่เฟิงจับอยู่แล้วกล่าว
 

 
“ก่อนหน้านี้มันฉีดยาตัวใหม่ใส่นายหญิงเย่…”
 
 
“อะไรนะ?”
 
ทันทีที่’เย่เฟิง’ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของเขาถมึงทึงทันที ชายหนุ่มไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไปจนเจินชี่พลุ่งพล่านออกมาอย่างรุนแรง เขาหักคอชายหนุ่มคนนั้นลงทันที!   ‘ซูเหมิงหาน’ถูกฉีดยาเข้าไป!
 
เปรี้ยง!   ‘เย่เฟิง’โยนศพที่กระดูกลำคอแตกละเอียดลงไปจากชั้นหกและรีบวิ่งมาตรวจสอบสภาพของ’ซูเหมิงหาน’   ตอนนี้เองที่เขารู้สึกว่า’ซ่งเทียนยิง’ตายง่ายเกินไป เจ้าชั่วนั้นสมควรถูกฆ่าให้ตายอย่างทรมาณมากกว่านี้ มันกล้ามาฉีดยาใส่’ซูเหมิงหาน’ของเขาได้อย่างไร!
 
เวลาเดียวกันปรากฎกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งขึ้นที่หน้าห้อง เป็นชายหน้าบากและคนของเขาซึ่งนำ’ซูซินฉาง’มากด้วย ชายหน้าบากจับตัวเขาได้ตอนที่’ซูซินฉาง’พยายามหนีออกไป
 

 
“เชื่อฉันสิ! ฉันไม่รู้เลยนะว่าเจ้าพวกนั้นจะกล้าฉีดยาใส่เหมิงหานน่ะ จริงๆนะ…”
 
‘ซูซินฉาง’กลัวจนปัสสาวะราดออกมา
 

 
“พี่ใหญ่เย่ เจ้านี้รวมหัวกับซ่งเทียนยิงหลอกนายหญิงเย่ออกมา พวกเราจะทำอย่างไรกับมันดีครับ?”
 
ชายหน้าบากพูดเสียงต่ำ เขาผลัก’ซูซินฉาง’ไปข้างหน้าให้คุกเข่าอยู่ตรงประตูทางเข้า  ‘ ซูซินฉาง’มองไปยังด้านใจเห็นสีหน้าของ’เย่เฟิง’ที่โกรธจนแทบจะฆ่าคนได้ หัวใจของเขาสั่นไปด้วยความหวาดกลัวและพยายามคิดหาวิธีเอาตัดรอดจากที่ตรงนี้
 
เขาไม่รู้เลยว่าชายหน้าบากจะมีชีวิตรอดมาได้ขนาดว่า’ซ่งเทียนยิง’สั่งมือปืน 5-6 คนไปจัดการแล้ว นั่นเป็นเพราะว่า’เย่เฟิง’ได้จัดการพวกนั้นไปในคราวเดียวเรียบร้อยแถมยังจัดการส่ง’ซ่งเทียนยิง’ลงมาตายอย่างน่าอนาจอีกด้วย   .
 
……………………………
 
แปลโดยทีมงาน GSI
 
Teepo_V : รางวัลพ่อดีเด่นมอบให้แก่ซูซินฉางเลยครับ 555+
 
ที่มา: