บทที่ 304 ดอกไม้ไฟบนหลังคา
 
 
 
เย่เฟิงหยิบปืนลำแสงออกมาตอนนี้ไม่ใช่ว่าไร้สาเหตุ
 
 
 
สำหรับเขา มิว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นยังไงและสร้างปัญหาอะไร เขาจะต้องจัดการให้เสร็จสิ้นในครั้งเดียว ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่มีความสามารถพอที่จะทำอะไรเขาได้ก็ตาม ลูกพี่แก๊งใหม่เหยาเป่าซานคนนี้กลับคิดจะแก้แค้นเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องจัดการถอนรากถอนโคนให้เสร็จสิ้น มันจะได้ไม่ต้องมาสร้างปัญหาให้ในอนาคต
 
 
 
แน่นอนว่า การจัดการปัญหาด้วยวิธีนี้ไม่ใช่เพียงวิธีเดียว แต่มันเป็นวิธีที่ดีที่สุดเท่าที่เย่เฟิงคิดได้ในตอนนี้
 
 
 
สังหารเหยาเป่าซานไปเลยมันก็ถือเป็นวิธีหนึ่ง แต่เมื่อเหยาเป่าซานจบสิ้นแล้ว มันจะต้องมีอีกหมื่นจู้เป่าซาน หลี่เป่าซาน แก๊งในเหยียนจิงมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะกวาดล้างให้หมด จัดการแก๊งธรรมดาไปมันก็ต้องมีคนที่ฮึกเหิมขึ้นมาราวกับหน่อไม้หลังฤดูใบไม้ผลิ* ทางที่ดีที่สุดคือต้องควบคุมอยู่ภายในมือ
 
 
 
[คั่นหนังสือ : *雨后春笋/หน่อไม้หลังฤดูใบไม้ผลิ = มันจะต้องมีสิ่งใหม่หรือเรื่องใหม่เกิดขึ้นมาอย่างจำนวนมาก หรือ สอดคล้องเดียวกันกับ สำนวนไทยที่ว่า ‘ผุดขึ้นมาเหมือนดอกเห็ด’]
 
 
 
อย่างเช่นแก๊งอสรพิษสวรรค์ก่อนหน้านี้ เย่เฟิงก็ใช้วิธีการเช่นนี้ ขณะที่ผลลัพธ์ของแก๊งอสรพิษสวรรค์เกิดความโกลาหล ทำให้หน้าบากกลายมาเป็นกำลังของเย่เฟิง ทั่วทั้งแก๊งอสรพิษสวรรค์ก็สลายหายไปเป็นอากาศ 
 
 
 
ด้วยฐานะเหยาเป่าซานในตอนนี้ มันจำต้องควบคุมอีกฝ่ายให้ได้ มีวิธีการมากมายไม่ว่าจะเป็น การบังคับและการล่อลวงด้วยทรัพย์สิน และแน่นอนว่าตอนนี้เย่เฟิงต้องการใช้วิธีบังคับ
 
 
 
มีความมั่นใจอย่างมาก เมื่อยามที่ปืนลำแสงปรากฏขึ้น มันจะต้องทำให้ผู้คนตกใจเป็นแน่
 
 
 
มันเป็นปืนอะไรกัน? มันเหมือนจะเป็นปืนที่น่ากลัวอย่างยิ่ง!
 
 
 
ลูกน้องในแก๊งทั้งหมดต่างตกตะลึง แม้กระทั่งชายหนุ่มที่จ่อปืนไปยังเย่เฟิงยังตกใจทันทีกับฉากเบื้องหน้านี้ เขาเป็นคนที่ชื่นชอบค้นคว้าปืนอย่างมาก ดังนั้นเมื่อเห็นปืนลำแสงสีฟ้าภายในมือเย่เฟิง เขาก็รู้เลยว่ามันไม่ใช่ปืนที่เขารู้จักในตลาดทั่วไป
 
 
 
ตอนแรกเขาคาดคิดว่ามันเป็นปืนปลอม แต่เมื่อมองอย่างตั้งใจแล้ว เขาเห็นปากกระบอกสีฟ้าที่มีความละเอียดมาก นี่มันจะต้องเป็นปืนที่มีเทคโนโลยีขั้นสูงเป็นแน่!
 
 
 
สำหรับเหล่าเจ้าหน้าที่รัฐมันยิ่งกว่าตกใจเสียอีก พวกเขาเพียงแค่มาดื่มกินตกลงเรื่องผลประโยชน์กลับต้องมาเจอสถานการณ์ระหว่างแก๊งเช่นนี้ อย่างไรก็ตามเมื่อมองไปยังสถานการณ์ มันอาจจะเป็นเพียงเรื่องปะทะกันภายในใช่หรือไม่?
 
 
 
ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ที่มีตำแหน่งสูงพอมีท่าทางประหลาดใจจากนั้นก็ชี้ไปยังปืนลำแสงภายในมือเย่เฟิง “คุณเป็นคนของหน่วย NSA งั้นหรือ?”
 
 
 
เมื่อได้ยินคำถามนี้ สีหน้าทุกคนพลันเปลี่ยนสี
 
 
 
ไม่คาดคิดเลยว่าเจ้าหนุ่มคนนี้จะเป็นหน่วย NSA!
 
 
 
ด้วยคำพูดของเจ้าหน้าที่คนนี้ไม่มีใครกล้าสงสัยเลย ไม่ใช่เพียงแค่มีตำแหน่งสูงแต่หน่วย NSA มันยังเป็นหน่วยงานความมั่นคงของชาติ
 
 
 
หน่วย NSA ของประเทศจีนสามารถบอกได้เลยว่าเป็นตัวตนที่ลึกลับอย่างมาก รู้แต่เพียงว่าหน่วย NSA คอยรักษาความมั่นคงของชาติ และไม่มีใครเคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของหน่วย NSA มาก่อน
 
 
 
หน่วยงานนี้มันมีเทคโนโลยีและวิทยาการที่สูงอย่างยิ่งในประเทศ ปกติจะคอยจัดการกับพวกชั่วร้าย หรือว่าแก๊งเหยียนจิงแก๊งนี้มันจะเป็นภารกิจของเขากัน? 
 
 
 
หน่วย NSA มีปืนที่มี่เทคโนโลยีขั้นสูง มันจะต้องไม่ตกไปอยู่ในมือคนนอกอย่างแน่นอน ซึ่งหมายความว่าเจ้าหนุ่มเสื้อดำคนนี้มันจะต้องเป็นคนของหน่วย NSA งั้นหรือ?
 
 
 
แก๊งใหม่นี้มันเติบโตอย่างรวดเร็วจนถึงขนาดที่หน่วย NSA เข้ามาแทรกแซงเลยงั้นหรือ?
 
 
 
ภายในใจของกลุ่มเจ้าหน้าที่รัฐต่างมีความคิดเช่นนี้ ทันใดนั้นก็หลั่งเหงื่อเย็นเยียบในทันที หากเป็นอย่างที่ว่า แล้วพวกเขาที่มีความสัมพันธ์กับแก๊งใหม่นี้คงไม่ใช่ว่าจะติดร่างแหไปด้วยหรอกนะ?
 
 
 
หากเป็นแก๊งธรรมดา มันไม่จำเป็นต้องส่งหน่วย NSA มาเลย แน่นอนว่าแก๊งใหม่นี้มันจะต้องมีส่วนร่วมในเรื่องบางอย่างที่เป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติ
 
 
 
ต้องขอชื่นชมกับจิตนาการที่เหลือล้นของเหล่าเจ้าหน้าที่รัฐจริงๆ สำหรับเย่เฟิงแล้วยิ่งอีกฝ่ายคิดมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งเป็นการดีสำหรับเขา 
 
 
 
เขาจะต้องจัดการด้วยปืนลำแสงอันนี้ เพื่อที่จะกดดันให้เหยาเป่าซานไม่กล้าที่จะสร้างปัญหาให้เขาอีกครา
 
 
 
เสี่ยวเยวี่ยที่อยู่ด้านข้างเย่เฟิง กอดแขนของเขาอย่างแน่น เมื่อเห็นเขาหยิบเอาปืนกระบอกสีฟ้าออกมาก็รู้สึกตกใจในทันทีถึงขนาดที่กลายเป็นสร่างเมา
 
 
 
เหตุใดเย่เฟิงถึงมีปืนอันนี้ได้กัน?
 
 
 
ตอนที่เสี่ยวเยวี่ยอยู่แถบทะเลจีนตะวันออก เธอได้เห็นปืนของหน่วย NSA มาแล้วรู้ว่าปืนของเย่เฟิงมันเป็นปืนที่หน่วย NSA ใช้กันประจำ แต่เย่เฟิงเอามันมาจากไหนกัน? หรือว่าเย่เฟิงจะมีเส้นสายภายในหน่วย NSA?
 
 
 
เห็นกันอยู่ชัดๆตอนออกมากินข้าวด้วยกันบนตัวเขาไม่มีอะไรทั้งนั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพกปืนอันใหญ่ขนาดนี้!
 
 
 
เสี่ยวเยวี่ยรู้ว่าเวลานี้ไม่ควรจะถามออกไป แต่กอดแขนเย่เฟิงแน่นยิ่งขึ้น แม้ว่าเธอจะสร่างเมาจนมีสติ แต่เธอไม่มีความคิดว่ามันเป็นเรื่องผิดปกติใดๆ แทนที่มันราวกับเป็นเรื่องปกติ
 
 
 
“ถ้างั้นอย่าได้มาสร้างปัญหาให้ฉันอีก”
 
 
 
เย่เฟิงพูดเบาๆพลางยกปืนลำแสงขึ้น จากนั้นเล็งไปที่เพดานและเหนี่ยวไกทันที!
 
 
 
ผับชั้นหนึ่งแห่งนี้มีทั้งหมดสามชั้น ห้องส่วนตัวหรูหราแห่งนี้มันคือชั้นสูงสุดแล้ว เย่เฟิงพลันยิงระเบิดเพดานออกไป ลำแสงสีฟ้าจากระเบิดออกจากปากกระบอกปืนโดยพลัน จากนั้นก็เกิดลำแสงระเบิดขึ้นที่เหนือหัวในทันที
 
 
 
มันเกิดเสียงดังสะนั่น!
 
 
 
แสงประกายดอกไม้ไฟสีฟ้าระเบิดบนหลังคาผับชั้นหนึ่งแห่งนี้ ทำให้ผู้คนเป็นโหลด้านนอกสามารถมองเห็นได้แต่ไกล
 
 
 
หลังคาของผับชั้นหนึ่งระเบิดเป็นหลุมเบ้อเริ่มโดยปืนของเย่เฟิง!
 
 
 
ปืนอันนี้มันแทบไม่มีใครที่จะตอบสนองทัน เพียงแค่พวกเขากระพริบตา จากนั้นเพดานซีเมนต์ก็พลันถล่มลงมา ปรากฏดวงจันทร์ขึ้นบนรูเบ้อเริ่ม
 
 
 
ทุกคนทั้งหมดต่างตกตะลึง ร่วมถึงเหยาเป่าซานที่ยังคงถูกเย่เฟิงเหยียบเอาไว้อยู่ ไม่แม้กระทั่งรู้สึกอับอายกับการกระทำของเย่เฟิง
 
 
 
นี่มันคือแรงกดดันของกองกำลังอย่างแท้จริง เมื่อเผชิญหน้ากับ “คนของหน่วย NSA” พวกเขาแก๊งเล็กนี้จะถือว่าเป็นอะไรได้? เหล่าเจ้าหน้าที่รัฐที่เหยาเป่าซานต้องการติดสินบนแทบไม่กล้าที่จะหายใจแรงต่อเบื้องหน้าหน่วย NSA
 
 
 
“แล้วเจอกันใหม่” 
 
 
 
เมื่อเย่เฟิงเห็นว่าบรรลุเป้าหมายแล้ว จากนั้นเขาก็เก็บปืนลำแสงและโยนมันเข้าไปภายในแหวนมิติทันที ไม่มีค้นพบได้ว่าเขาเก็บปืนที่ใหญ่โตเช่นนี้เอาได้ได้อย่างไรโดยที่ไม่มีใครเห็น
 
 
 
เย่เฟิงดึงเสี่ยวเยวี่ยพาเดินออกไปนอกห้องส่วนตัว ชายหนุ่มเสื้อดำกับสาวสวยเซ็กซี่ชุดแดง และเพดานซีเมนต์ยังคงถล่มลงมาต่อเนื่อง ฉากนี้มันทำให้พวกลูกน้องที่หน้าทางเข้าไม่กล้าที่จะขวางทางเอาไว้
 
 
 
ขณะที่เหยาเป่าซานที่ถูกเย่เฟิงเหยียบอยู่บนพื้น ในตอนนี้เขาเลือกที่จะแกล้งตายในทันที
 
 
 
แน่นอนว่าพวกเขาทั้งหมดเบื้องหน้าเย่เฟิงและเสี่ยวเยวี่ยต่างยอมจำนน หลังจากที่ได้เห็นปืนอันนั้น ทุกคนไม่กล้าที่จะขัดขวางพวกเขาอีก รวมถึงชายหนุ่มที่ควักปืนมาจ่อเย่เฟิงเมื่อครู่นี้
 
 
 
ยามเมื่อพวกเขาออกมายังทางเดิน จู่ๆก็มีร่างหนึ่งยืนขวางอยู่เบื้องหน้าเขา
 
 
 
มันคือหนุ่มที่เลือดกำเดาไหล ชายหนุ่มร่างกำยำเสื้อขาว ภายในสายตาดุร้ายจ้องมองมาเขม็ง แม้กระทั่งผู้คนรอบๆยังหวาดกลัวที่จะขวางทางเย่เฟิง เขากลับขวางเอาไว้ ยืนอย่างมั่นคงเบื้องหน้าเย่เฟิง!
 
 
 
“นายต้องการจะทำอะไร?”
 
 
 
เย่เฟิงหยุดฝีเท้าพลางเอ่ยปากถาม
 
 
 
ชายหนุ่มกำยำคนนี้เคยเจอที่ภูเขาฉางไป่ เจ้าหน้าขาวหลงเสี่ยนคนตระกูลหลงได้บีบบังคับให้แฟนสาวของเขาต้องตาย สามารถมองเห็นจากท่าทางของเขาได้เลยว่ามันมีความคิดที่ต้องการแก้แค้น ด้วยความคิดนี้มันดูมุ่งมั่นมากกว่าเหยาเป่าซานที่มาเหยียนจิงเสียอีก
 
 
 
เขายืนขวางเบื้องหน้าเย่เฟิง มันทำให้ลูกน้องรอบๆต่างตกใจทันที แต่ละคนเบิกตากว้างมองดูเขา 
 
 
 
เจ้าหนุ่มคนนี้บ้าไปแล้ว สถานการณ์เป็นเช่นนี้ยังกล้าไปขวางอีกงั้นเหรอ?
 
……………………………..
 
 
 
แปลโดย คั่นหนังสือ