บทที่ 328 เฉินฮุยผู้ชาญฉลาด
 
 
 
เย่เฟิงไม่ได้หวาดกลัวต่อฐานะของหลี่เสวียน
 
 
 
แม้ว่าเขาจะหนึ่งในแปดผู้อาวุโสของวังไท่จี๋ สำหรับเย่เฟิงไม่นับว่าเป็นอะไร ตราบเท่าที่ซูเฟยหยิ่งสังหารเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาได้ หรือถ้าหากเขาพบอุปกรณ์วาร์ปกลับไปยังโลกเทวะที่ทะเลทราย เรื่องวังไท่จี๋ยังคงเป็นเรื่องที่ต้องกังวลอยู่อีกหรือ?
 
 
 
ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงว่าหากเขาสังหารหลี่เสวียน ด้วยกองกำลังทั้งหมดของเขาในตอนนี้ ก็สามารถที่จะจัดการวังไท่จี๋ได้เลย นอกจากนี้ เขายังมีเย่เหวินเทียนและตระกูลหลงหนุนหลังอยู่ เขาคือปู่ที่มีชื่อเสียงเก่งกาจ
 
 
 
เหตุผลที่เย่เฟิงไม่สังหารหลี่เสวียน เนื่องจากต้องการควบคุมอีกฝ่ายให้กระทำเรื่องให้เขา
 
 
 
แท้จริงได้ใช้ผงทลายใจของสำนักเซียนเร้นลับ จากกระบี่นั้น เย่เฟิงได้ส่งพิษผงทลายใจเข้าไปภายในร่างของหลี่เสวียน และทำให้เขาบาดเจ็บหนัก
 
 
 
“ทำไมถึงไม่สังหารฉัน?”
 
 
 
หลี่เสวียนไม่รู้เลยว่าตกอยู่ภายใต้เงื้อมมือของเย่เฟิงแล้ว เพียงรู้สึกว่าพฤติกรรมเย่เฟิงแปลกประหลาดเท่านั้น
 
 
 
หรือว่าเย่เฟิงจะเกรงกลัวต่อฐานะผู้อาวุโสวังไท่จี๋ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าสังหารกัน?
 
 
 
“แล้วทำไมถึงต้องสังหารคุณด้วยเล่า?”
 
 
 
เย่เฟิงถามกลับพร้อมรอยยิ้มบางเบา “ตอนนี้คุณถูกพิษผงทลายใจไปแล้ว ทางที่ดีเชื่อฟังแต่โดยดีเถอะ ถ้าไม่มาหาเรื่องฉัน ฉันก็จะไม่ทำอะไรเกินเลย”
 
 
 
มันเป็นเรื่องง่ายๆ ตราบเท่าที่หลี่เสวียนเชื่อฟัง เย่เฟิงก็จะไม่ทำให้เขาเสียหน้า
 
 
 
“เฮอะ มันไม่ใช่ผงทลายใจเสียหน่อย”
 
 
 
หลี่เสวียนแค่นเสียง สกัดจุดเย่เฟิงที่หลังมืออย่างแน่นเพื่อไม่ให้เย่เฟิงถอยไปได้ เอ่ยปากตะโกนบอกเปิดทาง “เฉินฮุย ลงมือ!”
 
 
 
เย่เฟิงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที รู้สึกถึงพลังอันรุนแรงทำให้เขาเคลื่อนไหวไม่ได้ แอบอุทานในใจว่าผิดท่าแล้ว ภายใต้หลี่เสวียนที่บาดเจ็บและติดพิษ เขาสามารถหลุดจากการจับกุมได้ แต่มันต้องใช้เวลาสองวินาที
 
 
 
แต่สองวินาทีนี้ มันก็เพียงพอที่จะให้เฉินฮุยกระทำบางอย่าง
 
 
 
เพียงชั่วพริบตาที่สิ้นเสียงหลี่เสวียน เฉินฮุยและศิษย์วังไท่จี๋ก็ตอบโต้ พุ่งอย่างรีบเร่งไปยังจื่อเจี้ยนหลานที่นอนอยู่ไม่ไกลด้วยความเร็ว
 
 
 
“อย่าได้ฝัน!”
 
 
 
เย่เฟิงขบฟัน กระตุ้นเจิ้นชี่ในร่างไปยังข้อมือ ต้องการที่จะระเบิดพลังหลุดออกจากหลี่เสวียน แต่กลับพบว่าวรยุทธของหลี่เสวียนลึกล้ำกว่าเขาหลายขั้น เขาไม่สามารถหลบหนีได้ทันท่วงที
 
 
 
ในขณะนี้เอง มันไม่จำเป็นที่เย่เฟิงจะต้องบอกกล่าว จ้าวอี้เปยและหลิงเฉินที่ซ่อนเร้นอยู่ก็โจมตีในทันที
 
 
 
หอกกระดูกพิษโลกา!
 
 
 
หอกสีเทาอันแล้วอันเล่าก่อตัวขึ้นมาจากอากาศอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่จะยิงพุ่งไปที่ตำแหน่งจื่อเจี้ยนหลานไปยังศิษย์ทั้งสิบของวังไท่จี๋
 
 
 
มันเป็นเรื่องประหลาด ทำให้เหล่าศิษย์วังไท่จี๋ตกตะลึง
 
 
 
หอกแหลมคมเหล่านั้นคืออะไรและมันปรากฏขึ้นมาจากอากาศยิงตรงมายังพวกเขาได้อย่างไร? เรื่องนี้มันช่างแปลกประหลาดเช่นเดียวกับตัวเย่เฟิง! หรือว่าเย่เฟิงไม่ได้อยู่เพียงคนเดียว แต่ยังมีคนช่วยเหลืออยู่อีกหลายคนงั้นหรือ? 
 
 
 
ภายในใจกลุ่มคนต่างเป็นกังวล แต่ด้วยสถานการณ์นี้ พวกเขาก็กระตุ้นสัญชาตญาณตอบโต้: หลบหลีกหอกกระดูกพิษโลกา จากนั้นก็รีบเร่งไปยังสาวชุดม่วง เพื่อจับเธอเป็นตัวประกัน เอาไว้ใช้ข่มขู่เย่เฟิง
 
 
 
ถ้าหากไม่ทำเช่นนั้น พวกเขาก็คิดหาวิธีอะไรไม่ได้แล้วที่จะจัดการกับเย่เฟิง
 
 
 
วิชาเซียน ศรดารา!
 
 
 
วิชาเซียน เพลิงสุดขั้ว!
 
 
 
หลงหวางเอ๋อและซูเหมิงหานที่หลบซ่อนอยู่ ในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ใช้วิชาออกทั้งหมด รีบเร่งโจมตีไปยังเหล่าศิษย์วังไท่จี๋
 
 
 
หลงหวางเอ๋อมีวรยุทธเจิ้นชี่คือ 25 ปี เทียบเท่ากับจอมยุทธที่มีกำลังภายใน 50 ปี ด้วยศรดารานี้ มันยิงไปที่ต้นขาของศิษย์ที่โชคร้าย มันทะลุทะลวงอย่างโหดเหี้ยม ก่อนที่จะทะลุไปยังเข่าศิษย์ผู้โชคร้ายอีกคนหนึ่ง
 
 
 
ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว จัดการพวกเขาทีเดียว!
 
 
 
ส่วนเพลิงสุดขั้วของซูเหมิงหาน เนื่องจากกลุ่มของอีกฝ่ายกระโดดหลบหอกกระดูกพิษโลกาอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุดมันก็กระแทกเข้าที่หน้าอกของศิษย์หญิงวังไท่จี๋ เปลวเพลิงกระจายลุกไหม้ในทันที
 
 
 
แต่น่าเสียดายศิษย์หญิงของวังไท่จี๋คนนั้นมีวรยุทธที่เยอะกว่าซูเหมิงหาน เมื่อเห็นว่าเป็นเช่นนั้นก็เกลือกกลิ้งบนพื้นทันที เพื่อดับเปลวเพลิงโดยใช้ความชื้นของพวกหญ้า แต่เวลานี้เธอคงไม่สามารถลุกขึ้นไปสู้ได้อีกแล้ว
 
 
 
“ท่าไม่ดีแล้ว”
 
 
 
เฉินฮุยแอบมองไปยังสถานการณ์รอบๆ พบว่าการลอบโจมตีนี้มันทำให้พวกเขาบาดเจ็บถึงห้าคน สองคนในนั้นถูกหอกกระดูกพิษโลกา ล้มลงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดทรมาน
 
 
 
“พลังไท่จี๋ รั้งหางนกกระจอก!”
 
 
 
ภายในใจเฉินฮุยหวาดกลัว ใช้ออกวิชาอย่างรีบเร่ง กำลังภายในก่อตัวออกมาข้างนอก แรงดึงดูดอันน่ากลัวดึงรั้งจื่อเจี้ยนหลานที่นอนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลทันที
 
 
 
เมื่อเทียบกับวิชาพลังไท่จี๋ของหลี่เสวียนแล้ว พลังของเฉินฮุยน้อยกว่า เพียงแต่จื่อเจี้ยนหลานที่สลบอยู่ไม่มีความสามารถที่จะต่อต้านได้ เมื่อเจอกับกำลังภายในที่ส่งออกมาข้างนอกของเฉินฮุย มันก็ดึงเธอมาทันที
 
 
 
“ผงสลายวิญญาณ” 
 
 
 
ภายในนัยน์ตาเฉินฮุยสว่างวาบด้วยความชั่วร้ายทันที หยิบเอาลูกดอกออกมาจากข้อมือแขนข้างหนึ่ง และยิงออกไปยังจื่อเจี้ยนหลานที่กำลังถูกดึงเข้ามา
 
 
 
ฉากนี้ที่เกิดขึ้น มันทำให้จ้าวอี้เปย หลิงเฉิน ซูเหมิงหานและหลงหวางเอ๋อทั้งสี่ไม่ทันคาดคิด ทั้งหมดต่างไม่มีเวลาตอบโต้ทัน
 
 
 
พรึบ! 
 
 
 
ลูกดอกที่พกพาพิษอันร้ายแรง ถูกยิงไปยังข้อมือเรียวขาวของจื่อเจี้ยนหลานในทันที สามารถได้ยินเสียงครางเจ็บปวดของเธอได้เลย
 
 
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า เย่เฟิงแกต้องหยุดเดี๋ยวนี้!”
 
 
 
เมื่อเฉินฮุยเห็นเช่นนั้นก็หัวเราะอย่างชอบใจทันที
 
 
 
ถูกพิษผงสลายวิญญาณแล้ว!
 
 
 
ความรุนแรงของพิษโลหิตนี้ เมื่อถูกพิษภายใน 12 ชั่วโมงไม่สามารถได้รับยาแก้ มันจะค่อยๆทำให้คนกลายเป็นปัญญาอ่อน พิษอันรุนแรงนี้เขาได้รับมาจากสหายภายในวังดาบสวรรค์ 
 
 
 
“นกน้อยของแกถูกพิษผงสลายวิญญาณแล้ว หยุดเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นเธอจะไม่ได้เห็นแสงตะวันพรุ่งนี้แน่!”
 
 
 
ในที่สุดเฉินฮุยก็เลิกหวาดกลัวเย่เฟิง รู้สึกชอบใจโดยพลัน ดูเหมือนแม้กระทั่งศิษย์วังไท่จี๋และหลี่เสวียนก็ทำเช่นเขาไม่ได้ หลี่เสวียนแทบจะถูกเย่เฟิงสังหารลง แต่เขาสามารถใช้เรื่องนี้ข่มขู่เย่เฟิงได้ เขานี่มันช่างฉลาดนัก!
 
 
 
สิ่งสำคัญที่สุดนั่นคือ เขาไม่มียาแก้พิษ!
 
 
 
หากต้องการถอนพิษ มีเพียงต้องไปถามหาเอากับผู้คนของวังดาบสวรรค์ หรือไม่เช่นนั้นก็ต้องใช้สมบัติของวังไท่จี๋ กระจกหยางบริสุทธิ์ แต่หากเป็นอย่างหลัง เรื่องนั้นมันก็สายเกินไปแล้ว เพราะมันขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเฉินฮุย
 
 
 
ทางที่ดีจะต้องพาจื่อเจี้ยนหลานกลับไปวังไท่จี๋ด้วย หลังจากที่รักษาเธอ ก็ไม่ลังเลใจที่จะจัดการกับเธอ ทำให้เย่เฟิงได้ลิ้มรสชาติของการถูกสวมหมวกเขียว
 
 
 
“ไร้ยางอาย”
 
 
 
เสียงโมโหของหลงหวางเอ๋อดังมาจากด้านหนึ่ง ตามด้วยแรงลมที่รุนแรง
 
 
 
เทพมังกรสบัดหาง!
 
 
 
ด้วยบาทาอันกราวเกรี้ยว เฉินฮุยถูกเตะกระเด็นกระแทกต้นไม้ใหญ่อย่างรุนแรงทันที
 
 
 
“เจี้ยนหลาน เธอเป็นยังไงมั้ง?”
 
 
 
หลงหวางเอ๋อรับร่างอันเนียนนุ่มได้อย่างแม่นยำ ซูเหมิงหานก็วิ่งมาจากด้านข้างเช่นกัน ขวางกั้นเหล่าศิษย์วังไท่จี๋อย่างอาจหาญ สบตาไปยังนัยน์ตาของอีกฝ่าย
 
 
 
ส่วนเย่เฟิงที่ห่างไปไม่ไกล ท้ายที่สุดก็หลุดจากการสกัดจุดของหลี่เสวียน
 
 
 
หลี่เสวียนบาดเจ็บสาหัสและยังถูกพิษ ความแข็งแกร่งลดลงเรื่อยๆ ไม่สามารถขัดขวางเอาไว้ได้ เมื่อเย่เฟิงหลุดรอดไปจากมือ ก็ถูกเย่เฟิงจัดการล็อคเอาไว้แทนจนไม่สามารถขยับไปไหนได้
 
 
 
“อะไรคือผงสลายวิญญาณกัน?”
 
 
 
เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นมองไปยังเฉินฮุยที่หลงหวางเอ๋อเตะกระเด็นพลางหรี่ตามอง สหายคนนี้มันกล้ามากไปแล้ว ไม่คาดคิดว่าจะทะลวงการป้องกันของจ้าวอี้เปยทั้งสี่คนไปได้ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกคาดไม่ถึงเล็กน้อย
 
 
 
ส่วนเรื่องที่ทำให้จื่อเจี้ยนหลานติดพิษ คิดหรือว่าจะทำให้เย่เฟิงยอมปล่อยไปง่ายๆ?
 
 
 
ไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!
 
……………………………..
 
 
 
แปลโดย คั่นหนังสือ