ตอนต่อไปล่าที่ 1 : นักล่าแห่งเงา
ดิ้ง ———————————–
เสียงอ่อนโยนของหญิงคนหนึ่งดังขึ้นเมื่อประตูร้านเล็กๆ เลื่อนเปิด
“ยินดีต้อนรับ”
ในเวลาเดียวกัน ได้ปรากฏใบหน้าที่งดงามขึ้นทั้งสองฝั่งของประตู นางมีผมหยิกสีบลอนด์ขนาดใหญ่ ริมฝีปากสีแดงสดพร้อมประกายรอยยิ้มและความนุ่มนวล
แต่ผู้ที่ผลักให้ประตูเปิดไม่ได้มองไปยังใบหน้าที่งดงามของนางเลย ในความเป็นจริงเขากำลังขมวดคิ้วและตะโกนไปตามทิศทางที่เคาน์เตอร์ตั้งอยู่ “ชิลลิน บอกให้เถ้าแก่เตอวอน เปลี่ยนมันได้แล้ว นั่นมันตั้งนานหลายปีแล้วนะ!”
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเคาน์เตอร์กำลังยุ่งอยู่กับการจัดขวดไวน์ เขายักไหล่และตอบกลับไปว่า “มันทำไม่ได้หรอก เถ้าแก่รักมันจะตาย”
“ปล่อยมันไป, ยังจะง่ายเสียกว่าถ้าให้เถ้าแก่เลิกเล่นการพนันแทนที่จะเปลี่ยนจอภาพนั่น” บางส่วนของลูกค้าในบาร์รู้สึกถูกใจกับคำตอบนั้นและหัวเราะออกมากันดังสนั่น
ในฐานะที่เป็นนางในฝันของเหล่าชายชาตรีบนโลกเมื่อสามสิบปีที่ผ่านมา ใบหน้าบนประตูได้จมลงไปสู่ภายในห้วงหัวใจของใครหลายๆคนในอดีต
เวลาเป็นดั่งฆาตกรเลือดเย็นสำหรับพวกเขา และความงามเป็นดั่งของขวัญที่เปราะบาง อย่างไรก็ตามก่อนที่ฆาตกรผู้นี้จะทำตัวเป็นนักร้องที่งดงามและรักในการถ่ายทอดผ่านทางหน้าจอ นางได้ล่วงลับไปแล้วเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของยีนที่ล้มเหลว ในช่วงสิบปีแรกยังคงมีผู้คนจำนวนมากที่เก็บภาพโฮโลแกรมและโปสเตอร์ของนักร้องไว้ในห้องของพวกเขา แต่ในท้ายที่สุดสามสิบปีที่ผ่านมากระแสน้ำขนาดใหญ่ได้ถาโถมเข้ามาและจากไป ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วดังเช่นเดียวกับปุยเมฆที่วุ่นวาย ความงามใหม่ๆทำให้ดาวดวงเก่าถูกลืมเลือน และในท้ายที่สุดก็ไม่มีใครมองย้อนกลับไปยังภาพลวงตาที่ตายไปนาน
แต่แน่นอนว่าเจ้าของบาร์แห่งนี้เป็นชายที่สัตย์ซื่อ แม้ว่าจะเป็นเวลากว่าสามสิบปีมาแล้ว แต่เขายังคงรักษาภาพลักษณ์อันงดงามของนักร้องผู้นั้นไว้บนหน้าจอต้อนรับของร้าน ยาวนานกว่าสามสิบปีมาแล้วและไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลย นอกจากนี้มันยังเป็นหนึ่งในหัวข้อที่ลูกค้าที่มาอุดหนุนมักจะพูดคุยกันอยู่บ่อยครั้ง
ผู้มาใหม่ขดริมฝีปากของเขาราวกับว่าเขาไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเจ้าของบาร์ เขาไม่ได้สนใจที่จะแสดงความคิดเห็นใดๆและเดินไปยังโต๊ะที่ว่างอยู่พร้อมกับนั่งลง มีใบหน้าที่เขาคุ้นเคยอยู่เต็มไปหมด และเขาก็แทรกตัวเข้าไปร่วมวงในการสนทนาอย่างรวดเร็วโดยที่เขาไม่ได้สั่งอะไรเลย
ชิลลิน, ชายหนุ่มผู้ยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์ได้หยิบขวดที่มีชื่อเรียกว่า ‘รอยยิ้มภายใต้ดวงอาทิตย์’ จากตู้ไวน์ออกมาและวางลงบนโต๊ะของแขก เขาเปิดฝาขวดทิ้งไว้แล้วเดินไปให้บริการเครื่องดื่มแก่ลูกค้าท่านอื่น ๆ
ในขณะที่เขากำลังพูดคุยอยู่กับเพื่อนๆรอบๆตัวเขา ผู้มาใหม่ก็คว้าขวดไวน์ไปไว้ในมือแล้วซดเข้าไปอึกใหญ่ๆ
“อ๊าา สุดท้ายแล้วมันก็ยังเป็นเครื่องดื่มที่ให้ความสำราญมากที่สุด มันมีเครื่องเทศมากมายอยู่ในนั้นและเต็มเหนี่ยว!”
ชิลลินยิ้มให้เขาและกลับไปที่เคาน์เตอร์ จากนั้นเขาก็เข้าไปทำบัญชีต่อ
นี่นับเป็นเรื่องปกติมากสำหรับบาร์แห่งนี้และเมืองนี้ก็เช่นกัน พวกเขาทั้งหมดเป็นพลเมืองในระดับล่างและเป็นที่รู้จักของผู้คนในเมืองหลวงในฐานะ ‘ชนชั้นต่ำ’ หรือในอีกแง่ที่ไม่ดีว่า ‘ฝูงสัตว์’
ฝูงสัตว์มักมีความสุขของตัวเอง ในการนั่งอยู่ในบาร์ที่คนคอยให้บริการพวกเขามากกว่าหุ่นยนต์เกรดสูง ดื่มแอลกอฮอล์ราคาถูกแต่มีแอลกอฮอล์สูง นั่งลงกับเพื่อนที่คุ้นเคย ดื่มและพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างในหนึ่งวันที่ผ่านมา ในขณะที่บ่นเกี่ยวกับผู้บังคับบัญชาที่โหดร้ายของพวกเขาไปพร้อมกัน และซุบซิบนินทาเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น
มันเป็นชีวิตที่เรียบง่ายแต่มีความสุข
คนชนชั้นสูงจากย่านใจกลางเมืองไม่อาจเข้าใจความสุขของคนยากจน มันเหมือนกับคนที่มีพร้อมทุกอย่างแต่งตัวดูดีเดินบนเส้นทางแห่งกองเงินกองทองและอำนาจ และเมื่อพวกเขาเดินผ่านซากปรักหักพังในบางครั้งพร้อมกับมองลงไปยังแมวจรจัดที่กำลังกระโดดโลดเต้น พวกเขาคิดกับตัวเองว่าคนเหล่านี้ช่างน่าเบื่อแค่ไหนที่ทำแต่สิ่งเหล่านั้น ไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันในฐานะผู้ที่ต่ำต้อย
อะไรคือต่ำต้อยและอะไรคือชนชั้นสูง?
มันคือ เจ็ดรูปแบบของอันดับทางพันธุกรรม : เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี เป็นอันดับยีนที่บ่งบอกถึงความต่างชั้นกัน ผู้ที่มียีนที่ระดับต่ำจะถือว่าเป็นคนที่ต่ำต้อย และผู้ที่มียีนระดับสูงจะถือว่าเป็นคนชนชั้นสูง นั่นคือทั้งหมด
รวมทั้งชิลลิน ทุกคนในบาร์มียีนระดับเอฟ และในโลกใบนี้พวกเขาถูกจัดให้อยู่ในประเภทผู้ที่ต่ำ ต่ำ ต่ำที่สุด ผู้ที่มียีนระดับอี จะได้รับโอกาสในการเข้าไปทำงานในย่านใจกลางเมือง และเฉพาะผู้ที่มียีนในระดับดี หรือสูงกว่าเท่านั้นที่จะสามารถได้รับการอนุญาตให้ลงหลักปักฐานอยู่ในบริเวณใจกลางเมืองได้
สำหรับผู้ที่มียีนอันดับจี คนเหล่านี้เป็นผู้ที่น่าโศรกเศร้าที่สุดในหมู่พวกเขาทั้งหมด เนื่องจากพันธุศาสตร์ตามธรรมชาติของพวกเขามีคุณภาพต่ำมากและมีข้อบกพร่องที่มาพร้อมกับความเจ็บป่วยซึ่งไม่สามารถรักษาได้โดยง่าย ตัวอย่างความผิดปกติบางส่วนที่ร้ายแรงเช่น โรคชราในเด็ก และโรคประจำตัวอื่นๆ อดีตแฟนสาวของชิลลิน ชื่อว่าเฮน่า มียีนอันดับจี เป็นหญิงสาวน่ารักผู้ไม่เคยได้ประสบพบเจอกับช่วงเวลาที่ดีๆในวัยเยาว์ เนื่องจากปัจจัยที่เกิจากความเจ็บป่วยและโรคเรื้อรังอื่นๆ
ลูกหลานของผู้ที่มีคุณภาพทางพันธุกรรมสูงและยีนคุณภาพสูงจะไม่ขาดแคลนสิ่งใดๆ พวกเขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย ในทางตรงกันข้ามคุณภาพทางพันธุกรรมและยีนที่มีคุณภาพต่ำจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ทางด้านสังคมก็จะถูกปฏิบัติแตกต่างลงไปเรื่อยๆมากขึ้นและรุนแรงมากขึ้น ดังนั้นมีผู้คนจำนวนมากที่มียีนในระดับต่ำพยายามที่จะทำการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมของตน อย่างไรก็ตามผู้ที่ประสบความสำเร็จและไปได้ไกลมีเพียงไม่กี่คน แม้จะไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่ายจำนวนมาก โอกาสของการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมที่ประสบความสำเร็จได้ในครั้งแรกนั้นต่ำอย่างเหลือเชื่อ นี่คือที่มาของความภาคภูมิใจของผู้ที่มียีนในระดับที่สูง หัวใจที่แตกสลายคือเหตุการณ์เมื่อสามสิบปีที่แล้วที่กลายเป็นเรื่องในประวัติศาสตร์เพราะนางนั้นล้มเหลวในการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรม
คนเราเมื่อเกิดมาไม่อาจจะโชคดีได้เท่าๆกัน มันเป็นความคุ้นเคยที่ต่างไม่มีใครแยแส
“อาาา, ชิลลิน, เถ้าแก่เตอวอนไม่ได้โผล่หน้ามาหลายวันแล้วเขา? เขายังไม่ได้กลับมาจากนัดบอดของเขาหรือ? “มีคนตะโกนถาม
“ใช่, น่าจะเป็นโอกาสครั้งใหญ่ที่หาไม่ได้อีกแล้วของเขา” ชิลลินตอบด้วยรอยยิ้ม
“ชิ -” ไม่มีใครเชื่อว่าจะเป็นเช่นนั้น ในขณะที่พวกเขาเริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนัดบอดครั้งที่แล้วของเถ้าแก่เตอวอน
ชิลลินเพียงแค่รับฟังด้วยรอยยิ้มและไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆ เขาบอกไม่ได้จริงๆว่าที่จริงแล้วเถ้าแก่เตอวอนนั้นถูกรางวัลครั้งใหญ่และกลายเป็นคนรวยในชั่วข้ามคืน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังตระหนักถึงความฝันของตนไม่เคยลืม
ความฝันของเถ้าแก่เตอวอน – เป็นการหาหญิงสาวที่ไม่เด็กเกินไปและไม่แก่เกินไปที่มียีนอยู่ในระดับอี และเก็บอสุจิของตัวเขาเองไว้ในธนาคารสเปิร์ม ในสถานการณ์ของกรณีที่ดีที่สุดคือการให้กำเนิดทารกยีนระดับอี เปิดร้านเล็กๆขึ้นในเมืองและนำพาไปสู่ชีวิตที่มั่นคง ตราบเท่าที่เขามีเงินก็จะไม่เป็นปัญหาใดๆที่จะหาผู้หญิงยีนระดับอี แม้ว่าเถ้าแก่เตอวอนจะมีอันดับที่ต่ำกว่ายีนอันดับเอฟ
การแข่งขันประจำปี น้ำ ผืนดิน และท้องฟ้า จัดขึ้นเป็นประจำทุกปี เป็นสิ่งที่ผู้คนในดาวเคราะห์ทั้งดวงให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด และเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญมากที่สุดสำหรับนักพนัน นี่เป็นเพราะเงินรางวัลจำนวนมากที่จะได้จากการพนัน แม้ว่าจะพนันถูกแค่เพียงประเภทเดียวนั้นก็นับว่าเป็นเงินรางวัลที่มากเพียงพอให้กลายเป็นคนรวยในชั่วข้ามคืนแล้ว มันเป็นเพราะว่าเถ้าแก่เตอวอนได้รับรางวัลจากการพนันนี้ มันทำให้เขาสามารถหลุดพ้นจากสถานะยากจนที่เคยเป็นอยู่ได้
แน่นอนว่าเหตุผลที่เถ้าแก่เตอวอนได้รับเงินรางวัลเป็นเพราะชิลลิน ทุกครั้งที่เถ้าแก่เตอวอนจะทำการเดิมพันเขาจะขอความเห็นจากชิลลินก่อนเสมอ และมันก็เพียงพอแล้วที่เขาจะกล้าเดิมพันลงไป
เถ้าแก่เตอวอนอาจจะเป็นคนขี้เหนียว แต่เขาก็เลี้ยงดูชิลลินเป็นอย่างดี แม้ว่าชิลลินจะไม่ได้ช่วยเหลือเขาตั้งแต่ตอนแรกๆ ยิ่งไปกว่านั้นเถ้าแก่เตอวอนยังได้ส่งเงินปันผลจากรางวัลไปให้ชิลลันด้วยในวันเดียวกัน
ราตรีค่อยๆมืดลงและลูกค้าต่างทยอยกลับไป
ชิลลินอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉีดพ่นสารเคมีชนิดพิเศษเพื่อกำจัดกลิ่นก่อนที่จะล็อคประตูร้าน เขาเหลือบไปทางท้องฟ้าสีดำและจุดเล็กๆพร่างพรายที่กระพริบเหมือนแสงดาวที่ถูกบดละเอียด
พยากรณ์อากาศกล่าวว่าตั้งแต่เวลาเที่ยงคืนจะมีฝนตกอย่างต่อเนื่องและตอนนี้ก็ยังห่างจากเวลานั้นมาก
สี่สิบนาที…. มันก็เพียงพอแล้ว
สามสิบนาทีต่อมา หลังฝาครอบของชายคาและเพิงที่ยื่นออกมา ชิลลินมาถึงเขตอุตสาหกรรม เขาเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วและดูมีชำนาญเป็นอย่างมากในการหลบเลี่ยงการสแกนตรวจจับที่ภายนอกอาคาร เขาหยิบการ์ดแม่เหล็กที่เขาเตรียมไว้ล่วงหน้าขึ้นมาและแอบย่องเข้าไปในส่วนของพนักงานที่อยู่ข้างคลังสินค้า ที่นี่ไม่ใช่ศูนย์กลางของเมืองดังนั้นระบบรักษาความปลอดภัยในสถานที่เล็กๆนี้จึงไม่ค่อยยุ่งยากหรือซับซ้อนนัก
คนผู้หนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง แต่ก่อนที่พวกเขาจะทันตั้งตัวและได้ทำอะไร พวกเขากลับสูญเสียสติและจมดิ่งลงไปในความฝันอีกครั้ง ในความเป็นจริงแล้วที่หลังหูและคอของพวกเขากลับมีบางสิ่งซ่อนอยู่ภายใต้ผม มันคือเข็มสีดำบางๆที่ติดอยู่ข้างหลังอย่างเงียบเชียบและไม่ทันได้รับรู้ตัว
มือของชิลลิน ค่อยๆปัดเข็มกลับเข้ามาในความครอบครองของเขาและตรวจสอบให้แน่ใจแล้วว่าไม่ได้ทิ้งร่องรอยอื่นใดไว้ข้างหลังดั่งเช่นที่เขาเข้ามาในตอนแรก
เข้ามาภายในจะมี ‘ดวงตาแห่งฟ้า’ คอยตรวจสอบจากบนท้องฟ้าและอาวุธปืนจะถูกตรวจพบโดยระบบเครือข่ายการตรวจสอบภายใน วิธีเดียวที่จะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างเงียบเชียบ และไม่มีใครสังเกตเห็นคือการทำในเดิมๆที่เขาถนัด เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วและเงียบเชียบ เพราะไม่มีความผันผวนของพลังงานหรือสิ่งแปลกปลอมที่จะสามารถตรวจพบได้
ในฐานะนักล่า อาจกล่าวได้ว่าชิลลินนั้นต้องเดินไปตามเส้นทางที่ยากลำบากมาโดยตลอด เนื่องจากอายุและยีนของเขาไม่สามารถกลายเป็นนักล่าที่เปิดเผยตัวได้ พูดให้ถูกต้องคือ ชิลลินเป็นนักล่าแห่งเงา และนักล่าแห่งเงาเรียกได้ว่าเป็นคำทั่วไปของคนที่ทำงานร่วมกับนักล่าอื่นๆ แต่ก็ยังคงอยู่ในที่มืดเนื่องจากเพื่อความว่องไวในตัวตนของพวกเขาและอื่นๆ
ตั้งแต่อายุสิบสี่ปีจนถึงปัจจุบันชิลลินทำงานเป็นนักล่าแห่งเงามาแล้วเกือบสามปี การเลือกที่จะเป็นนักล่าเนื่องมาจากความเจ็บป่วยของเฮน่า และหลังจากที่เฮน่าจากไป ชิลลินก็ยังคงสานต่องานนี้เพราะเขาต้องการเงินเป็นอย่างมากเพื่อออกไปจากโลกใบนี้อย่างปลอดภัย
ห้านาทีหลังจากนั้น ชิลลินเคลื่อนไหวดั่งเงาเข้าไปภายในห้องและนำสิ่งของเป้าหมายออกไป ของที่เขาได้นำออกมานั้นเพื่อใช้ในแลกเปลี่ยนกับคู่ค้าเป็นเงินรางวัลแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกันไป
พวกเขาได้ทำงานร่วมกันมาเกือบสามปี แต่นักล่าไม่เคยรู้จักตัวตนที่แท้จริงของ ‘เงา’ แน่นอนเหล่านักล่าไม่ได้ไว้ใจพวกเงา ตราบเท่าที่พวกเงาสามารถจัดการภารกิจของพวกเขาได้อย่างราบรื่นและแลกเปลี่ยนกับพวกเขาสำหรับเงินรางวัลแค่เท่านั้น ส่วนที่เหลือไม่สำคัญ ชิลลินเชื่อว่านักล่าที่เขาเลือกทำการค้าไว้นั้นจะไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการที่อาจจะถูกติดตามตัวตนที่แท้จริงของเขา ก่อนที่เขาจะเลือกคู่ค้า ชิลลินได้ทำการศึกษาแล้ววิเคราะห์สถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นได้มากมายจากทุกมุมมอง
สำหรับนักล่าที่ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอจะทำงานได้โดยปราศจาก “เงา” พวกเขานั้นไม่สามารถทำภารกิจได้สำเร็จ พวกเขาจะได้รับรางวัลตอบแทนเป็นความตายที่รออยู่ และในจุดๆหนึ่งนักล่าและเงาเหล่านี้ก็จะอยู่กันอย่างพึ่งพาอาศัยกัน สำหรับนักล่าระดับแนวหน้าพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีเงาเลยแม้แต่น้อย แน่นอนว่ายกเว้นกองกำลังนักล่า ผู้คนเหล่านั้นเป็นเผด็จการในตัวของพวกเขาเอง
นอกจากนี้นักล่านั้นยังไม่ได้ตระหนักถึงว่าเงาที่ทำงานร่วมกับพวกเขาแท้จริงแล้วมียีนอยู่ในอันดับดีหรือเอฟเท่านั้น ไม่มีใครเชื่อแน่แม้ว่าเขาจะบอกความจริงก็ตาม
ณ เวลาเที่ยงคืนฝนกำลังตกอย่างกระหน่ำ ชิลลินนั่งอยู่ในอาคารร้างขณะที่เขาเฝ้าดูหยดน้ำที่โตและขยายใหญ่ขึ้น ฝนจะล้างกลิ่นหรือร่องรอยอันลึกลับของชิลลินออกไป ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงเลือกช่วงเวลาในการลงมือก่อนจะเกิดฝนตก
ชิลลินไม่อาจรู้ได้ว่าทำไมในโลกใบนี้ไม่มีฝนที่ตกตามธรรมชาติเกิดขึ้นเลย เขาพียงแค่ต้องฟังผ่านทางทีวี มันเป็นสภาพอากาศที่ควบคุมได้อย่างแม่นยำโดยสถานีอากาศ ความเข้มที่แม่นยำของรังสีดวงอาทิตย์และพายุฝนฟ้าคะนองจำลอง พวกมันทั้งหมดเป็นสิ่งเทียม
มีลมพัดผ่านช่องว่างระหว่างกำแพง ชิลลินสูดดมเข้าไป เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นของปูนซีเมนต์และกากแร่ นอกจากนี้ยังได้ผสมปนเปอยู่กับกลิ่นที่คุ้นเคยอย่างไม่คาดคิด…
ชิลลินลุกขึ้นขณะที่เขาระบุได้ถึงกลิ่นที่มีความเฉพาะเจาะจงในสายลมนี้ หลังจากยืนยันข้อสงสัยของเขาได้แล้ว เขาก็แสดงออกถึงท่าทางไม่ชอบมาพากล เขาไม่คาดคิดว่าจะยังคงมีคนใช้สิ่งนี้ในวัยและช่วงเวลานี้
———————————————————————————————————————————————————————-
ฝากกดไลค์ กดติดตามเพจ และติดตามข่าวสารด้วยนะครับ : https://www.facebook.com/Star-Rank-Hunter-นักล่าอันดับดารา-885221738283809/
*หากมีคำติชมใดๆสามารถเสนอแนะเข้ามาได้ครับ ผิดพลาดประการใดผู้แปลต้องขออภัยผู้อ่านมา ณ ที่นี้ด้วย