ตอนที่แล้วตอนต่อไปท่าทีของ อานน้อย มีทั้งความสุขและความว่างเปล่าเล็กน้อยในเวลาเดียวกัน
หลี่ฉิงชานได้เขาไปค้นหาในบ้านแม่มดอีก อานน้อยตามหลังเขาราวกับคนประจบประแจง จู่ๆเขาก็ดึงขากางเกงและชี้ไปที่กำแพง
หลี่ฉิงชานพบกล่องบางอย่างถูกซ่อนไว้ในกำแพง ข้างในมีกระดาษกองอยู่มากมายทั้งหมดเป็นธนบัตรเงิน! เขาเคยได้ยินมาว่าในโลกนี้ก็มีธนบัตรเช่นกัน ทว่านี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นธนบัตรจริงๆ
แม่มดคงเก็บเงินมาฝังไว้ตลอดในช่วงชีวิตของเธอ แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไปเธอก็แก่ลงและไม่มีแรงที่จะสามารถไปขุดดินได้อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงแลกเงินเหล่านั้นมาเป็นธนบัตรเบาๆและเอามาซ่อนเก็บไว้ในกล่องนี้ ในกล่องนี้มีเงินหลายร้อยตำลึง เธอได้มั่งคั่งร่ำรวยแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าเธอยังจะมาหาเขาที่บ้านเพื่อต้องการที่จะเอาเพียงแค่เนื้อหมูป่า จากนั้นเธอก็จบชีวิตของเธอลงด้วยความตายเพียงเพราะเนื้อหมูป่า
ในที่สุดตรงก้นกล่องใบนี้ หลี่ฉิงชานก็ได้พบสิ่งที่เขาต้องการ มันเป็นเพียงกระดาษหน้าหนึ่งเต็มไปด้วยอักษรที่เขียนด้วยลายมือเล็ก ๆ เขามองผ่านๆอย่างรวดเร็ว พบว่ามันเป็นทักษะวิชาในการปรับแต่งวิญญาณและการควบคุมภูติผี ขอบของหน้านี้ขรุขระไม่เรียบราวกับว่ามันถูกดึงออกจากหนังสือ
ในตอนแรกที่หลี่ฉิงชานได้พบเส้นทางการบ่มเพาะนั้นมันมาจากทักษะวิชาหมัดวัวอสูรและเขาก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นในทักษะวิชาอื่นๆ เขาไม่ได้คาดหวังว่าวิธีการแปลก ๆ ของแม่มดนั้นจะมาจากหน้าหนังสือหน้านี้จริงๆ ถ้าเธอมีหน้าที่สมบูรณ์ครบทั้งหมด เช่นนั้นเขาอาจจะได้เตะถังสักถังในบ้านแห่งนี้
แต่ถ้าหากว่าแม่มดมีหนังสือทั้งเล่มอยู่ในมือเธอคงจะไม่มาใช้ชีวิตอยู่ในหมู่บ้านวัวหมอบแห่งนี้มาตลอดครึ่งชีวิตของเธอ แต่เดิมแล้วแม่มดนั้นไม่ใช่คนของหมู่บ้านวัวหมอบ เธอมาตั้งรกรากที่นี่เมื่อหลายสิบปีก่อน ไม่มีใครรู้ว่าแม่มดมาจากไหนมีความเป็นมาอย่างไรและหลี่ฉิงชานก็ไม่มีทางรู้ว่าเธอได้กระดาษแผ่นนี้มาอย่างไร
อย่างไรก็ตามยังคงมีข้อความสีเงินอยู่ใต้หน้านี้ ข้อความนี้เขียนไว้ว่ามันมูลค่ามหาศาลถึงพันตำลึง!… ธนบัตรเงินนี้มันเก่าสุดๆและมีสีเหลือง เพียงแค่มองผ่านๆก็รู้ว่าธนบัตรเงินนี้เก่าแก่และแน่นอนว่าแม่มดไม่ได้เพิ่งจะได้มันมาในตอนที่อยู่ในหมู่บ้านวัวหมอบแห่งนี้ บรรพบุรุษของแม่มดก็กลายเป็นอยากที่จะรับรู้ได้
หลี่ฉิงชานถามอานน้อย “เจ้ารู้จักสิ่งนี้ไหม?”เขารู้สึกว่าเรื่องนี้อาจมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องราวในอดีตของอานน้อย
อานน้อยไม่ได้กล่าวอะไรไม่แม้จะส่ายหน้าหรือพยักหน้า
หลี่ฉิงชานรู้ว่าสิ่งนี้มันเกิดขอบเขตที่เขาจะสามารถตอบได้ เขายอมรับของทุกสิ่งในกล่องนี้อย่างปกติโดยไม่มีขอสงสัยใดๆ เมื่อเขากำลังจะเดินออกไปเขาก็รู้สึกว่าอานน้อยได้กระตุกขากางเกงของเขาอีกครั้ง
หลี่ฉิงชานหันหัวกลับไป เขาเห็นหน้าเด็กน้อยที่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนราวกับเด็กหลงทางช่างดูน่าสงสาร เขาพลันเปลี่ยนท่าทีเป็นอ่อนโยนลงและก้มลงถามเบาๆ”เจ้าไม่มีที่ไปหรอกหรือ?”
อานน้อยพยักหน้า…หลี่ฉิงชานกล่าว”เช่นนั้นเจ้าจงมาอยู่กับข้าก่อน!”หลังจากกล่าวเสร็จเขาเปิดโถกระเบื้องขึ้นเขารู้ว่าภูติผีไม่กล้าที่จะออกไปไหนมาไหนตอนกลางวัน
อานน้อยยิ้มอย่างเขินอายพร้อมกับลอยเข้าไปในโถกระเบื้อง
หลี่ฉิงชานถือโถกลับไปด้วย…เมื่อเขาถึงบ้านเขานำโถไปฝั่งไว้ที่หลังบ้านจากนั้นก็เอาหลุมศพมาทับไว้ด้านบน
วัวสีเขียวกลับมาถึงและกล่าว”เจ้าทำสำเร็จ?”
หลี่ฉิงชานกล่าว”มันจะไปยากอะไรก็เพียงแค่เรื่องของยัยแม่มดแก่ๆคนหนึ่ง”จากนั้นเขาเล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นภายในวันนี้และเขาได้เอาหน้ากระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาให้วัวสีเขียวดูและถาม”นี้นับว่าเป็นทักษะเหนือธรรมชาติไหม?ข้าสามารถบ่มเพาะได้ไหม?”
“แผ่นกระดาษที่ถูกฉีกออกมานี้ตามปกติแล้วไม่มีค่าอะไร แต่แผ่นกระดาษเป็นทักษะเหนือธรรมชาติที่เรียกว่า ทักษะควบคุมภูติผีแห่งความมืด ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเอามันมาได้อย่างไร ส่วนใหญ่แล้วมันไม่มีประโยชน์อะไรในการบ่มเพาะทักษะที่ไม่สมบูรณ์นี้ เจ้าเคยได้ยินไหมว่า เจ้าไม่ควรกินอะไรก็ตามมากเกินที่เจ้าจะเคี้ยวไหว ขั้นแรกแรกเจ้าบ่มเพาะทักษะวิชาความแข็งแกร่งของวัวเก้าตัวและสองพยัคฆ์ให้สำเร็จเสียก่อนเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันทีหลัง!”วัวสีเขียวเพียงแค่มองแผ่นกระดาษแผ่นนี้ผ่านๆเพียงครั้งเดียวก็สามารถกล่าวถึงต้นกำเนิดของทักษะนี้ได้ทันที
“เช่นนั้นแล้วระหว่าง ทักษะวัวเก้าตัวและสองพยัคฆ์และทักษะควบคุมภูตผีแห่งความมืด ทักษะใดแข็งแกร่งกว่ากัน”
“มันยากที่จะพูดหากว่ามันเป็นทักษะรุ่นเก่าดั้งเดิมของวัวเก้าตัวและสองพยัคฆ์ แม้ว่าทักษะควบคุมภูติผีแห่งความมืดมิดมันไม่ได้เน้นการฝึกเกี่ยวกับร่างกาย แต่มันสามารถรวบรวมภูตผีกลุ่มใหญ่ๆชนิดต่างๆได้และทำให้ศัตรูพ่ายแพ้จมอยู่ในกองภูตผีเหล่านั้น มันเป็นทักษะการต่อสู้ที่ดี ถ้าหากเจ้าไม่สามารถชนะคนที่บ่มเพาะทักษะนี้ได้ในครั้งเดียว มันง่ายมากที่เจ้าอาจจะจมอยู่ในทะเลภูติผี
“เช่นนั้นแล้วความแข็งแกร่งของทักษะวัวเก้าตัวและสองพยัคฆ์ที่ข้าบ่มเพาะหล่ะ?”
“แน่นอนว่ามันดีกว่ามาก”
หลี่ฉิงชาน สงบจิตใจของเขาและไม่ลังเลอีกต่อไป เขาวางกระดาษแผ่นนี้ลงทันที
ส่วนที่เหลือที่ข้าเก็บก็คือเงินและเงินเท่านั้น หลี่ฉิงชาน เดิมที่เชื่อว่าวัวสีเขียวไม่สนใจเรื่องของมนุษย์แต่เขาไม่คาดคิดว่าวัวสีเขียวจะพูดอย่างหนักแน่นเมือเขาได้ยิน”ดีมาก นี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดเมื่อเทียบกับเจ้ากระดาษแผ่นนั้น!”
เห็นทักษะเหนือธรรมชาตินี้เป็นสิ่งทำธรรมดาๆแต่กับให้ความสำคัญกับเงินมากกว่า แม้ว่า หลี่ฉิงชานเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการสอนของวัวสีเขียวมาแล้วเกี่ยวกับ”กินเนื้อและดื่มไวน์”มันยังช่วยไม่ได้ที่จะทำให้เขาตกใจ พี่วัวนี้เป็นวัวที่ไม่หน้านับถือจริงๆ
วัวสีเขียวรู้ว่าเขาคิดอะไร”เจ้าไม่เคยได้ยินคำสี่คำนี้หรอกรึ ‘กฏเกณฑ์ มิตรสหาย ทรัพย์สมบัติ ที่ดิน นี่เป็นเงื่อนไขที่ขาดไม่ได้ทั้งหมดในการบ่มเพาะ เงินถูกจัดไว้เป็นอันดับแรก”
หลี่ฉิงชานพยักหน้า”ท่านต้องการเงินไปเพื่อสิ่งใด”ถ้าหากเขาไม่ได้วัวสีเขียวหาอาหารมาให้ เขาคงจะไม่สามารถที่จะบ่มเพาะทักษะได้ถึงแม้ว่าเขาจะตั้งครรภ์ด้วยปาฏิหาริย์พระคัมภีร์ก็ตาม (ผู้เขียนศาสนาคริสต์แน่เลย555) “อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ายังจะมีอะไรมากมายที่ข้าจะต้องใช่เงินจ่าย!” กองเงินมากว่าพันตำลึงมันเป็นสมบัติกองใหญ่เลยทีเดียว เขาสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้อีกนานหากเขาต้องที่จะเพียงแค่เนื้อและไวน์กินเท่านั้น
วัวสีเขียวกล่าว”เจ้าเอาแต่ถามข้าว่ามันต้องใช่เวลานานเท่าใดที่จะฝึกทักษะหมัดวัวอสูรให้เป็นรูปเป็นร่างได้”
“ถูกต้องแต่ท่านก็ไม่เคยต้องการที่จะตอบข้า”
“ข้าตอบเจ้าได้แล้วตอนนี้ ด้วยความเร็วในการบ่มเพาะของเจ้าในปัจจุบันหากไม่มีเหตุอันใดก็ตามแต่ข้าเกรงว่าเจ้าคงใช้เวลาสักสิบปีในการไปถึงขั้นแรกของหมัดวัวอสูรและบ่มเพาะความแข็งแกร่งของวัวเก้าตัวได้เพียงตัวเดียว!”
“สิบปี!!”หลี่ฉิงชานตะลึงจนอ้าปากค้าง
“นี่เป็นเพียงการประเมินในแง่ดีเท่านั้น หากเจ้าเจอกับช่วงคอขวด เช่นนั้นแล้วมันยิ่งยากที่จะพูด ยิ่งทักษะที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นยิ่งยากที่จะบ่มเพาะ หากเจ้าใช่ทักษะเต๋าการต่อสู้ของชาวนาเช่นนั้นเจ้าเพียงฝึกมั่วๆและหากเจ้าฝึกสำเร็จมันก็เท่านั้นจากนั้นเจ้าจะเป็นหนึ่งในใต้หล้าหาใครเปรียบมิได้อีกหรอกรึ? ตื่นได้แล้ว!!!”
ราวกับว่ามีคนเทน้ำเย็นๆลงบนหัวของหลี่ฉิงชานและความสุขของเขาที่ได้ฆ่าแม่มดก็หายไปหมดแล้ว”เช่นนั้นแล้ว หากข้าต้องการบ่มเพาะทักษะความแข็งแกร่งของวัวเก้าตัวและสองพยัคฆ์ให้สมบูรณ์ข้าคงต้องการเวลาอย่างน้อยร้อยปี?”เขาจินตนาการไม่ได้ว่าเขาจะมีลักษณะเป็นอย่างไรในอีกร้อยปี
“ไม่เป็นเช่นนั้น ทักษะเหนือธรรมชาติจะยากกว่า มันจะไม่น่าแปลกใจเลยถ้าหากเจ้าไม่สามารถบ่มเพาะได้สำเร็จหลังจากผ่านไปแล้วสามร้อยหรือห้าร้อยปี แต่เจ้าไม่ต้องกังวลมากเกินไป ทุกครั้งที่เจ้าเข้าไปถึงอีกขั้น แก่นแท้แรกของร่างกายเจ้าจะถูกเสริมสร้างขึ้นและชีวิตของเจ้าจะยืนยาวขึ้น”
“นี้มันดีแค่ไหน” หลี่ฉิงชานยอมรับว่าความขยันของเขาเป็นเพียงเรื่องธรรมดาๆและเขาพยายามฝึกฝนทุกวันโดยไม่หยุดพัก ทว่าหากเขาต้องตรากตรำฝึกฝนอีกหลายร้อยปีเขาคงจะเป็นบ้า เขาเพียงแค่คิด
วัวสีเขียวเห็นว่าการโจมตีทางจิตวิทยาของเขามีไม่ได้มีผลกระทบมากหรือน้อยเกินไปตามเป้าหมาย”เด็กน้อย ตอนนี้เจ้ารู้แล้วว่ามันยากเพียงใด หากเจ้าต้องการร่นระยะเวลาลง มันก็จะมีวิธีง่ายๆวิธีหนึ่งที่ทำได้ ’สมบัติ’ ”
วัวสีเขียวไม่สนใจต่อท่าทางหลี่ฉิงชานแม้แต่น้อย รายชื่อของต่างๆก็บินเข้าไปในมือ หลี่ฉิงชาน มีส่วนผสมสมุนไพรจำนวนมากหลายชนิดถูกเขียนลงในรายการ
“นี่คือ?”
“มันไว้ใช้เพื่อต้มน้ำซุปและทำไวน์ แม้คนธรรมดาก็เข้าใจเคล็ดลับนี้ ไม่สำคัญว่าส่วนผสมบางอย่างจะมีหรือไม่ก็ตามมีส่วนประกอบสำคัญเพียงอย่างเดียวที่สามารถหาได้ไม่ยาก”
“โสม!” หลี่ฉิงชานได้เห็นส่วนผสมที่อยู่ด้านบนของรายการแล้ว นี่อาจเป็นสมุนไพรทางจิตวิญญาณที่เห็นได้บ่อยที่สุดและเอามาได้ง่ายที่สุดในโลก มันมีชื่อเล่นว่า “ราชาของร้อยทุ่งหญ้า” (คำนี้อิ้งแปลผิดรึปล่าวไม่แน่ใจนะครับ- -*) และมันก็สามารถที่จะช่วยบำรุงพลังปราณได้เป็นอย่างดี ในยาจีนมีน้ำซุปที่สามารถจะปลุกคนตายได้เมื่อเทมันในช่วงเวลาแห่งความตายมันอาจทำให้ใครบางคนฟื้นขึ้นมาได้ ในความเป็นจริงมันเป็นเพียงซุปโสม
“มันเป็นโสมอย่างแน่นอน”
เริ่มฝึกฝนฟาร์มเวลอีกแล้วXD
วันนี้ไฟดับตอนแปลไปครึ่งตอน เปิดคอมมาแทบช๊อคงานหาย!!!!แปลใหม่ T T
ติดต่อข่าวสารได้ที่เพจ ครับ^^