ภายใต้แสงจันทร์ นอกหอคอยอสูรฟ้า เป็นภาพที่สวยงามราวกับรูปวาด แสงแห่งชีวิตส่องไปกระทบกับหอคอย มันก็มีแสงสีฟ้าเล็กๆปล่อยออกมา ชั้น 1 มีแสงสีฟ้าเป็นจำนวนมาก เมื่อเข้าไปที่ชั้นสอง แสงบางอย่างของพวกนั้นยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
 
ส่วนบนชั้นสามนั้นมีมากกว่าบนชั้นสอง เพราะอัจฉริยะที่มาจากตระกูลเจี่ยและนิกายโลกวิญญาณไปรวมตัวกันบนที่แห่งนั้น ซึ่งแน่นอนว่าคนอื่นๆที่ไม่ใช่อัจฉริยะเหล่านี้ แทบจะไม่มีใครสามารถที่จะก้าวขึ้นมาได้
 
ลึกๆภายในใจของ ‘เจี่ยฉวน’ รู้ดีว่า จะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดา แม้แต่การต่อสู้ของทั้งสองฝ่าย ยังถูกขัดขวางโดย’ชูเฟิง’
 
การเดินขึ้นมาชั้นสอง จะต้องใช้บันไดเหล่านั้น แต่ หลังจากชั้น 2 ไปยังชั้น 3 จำเป็นจะต้องผ่านทางสิ่งกีดขวาง จึงจำเป็นต้องมีสิ่งของเพื่อนำไปใช้ในการฝ่าอุปสรรคสิ่งกีดขวาง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ ‘ชูเฟิง’ และ ‘หม่าเซียง’ ก็ใช้เวลาไปพอสมควร
 
แต่ท้ายที่สุดพวกเขาก็สามารถปีนขึ้นมาถึงปากทางเข้าไปยังชั้นที่ 3 แต่หลังจากที่ผ่าน ประตู แรงดันวิญญาณก็ถาโถมเข้ามาที่’หม่าเซียง’ การเปลี่ยนแปลงที่กระทันหันทำให้เขา ทรุดตัวลงไปกองกับพื้น
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น ‘ชูเฟิง’ก็รีบไปช่วยประคองอย่างรวดเร็วแล้วถามว่า,
 

 
“เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าท่านไม่สามารถทนแรงดันวิญญาณที่แห่งนี้ได้เช่นนั้นเหรอ?”
 
‘ชูเฟิง’รู้สึกตกใจมาก แม้ว่าพลังแรงดันวิญญาณบนชั้นสามจะมีความเข้มแข็งไม่น้อย แต่เขาก็ยังสามารถทนได้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่า’หม่าเชียง’ก็น่าจะทนได้เช่นกัน
 

 
“ ช่วยข้าด้วย ช่วยพาข้าออกไปจากที่นี่ เร็วๆ ข้าจะทนไม่ไหวแล้ววว!!!.”
 
‘หม่าเชียง’พูดออกมาอย่างเจ็บปวด ‘ชูเฟิง’ไม่รอช้า เขารีบประคองร่างของ ‘หม่าเซียง’ ไปยังทางที่ขึ้นมา
 

 
“ นี่พี่ชาย ข้าว่าวันนี้พอแค่นี้ก่อน ดีไหม? ”
 
แม้ว่าจะเข้าไปเผชิญกับพลังแรงดันวิญญาณได้ไม่นาน ‘หม่าเชียง’ก็มีผิวซีดเผือด เหงื่อไหลออกทั่วร่างของเขา จนสามารถจะขยับไปไหนได้ ขณะที่หายใจหอบเหมือนขาดอากาศ
 

 
“ น้องชาย พลังแรงดันวิญญาณบนชั้นสามนั้นรุนแรงเกินไป ข้ากลัวว่าสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นโดยฝีมือคนของตระกูลเจี่ย พวกเขาอาจจะทำอะไรบางอย่าง ”
 
 
“ น้องชาย, ข้าขอร้องเจ้าล่ะ ได้โปรด ขึ้นไปดูและตรวจสอบยังชั้นที่สามแทนข้าที. หากตระกูลเจี่ยทำอันตรายใดๆกับนิกายโลกวิญญาณของข้าได้โปรดช่วยชีวิตแล้วนำพวกเขาออกมา.”
 
เขาในทันใดนั้น ‘หม่าเชียง’คว้าไปที่มือของ’ชูเฟิง’และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลใจและอ้อนวอน
 

 
“ พี่ชาย ท่านไม่ต้องกังวลไป หากเป็นเรื่องจริงจะเกิดหรือไม่เกิด ข้า ชูเฟิงก็จะปกป้องนิกายโลกวิญญาณของท่านอย่างสุดกำลัง.”
 
เขามองไปยัง’หม่าเซียง’ แสดงจุดมุ่งหมายของเขา ขณะที่เขากำลังหันไปรอบๆก็พบว่ามีบางอย่าไม่ถูกต้อง และรีบขึ้นไปยังชั้นที่สาม
 
มันไม่ได้แปลว่า’ชูเฟิง’ตั้งใจที่จะเป็นคนดี แต่ตอนนี้เขามีความขุ่นเคืองกับตระกูลเจี่ย เป็นธรรมดา ที่เขาจะต้องเชื่อมความสัมพันอันดีกับนิกายโลกวิญญาณเอาไว้ เพื่อเป็นการแสดงออกที่ดีต่อนิกายโลกวิญญาณเพื่อจะได้ช่วยเหลือเขาในวันข้างหน้า หากเป็นไปได้ด้วยดีพวกเขาก็อาจจะช่วยในเรื่องการพัฒนาทักษะของเขา
 
‘ชูเฟิง’กลับมายังชั้นที่สามอีกครั้งและหลังจากไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงห้องโถงใหญ่ และเห็นฉากที่น่าตกตะลึงประกาฏขึ้นในสายตาของเขา
 
ภายในห้องท้องกว้างมีคนอยู่สองกลุ่ม กลุ่มแรกเป็นอัจฉริยะของ ตระกูล เจี่ย และพวกมันกำลังยืนอยู่ก็มีใบหน้าที่หน้าเกลียดเล็กน้อย ปล่อยแรงกดดัน มันเหมือนกับที่ ‘หม่าเชียง’ พูดเอาไว้ไม่มีผิด
 
ผู้ที่พวกเขากำลังเผชิญกับฝ่ายนั้น ก็คือคนของนิกายโลกวิญญาณ ในตอนนั่นสายตาของเหล่าสาวกนิกายโลกวิญญาณที่แทบจะติดพื้น  เผยให้เห็นความเจ็บปวดของจิตใจมากกว่าร่างกาย สถานะการณ์ที่คับขันแต่ หม่าเชียงขอเคยขอร้องไว้ เขาจึงต้องทำอะไรสักอย่าง
 

 
“ เจี่ย ปู๋ฟ้าน, ไอ่คนน่ารังเกียจ เจ้ากล้าฉวยโอกาส อาศัยแรงดันวิญญาณบนชั้น 3 นี้ ลอบทำร้ายพวกข้า!!!”
 
อัจฉริยะสูงสุดของนิกายโลกวิญญาณ ‘กู่ โบ๋’ เป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัด อย่างไรก็ตามเหงื่อของเขาไหลอาบราวกับว่าเป็นน้ำตก เห็นได้ชัดว่า ถึงแม้เขาจะทนแรงกดดันได้ แต่นั้นก็แทบจะหืดขึ้นคอ
 

 
“ กู่ โบ๋ เจ้าอย่าได้กล่าวเช่นนั้น. อะไรคือวิธีการที่น่ารังเกียจ ?  พวกเจ้านิกายโลกวิญญาณต่างหากที่ไร้ความสามรถเอง ดูเหมือนพวกเจ้าจะยังไม่รู้จักเรื่องของหอคอยอสูรฟ้าสินะ ? ”
 
 
“ ข้าตระกูลเจี่ยมีความสามารถในการใช้ แรงดันวิญญาณวิญญาณให้เป็นประโยชน์ นี่เป็นเพราะการตรวจสอบของผู้อาวุโสของพวกข้า หากเจ้าจะกล่าวโทษ เจ้าไปกล่าวโทษคนจากนิกายโลกวิญญาณของพวกเจ้า ที่ไร้ความสามารถเกินไป.”
 
‘เจี่ย ปู๋ฟ้าน’ จ้องไปด้วยสายตาที่แดง และต่อว่าในขณะที่เสียงของมันเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
 

 
“ เฮ่อะ จริงหรือที่เจ้าตระกูลเจี่ย จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดของหอคอยอสูรฟ้า? ข้าจะให้เจ้าได้สัมผัสกับรูปแบบที่เจ้าไม่รู้จัก.”
 
‘กู่ โบ๋’เปลี่ยนสีหน้าในทันใด และซัดฝ่ามือของมันเต็มไปด้วยตราประทับที่พิเศษ คลื่นแปลกๆส่งออกมาเป็นระลอก มันอยู่ใจกลางและรวมเข้ากับหอคอยอสูรฟ้า
 
*คลื่นนนน*
 
เสียงดังก้อง ในทันที่ทีเสียงดังออกมาจากชั้นสามของหอคอยอสูรฟ้า พื้นยังสั่นไหว แรงสั่นสะเทือนเคลื่อนไปทั่วในที่สุดก็ระเบิดออก
 

 
“ ขัดขวางไว้!!!”
 
เมื่อ ‘เจี่ย ปู๋ฟ้าน’เห็นว่ามีบางอย่างแปลกๆ ขณะที่กล่าวเขาก็เตรียมที่จะโจมตี
 

 
“ ฮ้าา…!”
 
แต่มันช้าไปแล้ว. ‘กู่โบ๋’ จู่ๆก็ได้ยกมือทั้งสองข้างของเขา พลังที่แข็งแกร่งก็พลันปรากฏขึ้น ห้อมล้อมไปทั่วชั้นที่สาม ใบหน้าของคนตระกูลเจี่ยที่แสนจะยินดี ก็เปลี่ยนแปลงในทันใดจากหน้ามือเป็นหลังเท้า!!
 
ตอนนี้สีหน้าของพวกเขาไม่ต่าง สาวกของนิกายโลกวิญญาณ ในทันใดพวกนั้นทั้งหมดก็ร่วงลงกับพื้นอย่างแรง
 
แม้ ‘เจี่ย ปู๋ฟ้าน’ ก็รู้สึกถึง แรงกดดันมหาศาลที่เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน เขาจึงรีบนั่งไขว้ขาลงไปยังพื้น และร่ายมือเต็มไปด้วย ตราประทับพิเศษ หลังจากนั้นเขาจ้องไปทาง ‘กู่ โบ๋’ เขาก็ตะโกนขึ้น
 

 
“ เจ้าสารเลว! แกกำลังทำอะไร?!”
 
เมื่อเห็นว่าตระกูลเจี่ย ไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อไปแล้ว ‘กู่ โบ๋’ ก็รีบนั่งขัดสมาธิเช่นกัน และได้ ร่ายมือที่มีตราประทับพิเศษ เพื่อต่อต้านแรงดันพลังวิญญาณ จากนั้นก็พูดบางอย่างขึ้น
 

 
“ ข้ารู้ว่าพวกเจ้ามีของวิเศษบางอย่างในร่างกาย เพื่อช่วยให้พวกเจ้าไม่ต้องถูกแรงกดดัน หลังจากที่เจ้าเปิดใช้ มันก็เริ่มก่อตัวและต้านทานแรงดันวิญญาณในชั้นที่ 3.”
 
 
“ เสียดาย ที่พวกเจ้าไม่รู้ว่าหลายปีก่อน พวกข้าได้สำรวจแล้วค้นพบการก่อตัวของแรงดันวิญญาณภายในหอคอยอสูรฟ้า “
 
 
“ มันเป็นสมบัติชิ้นหนึ่งที่สามารถครอบครองได้ ซึ่งทำให้การก่อตัวของแรงดันวิญญาณเรื่มแสดงผล เว้นเสียแต่ว่าพลังของคนๆนั้นจะมีพลังมากพอที่จะต้านทนแรงกดดันจากพลังของการก่อตัวนี้ เดิมทีข้าไม่ต้องการเปิดใช้งานรูปแบบนี้ เพราะมันไม่มีประโยชน์ต่อฝ่ายไหน”
 
 
“ ข้าไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าเจ้าจะเป็นคนที่น่ารังเกียจได้ถึงขนาดนี้ แต่เพื่อลดพลังของพวกเจ้า ข้าจำเป็นต้องเปิดใช้มัน ถึงแม้ไม่มีทางเลือกอื่นก็ตามยังไงพวกเราก็ต้องติดอยู่ที่ชั้น 3 ด้วย ทั้งหมดนี้มันเป็นเพราะเจ้าบังคับข้า “
 
‘กู่โบ๋’ กล่าวอย่างสะใจ
 

 
“ ดูเหมือนว่าข้าจะประมาทเจ้าเกินไปซะนะ ยังไงก็ช่าง อย่างมากพวกเราก็ติดอยู่ที่นี่ โดยที่ไม่มีใคร ไปได้เกินชั้นที่ 3 ”
 
‘เจี่ยปู๋ฟ้าน’ กล่าวออกมา
 

 
“ เจ้าเป็นใคร ถึงมีสิทธิ์กำหนดว่าผู้ใด สมควร ไม่สมควร การไปเกินชั้นที่ 3  ? “
 
ในเวลานั้น’ชูเฟิง’ก็กล่าวเสียงออกมาอย่างไม่แยแสใดๆ
 

 
“ นั้นใคร? ”
 
ขณะที่พวกเขากำลังเผชิญการเปลี่ยนแปลงอย่าฉับพลันอยู่นั้น เหล่าอัจฉริยะหน้าไหนๆก็ต่างพากันตกตะลึง
 
พวกเขาเพ่งสายตาไปยังประตูทางเข้า และพบว่ามีเด็กหนุ่มค่อยๆเดินเข้ามาทางพวกเขา ชายผู้นั้นเดินออกมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรเหมือนกับเป็นเรื่องง่ายๆ โดยปกติหากถูกแรงดันวิญญาณธรรมดาเข้าไปก็แทบแย่
 
แต่นี้’กู่ โบ๋’ ปลดปล่อยการก่อตัวแรงดันวิญญาณที่อยู่ในชั้น 3 ทั้งหมดออกมาแล้วเขาทนไหวได้ยังไง!!!!!
 
.
 
อีกนิดเดียวก็จะได้ช่วย ต้าน ต้าน ได้แล้ว . . . . . . . .
 
แล้ว ชูเฟิง จะได้สมบัติอะไรติดมือมาบ้างเรามารอดูกันนนนนน
 
ที่มา: