แปลไทย : Hyaku man
‘ซุยเมอิเฟลเมเนีย สติงเรย์’ หนึ่งในจอมเวทชั้นสูงของอาณาจักรแอสเทลบุตรสาวคนที่สองแห่งตระกูลสติงเรย์ หญิงสาวสูงศักดิ์และได้รับการเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี เธอเป็นอัจฉริยะที่สามารถเข้าถึงความลับของเวทมนตร์จากการศึกษาเวทย์โบราณที่ถูกเรียกว่า ‘เซจ’
การค้นพบนี้เกิดขึ้นในขณะที่เธอยังเป็นเด็กเป็นเวลากว่าสิบปีที่เธอได้เริ่มเรียนเวทมนตร์จากเวทย์โบราณ หลังจากจากเรียนรู้พื้นฐานของเวทมนตร์จากเขา เธอสามารถเข้าถึงความลับของเวทมนตร์ได้อย่างรวดเร็วซึ่งปกติต้องใช้เวลาอย่างน้อยกว่า 30 ปีจากความรู้และความสามารถของเธอตอนนี้เขาไม่มีอะไรจะสอนเธออีกแล้ว
จากนั้นเป็นต้นมาชีวิตของเธอก็เริ่มวุ่นวายมากขึ้นเมื่อเทียบกับช่วงเวลาที่เรียนเวทมนตร์โบราณ มีงานวิจัยทางเวทมนตร์ ได้รับแต่งตั้งให้เป็นจอมเวทขั้นสูง จำนวนงานมากมายที่มอบหมายให้เธอและยังได้รับคำเชิญจากบุคคลเป็นจำนวนมาก ดื่มชากับเหล่าสตรีสูงศักดิ์
งานเลี้ยงเต้นรำกับเหล่าชนชั้นสูง และการหนีออกจากดันเจี้ยนเวทมนตร์ยังคงเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อนชีวิตในตอนนี้ไม่มีเวลาแม้แต่จะนอนหลับ มันรุนแรงและทรมาณ แต่เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเธอสามารถลืมความยากลำบากทั้งหมด
ตอนนี้เธอรับรู้ถึงความสำเร็จ สามารถใช้ชีวิตของตัวเองได้ โดยไม่ถูกจำกัดอยู่ในกรอบของกุลสตรี แต่เป็นการทำงานเพื่ออาณาจักรนี้ไม่กี่ปีที่เธอไปฝึกงานกับจอมเวทอาวุโส ‘เฟลเมเนีย’ ก็ได้ค้มพบความลับอันยิ่งใหญ่ ในระหว่างที่ปราบเหล่าปีศาจและสัตว์อสูรชั้นสูง
เธอค้นพบความลับของเปลวไฟซึ่งไม่เคยมีใครรู้มาก่อนใช่แล้ว เฟลเมเนีย ในวัย 18 ปี ก็ได้รับรู้ความจริงเกี่ยวกับเปลวไฟ เธอพบว่าเปลวไฟสีขาวสามารถเผาไหม่ได้ทุกสิ่ง ‘เฟลเมเนีย’บอกเรื่องนี้กับอาจารย์ของเธอและพระราชาโดยปราศจากความเห็นแก่ตัว
อาจารย์ของเธอพร่ำสรรเสริญออกมาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน แม้แต่พระราชาเองก็กล่าวชื่นชมให้กับความสำเร็จของเธอตอนนี้เธอค้นพบถึงความหมายในการมีชีวิตอยู่ของเธอแล้ว เธอพยายามอย่างไม่หยุดยั้งที่จะค้นคว้า ปรับปรุง แก้ไขและเสริมความมั่นคงในการแก้ไขปัญหาตราบเท่าที่เธอยังเดินอยู่บนเส้นทางของการใช้เวทมนตร์
หลังจากที่ประสบความสำเร็จ ‘เฟลเมเลีย’ได้รับรางวัลมากมายจากอาณาจักร เธอดำเนินการด้วยเวทมนตร์ในการกวาดล้างปีศาจทางเหนือและขุดรากถอนโคนสัตว์อสูรยักษ์ในเขตทะเลทรายลงเพื่อปฏิรูปการศึกษาเวทมนตร์ในอาณาจักรและจัดตั้งสถาบันการศึกษาเพื่อความก้าวหน้า
ความสำเร็จของเธอได้รับการสรรเสริญ ซาบซึ้งยินดีจากประชาชน ความอิจฉาริษยาที่ส่งตรงมาจากเพื่อนร่วมงานและความภาคภูมิใจของพ่อแม่ก็เป็นเกียรติยศอันยิ่งใหญ่สำหรับเธอและตอนนี้ ‘เฟลเมเนีย’ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในจอมเวทย์ที่เก่งที่สุดในอาณาจักร
แต่เธอไม่สามารถแม้แต่จะขยับนิ้วเดียวของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าได้เลย แม้ว่าเธอจะถือครองฉายาผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรดวงจันทร์เต็มดวงลอยอยู่ท่ามกลางหมู่ดาวบนท้องฟ้าอันมืดมิด กลางลานปราสาทคัลเมเลีย สถานที่ส่วนตัวของราชาแอสเทล เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอเริ่มเปิดปากขึ้นจากความเงียบงัน
“ดี..ดี…ฉันไม่คิดว่าการไล่ตามใครสักคนและตามดมกลิ่นไปรอบๆเป็นงานอดิเรกที่ดีหรอกนะรู้มั้ย? คนที่ทำแบบนั้นมีเพียงคนโง่ ลูกแกะหลงทางที่น่าสงสารผู้ไม่รู้อะไรเลย เธอว่าแบบนั้นมั้ย?”
เด็กคนนี้ พูดในสิ่งที่ไม่สามารถเข้าใจได้ เป็นผู้ชายหนึ่งใน 2 คน ที่ถูกเรียกตัวมาพร้อมกับ กับ ผู้กล้า ‘เรอิจิ’ ซึ่งแตกต่างจากหญิงสาวที่ได้ตกลงที่จะเอาชนะราชาปีศาจร่วมกับผู้กล้า
ผู้ชายคนนี้ ได้ปฏิเสธคำขอของพระราชา และเรียกร้องให้ส่งตัวกลับโลกของตัวเองคุณก็เห็นว่าฉันเป็นคนธรรมดา ผมไม่มีพลังพิเศษ ฉันไม่สามารถต่อสู้กับสัตว์ประหลาด ปีศาจหรือราชาปีศาจได้ ฉันไม่มีความสามารถในการต่อสู้ อย่าลากฉันไปเกี่ยวข้องด้วยเลย
ช่วยส่งฉันกลับบ้านสักทีหลังจากนั้นเขาถูกขังไว้ในห้อง นั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อนหญิงสาวรวบรวมความกล้าของเธอ แม้ในตอนนี้จะปรากฏอาการอึดอัดจากความกลัวและความสับสนหลังจากที่ผู้กล้าที่ถูกเรียกตัวมาสร้างความเสื่อมเสียให้กับคณะรัฐมนตรีและนายทหารระดับสูง
และเจ้าคนเห็นแก่ตัวนั่นยังคงยืนกรานให้ส่งตัวเขากลับในสถานการณ์ปัจจุบันเปลวไฟสีขาว ที่เธอภูมิใจที่สุดจนถึงขณะนี้ ถูกลบทิ้งอย่างสบายๆด้วยมือของเด็กหนุ่ม และ เขายืนอยู่ต่อหน้าเธอ ในขณะที่เปล่งพลังเวทย์อันเงียบสงบและเยือกเย็นน่ากลัวออกมา
” โอเค ฉันสามารถไปได้หรือยังคุณจอมเวท ? “
ตอนนี้ ‘เฟลมาเนีย สติงเรย์’ ตระหนักแล้วว่าเธอถูกหลอกเข้าเต็มเปา. . . . . .
หมอนี่แข็งแรง และฉลาด การปรากฏตัวของเขากลายเป็นเรื่องตลก เขาทำให้คนอื่นคิดว่าเขาโง่ โดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังถูกหลอกอยู่ ความแข็งแกร่งที่ไม่สามารถประเมินได้นี่มัน น่ากลัวเกินไปแล้วหมอนี่มันสัตว์ประหลาด
ระดับความสามารถทางเวทมนตร์สูงยิ่งกว่าเธอที่เป็นอาจารย์ของผู้กล้าซะอีก ทั้งยังมีทักษะลับมากมาย ด้วยความสามารถขนาดนี้เขาสามารถที่จะฆ่าผู้กล้าที่ได้รับพลังมาจากพระเจ้าได้อย่างง่ายดาย
เธอกำหมัดแน่นเขาเป็นจอมเวทย์โดยแท้อย่างไม่ต้องสงสัย
“นาย…เป็นใครกันแน่? “
เธอถามด้วยเสียงสั่นเครือ ซึ่งเด็กหนุ่มมองมาอย่างเบื่อหน่าย
“ยาคางิ ซุยเมอิ เป็นผู้ใช้เวท”
เป็นครั้งแรกที่เขาแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ
ที่มา:
ตอนต่อไป