คำพูดของ ‘ฉี เฟิงหยาง’ ดั่งท้องฟ้าที่ผ่าลงมา จึงทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก สำหรับ ‘หยาน หยางเทียน’ เขาโกรธจนแทบจะระเบิดออกมา ขนาดที่ว่าร่างกายสั่นสะท้านไปด้วยโทสะ ขณะนั้นเขาชี้ใส่ ‘ฉี เฟิงหยาง’ ภาพกับตะโกนออกไป
 

 
” ฉี เฟิงหยาง ทำไมท่านถึงได้ให้ ชูเฟิง ฆ่าสาวกของสำนักเรา ? ท่านคิดว่าเป็นคนจากคฤหาสน์องค์ชายกิเลน แล้วท่านจะสามารถละเลยกฏหมายและสามารถเหยียบย่ำชีวิตคนได้งั้นหรอ “
 
 
” หืม!!! หยาน หยางเทียน สำนักหลิงหยุน มีศิษย์อย่าง ตู่กู่ โอวหยุน ที่เคารพอาวุโสอยู่ในสายตา เขาต่างหากที่บ้าไปแล้ว เขาฉีกแขนของ หลี่ จางฉืง ออกต่อหน้าเจ้าสำนักที่มามากมาย เพื่อให้เขาก็อับอาย “
 
 
” ถ้ามีลูกศิษย์ ที่มีความคิดความรุนแรงแบบนี้ เมื่อเขาโตขึ้น เขาจะไม่เป็นคนที่รู้จักความเมตตา แยกแยะดีชั่วไม่ได้ ดั่งนั้น ดีกว่าปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ สู้ไม่กำจัดเขาไปตอนนี้ยังดีซะกว่าจริงไม๊ “
 
 
” นี้ข้าบอก ชูเฟิง ให้ทำประโยชน์เพื่อสำนัก หลิง หยุน ของท่าน ไม่งั้นหากสำนัก หลิง หยุน อยู่ในเงื้อมมือเขา เขาก็ต้องนำพาสำนักท่านเข้าสู่สำนักมาร “
 
 
” หยาน หยางเทียน ไม่ต้องขอบคุณข้าก็ได้ ในฐานะผู้นำของคฤหาสน์องค์ชายกิเลนยินดีช่วยเหลือชาวบ้านตาดำๆและนั้นก็เป็นความรับผิดชอบของข้า แล้วเราค่อยพบกันใหม่! ! ! “
 
‘ฉี เฟิงหยาง’ ชี้หน้าพร้อมกับตำหนิศิษย์’หยาน หยางเทียน’ ในขณะที่พุ่งผ่านอากาศเข้ามาในลานประลองพร้อมกับหัวเราะ จากนั้นเขาก็ยื่นมือไปคว้าไหล่ของ’ชูเฟิง’ พร้อมกับลอยผ่านอากาศ ต่อหน้าต่อตาผู้คนไม่นานพวกเขาก็หายไปทั้งๆแบบนั้นพวกที่เหลือและเจ้าสำนักต่างๆ ต้องยืนอึ้งเป็นไก่ตาแตก
 
ตลอดจนไปถึง ‘หยาน หยางเทียน’ ที่ยังคงทำหน้าเหมือนโกรธอะไรซักอย่าง’ฉี เฟิงหยาง’ เดินในอากาศแต่ความเร็วของเขานั้นเร็วอย่างมาก แค่กระพริบตาทีเดียวเขาและ’ชูเฟิง’ก็ออกมาพ้นจากอาณาเขตของสำนัก หลิง หยุน นั้นเป็นเหตุให้ ‘ชูเฟิง’ โล่งอกอย่างมาก
 
เนื่องจากความสามารถของทักษะ ท่องนภา หากเขาใช้ก็อาจจะโดนคว้าตัวเอาไว้ได้นั้นหมายความว่า แม้’ชูเฟิง’ใช้ทักษะ ท่องนภา จนบรรลุขั้นเดินเหินอากาศได้ แต่เมื่อเผชิญหน้ากัผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรสวรรค์ ความเร็วของเขาก็ยังเป็นรองอยู่ และเขาคงหมดหนทางที่จะหนี
 
หลังจาก ‘ฉี เฟิงหยาง’ พา’ชูเฟิง’พ้นเขตสำนักหลิง หยุน เขาก็มาลอยหยุดอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในภูเขา มันเป็นบ้านที่เรียบง่ายของพวกชาวนา ชาวไร่ ชาวบ้านธรรมดา เป็นบ้านที่สร้างหยาบหยาบ มีสนามหญ้าเล็กๆ มีรั้วล้อมรอบ มีลานเล็กๆไว้สำหรับเลี้ยงไก่ ด้านนอกมีคนหลายสิบ
 
ยกหัวของพวกเขาขึ้นมามองขณะนั้นพวกเขาได้แต่เบิกตากว้าง ปากกว้าง และเต็มด้วยความประหลาดใจ เนื่องจากตอนนั้นมีสองร่างค่อยๆลอยลงมาจากท้องฟ้า หมู่บ้านในภูเขาที่ไม่เคยผ่านการต่อสู้มาก่อนจะกลัวบ้างก็ไม่แปลกจนกระทั้งบางคนคิดว่า พวกเขาเป็นเทพที่ลงมาจากท้องฟ้าบนสรวงสวรรค์หรือที่อื่นๆ
 
ในเวลานั้นพวกเขาคุกเข่าลงกับพื้น พร้อมกับเริ่มขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ สองคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาก็คือ ‘ฉี เฟิงหยาง’ และ ‘ชูเฟิง’
 
หลังจากที่ลงมาถึงพื้น ‘ฉี เฟิงหยาง’ ไม่ได้ให้ความสนใจกับชาวบ้าน แต่เขาพา’ชูเฟิง’ ตรงเข้าไปในบ้านหยาบหยาบหลังหนึ่ง ในนั้น’ชูเฟิง’พบร่างสองร่างที่แสนจะคุ้นเคย
 
หนึ่งในนั้นคือ ‘หลี่ จางฉิง’ ที่ปัจจุบันหน้าคล้ำ ริมฝีปากก็เริ่มเป็นสีม่วง เขากำลังนอนอยู่บนแคร่เตียง ขณะที่อาการกำลังแย่ข้างๆเตียงที่ ‘หลี่ จางฉิง’ นอนก็มี เจ้าสำนักสตรีหยก เป็นผู้ดูแลขณะที่หน้าเต็มไปด้วยความกังวลและเหงื่อที่เปียกชุ่ม นางนำสมุนไพรมาทาเพื่อทุเลาความเจ็บปวดให้กับแขนของ’หลี่ จางฉิง’
 

 
” ประมุขฉี ท่านกลับมาแล้ว ไอ้โอวหยุน ไอ้คนสารเลว เขาฉีกแขนของ จางฉืง โดยใช้พลังแก่นแท้ฝังลงไปทำลายเส้นเอ็นและกล้ามเนื้อของเขา ด้วยวิชาแพทย์ของข้า ไม่อาจรักษาแขนให้กับ จางฉิงได้ “
 
หลังจากที่เห็น’ฉี เฟิงหยาง’ เจ้าสำนักสตรีหยกได้แต่ถอยออกอย่างรวดเร็ว
 

 
” ไม่ต้องห่วง!!! เรามีผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณอยู่ที่นี่ “
 
‘ฉี เฟิงหยาง’ ยังคงทำหน้าเรื่อยเฉื่อย ขณะท่ยิ้มเบาๆ พร้อมกับทิ้งสายตาไปที่ ‘ชูเฟิง’ ที่อยู่ข้างๆ จากนั้น ‘ชูเฟิง’ ก็ไม่รอช้า เขารีบรุดหน้าไปตรวจสอบอาการปัจจุบันของแขน ‘หลี่ จางฉิง’เห็น ‘ชูเฟิง’ ที่กำลังตรวจอาการของ ‘หลี่ จางฉิง’ ราวกับว่ารู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร
 
เจ้าสำนักสตรีหยกได้แต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ด้วยความกังวลขณะที่มองกลับไปที่ ‘ฉี เฟิงหยาง’ แล้วถามด้วยน้ำเสียงต่ำ
 

 
” ประมุข ฉี เจ้าสำนักมังกรฟ้า ถูกทำลายเส้นเอ็นและกล้ามเนื้อของแขนทั้งสองข้าง จนสภาพย่ำแย่ไม่รู้จะสามารถช่วยรักษาให้มันกลับมาเหมือนเดิมได้ไม๊ ต่อให้เป็นวิธีรักษาของผู้เชื่อมต่อฯ ข้าก็เกรงว่าเขาก็คงไม่หายดี เราต้องค้นหาคนที่มีวิชาแพทย์สูงส่งอย่างมาก เพื่อให้พวกเขาหาวิธีรักษา “
 
เมื่อเขาเผชิญกับคำพูดของเจ้าสำนักสตรีหยกที่เต็มไปด้วยความสงสัย ‘ฉี เฟิงหยาง’ เพียงยิ้มเบาๆและกล่าว
 

 
” ผู้เชื่อมต่อฯของเราไม่ใช่ผู้เชื่อมต่อฯธรรมดาทั่วๆไป “
 
***** ฟู่ววววว *****
 
ในเวลาเดียวกัน แขนของ ‘หลี่ จางฉิง’ ที่อยู่ในมือของ ‘ชูเฟิง’ ก็เรื่มมีการเปลี่ยนแปลง ฉากนั้นทำให้เจ้าสำนักสตรีหยกตกใจอย่างมากนางรีบเหวี่ยงสายตาไปมอง แม้ว่านางไม่ได้คาดหวังไว้มาก เมื่อนางเห็นเช่นนั้น นางก็ยิ่งตื่นตระหนกเพราะตอนนั้นแขนทั้งสองข้างของ ‘หลี่ จางฉิง’ มีการไหลเวียนของสัญลักษณ์ พร้อมกับออร่าอ่อนๆสีเทาลอยปกคลุมเอาไว้
 
สัญลักษณ์มันค่อยๆเข้าไปในแขนทั้งสองข้างของ ‘หลี่ จางฉิง’ เหมือนกำลังทำการรักษาสัญลักษณ์ที่วนเวียน ตามแขนของ’หลี่ จางฉิง’ มันค่อยๆเชื่อมต่อกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นที่ขาด ผ่านไปไม่นาน มันก็ทำให้สภาพแขนของเขาเป็นเหมือนเดิม
 

 
” ความรู้สึกแบบนี้ . . . . หรือว่า ชูเฟิง เป็นผู้เชื่อมต่อฯชุดเทา ? “
 
ตอนั้น เจ้าสำนักสตรีหยกได้แต่เปิดดปากถามด้วยความตกใจ
 

 
” เคยได้ยินชื่อ คุณชายชุดเทา มาบ้างหรือเปล่า “
 
‘ฉี เฟิงหยาง’ยิ้ม
 

 
” อะไรนะ ท่านจะหมายความว่า ชูเฟิง ก็คือ คุณชายชุดเทางั้นหรอ ? “
 
หลังจากได้ยินคำพูดของ ‘ฉี เฟิงหยาง’ เจ้าสำนักสตรีหยกได้แต่อ้าปากค้าง
 

 
” ฮ่าๆ “
 
‘ฉี เฟิงหยาง’ ได้แต่หัวเราะ แต่ไม่ได้ตอบคำถามของเจ้าสำนักสตรีหยก
 

 
” เอาล่ะ ตราบใดที่ท่านเจ้าสำนักได้พักผ่อน อีกไม่กี่วันแขนของเขาก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม “
 
ในตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ ก็ลุกขึ้นยืน พร้อมกับมอง ‘หลี่ จางฉิง’ แม้นแขนของเขาจะยังไม่หายในทันที แต่’ชูเฟิง’ก็เย็บแขนที่ถูกฉีกไปของเขา ด้วยการเชื่อมต่อโดยอำนาจพลังวิญญาณให้เลือดที่แขนกับมาไหลเวียนเหมือนเดิม
 

 
” โอ้ว!!! ชูเฟิงเจ้านี่มันสุดยอด!!! “
 
ตอนนั้น เจ้าสำนักสตรีหยกได้แต่ดีใจสุดๆ ใบหน้าของนางฉีกยิ้มออกมาราวกับนางยังเป็นสาว ที่สวยปานดอกไม้ เห็นได้ชัดว่านางมีความรู้สึกพิเศษต่อ ‘หลี่ จางฉิง’ อย่างรุนแรง ‘หลี่ จางฉิง’ ตอนหนุ่มๆคงหล่อมาก
 

 
” ยังมีบางอย่าที่น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านี้อีก “
 
‘ฉี เฟิงหยาง’ ยิ้ม
 

 
” อะไรหรอท่าน ? “
 
เจ้าสำนักสตรีหยกได้แต่เบิกตากว้างด้วยความสงสัย ขณะนั้นนางพยายามซอกแซกเข้าไปถามใกล้ๆ
 

 
” ยังไม่ต้องรีบร้อน เจ้าจะได้รู้ในอีกไม่ช้า ไม่เพียงแต่เจ้าจะได้รู้แต่คนในอาณาจักรมังกรฟ้าก็จะได้รู้เช่นเดียวกัน “
 
‘ฉี เฟิงหยาง’ หัวเราะ และพูดอย่างจริงจังอย่างใจจดใจจ่อหลังจากได้ยินคำพูดนั้น เจ้าสำนักสตรีหยกก็ยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่ แต่เพราะสถานะของ’ฉี เฟิงหยาง’ คงไม่ดีนักหากนางไปเซ้าซี้ นางได้แต่หวังว่าเรื่องนี้ก็จะได้รู้ในเร็วๆวัน
 
หมู่บ้านนี่ได้ถูก ดูแลโดย’ฉี เฟิงหยาง’ เหตุผลเดียวก็คือเป็นสถานทีฟื้นตัวของ ‘หลี่ จางฉิง’ และชาวบ้านของที่นี่ยังคงยากจนและคาดแคลนผลผลิตมากกว่าที่คาดคิดเพื่อเป็นการตอบแทน
 
หลังจากที่ทราบถึงความอดอยากของหมู่บ้าน ‘ฉี เฟิงหยาง’ และ ‘ชูเฟิง’ ก็ได้มอบทองจำนวนมาก ให้กับหมู่บ้าน เพื่อเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาในอนาคต ในการพัฒนาหมู่บ้านด้วยเหตุนี้ก็ทำให้ชาวบ้านเกิดความมั่งคังโดยฉับพลัน
 
ตอนนี้ชาวบ้านคิดว่า ‘ชูเฟิง’ และคนอื่นๆ คือผู้มีคุณที่มาโปรดพวกเขา ‘ชูเฟิง’และคนอื่นๆจึงได้รับความเคารพและการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีอาหารของพวกเขาถูกทำมาจากเนื้อ ไก่ เป็ด ห่าน หมู แพะ จนกระทั้งม้า . . . . .
 
พวกเขาพากันกินกันอย่างเอร็ดอร่อยเนื่องจากเป็นการฉลองของหมู่บ้าน เพื่อตอบแทน ‘ชูเฟิง’ และ คนอื่นๆที่พวกชาวบ้านจะพอทำได้ ต้องบอกว่ามันค่อนข้างจะพิเศษแปลกใหม่ และน่าประทับใจมากทีเดียว
 
หลังจากอาหารมื้อนั้น ‘ชูเฟิง’ และ ‘ฉี เฟิงหยาง’ ก็พากันเดินทางไปในอากาศ ในคราวนี้ ‘ฉี เฟิงหยาง’ ไม่ได้จับ’ชูเฟิ’งไว้ แต่ให้ ‘ชูเฟิง’ ใช้ทักษะ ท่องนภา ด้วยตัวเอง พวกเขาพากันเดินเข้าไปยังกลุ่มเมฆ จากนั้นก็เดินทางตามเส้นขอบฟ้า
 
สำหรับสูตรยาฟื้นฟูแขน ของ หลี่ จางฉิง ให้ทำตามดังนี้
 
ได้แก่
 
น้ำผึ้ง
 
ขมิ้น
 
ข่า
 
ขิง
 
ตะไคร้
 
ใบมะกรูด
 
พริกขี้หนู
 
ตำเข้าด้วยกัน จากนั้นก็นำไปทาไว้ที่แขน
 
นี้ัมันสูตรยา หรือ ต้มยำ
 
เอ่อ ใช้น้ำตาลแทนน้ำผึ้งจะดีไม๊ ใส่กระทิกับพริกเผา ลงไปด้วย อย่าลืมหั่นเนื้อไก่ลงไปด้วยนะ
 
พูดแล้ว เปรี้ยวปากเลย
 
ที่มา: