ตอนที่แล้วตอนต่อไปบทที่ 333 ชิงสมบัติวิเศษ！
เย่เฟิงที่อยู่ตรอกซอยนั้น มันเป็นเพียงซูเหมิงหานที่ใช้แสงศักดิ์สิทธิ์หักเหแสงเอาไว้ จากนั้นก็ใช้มันแปรเปลี่ยนเป็นรูปร่างเย่เฟิง ก่อนที่จะคอยตะโกนเรียก “หลานชาย”
เย่เฟิงตัวจริง ปรากฏอยู่เบื้องหลังเฉินเจี้ยนสงห่างออกไปไม่ไกล เตรียมพร้อมที่จะชิงสมบัติวิเศษ
“หลานชาย!”
“หลานชาย!”
สองเสียงประสานกัน ดังให้ได้ยินถึงหูของเฉินเจี้ยนสงและพวกอีกครั้ง มันดังมาจากภายในห้างสรรพสินค้าและดังมาจากตรอกซอยด้านข้าง
เฉินเจี้ยนสงมองอย่างลนลาน @#$%! เรื่องนี้มันเป็นไปได้ยังไงกัน?
รอบๆตอนนี้กลับมีเย่เฟิงถึงสามคน!
ภายในห้างสรรพสินค้าแท้จริงเป็นร่างจริงของซูเหมิงหาน เนื่องจากอยู่ภายในตึก มันดูปลอดภัยกว่ามาก ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวที่จะตกเป็นเป้าของเฉินเจี้ยนสง จากนั้นก็เกิดร่างปลอมของเย่เฟิงขึ้นมาที่ตรอกซอยอีกด้านหนึ่ง
“หลานชาย!”
นี่เป็นหลิงเฉินที่ลงมาจากดาดฟ้าและพลันปรากฏตัวขึ้นห่างจากเฉินเจี้ยนสงไปหนึ่งเมตรก่อนที่จะสร้างร่างขึ้นมา
นี่ก็เย่เฟิงอีกคน!
หลิงเฉินเปลี่ยนร่างนี้ขึ้นอย่างฉับพลัน ไม่เพียงแค่ใกล้แต่มันยังรวดเร็วอย่างยิ่ง มันปรากฏขึ้นท่ามกลางผู้คน ราวกับภูติผีปีศาจจากนั้นก็สลายหายไปเป็นหมอกควัน
ไม่ใช่แค่เพียงเฉินเจี้ยนสงและพวกวังไท่จี๋ ผู้คนรอบๆบนทางม้าลายก็พลันตื่นตระหนกตกใจเช่นกัน ต่างร้องตะโกนวิ่งหนีกระจายออกไปทั่วทิศทาง
เจอผีแล้ว อ้า!
ราวกับผู้คนพบเจอผี หลิงเฉินปรากฏร่างขึ้นที่กลางอากาศทันที นี่มันเป็นปรากฏการณ์แปลกประหลาดแล้ว ผู้คนเพียงเคยเห็นสิ่งแบบนี้ภายในหนังเท่านั้น
“มันจะเป็นผีได้ยังไง!”
เฉินเจี้ยนสงไม่เชื่อว่าโลกนี้จะมีผี สีหน้าเปลี่ยนแปลงไป ดึงเอากระบี่ออกมาจากเอว กระทืบเท้าออก พุ่งกระบี่ตรงไปยังหลิงเฉินที่อยู่กลางอากาศ
ชัวะ!
หลิงเฉินที่ปรากฏตัวเป็นร่างเย่เฟิงสลายหายไปเป็นควันทันที การโจมตีทางกายภาพทุกอย่างกับผู้ฝึกวิญญาณไม่มีผล แม้ว่าจะใช้ระเบิดปราณูหรือระเบิดไฮโดรเจน ก็ไม่สามารถสร้างบาดแผลให้เขาได้
หากต้องการจัดการผู้ฝึกวิญญาณ มีเพียงใช้วิชาของโลกเทวะเท่านั้น บางทีบนโลกใบนี้อาจจะมีเหล่าวิชาเต๋าที่ใช้จัดการภูติผี แต่เฉินเจี้ยนสงคงใช้ไม่เป็นอย่างแน่นอน
เขาเป็นจอมยุทธ ไม่ได้เป็นหลวงจีนเสียหน่อย
ในช่วงเวลาที่เฉินเจี้ยนสงพุ่งขึ้นไปแทงหลิงเฉิน มันเป็นโอกาสที่จะลงมือที่เฝ้ารอมานานของเย่เฟิงที่อยู่ด้านข้าง!
กระบี่ผ่ามิติ!
ร่างเย่เฟิงปรากฏขึ้นมาชั่วพริบตา ก่อนก็พุ่งเข้าไปภายในมิติ เคลื่อนย้ายพริบตาผ่านร้อยเมตรทันที
พรึบ!
ปรากฏกระบี่หนึ่งขึ้น
ปราณกระบี่สีเขียวมรกตสว่างวาบ เย่เฟิงราวกับสายฟ้าฟันฉับไปที่ห่อผ้าข้างหลังของอู๋จินเฟิง มือขวายกขึ้นลูบ ใช้งานแหวนมิติทันที
วูบ!
ขณะที่ผู้คนแสบตากับแสงสว่าง เย่เฟิงก็ปรากฏตัวขึ้นและชิงเอาของออกไปจากห่อผ้าก่อนจะโยนเข้าไปภายในแหวนมิติ
ในระหว่างที่รีบเร่ง เย่เฟิงมองเห็นเป็นกระจกสีเหลืองทอง มันส่งกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากใจกลางกระจกทองแดง จากกระจกนี้เย่เฟิงสัมผัสได้ถึงพลังหยางที่รุนแรงอย่างมาก แน่ใจอย่างยิ่งว่าต้องเป็นสมบัติวิเศษของวังไท่จี๋ กระจกหยางบริสุทธิ์
อันที่จริงแม้ว่าจะอยู่ห่างไกล เย่เฟิงก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของกระจกหยางบริสุทธิ์นี้ แต่สำหรับจอมยุทธมันอาจจะสัมผัสไม่ได้ แต่กลิ่นอายสำหรับผู้ฝึกเซียนแล้วมันเด่นชัดมาก ตราบเท่าที่อยู่ใกล้ๆ สามารถสัมผัสได้ในทันที
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงทักษะสัมผัสวิญญาณแต่เย่เฟิงยังมีแหวนกระบี่มังกรโบราณไว้ค้นหาสมบัติอยู่อีกด้วย
เมื่อลงมือสำเร็จ เย่เฟิงก็ไม่รั้งรออยู่อีก ใช้ออกวิชาเซียนล่องหนทันที!
ปรากกฏตัวขึ้นมาเพียงครึ่งวินาที ร่างของเขาก็สลายหายไปอีกครั้ง หายไปพร้อมกับกระจกหยางบริสุทธิ์เข้ากลีบเมฆ
“ใครกัน!”
พวกของอู๋จินเฟิงทั้งสามคนตอบสนองพลางหันไปในทันที แต่ไม่เห็นแม้แต่เงาคน
ปรากฏเพียงแรงลม ทำให้พวกเขารู้ตัวว่ามีใครบางคนปรากฏขึ้นเบื้องหลังพวกเขา นอกจากนี้ห่อผ้าด้านหลังของอู๋จินเฟิงก็ถูกกระบี่ฟันขาด ซึ่งกระจกหยางบริสุทธิ์ในนั้นก็หายไปภายในอากาศ
“รนหาที่ตายแล้ว!”
เฉินเจี้ยนสงเมื่อได้ยินสถานการณ์เบื้องหลัง ก็หันมาในทันที สีหน้าสว่างวาบไปด้วยความดุร้าย กวัดแกว่งกระบี่ไปยังตำแหน่งด้านหลังของอู๋จินเฟิงที่ห่างออกไปไม่ไกล
ปรากฏปราณกระบี่ขึ้นอย่างรุนแรง พื้นถนนแตกกระจายออกไป แต่ไม่เป็นอย่างที่ตัวเองคาดคิด ไม่พบร่างแปลกประหลาดอะไร ใครบางคนแอบลอบชิงเอากระจกหยางบริสุทธิ์ไป ก่อนที่จะหายไปอย่างเงียบๆ!
เฉินเจี้ยนสงหยุดฝีเท้าลง สีหน้าของเขาดำแทบกลายเป็นซอสถั่วเหลือง
แม้กระทั่งอยู่ภายใต้สายตาของเขายังมีใครบางคนสามารถชิงกระจกหยางบริสุทธิ์ไปได้!
ในเวลานี้เย่เฟิงกับซูเหมิงหานและหลิงเฉิน ได้ชิงเอากระจกหยางบริสุทธิ์มา และกำลังกลับไปยังชายฝั่งทะเลตงไห่พร้อมกัน
เมื่อมีวรยุทธ 20 ปีและใช้ออกวิชาเซียนล่องหน ผลของมันจะเพิ่มขึ้นมาก ไม่ใช่แค่เพียงซ่อนร่างกายได้ แต่ยังสามารถซ่อนกลิ่นอายได้อีกด้วย ภายในโลกเทวะ หากเป็นผู้ที่มีวรยุทธที่สูงส่งเมื่อใช้ออกวิชาเซียนล่องหน แน่นอนว่าจะไม่มีใครสามารถพบเจอได้เลย
ดังนั้นท้ายที่สุด ผู้ฝึกเซียนภายในโลกเทวะมักจะใช้วิธีนี้
ไม่ว่าจะมีพรสวรรค์เพียงใด เมื่อมีวรยุทธไม่สูง ก็ไม่ต้องพูดถึงความสามารถการต่อสู้ เหมือนเย่เฟิงในตอนนี้ ถ้าเขามีวรยุทธหนึ่งร้อยปี เขาจะสังหารเฉินเจี้ยนสงได้ง่ายดายเลย น่าเสียดายตอนนี้เขามีวรยุทธแค่ 20 ปีเท่านั้น
แน่นอนว่า ตอนที่ล่องหนอยู่มันจำเป็นต้องมีกลิ่นอายส่งออกมา และเย่เฟิงต้องมีกลิ่นอายเล็ดรอดออกมาหนึ่งวินาทีในตอนนี้
ด้วยเหตุนี้ เฉินเจี้ยนสงจึงรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายเขา แต่หลังจากที่ฟันกระบี่ออกไปแล้ว เย่เฟิงก็สามารถกลบกลิ่นอายของเขาได้อีกครั้ง ก่อนที่จะหลบหนีไป
ไม่นานจากนั้น เย่เฟิงก็เห็นร่างซูเหมิงหานก็สั่นขึ้น เนื่องจากเขาสัมผัสได้ว่าร่างแสงศักดิ์สิทธิ์ได้ถูกสังหารแล้ว เห็นได้ชัดเจนว่าเฉินเจี้ยนสงและพรรคพวกกำลังระบายความโกรธอยู่
แต่เรื่องนี้เย่เฟิงไม่ได้สนใจอะไรพวกเขา เนื่องจากว่ากระจกหยางบริสุทธิ์ตกอยู่ในมือเขาแล้ว!
ไม่ใช่เพียงแค่ทำให้จื่อเจี้ยนหลานปลอดภัย แต่มันยังทำให้ไม่ต้องเปลืองน้ำลายกับเฉินเจี้ยนสงด้วย ส่วนเรื่องที่จะรักษาหลี่เสวียนก็จะถือว่าเป็นบุญคุณอีกด้วย เย่เฟิงสามารถนั่งดูผู้อาวุโสทั้งสองของวังไท่จี๋ห้ำหั่นกันเอง
พวกเขามีความคิดที่จะชิงตำแหน่งประมุขวังไท่จี๋กัน ตอนนี้เฉินเจี้ยนสงเตรียมการไว้มากมายแล้ว หลี่เสวียนจำเป็นต้องรีบตอบโต้ทันที!
เรื่องที่กระจกหยางบริสุทธิ์ถูกชิงไปนี้ มันสามารถใช้มันเป็นเรื่องตอบโต้กลับได้เลย
แน่นอนว่า เย่เฟิงไม่ต้องการให้พวกหลี่เสวียนรู้ว่าเย่เฟิงเป็นคนชิงเอากระจกหยางบริสุทธิ์ไป ตราบเท่าที่เขาปฏิเสธ ไม่ว่าโลกยุทธภพจะพูดอะไรก็ปล่อยไป
“สงสัยต้องไปหาสหายวังดาบสวรรค์เสียแล้ว เพื่อถามหายาถอนพิษผงสลายวิญญาณ”
เมื่อเย่เฟิงกลับมายังก้อนหินใหญ่ที่ชายฝั่งทะเลตงไห่ ก็เอ่ยปากพูดกับหลงหวางเอ๋อ หลงหวางเอ๋อรู้ทันทีว่า เย่เฟิงจะต้องชิงเอากระจกหยางบริสุทธิ์มาได้แล้ว
“สหายวังดาบสวรรค์?”
หลี่เสวียนและพวกที่เหลือแน่นอนว่าไม่รู้ถึงแผนการของเย่เฟิง เมื่อได้ยินเรื่องนี้ก็แปลกใจเล็กน้อย
“ใช่แล้ว ซือถูจางเตา”
เย่เฟิงยิ้มขึ้น บอกชื่ออย่างเฉยชา ก่อนจะบอกว่า “ฉันไม่ต้องการให้ผู้อาวุโสเฉินมาแล้ว หวางเอ๋อ พาเจี้ยนหลานไปก่อนเถอะ โอ้..ใช่แล้วผู้อาวุโสหลี่ พิษของคุณ ฉันสามารถช่วยจัดการได้ แต่ว่าคุณจะต้องจำไว้ว่าติดหนี้ฉันไว้ครั้งนึง”
“ว่ายังไงนะ?”
หลี่เสวียนมีสีหน้าประหลาดใจ
มันจะเป็นเรื่องบังเอิญเกินไปไหม? แท้จริงแล้วเย่เฟิงและปีศาจเฒ่าซือถูจางเตาเป็นสหายกันหรือ? มันจะต้องมีเรื่องผิดพลาดอะไรแน่!
……………………………..
แปลโดย คั่นหนังสือ