” นี่ท่านนน!!! “
‘ชูเฟิง’ ได้ยินเช่นนั้น ยิ่งตกใจ เขากระโดดถอยหลังออกไปหลายสิบก้าว
หลังจากที่ทิ้งระยะออกมาจาก หญิงสาว ‘ชูเฟิง’ ใช้พลังวิญญาณของเขาตรวจสอบระดับพลังวิญญาณของนาง
ยังไงก็ตาม เมื่อเขาตรวจสอบนางก็ไม่พบกลับพลังวิญญาณยังไงก็ตามเขาไม่กล้าที่จะประมาท ถึงแม้ว่านางจะงดงามเหมือนไม่มีพิษภัยก็เถอะ แต่นางก็ไม่ใช่มนุษย์เช่นเดียวกัน นางคือ อสูรวิญญาณ สัตว์ประหลาดที่สามารถรอเขาในโลกนี้ได้ถึง 15 ปี โดยที่ไม่กินไม่ดื่ม
“ฮ่าๆ เราน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ ? “
เห็น ชูเฟิง น่าซีดปากสั่นเต็มไปด้วยความกลัว นางถึงกับเอามือมาปิดปากพร้อมกับหัวเราะชอบใจ
” นี่ท่านกล้าล้อข้าเล่นงั้นหรอ!!! “
เห็นนางหัวเราะชอบใจ
‘ชูเฟิง’ ขมวดคิ้วเข้าหากันเพราะรู้สึกว่าที่นางบอกนั้น นางอาจจะหลอกก็ได้
“แล้วดูเหมือนเราล้อเล่นไม๊ล่ะ เราดูไม่แข็งแกร่งเช่นนั้นหรอ!!! เราเตือนเจ้าแล้วนะ อย่าทำให้เราโกรธดีกว่า ไม่งั้นเราจะกินเจ้าซะ “
* พรึบบ *
จู่ๆ ‘ชูเฟิง’ ก็พุ่งเข้าไปด้านหลังของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว มือทั้งสองข้างของเขาคว้าข้อมือของนางไขว้หลังพร้อมจับนางกดลงกับพื้น
“โอ้ย . . . นี่เจ้าจะทำอะไรเรา ? ปล่อยเราเด๋วนี้นะ! ! ! ! ! !”
หญิงสาวเต็มไปด้วยความตกใจ นางโวยวาย ดิ้นไปดิ้นมา แต่ไม่ว่านางจะทำยังไง ด้วยความแข็งแกร่งเพียงน้อยนิดของนางไม่อาจขัดขืน ชูเฟิง ได้
” ไอ้เจ้าไข่ กล้าหลอกข้านักใช่มั๊ย “
เห็นนางไม่มีพลังวิญญาณ ‘ชูเฟิง’ ที่กังวลก็สามารถผ่อนคลายลงได้
” ไอ้บ้า . . . ปล่อยเรานะ ไม่งั้นเราจะไม่ยกโทษให้เจ้า”
” โห นี่เจ้ายังกล้าขัดขืนอีกหรอ ? ถ้าข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก ว่าใครคือหัวหน้าของที่นี่ “
ทันใดนั้น ‘ชูเฟิง’ ยกมือขึ้นมา บนศีรษะของนางพร้อมกับทำท่างกำลังจะตี
” อ่า ~~~~~~ “
ขณะที่มือของ ชูเฟิง กำลังจะตกลงมาบนศีรษะ จู่ๆ นางก็ร้องดังออกมา
เดิมทีแล้ว ‘ชูเฟิง’ แค่อยากจะสั่งสอนนางให้สำนึกเท่านั้น แต่เขาก็ต้องชะงัก เมื่อจู่ๆ มือของเขาอีกข้างที่ไปขว้าโดนบางอย่างของนางแม้ว่าที่สัมผัสโดนมันคืออะไร แต่มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอด แม้ว่าจะมีขนสีดำๆ ปกคลุมอยู่ ในตอนที่นางล้มลงกับพื้นกระโปรงมันก็ถกขึ้นมา มือของเขาไปสัมผัสระหว่างขาของนาง
มันช่างนุ่มนิ่ม เรียบเนียน เป็นสัมผัสที่เขาไม่เคยได้พบจากทีไหน จู่ๆ ร่างกายของชูเฟิงก็ร้อนผ่าว ณ ตอนนั้นเขาไม่อาจจะหยุดยั้งความปรารถนาของตัวเองได้
” นี่เจ้า . . . . หากเจ้ากล้าทำอะไรเราล่ะก็ เราจะฆ่าเจ้าซะ!!! “
หญิงสาวผู้งดงาม หน้าเรียวขาวจั๊วน่าเจี๊ยะ แก้มชมพูเหมือนกับแอปเปิ้ล ภายในดวงตาของนางเต็มไปด้วยเปลวไฟแห่งความโกรธ หากทำได้นางคงพ้นมันออกมา
“ขอโทษๆ แน่นอนว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ข้าไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเช่นนี้”
‘ชูเฟิง’ ถูกนางมองด้วยสายตาเช่นนั้นจากหญิงสาว ไอหื่นเอ้ย!!! ประมาณนั้น เป็นธรรมดาที่เขาจะรู้สึกอาย จากนั้นเขาก็ปล่อยมือพร้อมกับใบหน้าที่เป็นสีแดง
“เราจะฆ่าเจ้า!!! “
ขณะที่เขาปล่อยนาง หญิงสาวก็หมุนตัว พร้อมกับ หันเขี้ยวเล็บ พุ่งเข้าใส่ชูเฟิง อย่างบ้าคลั่งเห็นแบบนั้น ‘ชูเฟิง’ ตกใจนิดหน่อย หลังจากที่มองไปในสายของนาง เขารู้สึกถึงออร่าที่อันตราย จากนั้นเขาคว้ามือออกไปจับแขนของนางไว้อีกครั้ง
จากนั้นก็ผลักนางลงกับพื้น แต่ในครั้งนี้เขาต้องใช้แรงมากกว่าเก่า เพราะนางเหมือน พยัคร้ายที่กระหายเหยื่อ ขณะนั้นตัวของเขาล้มลงไปทับบนร่างของนาง
” อ้ายย ~~~~~ เจ้าสารเลว เจ้าจะทำอะไรกับข้า ? “
ในตอนนั้น หญิงสาว ร้องเสียงดังออกมา เพราะนางถูก ‘ชูเฟิง’ ผลักลงกับพื้นแล้วทับบนร่างของนาง นางคิดว่าชูเฟิงคิดจะทำอะไรกับร่างกายของนาง นางกลัวอย่างมาก จากนั้นนางก็พูดออกมา
” น่าสมเพช “
นึกว่านางจะพูด ช่วยอ่อนโยนด้วยนะ
” ข้า . . . . . ข้าขอโทษ มันเป็นปฏิกิริยาป้องกันตัวน่ะ “
‘ชูเฟิง’ ทำท่าทางเหมือนกับว่าไม่ได้ตั้งใจ อีกทั้งรู้สึกละอาย เขารีบถอยออกมาจากนาง แต่มือทั้งสองข้างของเขายังคงจับตัวนางเอาไว้ เพราะเขากลัวว่าหากปล่อยมือนางคงจะพุ่งใส่เขาอีก
” ไอ้บ้าาา , , , , ไม่เคย มีใครกล้าทำกับเราเช่นนี้มาก่อน เจ้าอยากตายนักใช่มั๊ย !!! “
ขณะที่ ‘ชูเฟิง’ กำลังจะปล่อย จู่ๆ นางก็ตะโกนขึ้นมา ‘ชูเฟิง’ เห็นได้ชัดว่านางกำลังโกรธ
” ไอ้เจ้าไข่เน่า จริงๆ แล้วเจ้า ก็ชอบรังแกคนอ่อนแอกว่าแต่หวาดกลัวคนแข็งแกร่งเหมือนกันนั่นแหละ “
“ข้าจะยอมปล่อยเจ้าในตอนนี้แต่ถ้าหากเจ้ายังกล้าขู่ข้าอีกล่ะก็ รับรองได้เลยว่าเจ้าได้เจ็บ. . . .ตัวแน่ๆ “
‘ชูเฟิง’ คุกคามนางด้วยคำพูดที่ข่มขู่ ยังไงก็ตาม ในตอนที่ชูเฟิงพูดนั้นยังไม่กล้าแม้แต่จะสบตาของนาง เพราะหากทำเช่นนั้น ร่างกายของเขาคงจะร้อนผ่าวขึ้นมาอีกแน่ๆ และตอนนี้เขาคงไม่อาจควบคุมตัวเองได้
ถ้าไม่ใช่เพราะเขากังวลเรื่องที่นางไม่ใช่มนุษย์ และก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หลังจากที่มีอะไรกันระหว่างชายหญิง อาจจะถูกสูบพลังวิญญาณจนตายอะไรแบบนี้ หากนางเป็นมนุษย์จริงๆ เขาคงไม่ปล่อยหญิงงามเช่นนางไปเป็นแน่และคงจะจับนางทำเป็นผู้หญิงของตน
” เจ้ากล้าเหรอ ถ้าหากเจ้ากล้าทำเช่นนั้นกับเราล่ะก็ เราจะระเบิดตัวเองพาเจ้าตายไปด้วย!!! “
หญิงสาวกัดฟันของนาง ในดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว
” แหม๋ข้าแค่ล้อท่านเล่นเท่านั้น ท่านน่าจะรู้ดีหนิว่า ข้า ‘ชูเฟิง’ ไม่ใช่คนแบบนั้น “
หรอออออ!!!!
ที่เขาพูดเช่นนั้น เป็นเพราะเขาไม่มั่นใจว่าตัวเองจะปลอดภัย แม้ว่านางจะไม่มีพลังวิญญาณ แต่เขารู้สึกได้ว่านางพูดจริงๆ จึงได้แต่เฉไฉพร้อบกับหัวเราะเบาๆ
* ง๊าบบบ *
ในตอนนั้น หญิงสาวคว้าแขนของ ‘ชูเฟิง’ จากนั้นก็อ้าปากกัดแขนของเขาอย่างแรง
โดนแบบนั้น ‘ชูเฟิง’ แกล้งร้องออกมาดังๆ ทำเหมือนกับว่าเขาโดนนางกัดจนเนื้อแทบหลุด เพื่อให้นางสงบใจลงบ้าง
หญิงสาวที่ไร้พลังวิญญาณ กับ ‘ชูเฟิง’ ที่อยู่ในระดับ 8 ห้วงวิญญาณ อีกทั้งยังมีสายฟ้าศักดิ์สิทธ์ที่อยู่ในตันเถียนจนให้พลังวิญญาณของเขานั้นแข็งแกร่ง จากนั้นมันก็วิ่งผ่านเข้าสู่ร่างกายกระจายไปทั่วร่างจนทำให้ร่างกายนั้นแข็งเหมือนกับโลหะ ขณะที่ถูกนางกัด เขาก็แกล้งทำเป็นเจ็บทั้งๆที่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
“นี่ ไอ้เจ้าเลวบัดซบ แขนนี่มันแข็งยังกับโลหะ”
หญิงสาวยกริมฝีปากแดงๆของนางขึ้นมาพร้อมกับเอามือปาดน้ำตา แล้วร้องไห้ ไม่เพียงแต่นางจะกัดชูเฟิงแล้วชูเฟิงจะไม่เจ็บเท่านั้น แต่กับเป็นปากของนางที่เจ็บซะเองไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม หลังจากที่เห็นน้ำตาของนางไหลลงมาจากดวงตา มันทำให้ ‘ชูเฟิง’ รู้สึกขมขื่น เจ็บปวดเหมือนโดนมีดแทง มันเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึก
” เอาล่ะๆ ข้าผิดเอง แล้วใครใช้ให้เจ้าหลอกข้าล่ะ!!! “
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจความรู้สึกนั้นมาก่อน แต่ ‘ชูเฟิง’ ก็ไม่ต้องการเห็นนางร้องไห้ ดังนั้น เขาจึงรีบขอโทษและยอมรับผิด ขณะที่พูดกับนางด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่นางบอกตัวเองว่าเป็นเทพธิดา หากเป็นด้านประสบการณ์ความรู้ต่างๆเกี่ยวกับโลกวิญญาณนางสามารถเข้าใจได้อย่างลึกซึ้ง แต่ด้านอารมณ์ของนางเหมือนกับเด็กๆ หลังจากที่ชูเฟิงขอโทษเพียงไม่กี่คำ นางก็รู้สึกสงบ
” ไอ้บ้า ทำไมเราต้องหลอกเจ้า เราแข็งแกร่งจริงๆ แต่เราถูกใครไม่รู้ปิดผนึกพลังเอาไว้”
หญิงสาวพยายามพูดให้ ชูเฟิง เชื่อ
” แล้วเทพธิดารู้จักวิธีปลดผนึกตราประทับบนร่างท่านมั๊ยล่ะ ? “
‘ชูเฟิง’ ขมวดคิ้วลง ขณะที่รู้สึกกังวลนิดหน่อย
” ก็ไม่รู้น่ะสิ “
หญิงสาวพยักหน้า
” งั้นก็ดี!!! “
‘ชูเฟิง’ ถอนหายใจอย่างโล่งอก
” เจ้านี่มันนน “
หญิงสาวหันหน้าไปหา ‘ชูเฟิง’ พร้อมกับตวาด
โปรดติดตามตอนต่อไป , , , , , , , , ,
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป