“นี่มันช่างน่าตื่นเต้นยิ่งนัก !!”
 
‘ชูเฟิง’ ไม่ได้หลบหอก เขาเปลี่ยนรูปแบบของดาบในมือข้างหนึ่ง เพื่อป้องกันหอกของ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ และเตรียมดาบอีกข้างไว้ที่ลำตัว เพื่อรอการสวนกลับ
 
อย่างไรก็ตาม ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ไม่ใช่บุคคลที่จะจัดการได้ง่ายๆ ทั้งความเร็วและท่วงท่าของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่า ‘ชูเฟิง’ เลยแม้แต่น้อย เขาดึงหอกในมือกลับอย่างรวดเร็ว จากนั้นพุ่งหอกออกไปอย่างรวกดเร็วราวกับมังกร หมายจะทำลายการป้องกันของ ‘ชูเฟิง’ พลันเขาก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวพร้อมทั้งแทงหอกในมืออย่างดุร้ายใส่ ‘ชูเฟิง’
 
สองอัจฉริยะปะทะกัน หนึ่งถือดาบสีทองในมือทั้งสองข้าง อีกหนึ่งถือถวน พวกเขาใช้ทักษะธนูร้อยแปลงเข้าห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด
 

 
“สุดยอดจริงๆ !! ชูเฟิง สามารถประมือกับ ตู่กู๋ โอวหยุน ได้อย่างสูสี”
 
 
“เจ้าสำนักมากมายไม่สามารถทำเช่นนี้ได้ แม่แต่บีบให้ ตู่กู๋ โอวหยุน เอาจริงก็ยังไม่สามารถทำได้ แต่นี่…ชูเฟิง เขาสามารถทำได้ เด็กคนนี้มีความสามารถที่แข็งแกร่งยิ่งนัก ในอนาคตเขาสามารถท้าทายได้แม้กระทั่งสวรรค์ !!”
 
พวกเขาต่างมองไปที่การต่อสู้บนเวที ใบหน้าของพวกเขาสั่นเทิ้มไปด้วยความตื่นเต้น แม้แต่ ‘หยาน หยางเทียง’ ก็ขมวดคิ้วของเขาแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยแววสงสัย
 
‘ชูเฟิง’ มีความสามารถมากเกินไป ในระยะเวลาอันสั้น เขาจะสามารถอยู่เหนือ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ได้ และในตอนนี้ ความเกลียดชังของ ‘ชูเฟิง’ ต่อสำนักหลิงหยุนก็ก่อตัวขึ้นมาแล้ว ในอนาคตนี้ ‘ชูเฟิง’ จะต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของสำนักหลิงหยุนอย่างแน่นอน
 
นี่เป็นสถานการณ์บังคับ ที่ทำให้ ‘หยาน หยางเทียน’ ต้องปรับทัศนคติที่มีต่อ ‘ชูเฟิง’ และนี่เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะสังหาร ‘ชูเฟิง’ หากปล่อยไปในภายภาคหน้าย่อมเป็นเรื่องยากที่จะจัดการเขา
 
เมื่อคิดได้เช่นนั้น ‘หยาน หยางเทียน’ หันหน้าไปทางอื่น พร้อมทำปากพึมพำอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีใครสามารถล่วงรู้ได้ว่า เขากำลังพูดอะไร มีเพียง ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ที่รับรู้ ในทันทีเขาหันหน้ามาที่ ‘หยาน หยางเทียน’ พร้อมกับพยักหน้า
 
มันคล้ายกับการส่งกระแสพลังจิต มันเป็นความสามารถของผู้เชี่ยวชาญขั้นแดนสวรรค์ เขาสามารถเจาะจงผู้ที่จะรับข้อความของเขาได้ ผู้อื่นจะไม่สามารถได้ยินแม้เพียงแค่ครึ่งคำก็ตาม และข้อความที่ ‘หยาน หยางเทียง’ ส่งไปคือ อนุญาตให้ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ฆ่า ‘ชูเฟิง’ ได้ และผลที่ตามมาเขาจะเป็นคนรับผิดชอบเอง
 
*****พรึ่บ*****
 
เมื่อได้ยินเช่ยนั้น ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย เขาสลายหอกในมือทิ้ง จากนั้นร่างกายของเขาก็เริ่มพร่ามัว ในขณะเดียวกันเขาประสานมือเข้าหากัน และขยายออกอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งกล่าวออกมาว่า
 

 
“มหาสมุทรไร้สิ้นสุด”
 
*****บูมมม*****
 
หลังจากกล่าวจบ คลื่นยักษ์สีฟ้าสดใสก็ปรากฏออกมาด้านหน้าของ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ คลื่นนั้นสูงกว่าสิบเมตร และกำลังถาโถมเข้าใส่ ‘ชูเฟิง’ อย่างบ้าคลั่ง
 
คลื่นยักษ์นี้ค่อนข้างแปลกประหลาด มันทวีความรุนแรงขึ้นตามคำสั่งของ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ และถาโถมเข้าใส่ ‘ชูเฟิง’ มันปกคลุมไปทั่วทั้งลานประลอง
 
พวกมันไม่ได้ทะลักออกมานอกลานประลอง เพียงแต่หมุนวนอยู่ในลานนั่น ทั้งๆ ที่ทั่วทั่งลานประลองเต็มด้วยการปกคลุมของน้ำทะเลสีฟ้าก็ตาม
 
ในตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ ได้หายไปจากพื้นของลานประลอง เขาเช้าทักษะลับของจักรพรรดิ์นภา เพื่อทรงตัวอยู่บนคลื่นยักษ์ แต่มันก็เป็นเรื่องยาก เพราะในคลื่นยักษย์นั้นบางครั้งเป็นคมดาบ และขวาน เข้าโจมตีใส่ ‘ชูเฟิง’
 
ในตอนนี้ ‘ชูเฟิง’ ไม่เพียงแต่ต้องต่อสู้กับ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ แต่เขาต้องรับมือกับ ภูเขาคมดาบและขวาน ภายในคลื่นยักษ์นั่น มันเป็นเรื่องยากที่จะรับมือ และมันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะต่อกรด้วย หากเขาไม่มีทักษะลับของจักรพรรดิ์ฟ้า
 

 
“นั่นมันทักษะที่แข็งแกร่ง ของสำนักหลิงหยุน ทักษะขั้นที่ 6 มหาสมุทรไร้สิ้นสุด !!”
 
 
“มันเป็นไปตามข่าวลือจริงๆ ทักษะนี้สามารถเปลี่ยนแปลงตามพลังวิญญาณของผู้ใช้ มันสามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์เป็นคมมีดภายในคลื่นได้ นี่แสดงให้เห็นแล้วว่า ตู่กู๋ โอวหยุน สามารถเข้าใจความหมายที่คลุมเครือของทักษะ และสามารถดึงศักยภาพของมันออกมาได้อย่างสูงสุด”
 
 
“น่าประทับใจจริงๆ ทั้งสองคนมีความโดดเด่นที่หาได้ยากยิ่ง ตู่กู๋ โอวหยุน สามารถใช้พลังวิญญาณของเขาได้อย่างเชี่ยวชาญ ชูเฟิง ก็สามารถใช้ทักษะต่างๆ เข้าเผชิญหน้าภายในคลื่นยักษ์ได้อย่างยอดเยี่ยม”
 
ขอบเขตของการต่อสู้ของ ‘ชูเฟิง’ และ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ทะลุขีดความเข้าใจของคนปกติไปแล้ว ด้วยความสามารถทางพลังวิญญาณของ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ และความสามารถด้านทักษะของ ‘ชูเฟิง’ มันแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างจากพวกเขา และนั่นทำให้พวกเขาดูราวกับเป็นเพียงผู้ที่อ่อนด้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าของ ‘ชูเฟิง’ และ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’
 
แม้แต่เจ้าสำนักอื่นๆ ต่างก็พากันชื่นชมการต่อสู้นี้ และปล่อยให้เหล่าลูกศิษย์ในรุ่นเดียวกันนั้นจมไปกับความต่ำต้อยของตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพวกเขาต้องเปรียบเทียบกับ ‘ชูเฟิง’ ที่อ่อนวัยกว่านั้น แม้แต่คนที่เรียกตัวเองว่าอัจฉริยะ ยังต้องอับอายเมื่ออยู่ต่อหน้า ‘ชูเฟิง’
 

 
“คนๆ นี้แข็งแกร่งมาก ข้าประเมินพลังของเขาผิดไป ในตอนนั้นที่ข้าเข้าไปตอแยกับเขา โชคดียิ่งนักที่ข้าไม่ได้ถูกเขาฆ่าตาย”
 
ศิษย์อันดับหนึ่งของสำนักกระบี่ ‘หนาน กงเสี้ยว’ กล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่มีความกังวล และหวาดกลัว เมื่อในวันนั้นเขาเข้าไปวุ่นวายกับ ‘ชูเฟิง’ ความกลัวเขามาปกคลุมหัวใจของเขา ในอนาคตของเขาคงต้องลำบากอย่างแน่นอน
 
ปัจจุบัน ‘ชูเฟิง’ สามารถต่อกรกับ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ได้อย่างสูสี ในแสดงให้เห็นว่าเขาแข็งแกร่งกว่า เจ้าสำนักกระบี่ รวมถึงเจ้าสำนักอื่นๆ ยกเว้นเพียงแค่สำนักหลิงหยุน
 
‘ชูเฟิง’ นั้นมีความสามารถที่แข็งแกร่ง อีกทั้งยังมีพี่ชายอย่าง ‘ฉี เฟิงหยาง’ คอยให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง ในตอนนี้ความน่ากลัวของ ‘ชูเฟิง’ ได้เข้าไปอยู่ภายในหัวใจของพวกเขา
 
‘หนาน กงเสี้ยว’ คาดคิดว่า หาก ‘ชูเฟิง’ ต้องการที่จะทำร้ายเขา ย่อมไม่มีใครสามารถปกป้องเขาได้ มีเพียงเส้นทางเดียวที่เหลืออยู่สำหรับเขา นั่นคือเส้นทางสู่ความตาย
 
ในความเป็นจริงนั้น นอกจาก ‘หนาน กงเสี้ยว’ ‘ไป๋ยี่’ เหล่าศิษย์ของสำนักต่างๆ อีกทั้งแม้แต่เจ้าสำนักก็คิดเช่นเดียวกัน พวกเขาจะไม่สามารถขัดใจ ‘ชูเฟิง’ ในอนาคตได้อย่างแน่นอน
 
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาจะคิดเช่นนั้น เพราะ ‘ชูเฟิง’ กล้าที่จะตัดแขนของ ‘เฟิงห่าว’ ภายใต้อาณาเขตของสำนักหลิงหยุน อีกทั้งยังกล้าท้าทาย ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ การกระทำเช่นนี้ เป็นการแสดงให้เห็นว่า ‘ชูเฟิง’ เมื่อมีความแค้นกับผู้ใด เขาจะต้องชำระมันอย่างแน่นอน
 
และเขาเป็นที่โหดเหี้ยมเมื่อเผชิญหน้ากับศัตรู มันจะเป็นการดีหากที่จะหลีกเลี่ยงเขา และคอยเฝ้ามองจากที่ไกลๆ และการที่ไม่ทำให้เขาโกรธ มันย่อมจะเป็นความคิดที้ดียิ่งกว่า
 

 
“อากาศเริ่มหนาวเย็น จนพื่นดินถูกแช่แข็ง !!”
 
ในขณะนั้น ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ ใช้ทักษะมหาสมุทรไร้สิ้นสุดขั้นที่สอง พลังของทักษะ และคลื่นความเย็นแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ
 
*****ซู่*****ซู่*****ซู่*****
 
พลังขั้นแก่นวิญญาณทั้งหมดเพิ่มขึ้นรอบตัวของ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ และก่อตัวเป็นพายุ พัดพาเอาคลื่นยักษ์เหล่านั้นโหมกระหน่ำสูงขึ้นเสียดฟ้า
 
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น พายุนั่นค่อยเปลี่ยนไป และส่งพลังไอเย็นออกมา มันเป็นไอเย็นที่สามารถเสียดแทงเข้าไปถึงกระดูก และไอเย็นนี้ราวกับว่ามันเป็นไอเย็นที่ถูกปล่อยออกมาจากคฤหาสน์องค์ชายกิเลน
 
ในเวลาเดียวกัน เมื่อไอเย็นเริ่มปกคลุมไปทั่วบริเวณ พายุน้ำทะเลก็เริ่มแข็งตัว มันกลายเป็นก้อนน้ำแข็งที่หมุนม้วนจากพื้นลานประลองขึ้นสู่ท้องฟ้า
 
ดังนั้น จึงแสดงให้เห็นว่าทักษะมหาสมุทรไร้สิ้นสุดนั้น เป็นเพียงทักษะหลอกล่อเท่านั้น แต่พลังไอเย็นต่างหากที่ ‘ตู่กู๋ โอวหยุน’ จะใช้จัดการกับ ‘ชูเฟิง’
 
แปลโดยคุณ#
 
ที่มา: