แรงดันวิญญาณมหาศาลปกคลุมผืนป่าและท้องฟ้า ต้นไม้สั่นไหว ดอกไม้ใบหญ้าใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาปลิวสไวอย่างรุนแรง
” อาณาจักรแก่นแท้วิญญาณ ? “
‘ชูเฟิง’และ’ซูรู่’ ตกใจกันอย่างมาก พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังของผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแก่นแท้วิญญาณ อีกทั้งออร่าของเขายังมีมากกว่า ‘ซูรู่’ภายใต้การความกดดัน มีชายชราค่อยๆเดินออกมาจากในป่า และมาหยุดตรงหน้า
‘เล้ง วู่ซุย’ ชายชราสวมชุดสีดำ แม้ว่ารูปร่างของเขาจะไม่ใหญ่โตเท่าไหร่แต่ก็มีอะไรที่ดูไม่ธรรมดา ใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยริ้วรอย ทั้งยังปรากฏความดุร้ายบนใบหน้าชายชราผู้นั้น ค่อนข้างแก่ชรา ขาของเขาสั่นอยู่ตลอด
ขณะที่เขาเดินเหมือนกับจะล้มลงและสิ้นลมหายใจได้ทุกเมื่อ เขาเป็นเหมือนกับไม้ใกล่ฝั่ง แต่ ‘ชูเฟิง’ กับ ‘ซูรู่’ ก็ไม่กล้าที่จะประมาท เพราะออร่าที่ปกคลุมรอบๆตัวชายชราคนนั้น
” คารวะท่านผู้เฒ่า”
เห็นคนผู้นั้น เล้ง วู่ซุย ทำการคารวะ ‘ผู้เฒ่า เล้ง’
” ไม่นึกมาก่อนเลยว่าท่านจะมาด้วยตัวเอง ดูเหมือนว่าตะกูล เล้ง จะตั้งใจกำจัด ชูเฟิง ให้ได้เลยสินะ เราสงสัยจริงๆว่า ชูเฟิง ไปทำอะไรให้ท่าน ถึงกับต้องจ้องเอาชีวิต “
‘ซูรู่’ ถาม ‘ผู้เฒ่าตะกูล เล้ง’
” ซุ้ย เอ๋อ คือ ความหวังของตะกูล เล้ง ของข้า ผู้ใดที่เป็นเสี้ยนหนามของเขาเราจะกำจัดออกไปให้หมด ถ้าคุณหนู ซูรู่ มาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ ตะกูลเล้งของข้าก็คงไม่ปล่อยไว้เช่นกัน “
‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ยิ้มเบาๆ แต่แฝงไปด้วยความน่ากลัว
” ความหมายของท่านคือต้องกำจัดเรา ซูรู่ด้วยเช่นกัน งั้นหรอ “
‘ซูรู่’ ถามด้วยเสียงที่ดูเย็นชา
” คุณหนู ซูรู่ ทำไมท่านต้องถามในเมื่อท่านก็รู้คำตอบอยู่แล้ว “
‘ผุ้เฒ่า เล้ง’ กล่าว
” นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าท่านมีความสามารถแค่ไหน “
‘ซูรู่’ คว้าแขนของ ‘ชูเฟิง’ เพื่อต้องการพาเขาหลบหนีแต่ก่อนที่นางจะหนีไป แรงดันวิญญาณที่รุนแรงก็เข้าปกคลุมนาง เป็นเหมือนกำแพงแน่นหนาขวางทาง พวกเขาทั้งสองไว้อาณาจักรแก่นแท้วิญญาณระดับ 3 !!!
‘ซูรู่’ ตกใจอย่างมาก ช่วงระยะห่างแต่ละระดับ มีช่องว่างต่างกันเป็นอย่างมาก ต่อให้เก่งกาจแค่ไหนก็ยากที่จะต่อกรแม้ว่า ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ จะมีระดับห่างจาก ‘ซูรู่’ 2 ระดับ แต่มันก็ไปความต่างที่ขนาดใหญ่ นางไม่สามารถหนีออกไปได้เลย นั้นคือเหตุผลที่อาณาจักรแก่นแท้วิญญาณระดับ สูงๆ หายาก
คนที่สามารถไปถึงจุดบนๆของระดับนี้ได้จะได้รับพลังที่ยิ่งใหญ่ ในอาณาจักร มังกรฟ้า มีเพียงไม่กี่คนที่เข้าสู้อาณาจักรแก่นแท้วิญญาณได้ ความยากทำให้ไม่มีใครไปถึงอาณาจักรวิญญาณสวรรค์ได้เลยสักคน
พลังวิญญาณที่มากมายของเขาปลุกคลุมทั่วผืนฟ้า ผืนดิน มันก็บ่งบอกถึงความความแข็งแกร่ง และประสบการณ์ในการต่อสู้ของเขาสิ่งที่ยืนยันได้ก็คือ การควบคุมพลังวิญญาณของเขาที่หลายคนต่างทำได้ยาก การที่ทำได้ถึงขนาดนี้ ก็เป็นตัวชี้ว่าเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน
” คุณหนู ซูรู่ ถ้าท่านจะโทษก็ต้องโทษตัวท่านเองที่ทำตัวสอดรู้สอดเห็น ยุ่งเรื่องชาวบ้าน ดังนั้นท่านจงเตรียมใจกับผลที่จะตามมา “
‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ที่อยู่ไม่ไกลกำลังมอง ‘ชูเฟิง’และ’ซูรู่’ ที่ถูกปิดทางหนี ด้วยแรงดันวิญญาณของเขา รอยยิ้มที่สะใจปรากฏบนใบหน้ามากขึ้นมากขึ้น ในความคิดของเขาเปรียบเหมือนทั้งสองเป็นมดน้อยๆในกำมือ แค่เขาบีบมือเล็กน้อย ก็สามารถขยี้พวกเขาให้ตายได้อย่างง่ายดาย
” ผู้เฒ่า เล้ง หากท่านทำร้ายเราและท่านพ่อรู้ล่ะก็ เขาต้องสังหารตะกูล เล้ง จนหมดสิ้นแน่ๆ “
ด้วยความตกใจ ที่ตัวนางไม่อาจสู้เขาได้ในตอนนี้ เลยวัดดวงโดย ขู่ เขาออกไปส่วน ‘ชูเฟิง’ นั้น ก็ไม่อาจรับมือได้ไหว ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ แข็งแกร่งเกินไปสำหรับเขา ถ้าไม่ใช่ ‘ซูรู่’ ที่ปล่อยพลังวิญญาณมาปกป้องเขา ป่านนี้ แรงดันวิญญาณของผู้เฒ่า เล้ง ก็ทำให้เขาจมดินไปแล้ว
” ท่านไม่ต้องขู่ข้าเช่นนั้น ข้ารู้ว่าสถาการณ์เช่นนี้พวกเราควรทำยังไง ถ้าพ่อท่านรู้เรื่องก็ว่าไปอย่าง แต่น่าเศร้านัก ที่เขาจะไม่มีวันได้รู้ ว่าใครเป็นคนฆ่าท่าน “
‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ค่อยๆยกฝ่ามือพร้อมกลับปล่อยพลังที่น่ากลัวออกมารวมไว้ที่ฝ่ามือ
” เจ้ารู้ได้ยังไงว่าบิดาของนางจะไม่รู้ เรื่องนี้!!! “
ในตอนนั้น จู่ๆก็มีเสียงคนอื่นดังขึ้นมา ภายในป่า
เสียงของมันฟังดูแปลกๆ เพราะมันไม่ได้ดังออกมาจากที่เดียว แต่มันดังขึ้นมาทุกๆด้าน ดังนั้นมันจึงทำให้เขากลัวกันเป็นอย่างมาก
” นั้นใคร ? “
* เอิ่มม *
‘เล้ง วู่ซุย’ รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบกระกายอำนาจพลังวิญญาณออกไปเพื่อตรวจสอบหาที่มาของคนๆนั้น
” อ้า!!! “
เมื่อเขาปล่อยอำนาจพลังวิญญาณออกไป เขาก็ถูกอำนาจพลังวิญญาณเช่นเดียวกันสะท้อนกลับมา เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับกอดศีรษะด้วยมือทั้ง 2 ข้าง ขณะที่เขาคุกเข่าทรุดลงกับพื้น
” ซุ้ย เอ๋อ มันเกิดอะไรขึ้น ? “
เห็นท่าทีแปลกๆของเขาทำให้ ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ โยนตัวของเขาไปด้านหน้าของ ‘เล้ง วู่ซุย’ เพื่อช่วยเหลือ
ขณะนั้นใบหน้า ของ ‘เล้ง วู่ซุย’ ถึงกับซีดเซียว ม่านตาของเขาขยายกว้าง เนื่องจากความหวาดกลัว มือ เท้า ปาก ของเขาสั่นเทา จากนั้นก็กล่าวด้วยเสียงต่ำ
” นั้น . . นั้น. . .นั้นมัน ผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณ !!! “
” อะไรน่ะ ? “
ได้ยินคำพูดนั้น การแสดงออกของ ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณ เป็นตำแหน่งพิเศษ ทำไมเขาถึงมาที่นี่ ?
” ท่านผู้เฒ่า หนี!!! “
ในตอนนั้น ‘เล้ง วู่ซุย’ ก็นึกไปถึงคนๆนั้น เขารีบตะโกนออกมาเสียงดัง ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ต่างไม่สนใจเสียงใดๆอีกต่อไป เมื่อเขาเห็น ความกลัว ที่หลานเขาแสดงออก เขาคว้า เล้ง วู่ซุย เพื่อที่จะหลบหนี
* ปั้งงง *
” อ้าาา!!! “
ในขณะที่เขาวิ่งไปได้เพียงสองก้าว เขาก็ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับกระเด็นกลับไปชนกับกำแพงอะไรสักอย่าง
* พรึบบ *
ในนั้น ‘ชูเฟิง’ และ ‘ซูรู่’ ต่างได้พบกับความน่าสะพึงกลัวในพลังของเขา เพราะพวกเขาพบว่ามีผนังโปร่งแสงกั้น ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ เอาไว้ พวกเขาไม่รอช้าต่างพากันกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว เพื่อผิดทางหนีของ พวกตะกูล เล้ง
” หนอยย!!! “
‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ลุกขึ้นพร้อมกับยกหมัดชกใส่ผนังโปร่งใสอันนั้นหมัดที่ชกออกไปค่อนข้างรุนแรง ยังไงก็ตาม เมื่อเขาโจมตีถูกผนังเขาก็รู้สึกเหมือนว่าเอามือที่บอบบางไปชกกำแพงน้ำแข็ง เขารู้สึกว่ามันชกอย่างแรง แต่ผนังไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน เมื่อมองไปที่มือ เขาก็พบกับเลือดจำนวนมากที่กำลังไหล อีกทั้งยังค่อยๆเจ็บขึ้นมา
” นี่มันอะไรกัน ? ! “
‘ผู้เฒ่า เล้ง’ ตกใจอย่างมาก ผนังโปร่งใส่อันนั้นที่กั้นพวกเขาเอาไว้ จู่ๆมันก็ค่อยๆหดเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นด้านซ้าย ด้านขวา ด้านบน หรือว่า ด้านล่าง บีบพวกเขาไว้แน่น
ด้วยความคิด ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ เขาพยายามใช้วิชาที่แข็งแกร่ง ไม่ว่าจะเป็นทักษะลงทักษะลับพวกเขาต่างงัดออกมาใช้ทำลายผนังอย่างบ้าคลั่ง
การโจมตีนั้นไม่ได้ทำลายผนังนั้นได้แต่อย่างใด แต่มันกลับหดตัวเร็วขึ้นกว่าเดิมขณะที่ ‘ผู้เฒ่า เล้ง’ พยายามอดทน ดิ้นรน และ ขัดขืน แต่ใบหน้าของ ‘เล้ง วู่ซุย’ กับซีดเผือด เขายืนอยู่ในนั้นอย่างไร้จุดหมาย ร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้ แต่จู่ๆเขาก็พูด
” ท่านผู้เฒ่า นี่ . . . . . . . . . . . นี่คือ รูปแบบ อำนาจพลังวิญญาณ “
โปรดติดตามตอนต่อไป . . . . . . . . . . .
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป