เมื่อผู้คนได้ยินเสียงแตกหักของเก้าอี้หินระหว่างการประมูล พวกเขาทั้งหมดต่างจ้องมองไปยังทิศทางของหลินเฟิง
 
 
 
 พวกเขาล้วนประหลาดใจ ในพื้นที่ของเหล่าชนชั้นสูงกำลังมีการทะเลาะวิวาท?
 
 
 
 มีหลายคนที่มาพร้อมกับหลินเฟิงแต่พวกเขาไม่อาจช่วยเหลืออะไรได้ พวกเขาเห็นหลินเฟิงทำลายเก้าอี้หินเป็นชิ้นๆ เขาได้สร้างปัญหาที่ลานประลองเชลยและยังจะมาสร้างปัญหาที่นี่อีกหรือ?
 
 
 
สาวงามก็ประหลาดใจเช่นกัน เมื่อครู่นางกำลังร้องไห้และนำมือมาปิดใบหน้าไว้ พริบตาเดียวเก้าอี้หินก็ถูกทำลาย
 
 
 
 ที่น่าประหลาดใจที่สุดก็คือผู้ที่ยืดหยัดปกป้องหญิงสาวกลับเป็นเพียงชายหนุ่มแทนที่จะเป็นผู้จัดการงานประมูลของนาง
 
 
 
 ผู้จัดการตกตะลึงเมื่อเห็นหลินเฟิงโกรธขนาดนี้ นั่นเป็นเพราะเขาละเลยที่จะสนใจหลินเฟิงและทำให้เขาโกรธ ผู้จัดการหวาดกลัวอย่างมาก
 
 
 
เขาจ้องมองไปที่หลินเฟิงอย่างระมัดระวัง
 
 
 
หลินเฟิงกล่าวอย่างเย็นชา “ข้านำปีศาจสิงโตเพลิงของข้ามาขายในโรงประมูลของเจ้าซึ่งทำให้ข้ากลายเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของที่นี่ แต่เจ้ากลับละเลยและทำให้ข้าเสียหน้า นี่เป็นวิธีการที่พวกเจ้าปฏิบัติกับแขกผู้ทรงเกียรติ?”
 
 
 
 ผู้คนเริ่มแตกตื่น ปีศาจสิงโตเพลิงเป็นสิ่งที่ล่อตาล่อใจอย่างมาก
 
 
 
 แต่พวกเขาก็อยากรู้เรื่องของหลินเฟิงผู้ที่นำปีศาจสิงโตเพลิงมาขายที่นี่จะกลายเป็นแขกทรงเกียรติระดับสูงสุดอย่างแน่นอน แต่ทำไมบุคคลประเภทนี้จึงถูกมองข้ามโดยผู้จัดการงานประมูล?
 
 
 
 “ข้าก็เป็นหนึ่งในแขกทรงเกียรติเช่นเดียวกับเขา ตั้งแต่ที่ข้ามาถึงที่นี่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะคุกคามข้า เห็นได้ชัดว่าเจ้าเลือกปฏิบัติ เจ้าไม่สนใจความต้องการของเข้าและเลือกที่จะเอาใจเขาโดยการมอบหญิงรับใช้ที่กำลังดูแลข้าให้กับเขา แม้ว่าเขาจะทำเรื่องต่ำทรามแต่เจ้าก็ยังเลียแข้งเลียขาเขาเหมือนกับสุนัข ในฐานะที่เจ้าเป็นหนึ่งในผู้จัดการงานประมูลแต่กลับละเลยเรื่องของข้า เจ้าเชื่อหรือไม่ว่าข้าสามารถเลิกขายปีศาจสิงโตเพลิงของข้าได้?” หลินเฟิงกล่าว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและกล่าวต่อ “นับตั้งแต่ที่เจ้าปฏิบัติกับข้าเยี่ยงนี้ ก็จงเอาปีศาจสิงโตเพลิงของข้าคืนมา ข้าไม่สนใจที่จะเป็นแขกทรงเกียรติของที่นี่อีกต่อไป เหล่าผู้ที่ต้องการปีศาจสิงโตเพลิงของข้า โปรดตามข้ามา พวกเราจะไปยังโรงประมูลอื่น”
 
 
 
 เมื่อผู้คนได้ยินดังนั้น พวกเขาต้องมองไปที่สาวงามที่อยู่ด้านข้างของหลินเฟิงรวมทั้งชายหนุ่มจากตระกูลชั้นสูงที่อยู่ด้านหลังของเขา พวกเขารู้ได้ในทันทีว่าชายหนุ่มคือสมาชิกของตระกูลเหมิง นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมผู้จัดการจึงไม่กล้าที่จะหยาบคายต่อหน้าเขา
 
 
 
 อย่างไรก็ตามการกระทำแบบนี้ถือว่าเป็นการไม่เคารพหลินเฟิง เขายังทำให้หลินเฟิงเสียหน้า ไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกับหลินเฟิงก็ต้องโกรธเกรี้ยวเป็นธรรมดาที่ถูกเลือกปฏิบัติเช่นนี้
 
 
 
 ใบหน้าของผู้จัดการบิดเบี้ยว ไอ้สารเลวน้อยนี่…..
 
 
 
เขาไม่รู้ว่าหลินเฟิงเป็นแขกผู้ทรงเกียรติผู้เป็นเจ้าของปีศาจสิงโตเพลิง เขาไม่คิดว่าหลินเฟิงจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ที่รุนแรงเช่นนี้ ในฐานะผู้จัดการ เขาไม่ได้แสดงความบริสุทธิ์ใจต่อหลินเฟิง
 
 
 
 ทันใดนั้นเอง มีร่างเงาปรากฏขึ้นในพื้นที่ของเหล่าชนชั้นสูง เขาคือชายชราที่พูดคุยกับหลินเฟิงก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เขาโกรธอย่างมาก
 
 
 
 “ขอโทษเขาเดี๋ยวนี้! เจ้าไม่รู้วิธีปฏิบัติกับแขกผู้ทรงเกียรติหรือไง?!” ชายชรากล่าวด้วยความโกรธเมื่อเห็นพฤติกรรมของผู้จัดการงานประมูล
 
 
 
 “ขอโทษ? คิดว่าคำพูดเพียงแค่นั้นจะเพียงพอ?” หลินเฟิงกล่าวอย่างเย็นชา
 
 
 
 ร่างกายของชายชรากระจายพลังที่เย็นเยือกออกมาและกลายเป็นร่างเงา
 
 
 
 “เพี๊ยะ!”
 
 
 
 ชายชราตบไปที่หน้าของผู้จัดการงานประมูล ส่งร่างของเขาลอยไปด้านหลัง
 
 
 
 “ไอ้คนไร้ประโยชน์” ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่าหวาดกลัว
 
 
 
 ผู้จัดการนอนกองอยู่บนพื้น เขาลุกขึ้นมาและเช็ดเลือดตรงมุมปาก แม้ว่าเขาจะจ้องมองหลินเฟิงด้วยความโกรธแค้นแต่เขาก็ไม่กล้าที่จะกล่าวอะไรออกมา
 
 
 
 “เจ้ายังไม่รีบขอโทษเขาอีก?” ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาซึ่งทำให้ผู้จัดการประหลาดใจแต่จิตสังหารของชายชราทำให้เขาสั่นกลัว เขามองไปที่หลินเฟิงและกล่าว “ข้าขอโทษ”
 
 
 
 “ในตอนแรกเจ้าคงคิดว่าตัวเองฉลาดมากสินะ แต่ดูตอนนี้สิเจ้ามันเพียงแค่คนโง่เท่านั้น” หลินเฟิงกล่าวเมื่อเห็นว่าผู้จัดการงานประมูลไม่จริงใจที่จะขอโทษเขา “เอามันไปให้พ้นหน้าข้า”
 
 
 
 “ไม่ได้ยินหรือไง? ไสหัวไป!” ชายชรากล่าว ผู้จัดการงานประมูลโกรธมาก เพลิงโทสะของเขากำลังโหมกระหน่ำ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เลือกที่จะจากไป
 
 
 
 เมื่อชายชราเห็นเช่นนั้น เขาก็หันกลับไปยิ้มให้กับหลินเฟิงด้วยความละอายใจและกล่าว “เจ้าพอใจกับการแก้ปัญหาในครั้งนี้หรือไม่?”
 
 
 
 หลินเฟิงมองไปที่ชายชราและหันกลับไปที่สาวงามที่ยืนอยู่ข้างกายเขา “เรื่องในวันนี้จะทำให้นางลำบาก หากข้าจะขอให้ท่านมอบนางให้กับข้า ท่านจะปฏิเสธหรือไม่?”
 
 
 
 “เจ้ามีเจตนาที่ดี แน่นอน เจ้าสามารถนำนางไปด้วยได้” ชายชรากล่าวขณะเหลือบมองไปทางสาวงาม นอกจากนี้มันไม่ถือว่าเป็นปัญหาเพราะเขามีคนรับใช้มากมายที่จะมาแทนที่นาง
 
 หลินเฟิงหยักหน้าและกล่าว “ข้าหวังว่านับตั้งแต่นี้ไป แขกผู้ทรงเกียรติทุกท่านจะได้รับการปฏิบัติที่เท่าเทียมและอย่าให้ความเสื่อมทรามมาสร้างปัญหาให้กับที่นี่”
 
 
 
 ม่านตาของชายหนุ่มจากตระกูลชั้นสูงหดแคบลงและมองไปที่หลินเฟิงชั่วร้าย หลินเฟิงทำให้เขาเสียหน้าหลายต่อหลายครั้ง รวมทั้งยังเรียกเขาว่าความเสื่อมทราม
 
 
 
 เมื่อชายชราได้ยินที่หลินเฟิงกล่าว เขาเข้าใจสิ่งที่หลินเฟิงต้องการจะสื่อได้ในทันที จากนั้นเขาก็หันไปทางชายหนุ่มและกล่าวขึ้นในทันที “นายน้อยเหมิง ที่นี่คือโรงประมูลหวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้พวกข้าต้องเสียหน้า พวกเราคงไม่อาจอยู่เฉยหากท่านก่อความวุ่นวายขึ้นอีกในอนาคต ข้าไม่สนใจว่าท่านจะประพฤติตัวยังไงเมื่ออยู่ข้างนอก แต่เมื่อท่านอยู่ที่นี่ ท่านจะต้องไม่ก่อความวุ่นวาย”
 
 
 
 ชายหนุ่มจ้องมองไปที่หลินเฟิงด้วยความอาฆาตและคิดว่าหลังจากที่จบการประมูลเขาจะต้องจัดการกับหลินเฟิงให้ได้ เขาจะทำให้หลินเฟิงต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน
 
 
 
 “ขอบคุณนายน้อยเหมิงที่เข้าใจ” ชายชรากล่าวอย่างไม่แยแส จากนั้นก็กล่าวต่อ “ข้าหวังว่าทุกท่านจะฉลาดพอที่จะเคารพกฎของพวกเรา ข้าพูดมามากพอแล้ว การประมูลเริ่มต่อได้”
 
 
 
 เมื่อกล่าวจบ ชายชราเหลือบมองไปที่หลินเฟิงเป็นครั้งสุดท้าย เขาก็กลายเป็นร่างเงาและจากไปในทันที
 
 
 
 หลินเฟิงมองไปยังร่างเงาที่จากไปและยิ้มอย่างมีความสุขอยู่ในใจ ชายชราสื่อความหมายออกมาอย่างชัดเจนแล้วว่าหากชายหนุ่มต้องการที่จะต่อกับหลินเฟิง พวกเขาจะต้องไปสู้กับข้างนอก แต่ตราบที่พวกเขายังอยู่ในนี้ หลินเฟิงจะได้รับการคุ้มครองจากชายชรา
 
 
 
 อย่างไรก็ตามเมื่อหลินเฟิงออกมาจากการคุ้มครองของชายชรา นายน้อยตระกูลเหมิงจะต้องแก้แค้นเขาอย่างแน่นอน
 
 
 
 “ขอบคุณเจ้าค่ะ” สาวงามจ้องมองไปที่หลินเฟิง ภายในดวงตาของนางเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง นางเข้าใจดีว่าหลินเฟิงรู้สึกเมตตานาง ซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาจึงขอนางจากชายชรา นางรู้ว่าหลินเฟิงจะต้องคาดเดาอนาคตที่น่าสังเวชของนางได้อย่างแน่นอน
 
 
 
 หลินเฟิงได้ยื่นมือเข้ามาช่วยนางจากชะตากรรมที่น่าเศร้า
 
 
 
 “ข้าเพียงทำในสิ่งที่ควรทำ ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ” หลินเฟิงกล่าว
 
 
 
 แต่นางส่ายหัวและแสดงให้เห็นว่านางไม่เห็นด้วยกับเขา ในสายตาของสาวงาม ชายหนุ่มที่สวมหน้ากากคนนี้ลึกลับอย่างมาก!
 
 
 
 แม้ว่าเขาจะดูอวดดีและหยิ่งยโส แต่จริงๆแล้ว เขากำลังซ่อนความรู้สึกมากมายเอาไว้ภายใต้หน้ากาก
 
 
 
 สาวงามยังคงขอบคุณหลินเฟิงไม่หยุด เขาปกป้องนางและยังสร้างความบาดหมางกับชายหนุ่มจากตระกูลชั้นสูง นอกจากนี้เขายังทำให้ผู้จัดการงานประมูลได้รับความอัปยศ ทั้งหมดล้วนแต่เป็นเพราะนาง หากหลินเฟิงไม่ยื่นมือเข้ามา นางคงจะกลายเป็นของเล่นของชายหนุ่มและต้องประสบกับชะตากรรมที่ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน
 
 
 
 ก่อนหน้านี้ สาวงามคิดว่านางเป็นเพียงแค่คนใช้ของโรงประมูล นางเหนือกว่าทาสเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น หากว่านางไม่งดงามบางทีนางอาจจะถูกบังคับให้กลายเป็นทาส นางไม่เคยได้รับการเคารพจากใครเพราะสถานะอันต้อยต่ำของนาง
 
 
 
 แต่หลินเฟิงก็ก้าวเข้ามาปกป้องชีวิตและศักดิ์ศรีของนาง สาวงามสาบานกับตัวเอง นางจะจงรักภักดีและทุ่มเททุกอย่างให้กับหลินเฟิงนับแต่นี้ไป
 
 
 
 แน่นอนว่าหลินเฟิงไม่รู้ความคิดของสาวงาม
 
 
 
หญิงสาวได้รับความอัปยศจากชายหนุ่มชนชั้นสูงเพราะหลินเฟิง เขาไม่สามารถทนเห็นหญิงสาวที่งดงามเช่นนี้ต้องทุกข์ทรมานได้ เขาทนไม่ได้อย่างแน่นอนที่เห็นผู้บริสุทธิ์ต้องมาเผชิญกับชะตากรรมที่โหดร้าย
 
 
 
 
 
ติดตามได้ที่ –