ตอนที่แล้วตอนต่อไปSpirit Vessel บทที่ 5
แปลไทยโดย : SwordGod
บทที่ 5: มหัศจรรย์เขาเรียนรู้การอ่าน
ตึก ตึก ตึก ตึก
นอกหอหนังสือเป็นเสียงฝีเท้าหนัก แล้วประตูแกะสลักมังกรถูกผลักให้เปิด
พ่อบ้านสีผมขาวเข้ามาจากข้างนอก แม้ว่าเขาจะอายุมากแล้ว แต่ละก้าวของเขามั่นคงไม่ทิ้งร่องรอยของฝุ่นละอองอยู่บนพื้น ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาแคบและมีกลิ่นอายเย็นชาคล้ายกับแสงของดาบที่ปราศจากอันตราย ดวงตาที่ลึกลงและสว่างกว่าเมื่อเทียบกับชายหนุ่ม
ในขณะที่เขาเห็น เฟิงเฟยหยุน เขาก็ยิ้มกว้างเห็นรอยย่นบนหน้าผากของเขา เขาตื่นเต้นแล้วคว้า แขนของ เฟิงเฟยหยุน
“คุณชาย! คุณชาย! เป็นความจริงใช่มั้ยที่พวกนางบอกว่าท่านอ่านเขียนได้ นี่เป็นความจริงหรือ? นี่เป็นความจริงใช่มั้ย?”
เขาถามซ้ำ ๆ ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
ชายชรากำลังแสดงออกด้วยความกระวนกระวายใจ เขาหวังว่า เฟิงเฟยหยุน จะเติบโตขึ้น แต่เขาก็กลัวที่จะได้ยินคำตอบที่เขาไม่อยากได้ยินซึ่งจะทำให้ความตื่นเต้นของเขาเสียไป
“ปู่หลิวอายุของท่านมากมากแล้ว ท่านต้องพักผ่อนให้มาก ๆ คนรับใช้และแม่บ้าน … * ถอนหายใจ * … เรื่องนี้มันไม่สำคัญรบกวนท่านเปล่าๆพวกเขาช่างไม่รู้อะไรกันเลย
เฟิงเฟยหยุน จับมือปู่หลิวอย่างระมัดระวัง
พ่อบ้าน หลิว เป็นพ่อบ้านจากฝ่ายแม่ของเฟิงเฟยหยุน เขาเป็นส่วนหนึ่งของสินสอดทองหมั้นสำหรับการแต่งงานของพวกเขา หลังจากแม่ของ เฟิงเฟยหยุน ตาย พ่อบ้านหลิวเป็นเหมือนปู่ของมัน เขาดูแลทุกความต้องการของ เฟิงเฟยหยุน
แม่ของ เฟิงเฟยหยุน เสียชีวิตเมื่อมันอายุเพียงหนึ่งขวบ นางเสียชีวิตจากอาการป่วยที่ไม่รู้จัก
ในเวลานั้น เฟิงเฟยหยุน ยังเด็กเกินไปที่จะจำได้ ความประทับใจของแม่เป็นเรื่องคลุมเครือมาก เขาก็รู้ว่านางสวยมากและอ่อนโยนและไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกที่อ่อนโยนเหมือนนาง
ในความทรงจำของ เฟิงเฟยหยุน แม่ของมันเป็นเพียงเงาที่ไม่สมบูรณ์ พ่อของมันคลุกอยู่กับงานเสมอๆและการพบเจอของพวกเขา มีเพียงการตำหนิและการเฆี่ยนตี เฉพาะชายชราด้านหน้ามันเท่านั้นที่ได้แสดงความอบอุ่น
พ่อบ้านหลิวมีความจงรักภักดีกับแม่ของ เฟิงเฟยหยุน หลังจากการตายของนางเขาถือว่า เฟิงเฟยหยุน เป็นเจ้านายคนใหม่ของเขาและเขาทำในลักษณะที่เหมาะสมกับคนรับใช้ที่มักจะดูแล เฟิงเฟยหยุน
แม้ว่า เฟิงเฟยหยุน ภายนอกจะเผด็จการ อย่างไรก็ตามมันก็ให้ความเคารพอย่างแท้จริงต่อพ่อบ้านหลิว และเขาก็ปฏิบัติต่อเขาอย่างกับผู้อาวุโสที่แท้จริง
พ่อบ้านหลิวไม่ได้เป็นคนธรรมดา แต่เป็นผู้ฝึกตน เมื่อมันจับมือของพ่อบ้านหลิว มันรู้สึกราวกับว่าพลังลมปราณกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในร่างของชายชรา ถ้าเขารวบรวมพลังของเขาทั้งหมดพลังทำลายจะไปถึงหลายพันปอนด์ หนึ่งหมัดจะเปลี่ยนเสือจมในกองเลือด เขาไม่ได้เป็นคนธรรมดา
ในฐานะที่เป็นวิคหคเพลิงในชีวิตที่ผ่านมาวิญญาณของมันยังคงมีจิตวิญญาณของวิหคเพลิงซึ่งเป็นเหตุผลที่สัมผัสทางจิตวิญญาณของมันสูง แม้ว่าจะซ่อนพลังลมปราณไว้ก็ตาม
พ่อบ้านหลิวได้ปลูกฝังลักษณะอมตะอย่างแน่นอน แม้ว่าร่างกายของเขาดูเหมือนจะเป็นชายแก่ แต่กล้ามเนื้อและกระดูกของเขาก็เต็มไปด้วยพลังชีวิตอันสดใสและออร่าที่อ่อนเยาว์
นี่เป็นผู้ฝึกตนคนแรกที่ เฟิงเฟยหยุน เห็นตั้งแต่มาจุติไหม่ในโลกมนุษย์มันอาจจะถือว่าสูงมาก มองจากระดับของเขา เขาจะสามารถอยู่ได้สบายๆเมื่ออายุได้หนึ่งร้อยห้าสิบปี
หากแค่พ่อบ้านยังน่าสพรึงกลัวขนาดนี้ มันก็ไม่สามารถนึกภาพความลึกลับของตระกูลแม่ของมันได้ นี่ไม่ใช่ตระกูลธรรมดา มันต้องเป็นตระกูลที่มีอำนาจ แห่ง ผู้ฝึกตน
พ่อบ้านหลิว รู้สึกหดหู่ใจ
“นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ หากนายหญิงทราบเรื่อง นางคงจะมีความสุข “
นายหญิงที่พ่อบ้านหลิวพูดต้องเป็นแม่ของ เฟิงเฟยหยุน เมื่อเขาพูดคำเหล่านี้ดวงตาของเขามีความคิดที่แปลกประหลาดซ่อนอยู่ เขารีบหยุดมันอย่างรวดเร็ว แต่ เฟิงเฟยหยุน สังเกตเห็นมัน
เฟิงเฟยหยุน ทำเรื่องเลวทรามภายนอกไม่มีใครใน เมืองจวงถ่ายเซิ่นจิง ไม่ทราบความจริงข้อนี้ พ่อบ้านหลิวเองก็รู้เรื่องนี้ด้วยเช่นกัน แม้กระนั้นเขาไม่ได้ออกจากคฤหาสน์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แน่นอนเขาต้องหลับหูหลับตาและเขาก็ไม่มีความคาดหวังใด ๆ กับ เฟิงเฟยหยุน เมื่อเขาได้ยินว่า เฟิงเฟยหยุน อ่านหนังสือ”รำลึกนักรบ”ได้ พ่อบ้านหลิวก็เห็นความหวังขึ้นมาอีกครั้ง หาก เฟิงเฟยหยุน เติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้วเขาก็จะไม่ละอายใจต่อนายหญิงของเขาอีก
“หากท่านแม่ของข้ากำลังคอยเฝ้าดูข้าจาก น้ำพุเหลือง นางควรจะเริ่มอธิษฐานเพื่อหาภรรยาที่สวยและมีพรสวรรค์ที่จะเลี้ยงลูกหลานมากมายของนาง”
เฟิงเฟยหยุน พูดติดตลก
พ่อบ้านหลิดคอดลง หากพวกเขาหาผู้หญิงที่มีพรสวรรค์คนหนึ่งที่สามารถควบคุมและดูแลเขาได้ บางทีเขาอาจจะกลายเป็นคนที่ดีแม้ว่าจะช้าไปนิดหน่อยก็ตาม
ผู้ชายหลังจากแต่งงานมักโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
พ่อบ้านหลิว คิดถึงเรื่องนี้มากขึ้น เฟิงเฟยหยุน ปีศาจน้อยคนนี้ขาดระเบียบวินัยและการสั่งสอนอย่างถูกต้องและนี่เป็นเหตุผลที่เขาหันมาทางนี้ ดูเหมือนว่าเราต้องคนที่เหมาะสมมาแต่งงาน ภรรยาที่สามารถควบคุมเขาได้
ในใจของเขาประกายภาพของผู้รับเลือกที่ดีจำนวนมาก พวกเขาต้องมีความสวยงามและความองอาจเพื่อที่จะฝึกฝนและกำหลาบเสือผู้หญิง เฟิงเฟยหยุน ในบรรดารายชื่อคือเทพธิดาแห่งความตาย ผู้ฝึกยุทธของนิกายที่มีอำนาจเหมาะสม นักบวชหญิงจากอารามและแม้กระทั่งผู้หญิงที่ดีที่สุดจากซ่องฉาวโฉ่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด …
เฟิงเฟยหยุน ไม่รู้ว่าคำพูดติดตลกโง่ๆของมันทำให้พ่อบ้านหลิว คิดแปลก ๆ ในใจ มันคงจะเสียใจอย่างมากหากรู้เรื่องผู้ที่พ่อบ้านหลิวกำลังนึกถึง
“มา! มา! พ่อของท่านอยู่ในระหว่างตรวจค่ายทหารของเมือง พอท่านทราบข่าวท่านก็รีบกลับมา ตอนนี้ท่านกำลังรอคุณชายอยู่ที่ห้องรับรองหลัก “
พ่อบ้านหลิวต้องมีแผนการไม่ดีแน่ๆ ดูได้จากรอยยิ้มแปลก ๆ ที่อยู่บนใบหน้าของเขา เขานำ เฟิงเฟยหยุน ไปที่ห้องรับรองหลัก
ภายในความทรงจำของ เฟิงเฟยหยุน เฟิงว่านเผิง นั้นเป็นคนเงียบครึมกับร่างกายแข็งแรง อารมณ์ของเขาถูกซ่อนอยู่ใต้หน้าเหล็กของเขา มันเหมือนกับว่าเขาไม่เคยหัวเราะหรือร้องไห้มาก่อน
นายน้อยเฟิง เป็นเจ้านายชั่วร้ายในเมือง เมืองจวงถ่ายเซิ่นจิง อย่างไรก็ตามอยู่ต่อหน้า เฟิงว่านเผิง มันยังคงกลัวตาย เมื่อได้พบกับพ่อของมัน มันก็เหมือนหนูได้พบแมว ร่างกายของมันสั่นสะท้าน ถูกต้องแล้วเพราะพ่อของมันเกลียดคนขี้ขลาด มันจึงถูกทุบตีเสมอ
ตอนนี้ เฟิงว่านเผิง นั้งอยู่บนเก้าอี้ในห้องรับรองหลัก เขาดูเหมือนจะมีอายุราวสามสิบปีสวมชุดสีขาวเนียนใต้ชุดเกราะของเขา ดวงตาที่กล้าหาญของเขาจับคู่กันได้ดีด้วยเคราที่ตกแต่งอย่างดีของเขา
เขายังเป็นคนสุภาพและเป็นอันดับสามภายในประเทศในอดีต ไม่เพียงแค่นั้นเขายังขยันหมั่นเพียรในการฝึกศิลปะการต่อสู้ด้วยเช่นกัน เขาได้เรียนรู้เทคนิคการบ่มพาะ ถึงแม้ว่ามันจะเล็กนิดหน่อย แต่เขาก็ยังแข็งแกร่งกว่าคนปกติอย่างน้อยสิบเท่า เทียบกับคนพันคนในสนามรบของมนุษย์จะไม่ยืดความสามารถของเขา เขามีสิทธิ์ที่จะได้ชื่อว่าเป็นนายที่ปกครองเหนือมุมหนึ่งของอาณาจักรจิน
เขาค่อยๆจิบชาของเขาภายใต้แสงเทียนสั่นไหว เมื่อเขาได้ยินว่า เฟิงเฟยหยุน อ่านเขียนได้เขารีบขี่ม้ากลับมาโดยไม่พักเลย เขาไม่ได้มีเวลาถอดชุดเกราะของเขา หัวของเขายังคงเต็มไปด้วยฝุ่นจากการเดินทาง
เขาไม่สามารถชื่นชมชาของเขาได้เพราะศูนย์รวมสายตาของเขาอยู่ที่ เฟิงเฟยหยุน เขาถามอย่างใจเย็น
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสามารถอ่านได้แล้ว? นี่เป็นความจริงหรือ? “
เฟิงว่านเผิง รู้จักนิสัยของลูกชายของเขามากกว่าคนอื่นดังนั้นความคาดหวังของเขาไม่สูงนัก
แต่สุดท้ายยังไงๆ เฟิงเฟยหยุน ยังคงเป็นลูกชายคนเดียวของเขา ถ้าปีศาจน้อยคนนี้กลับใจได้ ไม่ว่าจะจ่ายเท่าไหร่ ในการปั้นมันให้เป็นคนที่มีเกียรติเขาก็ไม่ลังเล
การรู้หนังสือที่เพิ่งพบถ้าเป็นจริงจะถือว่าเป็นการปรับปรุงใหญ่
“ในช่วงเวลาว่างของข้า ข้าเริ่มเรียนรู้คำต่างๆ ดูเหมือนว่าการอ่านไม่ได้เป็นปัญหาอีกต่อไป “
เฟิงเฟยหยุน ตอบโดยไม่กลัว มันเป็นการตอบสนองที่เปล่งความภาคภูมิใจด้วยความเคารพ
แน่นอนคำเหล่านี้เป็นเพียงข้ออ้าง มันไม่สามารถบอก เฟิงว่านเผิง ว่ามันได้ยึดจิตวิญญาณของลูกชายตัวจริงของเขาและมันสามารถเขียนตำราอมตะ และอ่านตำรามนุษย์ได้ ถ้าพ่อของมันรู้ความจริงเขาน่าจะคิดว่า เฟยหยุน เป็นปีศาจและจะทำลายมัน
“ไอ้สารเลวน้อย นี่ ปกติแล้วพอมันเห็นหน้าข้ามันจะกลัวแทบฉี่ราดแล้วคุกเข่าลงกับพื้น ทำไมวันนี้มันแปลกไป แต่ก็ช่างเถอะวันนี้มันลุกขึ้นยืนต่อหน้าข้าแล้วตอบอย่างฉะฉาน? รึว่าสมองของมันไม่ปรกติ? “
หัวใจของเขามีความสุขชั่วครู่หนึ่ง แต่ความรู้สึกของเขาไม่ได้เปลี่ยนไป เขาวางชาของเขากลับมาที่โต๊ะและพูดว่า
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้อ่านเรื่อง” รำลึกนักรบ “แล้ว เจ้าคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้? “
ก่อนหน้านั้น เฟิงเฟยหยุน เพิ่งพลิกหน้าไปไม่กี่หน้า ความจริงมันไม่ได้มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับหนังสือ
ในราชวงศ์จินถ้าใครอยากจะเป็นที่รู้จักเขาต้องเข้าร่วมการทหารทำลายปีศาจและศัตรูของราชสำนักและได้รับรางวัลมากมายจากสงครามและแต่งตั้งเป็นแม่ทัพ แม่ทัพมีกองกำลังทหารนับล้านได้แข็งแกร่งกว่าเจ้าหน้าที่ในราชสำนักหรือแม้กระทั่งขุนนางชั้นสูง
แม้ว่าราชวงศ์จินเป็นประเทศที่มีมนุษย์ แต่ก็ไม่ขาดแคลนนักบ่มเพาะ มีหลายตระกูลใหญ่และนิกายที่มีตำราบ่มเพาะโบราณ มีอัจฉริยะหลายคนที่ประสบความสำเร็จในการฝึกฝนและสามารถบินขึ้นไปบนฟ้าและท่องยุทธจักร เรียกฟ้าเรียกฝนได้
แม้ว่าจะเป็นเพียงประเทศที่มีมนุษย์ แต่ก็มีผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่น่าเกรงขาม อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ไม่รู้กลยุทธ์และพิชัยสงคราม
มีผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้จำนวนมาก แต่ไม่มีผู้ใดที่เหมาะสมที่จะเป็นผู้บัญชาการ!
เฟิงว่านเผิง รู้ว่า เฟิงเฟยหยุน ไม่เหมาะสำหรับการบ่มเพาะ แต่ถ้าเจ้าสารเลวน้อยผู้นี้ สามารถบรรลุความเข้าใจตำราพิชัยสงครามมันก็จะกลายเป็นผู้บัญชาการเขาก็ยังคงเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ได้ บางทีเขาอาจจะยิ่งกว่า ว่านเผิง ในการจัดอันดับ
แน่นอนว่านี่เป็นข้อสันนิษฐานทั้งหมด ไม่มีใครรู้ว่ามันมีคุณสมบัติที่จะกลายเป็นผู้บัญชาการเพียงจากการเรียนรู้วิธีการอ่าน
มันเป็นคนไร้ยางอายที่รู้แค่ว่าจะจมอกตายในความกำหนัดและผู้หญิง มันมีความรู้เท่าไหร่ เฟิงว่านเผิง คิดว่าเขาได้หวังมากเกินไปและล่วงล้ำลูกชายของเขา หัวใจของเขาเสียความตื่นเต้นและความคาดหวังของเขาหายไป เขาต้องการหลีกเลี่ยงความผิดหวังครั้งใหญ่หลังจากมีความคาดหวังสูง