ตอนที่แล้วตอนต่อไปสองวันผ่านไป หัวหน้าโจรก็ไปพาพรรคพวกใหม่มาเพิ่มอีก จู่ๆก็โผล่มาเพิ่มอีก 18 คน….พวกโจร ตอนแรกมีกัน 8 คน รวมกับพวกหน้าใหม่รอบที่แล้วที่ยังรอดอีก 2 คนเป็นสิบคน คราวนี้มีพวกใหม่มาเพิ่มอีก 18 คน สรุปแล้วรวมแล้วตอนนี้มีกัน 28 คนเลยสินะเนี่ย ไอ้หมอนั่นไปหาคนมาจากไหนได้เยอะแยะกันนะ แต่ระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้น ผมก็เห็นว่า สองคนที่พวกมาใหม่เป็นนักผจญภัยที่ถูกจับมันไว้ เข้าใจหละ 2 คนนั่นเป็นเหยื่อสังเวยสินะ ถ้างั้นก็แปลว่าเหลือ 26 คน ด้วยจำนวนเท่านี้มันก็พอๆกับหมู่บ้านเล็กๆเลยไม่ใช่หรือไง?
“อ๊า!! นอกจากเหยื่อสังเวย 2 คนนั่น ยังมีทาสด้วยแหละ”
“เธอรู้ได้ยังไงกัน? โอ๊ะ ปลอกคอสินะ…”
“เค้าเคยได้ยินว่า พวกมนุษย์ที่เคยก่อคดีหรือทำความผิดหนะ ถ้าโดนจับได้จะโดนเอาไปขายเป็นทาสติดคดีหละ”
“หลังจากนั้นพวกโจรก็จะไปซื้อทาสพวกนี้คืนมา แล้วก็ไปทำความผิดใหม่ จากนั้นก็อาจจะโดนกลับไปขายใหม่สินะ แบบนี้มันวงจรอุบาทว์นี่นา”
เอ.. ดูเหมือนจะมีทาสที่ท่าทางจะไม่นับเป็นกำลังพลในการต่อสู้ด้วยแฮะ
นั่นมันผู้หญิงนี่นา ที่สำคัญ ยังเป้นเด็กน้อยอยู่เลยซะด้วย แววตาดูเหม่อลอยไร้ชีวิตชีวา เสื้อผ้าชิ้นเล็กๆเท่านั้นที่ปกปิดร่างกาย แทบจะโป๊เลยก็ว่าได้ เฮ้!..เด็กนี่ท่าทางอายุยังไม่เกิน 10 ขวบเลยนี่นา ไอ้หัวหน้าโจรมันพามาทำอะไรวะเนี่ย เอามาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมหรือไงฟระ
เดี๋ยวนะ…..หรือว่า……เฮ๊ย!! เด็กนี่คือทาสกามนี่หว่า!!! ไอ้หัวหน้าโจรนี่มันเป็นโลลิค่อนหรือไง แกนิยมเด็กน้อยสินะ หัวหน้าโจรใช้เวท[ชำระล้าง] ทำความสะอาดเด็กน้อยคนนั้น ดูเหมือนเด็กคนนี้จะหมดอาลัยตายอยากในชิวิตไปแล้ว เด็กคนคนนี้ไม่โวยวาย จะพูดให้ถูกคือไม่ขยับตัวอะไรเลยก็ว่าได้ ดูแล้วเหมือนตุ๊กตาที่ไร้ชีวิตตัวนึง จากนั้นหัวหน้าโจรก็ยิ้มกริ่มด้วยสายตาหื่นกระหายอุ้มทาสเด็กคนนั้นเดินหายไปห้องด้านใน เอาหละ พอแค่นี้ ผมไม่อยากจะรู้ต่อละว่าจะเกิดอะไรขึ้น
“โหววววว สุดยอดดดด เค้าไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะนี่ พวกมนุษย์เนี่ย เด็กขนาดนี้ก็ได้หรอ? เดี๋ยวนะ แบบนี้ อย่าบอกนะว่า เคมะก็เล็งเค้าอยู่ด้วยอะ….”
“เฮ้ยๆ ผมหนะไม่ชอบขืนใจใครหรอกนะ และที่สำคัญ ยัยเปี๊ยกอย่างเธอนะ ไม่ใช่เสป็กผมหรอก ผมไม่ใช่พวกชอบกินเด็กหรอกนะ”
“ตะ…แต่ว่านายหนะ ชอบจดๆจ้องๆเท้าของเค้าไม่ใช่หรอ แถมตอนนี้ดูเหมือนว่านายกำลังประเมินเท้าของทาสเด็กน้อยนั่นเหมือนกันนี่นา”
“เท้าของแม่หนูนั่นมีแผลเต็มไปหมดเลย แต่ถึงยังไงก็ยังมีรูปทรงที่สวยมากๆ น่าเสียดายจริงๆเลย อยากจะเอาถุงน่องสวยๆใส่ให้ซะเดี๋ยวนี้เลย จะว่าไปปลอกคอกับถุงน่องก็เข้ากันไม่เลวแฮะ นอกจากนี้ยังมีหูพับๆนั่นอีกด้วย…..เฮ้ โรคุโกะ เลิกถ้ำมองไอ้หัวหน้าโจรนั่นได้แล้ว”
“เค้าของอีก 10 นาทีน่า…นะ นะ…”
“อย่าไปสนใจพวกมันเลย ยัยนี่น๊า เดี๋ยวก็ใจแตกเสียเด็กหมดกันพอดี เอาเป็นว่าผมไปนอนก่อนละกันนะ….”
(มุมมองของหัวหน้าโจร) เป็นโจรนี่มันลำบากเหมือนกันแฮะ ข้าเข้าไปในเมืองไม่ได้ จะซื้ออะไรก็ต้องผ่านตลาดมืดซึ่งราคาแพงกว่าปกติ ไอ้พวกพ่อค้าขึ้นราคาขอบงหลายๆอย่างแลกกับการไม่เปิดเผยตัวตนและที่อยู่ของข้า พากเราต้องซ่อมและดูแลอาวุธ ชุดเกราะกันเอง เพราะมาเข้าไปร้านตีเหล็กในเมืองไม่ได้
ดังนั้นเลยต้องใช้อาวุธ ผุๆพังๆ ข้าหละเสียวจริงๆว่าซักวันดาบของข้าจะหักระหว่างต่อสู้ แบบนั้นมันไม่ตลกนะเฟร้ย สุดท้ายเงินก็เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการมีชีวิตรอด แต่ช่างเถอะ ยังไงก็ยังเสี่ยงน้อยกว่าไปเป็นทหารรับจ้างที่ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงหละนะ
สมัยที่ข้าเคยเป็นทหารรับจ้าง ข้าเคยได้ยินว่า พวกพ่อค้านั้นมีอยู่พวกนึงที่เรียกว่าพ่อค้าตลาดมืดอยู่ มีกฏลับๆกันว่า ห้ามจู่โจมหรือปล้นพวกพ่อค้าตลาดมืด และเพื่อเป็นการตอบแทน ไม่ว่าจะเป็นอาชญากร หรือพวกไหนก็ตาม พ่อค้าตลาดมืดก็จะยอมค้าขายด้วย แต่ก้แพงกว่าราคาตลาดทั่วไปหละนะ
อีกอย่างนึงที่ตลาดมืดหาให้ได้คือผู้หญิง มีสถานที่ขายบริการอยู่ในสลัม จริงๆก็เป็นแค่เต๊นเล็กๆอันนึงนั่นแหละ ชีวิตการเป็นโจรนี่มันรายล้อมไปแต่ตัวผู้ พวกนักผจญภัยที่ดักปล้นได้ส่วนใหญ่ก็มีแต่ผู้ชาย ดังนั้นถ้าอยากระบายก็ต้องพึ่งพวกตลาดมืดน่แหละ
ถึงกระนั้น หัวหน้าโจรก็ไม่ได้มีเงินมากพอที่จะซื้อผู้หญิงทั่วๆไป สุดท้ายก็ต้องยอมจ่ายเงินแลกกับสินค้าที่ถูกที่สุด หมอนี่ไปเจอพวกครึ่งคนครึ่งสัตว์ที่ดูเหมือนอายุจะยังไม่ถึงสิบขวบดี เป็นทาสกามชั้นต่ำที่ราคาถูกที่สุดเท่าที่สถานบริการจะขายให้ได้ เป็นทาสที่ไม่ได้รับการฝึกใดๆ ทำอะไรเองไม่เป็นด้วยซ้ำ จะสั่งให้ตัดหูกับหางเลยดีไหมนะ
อย่าดีกว่า เกิดว่าตายขึ้นมาจะเสียของเอาซะเปล่าๆ นี่มันเด็กเกินไปหรือป่าวนะ แต่ยังไงก็ยังเป็นผู้หญิง อย่าไปคิดมากเลยดีกว่า สุดท้ายหัวหน้าโจรก็ตัดสินใจซื้อมา ราคาถูกอย่างกับได้ฟรี ราคาทาส 1 คนถูกกว่าขนมปังห่วยๆ 10ชิ้นซะอีก หลังจากซื้อทาสกามเด็กน้อยมาแล้ว หัวหน้าโจรค่อยๆเดินทางกลับฐานลับ ระหว่างทางโชคดีเจอนักผจญัย 2 คนเข้า จึงได้จับพวกมันมัดมือมัดเท้าเอาหลับมาเป็นเครื่องสังเวยด้วย
“ข้านี่ช่างโชคดีจริงๆเลย”
หัวหน้าโจรยิ้มด้วยความพอใจ เดินหายไปในฐานลับพร้อมๆกับสัมภาระที่หามาได้ในรอบนี้
ที่มา: