I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Martial God Asura ตอนที่ 66 – หอฝึกฝน

| Martial God Asura | 2540 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

” หอฝึกฝน เป็น สถานที่ที่ศิษย์หลักไว้ใช้ฝึกทักษะการต่อสู้ ? “

แน่นอนว่า ‘ชูเฟิง’ เคยได้ยินมาก่อน การสร้างมันขึ้นมาก็เพื่อ ศิษย์หลักโรงเรียนมังกรฟ้าโดยเฉพาะ เหล่าศิษย์สามารถเข้าดูได้ หลังจากที่เข้าร่วมสนามฝึก แรงดันวิญญาณจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นการฝึกทักษะการต่อสู้ หรือว่า การฝึกพลังของร่างกายและพลังวิญญาณ ล้วนแต่ได้รับประสิทธิภาพ

” ถูกต้อง ตอนนี้ สนามฝึกเปิดกว้างไม่เพียงแต่ศิษย์หลักที่จะสามารถเข้าร่วม แม้แต่ศิษย์ฝ่ายในก็สามารถเข้าร่วมได้ วันนี้มีการเปิดอย่างเป็นทางการแล้วดังนั้นพวกเราจึงจะไปหอฝึกฝนเพื่อตรวจสอบและพบกับมัน “

‘ชูเยว่’ยิ้มพร้อมขณะที่กล่าว

” หากเป็นเช่นนั้น ชูเฟิงก็ยินดีที่จะไป ตอนนี้เค้ามี ทักษะ ท่องนภา ขณะที่เค้าไม่สบายใจเรื่องสถานที่ฝึกแต่เค้าไม่เคยนึกเลยว่าจะมีโอกาสดีๆเช่นนี้ การฝึกฝนที่เปิดให้ศิษย์ฝ่ายในเข้าร่วม เหมือนกับว่ามันถูกเตรียมไว้เพื่อเค้า “

พวกเค้าทั้งสามคนมุ่งหน้าไปยังหอฝึกฝน ขณะที่เดินตามทาง ‘ชูเฟิง’ใช้อำนาจพลังวิญญาณ ตรวจสอบพลังของ’ชูเยว่’ เค้าพบว่า ‘ชูเยว่’ยังติดอยู่ที่ระดับ 4 ห้วงวิญญาณ ซึ่งเธอไม่สามารถทะลวงเข้าสู่ระดับ 5 ได้ซะที

” ชูเยว่ เจ้ายังทะลวงพลังฯไม่ได้งั้นหรอ ? “

‘ชูเฟิง’ถาม

” ใช่ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ข้าดูเหมือนจะไม่สามารถทะลวงพลังวิญญาณได้ บางทีอาจเป็นเพราะหัวของข้าไม่ค่อยดี “

‘ชูเยว่’ตอบพร้อมกับทำหน้าเศร้า

” ชูเยว่ เจ้าใช้โอสถเหล่านี้สิข้าเชื่อว่าเจ้าจะสามารถผ่านมันไปได้ “

‘ชูเฟิง’ เอามือไปหยิบลูกแก้ววิญญาณ 2 เม็ด ในถุงจักรวาล

” นี่มัน . . . . . . . . . . “

เห็นโอสถวิญญาณในมือของเค้า ‘ชูเยว่’ และ’ชูซุย’ทั่งคู่ถึงกับตาค้างแสดงให้เห็นถึงความตกใจ

แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นมัน ดูจากพลังจากพลังวิญญาณที่ปล่อยออกมา พวกเขาสามารถบอกได้เลยว่าเป็นยาคุณภาพสูงสุด ลูกแก้ววิญญาณ

” โอสถเหล่านี้ หลังจากที่กลืนมันเข้าไปจะถูกเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณและถูกดูดซับเข้าสู่ร่างกาย”

‘ชูเฟิง’คว้ามือเล็กๆของ’ชูเยว่’ และนำลูกแก้ววิญญาณวางไว้บนมือ

” ชูเฟิง ข้าไม่สามารถรับของมีค่าเช่นนี้ไว้ได้หรอก “

” หากเจ้าใช้มันแล้วสามารถเข้าสู่อาณาจักรห้วงวิญญาณระดับ 6 ได้ ก็นับว่าคุ้ม วันนี้เจ้าควรรับมันไว้ “

ปฏิกิริยาของ’ชูเยว่’ตอนแรก อยากที่จะปฏิเสธ’ชูเฟิง’ เพราะนางรู้ว่าลูกแก้ววิญญาณเพียงเม็ดเดียวมีค่ามากแค่ไหน เป็นธรรมดาที่นางจะไม่สบายใจหากรับของล้ำค่านี้ไว้ แต่นี้’ชูเฟิง’ให้นางถึง 2 เม็ด

” หากข้ามอบมันให้กับเจ้า เจ้าก็ควรจะรับไว้ ข้ายังมีอยู่อีกมากมายหากเจ้าเก็บไว้แล้วไม่ยอมใช้มัน เท่ากับเจ้านั้นดูถูกข้า “

‘ชูเฟิง’ยัดลูกแก้ววิญญาณลงไปในกระเป๋า ‘ชูเยว่’

” ชูเฟิง เจ้า . . . . . “

‘ชูเยว่’ไม่รู้จะทำยังไงดี ลึกๆแล้วนางก็อยากจะรับไว้ เพราะลูกแก้ววิญญาณเพียงเม็ดเดียวสามารถทำให้นางทะลวงผ่านระดับ 5 ได้ไม่ยาก พลังวิญญาณที่หลงเหลือในร่างกายของนางซึ่งสามารถนำไปใช้ในการฝึกทักษะได้อีก แต่นี้กับมีถึง 2 เม็ด

ถ้าไม่ใช่เพราะ’ชูเฟิง’มอบให้นาง จริงๆนางก็ไม่รู้ว่าจะได้ของล้ำค่าเช่นนี้มายังไง แม้แต่พ่อของนางก็ไม่เคยมอบลูกแก้ววิญญาณให้กับนางในชีวิตนี้

” หากเจ้ายังไม่สบายใจในอนาคตเจ้าสามารถนำมันมาคืนข้าเมื่อไหร่ก็ได้ “

‘ชูเฟิง’เกรงว่า’ชูเยว่’จะหนักใจเพื่อให้นางรับไว้’ชูเฟิง’ต้องเล่นไม้นี้

” ก็ได้ “

‘ชูเยว่’ ทีมักจะร่าเริงตอนนี้นางกับพยักหน้าอย่างจริงจัง

เห็น ‘ชูเยว่’เป็นแบบนี้’ชูเฟิง’ก็พอจะเข้าใจ เพราะถ้ามีคนมามอบของล้ำค่าเช่นนี้ให้ เป็นธรรมดาที่เขาจะหนักใจ

ในตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ พบว่าใบหน้าของ’ชูซุย’ที่กำลังตะลึง นางเม้มริมฝีปากและตาโตของนางกระพริบไม่หยุด การแสดงออกที่กล่าวได้ถึงความชื่นชม ด้วยคำชมเพียง 2 คำ ก็คงไม่พอ . . . . . . . ยังไงก็ตาม ‘ชูซุย’ก็ยินดีกับ’ชูเยว่’

” ชูซุย เจ้ารู้จักข้ามาหลายปี ในฐานะที่ข้าเป็นพี่ชายเจ้า ข้าขอมอบลูกแก้ววิญญาณนี้ให้เป็นของขวัญชื้นแรกจากพี่ชายของเจ้า ถึงมันจะไม่มากมายเท่าไหร่ “

‘ชูเฟิง’หยิบลูกแก้ววิญญาณยื่นให้กับ ‘ชูซุย’

” อย่าได้ปฏิเสธ ข้าให้มันเป็นของขวัญกับเจ้า หากเจ้าไม่รับเท่ากับดูถูกข้า”

” ชูเฟิง ขอบคุณ “

‘ชูซุย’เมื่อได้รับลูกแก้ววิญญาณนางเต็มไปด้วยความสุข รอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าขาวๆของนาง หลังจากเดินมาสักพัก นางเอาผ้าเช็ดหน้ามาห่อไว้อย่างดีแล้วเก็บไว้ที่กระเป๋าข้างเอว

” ชูเฟิง ดูเหมือนถุงผ้าของเจ้าจะดูพิเศษนะ มันคือ . . . . . . .”

ตอนนั้น ‘ชูเยว่’ พบว่าถุงข้างเอวของ’ชูเฟิง’ดูมีลักษณะพิเศษออกไป

” ฮ่าๆ นี่คือถุงจักรวาลน่ะ ซูเหม่ยให้ข้ามา “

‘ชูเฟิง’หัวเราะและเดินต่อ

เมื่อ ‘ชูเยว่’ กับ ‘ชูซุย’ได้ยิน พวกเขายืนนิ่งอย่างไร้จุดหมาย ความประหลาดใจอยู่เต็มใบหน้าของพวกนาง พร้อมกับจ้องมองชายหนุ่มที่เดินอยู่ด้านหน้าพวกเขา

เป็นเพราะว่าพวกนางรู้สึกถึงระยะห่างระหว่างพวกเขา ตอนนี้ ‘ชูเฟิง’ เริ่มจะห่างพวกนางออกไป แม้ว่า ‘ชูเฟิง’ จะปฏิบัติกับพวกเขาเป็นอย่างดี แต่เรื่องตำแหน่งและสถานะของพวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน เหมือนกับว่าพวกเขาอยู่กันคนละโลก

ทั้งสามคนเริ่มที่จะพูดคุยและหัวเราะไปตามทาง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึง หอฝึกฝน แต่แล้วพวกเขาก็พบกับผู้คนจำนวนมากที่ยืนอยู่รอบๆหอคอย

‘ชูเฟิง’ แหวกทางเข้าให้ ‘ชูเยว่’และ’ชูซุย’กลางฝูงชน คนต่างๆพากันไม่พอใจและบ่น แต่เมื่อพวกเขามองเห็นป้ายสัญลักษณ์ของพันธมิตรปีกฯที่ห้อยอยู่หน้าอกของ’ชูเฟิง’ ไม่มีใครแม้แต่จะกล้าพูดหรือโวยวาย จากนั้นผู้คนก็เริ่มจะหลีกทางให้ ‘ชูเฟิง’

หลังจากที่ผ่านฝูงชนเข้ามา ‘ชูเฟิง’ รู้สึกว่าพวกเค้าถูกจับตามองอยู่

ทางเข้าของหอคอยฝึกฝนมีเวทีศิลาสูงเป็นพิเศษ ด้านบนของศิลามีอาวุโสยืนอยู่ ด้านหลังของเขามีทางเข้ารูปร่างประหลาด

ทางเข้ามันดูพิเศษอย่างมาก ที่แปลกก็ตรงที่มันเป็นสีเขียวเข้มเหมือนกับหยก แต่ที่น่าประหลาดใจก็คือมันปิดกั้น พลังวิญญาณของ’ชูเฟิง’ได้ แบบนี้สิที่เรียกว่าการฝึก

หลังจากที่เค้าฟังคำอธิบายจากคนรอบๆ ‘ชูเฟิง’ก็เริ่มที่จะเข้าใจ หอคอยฝึกฝนจะสามารถเข้าไปได้เพียงคนเดียว หากอยู่ในนั้น จะสามารถฝึกฝนทักษะให้พัฒนาได้อย่างรวดเร็ว แต่พวกเขาจำเป็นต้องจ่ายเงินเป็น หญ้าวิญญาณฯ

เนื่องจากราคาของมัน จึงไม่มีเข้าไปสักคน สังเกตุจากคนรอบๆ

สำหรับคนอื่นๆ หญ้าวิญญาณฯเพียงต้นเดียวนั้นมีค่าอย่างมาก แต่นี้กลับต้องจ่ายเป็นจำนวนมาก ดังนั้นจึงไม่มีใครที่จะเต็มใจจ่ายเพื่อการฝึกฝน แต่กลับ ‘ชูเฟิง’นั้นนับว่าคุ้มค่าเป็นอย่างมาก

” ข้า ข้า!!! “

ขณะที่’ชูเฟิง’กำลังเดินไปใกล้กับเวทีศิลา ก็มีเสียงตะโกนออกมาจากฝูงชนที่อยู่ด้านหลังของเขา

เมื่อหันหน้ากลับไปมอง เขาเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง มันเป็นคนที่มาจากพันธมิตร ดาบทมิฬ และ ‘เจี้ยนเฉิน’ ที่เคยขัดแย้งกับ’ชูเฟิง’ในอดีต ภายในกลุ่มพวกเค้าไม่มีใครชอบขี้หน้า’ชูเฟิง’ แต่คนที่จ้องหน้า’ชูเฟิง’อย่างจริงจัง คือ ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ ‘เจี้ยนเฉิน’

คนๆนั้นมีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับ’เจี้ยนเฉิน’ แต่พลังวิญญาณของเค้าอยู่ในระดับ 9 ห้วงวิญญาณ กระจอกเช่นนี้มิน่าล่ะทำไมถึงมีศิษย์หลักมากมาย

เมื่อทุกคนเห็นเขาต่างมองด้วยความกลัวและความเคารพ ไม่ต้องบอก’ชูเฟิง’เลยว่าเขาเป็นใคร เขารู้แล้วว่ามันต้องเป็นพี่ชายของ ‘เจี้ยนเฉิน’ ผู้นำของพันธมิตรดาบฯ ‘เจี้ยนเฟิงอวี้’

” นี้เจ้า!!! “

ในตอนนั่น’เจี้ยนเฉิน’ พบกับ ‘ชูเฟิง’

” เจ้ารู้จักเขางั้นหรอ ? “

‘เจี้ยนเฟิงอวี้’เอียงศีรษะพร้อมกับถาม

” ท่านพี่ เค้าเป็นคนที่ทำร้ายข้าในวันนั้น “

‘เจี้ยนเฉิน’ฟ้องด้วยความโกรธ

” โอ้ ? “

ได้ยินคำพูดนั้น ‘เจี้ยนเฟิงอี้’หันหน้าไปจ้อง’ชูเฟิง’ ในขณะนั้นสายตาของเค้าจ้อง’ชูเฟิง’อย่างอาฆาตแค้น

โปรดติดตามตอนต่อไป. . . . . . .

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments