ตอนที่แล้วตอนต่อไปธรรมดาแล้ว จวินเซี่ยไม่ได้คิดว่า ของที่อยู่ในมือเขานั้นเป็นสมบัติสวรรค์ ในหัวเขาตอนนี้วุ่นวายอยู่กับการอธิบายตัวเองว่า จะคืนสมบัตินี้ให้แก่ สกุลถังยังไง จะอธิบายเหตุผลว่าสมบัติชิ้นนี้ตกมาอยู่ในมือของเขาได้อย่างไร ? หากเขาไม่คืนมันแก่สกุลถัง แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรหากเขาเก็บมันไว้ ? เขายังไม่รู้แน่ชัดว่าขิงสิ่งนี้คืออะไร และยังไม่รู้ว่ามันคุ้มค่าอย่างไร !
หลังจากเป็นเวลานาน เขาก็ยังคิดอะไรไม่ออก ดังนั้น เขาจึงห่อ แกนเชวียนกลับไปและใส่กลับมันเข้าไปในกล่องหยกเย็น และใส่คืนไปในกล่องไม้จันทร์ไหมทอง ขั่งน้ำหนักมันในมือของเขา และวางไว้ข้างๆหมอน หลังจากคิดอยู่สองสามนาที เขาก็เอาวันสอดไปใต้หมอน
นี่มิได้บอกว่า จวินเซี่ยจะรู้ว่านี่เป็สมบัติล้ำค่า และต้องการที่จะเก็บซ่อนมันไว้ ถ้าจะพูดให้ถูก มันเป็นเพราะว่า เขาเคยได้ยินมาว่า กลิ่นของไม้จันทร์มันช่วยให้การนอนหลับดีขึ้น …
เหมือนกับ สุภาพบุรุษที่ซื้อกล่องมา แต่กลับได้กำไรเป็นไข่มุขที่อยู่ข้างใน เป็นเรื่องที่น่าหัวเราะเป็นพันครั้ง ! จากการกระทำของจวินเซี่ยในวันนี้ บางทีน่ะ …
มันเป็นเวลาช่วงกลางคืน และสุดท้ายฝนก็หยุดลง
ผมสีเทาของปู่ถังหวานลี่ฟ่องฟู เขามองขึ้นไปบนฟ้าด้วยความโกรธจัด !
เขาควบคุมตัวเองในขณะที่มุ่งหน้าไปยัง สกุลถังและสกุลเมิง ตั้งใจที่จะนำพาหายนะไปสู่ทั้งสกงสกุล แต่เมื่อเขามาถึงสกุลลี่ เขาต้องพบกับการแก้เผ็ดอย่างนุ่มนวลและถูกบังคับให้จากไป เมื่อเขาไปถึงสกุลเมิง เพื่อที่จะระเบิดอารมณ์โกรธของเขาและสร้างหายนะที่นี่ จนทำให้ไก่บินได้และหมาถึงกับต้องกระโดด แต่ก็เกิดฝนตกหนักอย่างคาดคิด เมื่อเขามาถึงสกุลเมิง ! จะหันหลังกลับก็ไม่ได้ ทำให้ปู่ถังถึงกับโกรธมากขึ้นไปอีก ในทางกลับกัน เขาได้ระเบิดอารมณ์ที่รุนแรงเข้าใส่ที่พักสกุลเมิง ทุกให้ผู้หญิงและชายทุกคนถึงกับกระอักเลือด
อย่างที่ไม่สามารถคาดคิดได้ ในขณะที่เขากำลังระเบิดความโรกรธออกไป ก็มีคนจากที่พำนักของเขา มุ่งหน้ามารายงานว่ามีบางอย่างถูกขโมยไปจากที่พำนักของเขาอย่างรีบเร่ง ในตอนนั้น ปู่ถังรู้สึกมีเสียงวุ่นวายเกิดขึ้นในหัว ในขณะที่เลือดทั้งตัวพุ่งขึ้นไปสู่สมองของเขา …
ในระหว่างที่เขาออกมาหาเรื่องผู้อื่น แต่ในทางกลับกันบ้านของเขาก็โดนบางคนทำเช่นเดียวกัน อีกทั้ง มันยังป็นอาชญากรรม ! ซึ่งไม่ต้องสืบว่าสิ่งที่ถูกขโมยไปคืออะไร ปู่ถังรู้ว่าของสิ่งนั้นต้องสำคัญต่อตัวเขาอย่างแน่นอน มิฉนั้น ผู้ส่งสารจะไม่วิ่งฝ่าสายฝนกระหน่ำมาเพื่อรายงานเขาแน่นอน ! และสำหรับของมีค่าที่ถูกขโมยไปนั้น ก็ไม่มีอะไรมีค่าไปมากกว่า แกนเชวียน !
อย่างไรก็ตาม เขาพยายามคิดให้ดีก่อน ปู่จิวนพยายามยับยั้งถึงความเป็นไปได้ว่ามันจะเป็นสิ่งนั้น และสืบสวนเกี่ยวกับสิ่งของที่ถูกขโมย หากมันไม่ใช่ แกนเชวียน เมื่อนั้นทุกอย่างจะดีขึ้น น่าเสียดาย ที่ความกลัวของเขาเป็นจริง สิ่งที่ถูกโมยไปนั้นมิใช่อื่นใดนอกจากแกนเชวียน ด้วยราคาของมันที่มากกว่าชีวิตของเขา ! ปู่ถังถึงกับหน้ามืดและรู้สึกอ่อนแรงที่สุด
ตั้งแต่วันที่เขาได้มันมา ปู่ถังได้รู้ว่าเขานั้นได้รับสมบัติล้ำค่า ซึ่งทั้งหมดนั้นก็เพื่อให้ ลูกหลานของเขา มุ่งเน้นที่จะฝึกปราณเชวียนและเพื่อฝึกฝนให้ไปถึงขั้น ปฐพีเชวียน หลังจากนั้น เขาก็ได้ใช้อำนาจทั้งหมดที่เขามี แม้แต่หมายถึงโดนหน้าตัวเองลงไปในร่องน้ำ เพื่อเชิญให้ สวรรค์เชวียน หรืออาจจะเทพเชวียนมาช่วยเขา จากการช่วยเหลือของพวกเขานั้น เพื่อให้แกนเชวียน ผลักดัน ลูกหลานของเขาให้ก้าวเข้าสู่ขั้น สวรรค์เชวียน !
เมื่อถึงตอนนั้น ตอนที่สวรรค์เชวียนเกิดขึ้น สกุลถังของเขาจะยังคงรุ่งโรจน์ต่อไป ! สำหรับตัวเขาเองนั้นแก่มากแล้ว หากเขาใช้ แกนเชวียนเพื่อเพิ่มขั้นการฝึกฝนของตัวเอง เขาก็อาจจะมีชีวตอยู่ต่อไปไม่นานมาก การจะมีชีวิตอยู่อย่างยาวนานจะเป็นไปได้ หากเขาบรรลุถึงขั้นเทพเชวียน อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้ครอบครองความสามารถนั้นไว้ หรือแม้แต่ด้วยการช่วยเหลือของสมบัติหายากนี้ !
อย่างไรก็ตาม เขาได้คิดว่าการเปลี่ยนแแปลนี้จะมีผลกระทบกับแผนการของเขาอย่างไร ? เขามีลูกชายสองคน คนแรก ไม่มีพรรสวรรค์ที่ต้องพูดถึงเลย คนที่สอง มีความสามารถพอตัว แต่เขาชอบการประพันธ์มากกว่าและไม่ได้ชอบศิลปการต่อสู้ เขาหยุดการฝึกฝนเมื่อบรรลุถึงขั้นปราณเชวียนเก้า ไม่เคยแม้แต่จะพยายามที่จะทะลวงขั้น เชวียนเงิน แต่อย่างไรก็ตาม อาชีพในราชสำนักของเขาก็ไปได้ดี ทำให้ไม่มี ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งในตระกูลของเขา ซึ่งทำให้รู้สึกถึงอนาคตและความผาสกของสกุลของเขา ในอนาคตที่จะตกอยู่ในมือของผู้ที่ไม่พอใจ
ประชาชนและกองทหาร โดยธรรมชาติแล้จะอยู่ภายใต้การปกครองของ ฝ่าบาท องค์จักรพรรดิ์ อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่สกุลของพวกเขามียอดฝีมือขั้น สวรรค์เชวียน เมื่อนั้นแม้แต่องค์จักรพรรดิ์ก็จะต้องคิดให้ดี ฝ่าบาทเองก็จะต้องการต่อรองกับพวกเขา !
เมื่อต้องเผชิญกับการไม่มีทางเลือกอื่น ปู่ถังก็ต้อฝากความหวังไว้ที่หลานชายของเขาแทน ในรอบนี้ ความหวังของเขาดูเหมือนจะมีค่าในตอนที่ หลานชายได้แสดงพรสวรรค์ออกมา โดยที่ยกเว้นหลานที่แก่ที่สุดของเขา ถังอวน ที่ชอบธุรกิจมากกว่า ศิลปะการต่อสู้ หลานชายอีกสามคนของเขา เอาใจใส่ในการฝึกปราณเชวียน และฝึกฝนปราณเชีวยนอย่างหนัก นี่ทำให้ปู่ถถั่งรู้สึกสบายใจ เขาเชื่อว่า หนึ่งในหลานชายของเขาจะสามารถไปถึงขั้น ปฐพีเชวียนภายในเวลาสิบปี และสำหรับตัวเขาเอง เขาคิดว่ามันจะต่อไปได้อีกมากกว่าสิบปี
เชื่อเชื่อว่าผลดีในการใช้แกนเชวียนกันหลานชายของเขา จะล้ำหน้าเกินกว่า จะใช้กับลูกชายของเขา ตราบใดที่ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี สกุลถังจะไม่ต้องเผชิญกับปัญหาทั้งจาก ในราชสำนักและจากภายนอกเป็นเวลาถึงทศวรรษ เขาสามารถคาดการได้ล่วงหน้า หลังจากที่เฝ้ารอมาหลายปี หลังจากที่อดทนในการรวบรวมสมุนไพรที่จำเป็น หลังจากที่หลานของเขาได้บรรลุถึงขั้นเชวียนเงิน ความปราถนาจะเป็นไปได้อีกไม่กี่ปีก่อนที่จะมีสถานการที่เหมาะสม แต่สมบัติที่สำคัญที่สุดกลับถูกขโมย !
ในตอนนั้น ถังอวนนั้นเป็นเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของความโกรธของเขา ที่เอาตั๋วเงิน หนึ่งล้านห้าไป เขาได้คว้าไปที่คอเสื้อของ เมิงไฮ่โจว ยืนกรานเพื่อจะไถ่กระบี่และหยกเสียงคลอ คืน เมิงไฮ่โจวจะหามาได้จากที่ใหน ? ทั้งหมดที่เขาทำได้ ก็เพียงแค่คำนับและพูดเอาใจ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยดเหงื่อ
เขารู้สึกถึงสถานการที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก ปู่ถังจึงออกคำสั่งให้กลับบ้าน ความรู้สึกโมโหและเต็มไปด้วยความคิดที่จะกลับบ้าน เขาซัดลูกเตะไปยังถังอวนที่ยังโวยวายไม่หยดตรงหน้าเขา ก่อนที่จะจากไป ถังอวนได้ตะโกนออกมาว่า หากพวกเขามไม่สามารถเอากระบี่ล้ำค่าและหยกเสียงคลอมาคืนได้ภายในสามวัน เมื่อนั้นเขาจะมุ่งหน้าไปรายงานให้กับองค์ฝ่าบาท ซึ่งคำพูดนั้น ทำให้เมิงไฮ่โจวถึงกับตัวสั่น
แน่นอนว่าคำพูดที่เขาพูดออกมานั้นมีการชดใช้ ปู่ถังได้เตะเขาอย่างแรงไปสองที ทำให้ก้นของเขาหมุนไปรอบๆ
หลังจากที่กลับมาบ้านอย่างรีบเร่ง ปู่ถังได้รเบิดอารมณโกรธของเขาออกมาอีกครั้ง เขาได้ส่งองครักษ์ของสกุลถังทุกคนออกไป อย่าลับๆ และให้ค้นหาทุกซอกมุม ! สำหรับชายสิบหกคนที่ถูกสังหารในขณะที่พยายามจะหนีออกจาก ที่พำนักของสกุลถัง และซากศพหกซากที่พบบนถนน เขาได้เก็บพวกมันไว้ รวมถึงคนหาตัวตนของร่างเหล่านั้น โดยวาดภาพของร่าวเหล่านั้นและให้ ของยิมมือกรมยุติธรรม และได้มอบรางวัลหนึ่งแสนเหลียงสำหรับผู้ที่รู้จักคนเหล่านี้ !
สำหรับคนรับใช้ที่หนีออกไปจากที่พำนักของเขา รางวัลสำหรับพวกนั้นมีมาเป็นสองเท่า โดยไม่สำคัญว่าเขาจะจับตัวการได้หรือไม่ !
ภายในหนึ่งวัน ในเมืองหลวงได้ถูกปิดลง
ภายในสามวัน โลกทั้งหมดก็ถูกค่ำบาตร !
ในเวลาเดียวกัน ลี่โย่วหลานและสกุลลี่ ไม่ได้เคลื่อนไหวภายนอกเลย พวกเขาเฝ้ามองอย่างเงียบๆ อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้เคลื่อนไหวอยู่อย่างลับๆด้วยประสิทธิภาพทั้งหมด ลี่โย่วหลานได้สอบสวนผู้ที่เกี่ยวข้องอย่างเข้มข้น และทุกคนที่แสดงถึงพฤติกรรมที่น่าสงสัยจะถูกทรมาณอย่างเจ็บปวดไม่มีที่สิ้นสุด สัหารผู้บริสุทธิ์นับพัน ยังดีกว่าปล่อยให้คนร้ายเหลือเพียงหนึ่ง ! หลังจากเวลาสองวัน หลายคนก็ไม่สามารถทนต่อการทรมาณได้และตายไป ! สกุลลี่ได้เคลื่อนไหวอย่างสุดกำลังเพื่อที่จะสืบข่าวจากทุกที่
สกุลใหญ่ๆในเมืองหลวงสามารถรับรู้ถึงสิ่งผิดปกติของสถานการนี้ได้ พวกเขาไม่จับตามองการเคลื่อนไหวของเมืองหลวง ปกป้องตัวเองจากการตกไปสู่ที่นั่งลำบาก อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ยังส่งคนเพื่อไปสืบหาความจริง ว่า เกิดอะไรขึ้นกับสกุลถัง ?
กองกำลังของเมืองหลวงในตอนนี้ ได้เพิ่มขึ้นอย่างลับๆ ภายใต้การควบคุมเล็กๆของกรมยุติธรรม พวกเขาได้เพิ่มมาตรการสูงสุด ! ด้วยพลังและอำนาจความเคลื่อนไหวอย่างโจ่งแจ้งของสกุลถัง ทำให้เกิด แผ่นดินไหวในเมืองหลวง เป็นเหตุให้ทุกคนรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย
และยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่มีข่าวอะไรปรากฏออกมา หัวใจของปู่ถังหวานลี่นั้นเต็มไปด้วยความกังวลและขุ่นเคือง และหัวฟัดหัวเหวี่ยงทุกๆวัน ลี่โย่วหลานยังคงรักษาท่าทางอันอ่อนโยนเวลาออกไปข้างนอก อย่างไรก็ตามภายใต้หน้ากากของเขานั้นยังมีแววตาที่เยือกเย็นและเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย หากเขาจับตามองไปที่ใครคนใด คนผู้นั้นจะต้องตาย หากสายตาอของเขาเพ่งมองไปยังผู้ใด คนในตระกูลของผู้นั้นจะถูกสังหารสิ้นโคตร !
สำหรับผู้ที่ได้รับกำไรมหาศาลจากความทุกข์ทนนี้ จวินเซี่ย เขายังคงไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้คืออะไร เขายังคงพักผ่อนอยู่ที่บ้าน ครอบครองกล่องไม้จันทร์ไหมทองในขณะที่เขายังคงหลับในตอนกลางคืน ถอนหายใจออกมาเสียงดัง มันกลายเป็นว่าเขานอนหลับได้ดีอย่างน่าประหลาดใจ …
ในสมองของเขา เขายังคงประหลาดใจว่าทำไมในหัวเขาคิดถึงแต่พี่สะใภ้ ….
Translate by iHaveNoName