ตอนที่แล้วตอนต่อไปหยางเฉินนึกขอบคุณผู้หญิงคนนี้อย่างสุดซึ้ง ที่ช่วยเขาไว้ในเวลาคับขันหลังจากเธอเดินออกจากประตู และตรงไปยังลิฟท์ ทันใดนั้นหยางเฉินก็ปรากฏตัวด้วยท่าทางสบายๆ ตรงหน้าเธอ
“คุณผู้หญิงครับ คุณได้ค่าจ้างเท่าไหร่งั้นหรือ?”
หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ชะงักเท้า เงยหน้ามองผู้ชายที่อยู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมา กล่าวเสียงราบเรียบว่า
“คุณพูดอะไรน่ะ”
หยางเฉินเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน หญิงสาวจึงยังจำเขาไม่ได้
“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างอื่นเลย ถ้าคุณไม่ได้รับเงินจากส่วนนี้ คุณย่อมได้รับประโยชน์จากส่วนอื่น แต่ผมไม่ได้จะมาขอส่วนแบ่งหรอกนะ ผมแค่อยากขอความร่วมมือจากคุณเล็กๆน้อยๆ คุณแค่เคาะประตูห้องให้ผมแค่นั้นเอง”
หยางเฉินกล่าวอย่างยิ้มแย้มดวงตาของหญิงสาวเต็มไปด้วยความแตกตื่น เธอกล่าวออกมาเสียงต่ำ
“คุณตามฉันมางั้นเหรอ? ฉันจะแจ้งตำรวจ”
“ผมไม่กลัวของพรรค์นั้นหรอกนะครับ”
“ไอ้บร้า !”
หญิงสาวไม่สนใจหยางเฉินอีกเธอพยายามปลีกตัวออกห่างหยางเฉินไม่มีทางปล่อยให้หญิงสาวไปเด็ดขาด เขาจับแขนข้างหนึ่งของเธอดึงเธอเข้าสู่อ้อมอก แล้วคว้าหมับไปที่หน้าอกอย่างจริงจัง
“นี่…..”
หญิงสาวทั้งอับอายทั้งตื่นกลัว เธอรู้สึกว่าภูเขาสองลูกของเธอถูกจับโดยสมบูรณ์ และไม่อาจขัดขืนพลังกำลังของชายคนนี้ได้
“ปล่อย! ไม่งั้น ฉันจะตะโกนว่านายลวนลามฉัน !”
หญิงสาวให้เป็นที่พึ่งสุดท้ายหยางเฉินยิ้ม สองมือออกแรงขย้ำเล็กน้อยไปที่จุดยุทธศาสตร์ ทำให้หญิงสาวครางออกมาเบาๆ
“ไม่ธรรมดา คุณเสริมขนาดมาใช่มั้ย”
หยางเฉินยิ้มอย่างชั่วร้าย
“คุณตะโกนได้เลย แต่ก่อนหน้านั้นผมจะถอดเสื้อผ้าคุณให้หมด โยนคุณเข้าไปในลิฟต์ แล้วเตะคุณออกไปล็อบบี้ที่คนมากมายพลุกพล่าน หลังจากนั้นคุณจะได้อวดรูปโฉมของคุณได้ตามสบาย”
“หากคุณไม่มีความสุข แน่นอนคุณสามารถแจ้งตำรวจ แต่ผมไม่สนใจหรอกนะ คุณอยากจะทำอะไรก็ทำไป ผมแค่ต้องถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอไว้ แล้วอัพโหลดขึ้นอินเตอร์เน็ต ตั้งชื่อว่า สาวออฟฟิตเปลือยกายในโรงแรมชื่อดังย่านจงไห่ เป็นไงชื่อนี้เข้าท่ามั้ย”
หญิวสาวได้ยินดังนั้นก็หน้าซีด ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงเธอจะได้รับความอับอายเป็นอย่างมากจนยืนในสังคมได้อย่างยากลำบาก “อย่ามาขู่ฉัน ถ้าแกไม่ปล่อยฉันจะตะโกนให้คนช่วย ฉันไม่เชื่อแกหรอก!
“แกรก !!!เมื่อได้ยินเสียงฉีกขาดของกระโปรงเผยให้เห็นถุงน่องสีขาว และผิวขาวผ่องน้ำเสียงหยางเฉินเปลี่ยนเป็นแหบเครือ กล่าวว่า”คุณจะทดสอบผมใช่มั้ย งั้นต่อไปก็เสื้อ……”
“แก……..นายต้องการอะไร………..”
หญิงสาวพยายามเอามือปิดกระโปรงที่ขาดออก แต่มือทั้งสองถูกหยางเฉินล็อกไว้อย่างแน่นหนา
“อย่าทำฉันเลย…….ฉันแค่ทำตามคำสั่ง…”
หยางเฉินยิ้มอย่างเย็นเหยียบกล่าวว่า
“ถ้าคุณให้ความร่วมมือตั้งแต่แรกก็จบแล้ว เอาล่ะทำตามที่ผมบอกได้แล้ว”
ภายในห้อง หลิวมิ่วหยูนอนลงกับเตียง ตาปรือ ท่าทางอ่อนแรง เธอพยายามเบิ่งตามองหัวหน้าหม่าที่แต่งกายด้วยบ็อกเซอร์เพียงตัวเดียวอย่างยากลำบากแม้ว่าเธอจะระมัดระวังตัวอย่างดี แต่เธอก็ยังคงถูกล่อลวงมาที่นี่จนได้เธอไม่คิดว่าระหว่างนั่งรถมาที่นี่เธอจะถูกวางยาจากน้ำดื่ม ตราไก่เธอมองชายตรงหน้าที่มีไขมันตรงพุงบดบังช่วงล่าง
จนเธออดคิดไม่ได้ว่า เขาจะมองน้องชายตัวเองเห็นหรือเปล่า ไม่ว่าเธอจะพยายามเท่าไหร่ลืมตาโงหัวขึ้นมามากเท่าไหร่ เขาก็จะบอกว่าอย่าพยายาม อย่าพยายามอีกเลยในใจของเธอเพียงคิดถึงหยางเฉิน ชายที่พึ่งรู้จักเมื่อไม่นาน หวังให้เขาปรากฏตัวเหมือนพระเอกในละครหัวหน้าหม่าจ้องมองหลิวมิ่งหยูในชุดสาวออฟฟิต
ด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาเลียลิมฝีปาก เผยรอยยิ้มชั่วร้าย
“หลิวมิ่งหยูนะ หลิวมิ่งหยู คิดเหรอว่าทำตัวเป็นนางฟ้า แล้วฉันจะทำอะไรเธอไม่ได้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่รอดเงื้อมมือฉันไปได้แม้แต่คนเดียว เธอจะมีความสุขในขณะที่ฉันถ่ายวิดีโอเก็บไว้เป็นคอลเล็คชั่น”
หัวหน้าหม่าเดินไป จ้องมองหน้าที่ง่วงนอนของหลิวมิ่งหยู
“เมื่อเธอตื่นขึ้นมา ฉันจะให้เธอดูผลงานของฉัน จากนั้นเธอก็วิจารย์ได้ตามใจชอบ ฮ่าฮ่าฮ่า”
หลิวมิ่งหยูสายตาปวดร้าว แต่ในท้ายที่สุดเธอก็ไม่สามารถต้านทานฤทธิ์ยา เธอพูดคำว่า ‘ฟา…..’ ยังไม่ทันจบคำเธอก็สลบไปในที่สุดในขณะที่หัวหน้าหม่ากำลังหื่นกระหายถึงขีดสุด และกำลังจะโผเข้าไปถอดเสื้อผ้า
แต่ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นหัวหน้าหม่าสบถอย่างหงุดหงิดก่อนเดินไปที่หน้าประตู มองเข้าไปในช่องมอง และเมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย เขาก็เปิดประตูห้องออก หัวหน้าหม่ายิ้มอย่างชั่วร้ายกล่าวว่า
“เกิดอะไรขึ้น เธออิจฉาหรือยังไง อยากมาเล่นกับฉันก่อนละสิ”
หญิงสาวไม่ตอบ เพียงยิ้มอย่างเหยเก ทันใดนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งออกมาจากข้างๆ
“แก……….”
หัวหน้าหม่าจำได้ตั้งแต่แรกเห็น มันเป็นคนที่ขัดขวางแผนการของเขานั่นเองทำไมมันมาอยู่ที่นี่ !? เขารีบปิดประตูอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าปัง !
หยางเฉินจับประตูไว้ แรงกระแทกทำให้ร่างอ้วนๆ ล้มก้นกระแทกพื้นเสียงดังสนั่น
“คุณนี่ไร้มารยาทจังเลยนะ หัวหน้าหม่า”
หยางเฉินยิ้มแย้ม พาผู้หญิงเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูในทันใด
ที่มา: