” เจ้าไปอยู่ที่ไหนมา ? ทำไมถึงมาช้า . . . . . .”
 
‘ซูเหม่ย’ยกหัวของนางขึ้นมอง ริมฝีปากพูดพร้อมกับโวยวาย
 

 
” อ่า ข้าเจอปัญหานิดหน่อย. . . “
 
เห็นน้ำตาของ’ซูเหม่ย’ ‘ชูเฟิง’รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นภายในจิตใจ เข้าไม่สามารถหยุดตัวเอง ได้แต่กระจายแขนไปหาซูเหม่ย พร้อมกับรวบเอวของนางไว้แน่น เป็นการหาความสุขเล็กๆน้อยๆ
 

 
” ไอบ้า!!! “
 
‘ชูเฟิง’ รู้สึกถึงความนุ่มนิ่มภายในมือ เมื่อมอง’ไป๋ตง’ และคนอื่นๆที่อยู่ด้านหลังของนาง ‘ซูเหม่ย’รู้สึกว่ามือของ’ชูเฟิง’เริ่มลามกนิดหน่อย ดังนั้น นางจึงหันหน้าไปมอง’ชูเฟิง’ ด้วยใบหน้าสีแดงเป็นลูกแอปเปิ้ล
 

 
” เอ๋ๆ “
 
เห็นหน้าแดงๆของ’ซูเหม่ย’ ‘ชูเฟิง’จึงเลียริมฝีปากขณะขบคิด ว่าความรู้สึกของนางคงจะโอเค
 
‘ซูเหม่ย’และคนอื่นๆไม่ได้ถามอะไร’ชูเฟิง’เพิ่มเติม โดยปกติ ‘ชูเฟิง’ก็คงไม่บอกเกี่ยวกับเรื่องที่เค้าได้ ทักษะ ท่องนภา มา และถูกผู้นำโรงเรียนพันลมไล่ฆ่า เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกจับตัว เค้าจึงหาทางอื่นออกมาจึงใช้เวลา 3 วัน เพื่อกลับมายังเมืองโบราณ
 
เมื่อมาถึง ‘ชูเฟิง’ ก็ได้ยินข่าวเกี่ยวกับเรื่องทะเลเพลิงอย่างกะทันหัน อีกทั้งยังมีคนจำนวนมากจากโรงเรียนพันลมมาดักรอ เมื่อนึกไปถึงสภาพของผู้นำโรงเรียนพันลม ‘ชูเฟิง’ ก็ยังไม่หายตกใจ
 
มันเป็นเรื่องที่แปลกมาก มหาสมุทรแห่งเปลวเพลิงมีรัศมีขนาด 10 ลี้ ปรากฏขึ้นกลางทะเลทรายอีกทั้งบังเอิญเป็นที่ตรงกับบริเวณสุสานอีก เมื่อทะเลเพลิงมอดดับ มันยังคงมีอุณหภูมิสูงมากอยู่รอบๆพื้นที่ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแก่นแท้ยังไม่สามารถก้าวออกมาได้ มันช่างน่ากลัวยิ่งนัก
 
บางคนก็บอกว่ามันเป็นกับดักผู้รับใช้ของจักรพรรดิปราชญ์นภา เพื่อให้ไม่มีคนกล้าไปยังสุสาน หากผู้ใดฝ่าฝืนก้าวเข้ามารบกวนเขาพวกเค้าจะถูกฝังไปพร้อมกับเขาด้วย
 
แต่บางคนรู้สึกว่าหากเป็นจักรพรรดิปราชญ์นภา คงไม่อาจทำเช่นนั้น แต่ขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ เขาได้สร้างกลไกกับดักขึ้นมาก่อนที่เขาจะตาย ? บางคนก็กล่าวไปเป็นเรื่องต่างๆนาๆ บางคนก็รู้สึกว่าเป็นหายนะ จากสวรรค์
 
แต่ไม่มีใครรู้เหตุการณ์จริงๆ คงมีแต่’ชูเฟิง’ที่รู้ว่า ผู้นำโรงเรียนพันลมหายตัวไปแบบไหนพวกเค้าทุกคนต่างถูกเปลวเพลิงฝังไว้ในนั้น ตอนนี้คนจากโรงเรียนพันลมลดจำนวนลงไปถึง 3 ส่วน จนไม่สามารถต่อกรกับโรงเรียนมังกรฟ้าได้ในตอนนี้
 
ในวันนั้น ‘ชูเฟิง’ และคนอื่นๆ รีบมุ่งหน้ากลับไปยังโรงเรียนมังกรฟ้า ไม่กี่วันต่อมา ก็เป็นการสอบเข้า ศิษย์หลัก เดิมที ‘ไป๋ตง’และ’ซูเหม่ย’ต้องไปเข้าร่วมการสอบ แต่ในเวลานี้ พวกเขารู้ว่าจะมีคนที่พิเศษจากพันธมิตรปีกฯเข้าร่วมการสอบด้วย เค้าก็คือ ‘ชูเฟิง’
 

 
” โอสถจิตวิญญาณ 600 เม็ด ข้าสังสัยว่าข้าจะสามารถทะลวงระดับพลังวิญญาณ “
 
หลังจากที่เค้ามาถึงโรงมังกรฟ้า ‘ชูเฟิง’รีบร้อนหยิบถุงจักรวาลและนำเอา ลูกแก้ววิญญาณ 600 เม็ดออกมา เมื่อเค้ามองดูมันเค้ารู้สึกค่อนข้างที่จะพอใจ
 
ลูกแก้ววิญญาณ 600 เม็ด ปัจจุบันเค้านับว่าเป็นคนที่รวยมากคนหนึ่ง ซึ่งเทียบเท่ากับทรัพย์สินของ ตะกูล ชู ตะกูลชูมีทรัพยากรธรรมชาติอยู่มากมาย ถือว่าเป็นแหล่งทำเงินให้ตะกูลเป็นอย่างดี
 
* อึก *
 
‘ชูเฟิง’ คว้าลูกแก้ววิญญาณโยนเข้าไปในปากของเค้า โดยที่ไม่ต้องห่วงว่า สายฟ้าศักดิ์สิทธ์ในร่างกายจะปรับปรุงพลังวิญญาณไม่ไหว แต่ที่เค้ากังวลคือ ลูกแก้ววิญญาณอาจจะไม่เพียงพอกับความต้องการของมัน
 
ตามที่เค้าคาดการณ์เมื่อลูกแก้ววิญญาณเข้าไปในร่างกาย พวกมันถูกดูดกลืนและปรับปรุงพลังวิญญาณจากสายฟ้าศักดิ์สิทธ์  พลังวิญญาณมหาศาลเข้าไปในตันเถียนอย่างรวดเร็ว เข้ารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่ถูกเติมเต็ม เพียงในเวลาสั้นๆ โอสถหายไปในพริบตา แน่นอนว่ามันเป็นเพราะสายฟ้าศักดิ์สิทธ์เปลี่ยนมันเป็นพลังวิญญาณ
 
ในมือของเค้ากำลูกแก้ววิญญาณไว้ 50 เม็ด ด้วยจำนวนของมันสามารถทำให้เค้าทะลวงพลังวิญญาณให้เข้าสู่ระดับ 7 ห้วงวิญญาณได้ไม่ยาก เมื่อก่อนการทะลวงสู่ระดับ 5 ไประดับ 6 เค้าใช้แค่ ลูกแก้ววิญญาณเพียง 4 เม็ด เนื่องจากความกระหายของสายฟ้าศักดิ์สิทธ์
 
หลังจากที่ลูกแก้ววิญญาณ 50 เม็ดเข้าไปในร่างกาย พลังวิญญาณในตันเถียนของ’ชูเฟิง’เพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่าแต่มันไม่มีความรู้สึกว่าจะทะลวงผ่านได้เลย
 

 
” ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะไม่สามารถทำให้เจ้าพอใจ “
 
‘ชูเฟิง’ คว้าลูกแก้ววิญญาณออกมาอีก 50 เม็ดพอดีโดยบังเอิญ จากนั้นเค้าก็โยนมันเข้าไปในปาก หลังจากที่รอคอยมานานสุดท้ายก็มาถึง พลังในตันเถียนของเค้าก็ถูกเติมเต็ม
 
สายฟ้าศักดิ์สิทธ์ 9 สี ร้องคำราม แม้ว่าเสียงมันจะไม่ได้ออกมาสู่โลกภายนอกแต่เค้าก็ได้ยินมันคำรามอยู่ในหูของเค้า ความรู้สึกที่ได้รับจากสายฟ้า ศักดิ์สิทธ์ 9 สี เหมือนกับสัตว์ที่มีความผูกพันกับเจ้านาย พวกเค้าค่อยๆรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
 
หลังจากลำบากมานาน ในที่สุดเค้าก็ผ่านสู่อาณาจักรห้วงวิญญาณ ระดับ 7 ออร่ารอบๆตัวเค้าเปลี่ยนพลังจากธรรมชาติเป็นพลังวิญญาณ การเข้าสู่ระดับ 7 ถึงกับยอมจ่ายลูกแก้ววิญญาณถึง 100 เม็ด หากเป็นคนอื่นคงไม่ต้องใช้ขนาดนี้
 
ลูกแก้ววิญญาณ เป็นโอสถวิญญาณที่ดีที่สุด  หลายคนหากใช้จำนวนเหมือนกับเค้าคงสามารถเข้าสู่ระดับ 9 ห้วงวิญญาณได้ไม่ยาก  โอสถเหล่านี้ใช้เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของพลังวิญญาณ และทะลวงเข้าสู่อาณาจักรวิญญาณ
 
‘ชูเฟิง’ที่อยู่ระดับ 6 ห้วงวิญญาณ เพื่อเข้าสู่ระดับ 7 ห้วงวิญญาณ เขาใช้โอสถ ถึง 100 เม็ด หากมันรั่วไหลออกไป อาจทำให้มีคนตาย หากพวกเค้าใช้โอสถ 100 เม็ด เพียงรวดเดียว ซึ่งมันเป็นไปได้ยากที่ร่างกายคนธรรมดารับไหว
 
แน่นอนว่า ระดับ 7 ห้วงวิญญาณของคนทั่วไปเทียบเท่ากับระดับ 7 ห้วงวิญญาณ ของ’ชูเฟิง’ไม่ได้ หลังจากที่เค้าได้ ทักษะลับ ต่างๆมาครอบครอง ต่อให้เผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญระดับ 9 ห้วงวิญญาณ เค้าก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา
 
นอกจากจะมีพลังแบบ’ชูเฟิง’ ถึงมีทางที่จะพอเอาชนะ ในตอนนี้อาณาจักรห้วงวิญญาณทั้งหมดไม่มีใครสามารถเอาชนะเค้าได้ คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับเค้าตอนนี้คือคนที่อยู่อาณาจักรกำเนิดวิญญาณ ซึ่งเป็นพลังที่น่าตกใจ
 

 
” สุดยอด ถ้าเป็นเช่นนี้ข้าจะดูแลเจ้าอย่างดี “
 
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของ ‘ชูเฟิง’ พร้อมกับมองดู ลูกแก้ววิญญาณ อีก 500 เม็ด เค้ายังไม่คิดที่จะใช้มันในตอนนี้ จากนั้นเค้าจึงเก็บมันไปในถุงจักรวาล
 
เขารู้ว่าความต้องการของสายฟ้าศักดิ์สิทธ์ที่เค้าได้รับมันช่างน่ากลัวยิ่งนัก บางทีถ้าหากเค้าใช้ลูกแก้ววิญญาณ 500 เม็ด ตันเถียนของเค้าอาจถูกเติมเต็มเพียงครึ่งเดียว ยังไม่พอที่จะสามารถทะลวงระดับวิญญาณ
 
ในเมื่อเป็นแบบนั้น เค้าก็ยังไม่จำเป็นต้องปรับปรุงมัน ดังนั้นจึงเก็บมันไว้ใช้ในอนาคต หลังจากผ่านเหตุการณ์ต่างๆมาเค้าไม่ต้องการที่จะยืมเงินจากคนอื่นอีกเมื่อเค้าจะซื้ออะไร ดังนั้นเงินจึงเป็นสิ่งที่เค้าจำเป็นต้องมี
 

 
” ก๊อก!!! ก๊อก!!! ชูเฟิง . . . . . . เจ้าทำอะไรอยู่ ?”
 
ในตอนนั้น จู่ๆก็มีเสียงของ ‘ชูเยว่’ เคาะประตูดังมาจากหน้าห้องของเขา
 
เมื่อได้ยินเสียง ‘ชูเฟิง’ รีบวิ่งมาเปิดประตู ทันที ที่เค้าเปิดประตู ก็พบกับ’ชูเยว่’ ด้านหลังของนางมี ‘ชูซุย’ ยืนอยู่
 

 
” ชูเฟิง ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ห้ามโกหกข้าเจ้าไปที่ไหนมาถึงหายไปหลายวัน ? “
 
นางเห็น ‘ชูเฟิง’กลับมา ‘ชูเยว่’ ถามด้วยความเป็นห่วงอีกทั้งยังมีความสุข
 

 
” ข้าไม่ได้ไปไหน ข้าแค่ไปทำภารกิจมา “
 
‘ชูเฟิง’ยิ้มและและกล่าว
 
” ภารกิจ ? แค่ภารกิจงั้นหรอ ? ข้าได้ยินว่าเจ้าออกไปกับสาวงาม # 1 ในตำหนักฝ่ายใน ซูเหม่ย ” ชูเยว่พูดพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก
 

 
” หาา. . . . . . . “
 
เมื่อได้ยิน’ชูเยว่’พูด ‘ชูเฟิง’ถึงกับเถียงไม่ออก ไม่รู้จะอธิบายยังไงในตอนนั้น
 

 
” ฮ่าๆ ช่างเถอะๆ ข้าไม่แหย่เจ้าล่ะ จริงๆแล้วเราแค่ผ่านมาน่ะ ไหนๆก็มาแล้วเลยแวะมาชวนเจ้าไปในเมืองหาอะไรทำสนุกๆ”
 
 
” สนุก ? เมืองอะไร ? “
 
 
” ชูเฟิง เจ้าเคยได้ยินเรื่องหอฝึกฝน ? “
 
โปรดติดตามตอนต่อไป . . . . .
 
ที่มา: