หลังจากโล่บาเรียสีทองสลายไป ‘เอียจื้ออวิ้น’ก็มองไปรอบๆ แถวๆนี้นั้นเละไปหมด คนจากตระกูลหวู่กุ้ยหากไม่ตายก็เจ็บหนัก เหลือเพียงแต่’หวู่หยู’และ’เอียฮั่น’ที่ยืนอยู่ไกลๆเท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร
 
พอคิดๆดูแล้ว ‘เอียจื้ออวิ้น’จึงรู้ว่าทุกอย่างอยู่ในการคำนวณของ’เนี่ยหลี’หมดแล้ว
 
เหตุผลที่’เนี่ยหลี’ไม่ยอมใช้ตำราทักษะระดับตำนานตั้งแต่เนิ่นๆเป็นเพราะเขาต้องการรอให้สองนักสู้ระดับตำนานของตระกูลหวู่กุ้ยเคลื่อนไหวก่อน ทั้งเขายังคิดไว้แล้วด้วยว่าอีกฝ่ายจะโจมตีมาแบบไหนจึงได้เตรียมโล่บาเรียสีทองไว้ได้ทัน ทั้งเขายังรู้ด้วยว่าอีกฝ่ายจะประเมินพลังของตนต่ำ และด้วยทั้งหมดนี้ทำให้’เนี่ยหลี’ฆ่าพวกมันได้ภายในการโจมตีเดียว
 
หากให้เทียบความแข็งแกร่งกันจริงๆ ‘เนี่ยหลี’คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนักสู้ระดับตำนานแน่ แต่เป็นเพราะเขามีพลังในการประเมินคู่ต่อสู้ได้อย่างแม่นยำและมีไพ่ลับซ่อนอยู่มากมาย จึงทำให้เขาต่อกรกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าได้ และต่อให้ลูกระเบิดพลังระเบิดหยินหยางฆ่าพวกนั้นในคราเดียวไม่ได้ ‘เนี่ยหลี’ก็ยังคงมีระเบิดพลังมังกรหรืออีกหลายๆวิธีที่จะงัดมาจัดการกับพวกนี้ได้
 
‘หวู่หยู’และ’เอียฮั่น’ถึงกับยืนอึ้งเพราะไม่คิดว่าสถานการณ์จะเป็นแบบนี้ ลูกน้องทุกคนของเขาที่ได้เข้าจู่โจม’เนี่ยหลี’บัดนี้ต่างนอนจมกองเลือดกันหมด ส่วนคนที่ยังรอดต่างก็ร้องโอดโอยกันไปทั่ว
 
‘เนี่ยหลี’หันไปมองทางด้าน’หวู่หยู’และ’เอียฮั่น’ ก่อนจะออกเดินไปหาพวกนั้น
 
เมื่อเห็น’เนี่ยหลี’เดินมาหาพวกตน ทั้ง’หวู่หยู’และ’เอียฮั่น’ต่างก็ตัวเกร็ง ‘หวู่หยู’กระชับดาบในมือแน่นเตรียมที่จะต่อสู้ ทว่ามือไม้เขากลับสั่นเป็นเจ้าเข้าทั้งเหงื่อก็ไหลออกมาทั้งๆที่ไม่ได้ร้อน
 
ทั้งๆที่เขาก็อยู่ระดับแบล็คโกลด์ขั้นสุดท้ายเช่นเดียวกับอีกฝ่าย แต่ทำไมอีกฝ่ายถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้!
 
‘เอียฮั่น’ก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัวพลางมองไปที่’เนี่ยหลี’ สายตาของ’เอียฮั่น’ปรากฏชัดซึ่งความกลัว ทั้งๆที่เขาอยู่กับตระกูลหวู่กุ้ยที่น่าจะสามารถลบล้างเมืองกลอรี่และ’เนี่ยหลี’ได้อย่างสบาย แต่ทำไม…ทำไมความคิดของเขาถึงล้มเหลวอีกแล้ว?
 
ไอ้เจ้าเนี่ยหลีมันเป็นใครกันแน่? ด้วยอายุเพียงแค่นี้ทำไมมันถึงพลังที่น่ากลัวขนาดนี้ได้กัน!?
 
พอเห็นสายตาของ’เอียจื้ออวิ้น’ที่มองมาทางตนด้วยความเกลียดชัง ‘เอียฮั่น’ก็รู้เลยว่าหากตนถูกจับตัวได้จะต้องเสร็จแน่ๆ
 
‘เอียจื้ออวิ้น เจ้ารู้มั้ยว่าทุกสิ่งที่ข้าทำน่ะ ก็เพื่อเจ้านะ!’ ‘เอียฮั่น’คิดในใจ
 
เขายังไม่อยากตายและเริ่มมองหาหนทางหนี และสายตาของเขาก็ไปหยุดอยู่ที่ทางเข้าของหุบเหวไร้ก้นที่อยู่ไม่ไกลจากตน ‘เอียฮั่น’จึงเริ่มวิ่งอย่างบ้าคลั่งเพื่อไปหาหุบเหวนั้น
 
เห็นท่าทางของ’เอียฮั่น’ ‘เนี่ยหลี’ก็เลิกคิ้วแล้วออกไปล่าจับตัว’เอียฮั่น’ทันที
 
ถึงเขาจะรู้ว่าการกระโดดลงไปในเหวนั้นคงมีแต่ตายกับตาย แต่’เนี่ยหลี’กลับไม่อยากให้’เอียฮั่น’ตายง่ายๆแบบนี้ ใจจริงเขาอยากจับมันไปให้’เอียซ่ง’ตัดสินโทษเสียมากกว่า!
 
เมื่อเห็นว่า’เนี่ยหลี’วิ่งไล่’เอียฮั่น’ไป ‘หวู่หยู’ก็เหลือบมามอง’เอียจื้ออวิ้น’ก่อนจะทะยานตัวหนีไปอีกทางทันที
 
‘เอียจื้ออวิ้น’หันไปมองทาง’เอียฮั่น’
 
เธอกัดฟันกรอดแล้วหันกลับมาพร้อมกับสั่งให้ลมหิมะไล่โจมตีใส่’หวู่หยู’
 

 
“เจ้าอยากฆ่าข้าด้วยมือของเจ้างั้นเหรอ? ข้าไม่ยอมหรอก! ต่อให้ตายข้าก็ไม่ยอมให้เจ้าแตะแม้แต่ตัวหรอก! แม้นแต่ว่าหากข้าตายแล้วกลายเป็นวิญญาณอาฆาต เมื่อนั้นข้าจะกลับมาทวงทุกสิ่งที่ข้าเสียไป!”
 
‘เอียฮั่น’ตะโกนอย่างกับคนบ้า ในมือของมันมีตัวต่อที่ค่อยๆก่อรูปขึ้นสามตัว ภายใต้คำสั่งของ’เอียฮั่น’ พวกมันก็พุ่งเข้าหา’เนี่ยหลี’ทันที
 

 
“ต่อเหล็กพิษเหรอ?”
 
สีหน้าของ’เนี่ยหลี’เปลี่ยนไปทันที
 
ตัวต่อเหล็กพิษนั้นเป็นหนึ่งในสัตว์อสูรที่น่ากลัวที่สุด พิษของมันนั้นรุนแรงมาก ที่ต่อให้แป็นนักสู้ระดับแบล็คโกลด์ก็ถูกมันฆ่าเอาได้ง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าต่อเหล็กพิษนี้ยังแข็งแกร่งมาก ทั้งยังทนรับการโจมตีได้ทุกชนิดอีกด้วย ทำให้พวกมันรับมือยากสุดๆ
 
เนี่ยหลีคิดไม่ออกจริงๆว่า’เอียฮั่น’ไปหาต่อเหล็กพิษนี้มาจากไหน เขาค่อยๆรวมพลังใส่ในหมัดแต่ละข้างแล้วซัดต่อเหล็กพิษทั้งสามตัว
 
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
 
เจ้าต่อเหล็กพิษทั้งสามตัวระเบิดทันที เป็นเพราะ’เนี่ยหลี’รู้ว่าจุดอ่อนของพวกมันอยู่ไหน ‘เนี่ยหลี’เพียงแต่บีบอัดพลังให้เล็กเท่าเข็มเข้าไปในตัวมันและระเบิดจากภายใน เท่านี้เจ้าต่อเหล็กพิษทั้งสามก็ตัวระเบิดสิ้นชีวีอย่างรวดเร็ว
 
‘เนี่ยหลี’จัดการพวกต่ออย่างง่ายดาย แต่ในชั่วเวลานั้น ‘เอียฮั่น’ก็ได้ทิ้งระยะห่างจากเนี่ยหลีไปไกลกว่าเดิมแล้ว
 
ขนาดต่อเหล็กพิษก็ยังไร้ผล…
 
‘เอียฮั่น’รีบวิ่งให้ไวกว่าเดิม ไม่มีความคิดที่จะหันสวน’เนี่ยหลี’เลยสักนิด
 
พอเห็นว่า’เอียฮั่น’ใกล้จะถึงปากเหวแล้ว ‘เนี่ยหลี’ก็รู้ว่าตนตามไปยังไงก็คงไม่ทันแน่ๆ เขาจึงผสานร่างกับแพนด้าเขี้ยวอสูรแล้วปล่อยลูกระเบิดพลังหยินหยางใส่’เอียฮั่น’
 
ลูกระเบิดพลังหยินหยางลอยไปใส่’เอียฮั่น’และระเบิดทันที
 
พลังที่มหาศาลกลืนกินร่าง’เอียฮั่น’ ‘เอียฮั่น’เลือดกระอักออกมาคำโตก่อนจะร่วงลงไปในเหวตามแรงระเบิด
 
‘เนี่ยหลี’หยุดยืนอยู่ที่ปากเหวแล้วจ้องลงไปข้างล่าง
 เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า’เอียฮั่น’จะยอมตายจริงๆแทนที่จะถูกเขาจับตัว
 
แต่ถึงยังไง’เอียฮั่น’ก็คงจะตายแน่นอน
 ต่อให้มันไม่ตายด้วยระเบิดหยินหยางของเขา มันก็น่าจะเจ็บหนักแล้วตกลงไปตายที่ก้นเหวอยู่ดี
 
ทำไมรู้สึกแปลกๆว่ามันจะไม่ตาย55
 
ใครจะรู้ล่ะว่าข้างใต้นั้นจะมีสัตว์อสูรอะไรอาศัยอยู่? ศพเจ้า’เอียฮั่น’มันคงไม่มีกระดูกเหลือให้เผาเลยด้วยซ้ำ!
 
‘เนี่ยหลี’กลับมานิ่งเงียบอีกครั้ง เขามองไปยัง’เอียจื้ออวิ้น’ที่กำลังไล่ล่า’หวู่หยู’อยู่ห่างออกไป
 ถึงจะอย่างนั้น’หวู่หยู’ก็เป็นถึงนักสู้ระดับห้าดาวแบล็คโกลด์ ในช่วงเวลาสั้นๆแค่นี้’เอียจื้ออวิ้น’คงจะยังจัดการเจ้าหมอนั่นไม่ได้หรอก
 
‘เนี่ยหลี’พุ่งตัวไปหาพวกนั้นทันที
 
เขาจะปล่อยให้’หวู่หยู’หนีไปไม่ได้ ไม่งั้นเมืองกลอรี่จะต้องพินาศเป็นแน่
 
‘เอียจื้ออวิ้น’แผดเสียงเบาๆพร้อมกับรวมพลังลมหิมะไว้ที่ฝ่ามือ พลังที่รวมไว้ถูกเปลี่ยนเป็นดาบน้ำแข็ง มันพุ่งตามหลังหวู่หยูอย่างกระชั้นชิด ดาบน้ำแข็งเล่มนี้เต็มไปด้วยพลังจากอัญมณีวิญญาณพายุหิมะ หากมันเข้าถึงตัว’หวู่หยู’ล่ะก็ ‘หวู่หยู’ก็คงไม่พ้นตัวเป็นรูเป็นแน่
 
และในจังหวะที่ดาบน้ำแข็งกำลังจะพุ่งถูกหลังของ’หวู่หยู’ จู่ๆมันก็แตกออกกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อย
 
ชายหนุ่มชุดขาวค่อยๆร่อนลงมายืนข้างๆ’หวู่หยู’
 

 
“นายน้อยหวู่หยู ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่?”
 
พอเห็นว่าเป็นใคร ‘หวู่หยู่’ก็ถอนหายใจแล้วหันกลับมายืนตั้งหลัก
 
ทว่าในใจของเขากลับยังคงกลัวพลังในดาบน้ำแข็งเล่มนั้น หากมันแทงถูกเขาล่ะก็ผลที่ตามมาคงจะน่ากลัวเกินกว่าจะคาดคิดโชคดี ที่’เทียนหลิง’ช่วยเขาไว้ได้ทัน
 
‘เทียนหลิง’มอง’เอียจื้ออวิ้น’แล้วเอ่ย
 

 
“หญิงสาวชาวมนุษย์ ข้าอยากจะรู้ว่าท่านหวู่หยูไปทำอะไรให้เจ้าแค้นเคืองจนต้องกะถึงจะฆ่าแกงกัน”
 
 
“ความขัดแย้งของพวกข้ามันไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า!”
 
‘เนี่ยหลี’โผล่ออกมาและตอบคำถามครึ่งๆกลางๆแทน’เอียจื้ออวิ้น’ เขากล้าพูดได้เลยว่า’เทียนหลิง’คนนี้ไม่ได้อ่อนแอเหมือนคนอื่นๆ
 เพราะงั้น’เนี่ยหลี’จึงยังไม่กล้าทำอะไรผลีผลาม
 
ได้ยิน’เนี่ยหลี’กล่าว ‘เอียจื้ออวิ้น’จึงไม่กล้าผลีผลามพูดอะไรออกไป ทั้งเธอก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชายตรงหน้าเลย เธอนั้นเชื่อใจ’เนี่ยหลี’มาก ในเมื่อ’เนี่ยหลี’ยังไม่ทำอะไรเธอก็จะไม่ใจร้อนทำอะไรเช่นกัน
 

 
“ตระกูลหวู่กุ้ยนั้นเป็นตระกูลรับใช้ของตระกูลแดนเหนือของพวกเรา หากพวกเจ้าอยากจะฆ่านายน้อยแห่งตระกูลหวู่กู๋ย พวกเจ้าก็ต้องมาถามเอากับตระกูลแดนเหนือเสียก่อน”
 
‘เทียนหลิง’กล่าวพลางเหลือบมองทั้ง’เนี่ยหลี’และ’เอียจื้ออวิ้น’
 
‘เนี่ยหลี’เงียบไปชั่วครู่ ถ้าเขากับ’เอียจื้ออวิ้น’อยากจะจัดการเจ้า’เทียนหลิง’นี่ จะต้องลำบากมากแน่ ความแข็งแกร่งของ’เทียนหลิง’นั้นยากจะคาดเดา ถ้าหากพวกเขายังดื้อรั้นต่อไป กำลังเสริมของ’เทียนหลิง’จะต้องโผล่ออกมาอย่างแน่นอน
 

 
“ในเมื่อตระกูลวุ่กุ้ยเป็นตระกูลรับใช้ของตระกูลแดนเหนือเช่นนี้ งั้นเรื่องนี้ก็คงต้องจบลงแค่นี้ แล้วข้าจะมาจัดการเรื่องนี้ทีหลังในอนาคต”
 
‘เนี่ยหลี’กล่าวก่อนจะหันไปหา’เอียจื้ออวิ้น’และกว่าว่า
 

 
“เราไปกันเถอะ”
 
‘เนี่ยหลี’และ’เอียจื้ออวิ้น’หันหลังกลับและเตรียมตัวที่จะจากไป
 
เมื่อเห็นว่าทั้งสองกำลังจะไป
 ‘เทียนหลิง’ก็ขมวดคิ้วและกำลังคิดจะหยุดพวกนั้นไว้
 
ทว่า’หวู่หยู’รีบเข้ามาขวางเขาไว้ก่อนและเอ่ยว่า
 

 
“นายน้อยเทียนหลิงถึงแม้ท่านจะเห็นว่าพวกนั้นอยู่เพียงระดับแบล็คโกลด์ แต่พวกนั้นสามารถฆ่าสองนักสู้ระดับตำนานจากตระกูลข้าได้เชียวนะ! ข้าว่ามันคงจะไม่ดีเท่าไหร่หากเราไปแหย่พวกเขา!”
 
ตอนนี้’หวู่หยู’กลัว’เนี่ยหลี’ซะเต็มประดาแล้ว
 
ได้ยิน’หวู่หยู’กล่าว ‘เทียนหลิง’ก็ถอยกลับและมอง’เนี่ยหลี’กับ’เอียจื้ออวิ้น’เหมือนกับกำลังวิเคราะห์อีกฝ่าย
 

 
“ท่านไปมีเรื่องกับพวกนั้นได้ยังไงหรือ”
 
‘หวู่หยู่’คิดชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น
 

 
“หนึ่งในลูกน้องของข้ามีปัญหากับพวกนั้น ตอนแรกข้าคิดว่าเรื่องแค่นี้ข้าน่าจะจัดการให้ได้ ทว่า ข้ากลับไม่คิดเลยว่าพวกมันจะแข็งแกร่งมาก!”
 
‘หวู่หยู’ตอบเลี่ยงๆ หากไม่ได้รับการยินยอมจากหัวหน้าตระกูล เขาก็ไม่กล้าที่จะแพร่งพรายเรื่องเมืองกลอรี่ออกไปได้
 
หากตระกูลแดนเหนือรู้เรื่องเมืองกลอรี่เข้าล่ะก็ เมืองกลอรี่จะต้องตกอยู่ในเงื้อมมือของตระกูลแดนเหนืออย่างแน่นอน หากเป็นแบบนั้น ตระกูลเขาคงจะขาดทุนย่อยยับเป็นแน่
 
‘เทียนหลิง’เหลือบมอง’หวู่หยู’แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเป็นปกติภายในดินแดนใต้พิภพแห่งนี้
 
เพราะงั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่’หวู่หยู’ไม่อยากจะพูดถึงมัน อย่างไรก็ตาม ‘เทียนหลิง’นั้นก็ได้แอบสงสัยเรื่องของ’เนี่ยหลี’และ’เอียจื้ออวิ้น’ หากทั้งสองแข็งแกร่งดั่งที่’หวู่หยูว่า’ด้วยวัยเพียงแค่นี้ พวกเขาก็น่าจะเป็นที่รู้จักในดินแดนใต้พิภพนี้ แล้วทำไมเขาถึงไม่เคยได้ยินเรื่องของพวกนั้นเลยล่ะ?
 
พอนึกถึง’เนี่ยหลี’และ’เอียจื้ออวิ้น’ สายตาของ’หวู่หยู’ก็เต็มไปด้วยความอาฆาต ครั้งนี้เขาเสียหายไปหนักมาก แต่ในเมื่อเหตุการณ์ครั้งนี้เกิดในระหว่างการรับเลือกศิษย์ของท่านเจ้าแห่งแดนใต้พิภพ เรื่องแบบนี้มันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว หากเขากลับบ้านไปอย่างมากก็น่าจะแค่โดนตำหนิเท่านั้น
 

 
“สักวัน ข้าจะทำให้พวกเจ้ามาสยบแทบเท้าข้าให้ได้! โดยเฉพาะยัยเด็กนั่น เมื่อเวลามาถึงข้าจะย่ำยีเจ้าให้สาสม!”
 
‘เนี่ยหลี’พา’เอียจื้ออวิ้น’เดินหนีออกมาไกลจนกระทั่งแน่ใจแล้วว่าพวกเขารอดพ้น’เทียนหลิง’และ’หวู่หยู’แล้ว
 
‘เนี่ยหลี’รู้สึกได้ว่าความแข็งแกร่งของ’เทียนหลิง’นั้นยากจะคาดเดาได้ หากพวกเขาสู้กันคงจะรุนแรงมากเป็นแน่ เพราะงั้นหากหลีกเลี่ยงได้พวกเขาก็ควรจะอยู่ให้ห่างๆ’เทียนหลิง’เข้าไว้
 
‘เอียจื้ออวิ้น’หันไปหา’เนี่ยหลี’และถามว่า
 

 
“เนี่ยหลี เกิดไรขึ้นกับเอียฮั่น?”
 
 
“เจ้านั่นถูกระเบิดหยิงหยางของข้าและน่าจะตายไปเรียบร้อยแล้วล่ะ”
 
‘เนี่ยหลี’กล่าว
 
ได้ยินเช่นนั้น ประกายตาของ’เอียจื้ออวิ้น’ก็ฉายแววเศร้าออกมาแวบหนึ่ง ถึงยังไง’เอียฮั่น’ก็เป็นลูกบุญธรรมของพ่อเธอ ถึงแม้สิ่งที่เขาได้รับจาก’เนี่ยหลี’จะสาสมแล้ว แต่’เอียจื้ออวิ้น’ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเขา จนถึงตอนนี้เธอยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไม’เอียฮั่น’ถึงได้ทรยศเมืองกลอรี่และพยายามลอบสังหารพ่อของเธอ ทั้งๆที่พ่อเธอเลี้ยงดูเขาเหมือนลูกแท้ๆ!
 

 
“เนี่ยหลี อย่าบอกท่านพ่อเรื่องนี้นะ”
 
‘เอียจื้ออวิ้น’ขอร้อง’เนี่ยหลี’หลังจากนิ่งคิดชั่วครู่
 
‘เนี่ยหลี’หันไปมอง’เอียจื้ออวิ้น’แล้วพยักหัวช้าๆ
 
เขารู้อยู่แล้วว่า’เอียจื้ออวิ้น’นั้นเป็นคนยังไง เธอนั้นย่อมไม่อยากให้’เอียซ่ง’เสียใจอยู่แล้ว
 ถึงแม้’เอียฮั่น’จะเป็นเพียงลูกบุญธรรมของ’เอียซ่ง’
 
แต่’เอียซ่ง’ก็เป็นคนที่เลี้ยง’เอียฮั่น’มากับมือตั้งแต่เด็กๆย่อมต้องรักเหมือนลูกแท้ๆอยู่แล้ว
 

 
“เอียฮั่นสมควรตายเจ้าอย่าไปเสียใจให้กับคนแบบนั้นเลย”
 
‘เนี่ยหลี’กล่าวพร้อมกับแตะไหล่ปลอบ’เอียจื้ออวิ้น’เบาๆ
 
จากนั้นเขาก็มองไปข้างหน้าและพบว่า การต่อสู้ที่ริมบึงโคลนยังคงไม่จบพวกเขายังจัดการเจ้ามังกรซอมบี้-เจียวหลงไม่ได้
 
จบตอน
 
แปลโดย …
 
ที่มา: