“จินตาน ? 金蛋 : ไข่ทองคำ”
 
‘ยู่หยาน’แสดงสีหน้าแปลก ๆ เมื่อได้ยินชื่อประหลาดนั่นนึกไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จะต้องมีชื่อเช่นนี้ ‘ยู่หยาน’ตัดสินใจว่านางจะไม่ล้อเลียนเรื่องนี้ในอนาคต
 
เมื่อเปลวเพลิงสีดำที่ชั้นห้าค่อย ๆ แผ่วเบาลง พวกเขามีทางเลือกเพียงอย่างเดียวเท่านั้นคือเดินต่อไปยังชั้นหก แม้ว่าเพลิงของชั้นสี่และชั้นหกจะลุกโหมเข้ามาในพื้นที่ว่าง แต่มันก็แค่เล็กน้อยเท่านั้น
 

 
“ที่สาวยู่หยาน ไปชั้นหกกันเถอะ”
 
‘เนี่ยลี่’เหลือบมอง’ยู่หยาน’แล้วเอ่ย
 
‘ยู่หยาน’พยักหน้า ตั้งแต่จินตานจัดการเพลิงสีดำบนชั้นห้า นางก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้อีก การไปยังชั้นหกคือสิ่งเดียวที่ทำได้ แต่ทว่าจอมมารก็อยู่ที่ชั้นหกเช่นกัน นางหวังว่าจะไม่มีการต่อสู้ใด ๆ เกิดขึ้น เพราะถ้ามันเกิดขึ้นโอกาสที่พวกเขาจะชนะนั้นแทบจะไม่มี
 
‘เนี่ยลี่’เดินตรงไปยังบันไดที่นำพาไปยังชั้นหก เขาหันไปมองรอบ ๆ แล้วเห็นจินตานกำลังเดินเงอะงะต้วมเตี้ยมตามเขามา
 
ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเล็กนี่จะต้องพึ่งพาเขาซักหน่อย
 
เมื่อเห็นท่าเดินเตาะแตะของ’จินตาน’ ‘เนี่ยลี่’ก็รวมรวมพลังแห่งสัจธรรมแล้วโบกมือขวาขึ้น ส่งผลให้’จินตาน’ตัวน้อยลอยละลิ่วมาอยู่ที่ด้านหลังของตัวเขา แม้ว่า’จินตาน’จะลอยอยู่ แต่มันก็ยังแกว่งขาเล็ก ๆ ของมัน ราวกับว่ามันเดินอยู่บนอากาศอย่างสบายใจ
 
‘เนี่ยลี่’อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
 

 
“เจ้าเปี๊ยกนี่ทำอย่างกับเดินด้วยเท้าของตัวเอง”
 
แล้วทั้งสามก็เดินขึ้นบันไดเวียนไปยังชั้นหก
 
ชั้นที่หกของหอคอยนรกทมิฬ เมื่อ’เนี่ยลี่’ย่างก้าวเข้าสู่หอคอยชั้นที่หก รอบตัวเขากลับกลายเป็นอาณาเขตไร้จุดสิ้นสุด ไม่คิดว่าชั้นหกของหอคอยนรกทมิฬจะเป็นห้องที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้
 

 
“อย่างกับภาพลวงตาเลย!!”
 
‘ยู่หยาน’เอ่ยขณะที่ขมวดคิ้วเข้าหากัน
 
ภายในพื้นที่กว้างใหญ่นี่ พวกเขารู้สึกว่ามีกระแสพลังนับไม่ถ้วนที่พยายามซ้อนเร้นตัวเอง และสายตานับไม่ถ้วนที่จ้องมองมา ทำเอาพวกเขาขนลุกขนพอง
 

 
“หืม…ข้าไม่มีเวลาไปสนใจคนพวกนี้หรอกนะ เป้าหมายของข้ามีเพียงแค่เข้าใจในสภาวะอนัตตาและผ่านการทดสองของเจ้าแห่งนครใต้พิภพเท่านั้น”
 
‘เนี่ยลี่’เอ่ย เขานั่งลงขัดสมาธิแล้วดำดิ่งตัวเองสู่การฝึกฝน
 
‘ยู่หยาน’ยืนระวังภัยอยู่ด้านข้างของ’เนี่ยลี่’ และเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้หากมีเรื่องใดเกิดขึ้น นางสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างที่น่ากลัวซ่อนตัวอยู่ในพื้นที่อันกว้างใหญ่นี่ ถึงแม้ว่าการดำรงอยู่ของมันจะดูเลือนลางมากก็ตาม
 
ส่วน’จินตาน’น่ะหรือ……ตอนนี้นอนกรนคร่อก ๆ อยู่ข้าง’เนี่ยลี่’
 
ก่อนหน้านี้’เนี่ยลี่’ได้เข้าถึงสภาวะอนัตตาไปแล้วแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เพราะโดนรบกวนจากการฟักไข่ของจินตาน ถ้าเป็นคนธรรมดาคนอื่นก็ยากที่จะกลับมารู้สึกถึงสภาวะนั้นหลังจากที่ถูกรบกวนอย่างกระทันหัน
 
…แต่ปรากฏว่า’เนี่ยลี่’สามารถรู้สึกถึงสภาวะนั้นอีกครั้งได้อย่างง่ายดาย
 
จิตวิญญาณเขาเขาล่องลอยเข้าไปสู่สภาพที่น่ามหัศจรรย์ เหมือนว่าเขาจะเห็นเถาวัลย์ในขอบเขตวิญญาณกำลังเติบโตขึ้นอย่างช้า ๆ บนต้นมีดอกไม้ตูมอวบอิ่มบริสุทธิ์ที่พร้อมจะเบ่งบานในทุกเมื่อปรากฏอยู่
 
ยามที่สายตาของเขาถูกตรึงไว้ด้วยดอกไม้นั้น พลันความรู้สึกอันงดงามก็เอ่อล้มเข้ามาในอก จากนั้นสภาวะทางจิตของเขาก็ถูกเปิดกว้างออก
 
จิตของ’เนี่ยลี่’ก้าวเข้าสู่สภาวะภายในที่ลึกล้ำ ในสภาวะนั้นร่างกายของ’เนี่ยลี่’ได้ขัดเกลาตัวเองอย่างต่อเนื่องภายใต้ความกดดันของเพลิงทมิฬ สิ่งปนเปื้อนสีดำถูกขับออกมาจากผิวหนังและถูกเผาไหม้จนสลายเป็นความว่างเปล่าโดยเปลวไฟสีดำ ผิวของ’เนี่ยลี่’ขาวขึ้นกว่าเดิมและ พลังวีรชน ที่หว่างคิ้วของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วย
 
‘เนี่ยลี่’สูญเสียกการติดต่อกับโลกภายนอกขณะที่เขาหมกหมุ่นอยู่ในสภาวะอันลึกล้ำนั่น
 
ทว่าเวลายังคงหมุนไป……
 
ทันใดนั่นเสียงอันทรงพลังเสียงหนึ่งก็ดังกังวาลเข้ามาภายในจิตใจของเขา
 

 
“ไม่มี, ปลายทาง, เมื่อ, ไม่มี, จุดเริ่มต้น , ไม่มี, จุดเริ่มต้น, ก็, ไม่มี, จุดสิ้นสุด!!”
 
ประหนึ่ง’เนี่ยลี่’เกิดความรู้แจ้งอย่างกระทันหัน พลังมากมายถูดสาดเทเข้ามาในหัว เขารู้สึกถึงจิตวิญญาณอันทรงพลังโลดเล่นเข้ามาในร่าง มันทำราวกับพยายามจะยึดครองขอบเขตวิญญาณของเขาทั้งหมด
 
‘เนี่ยลี่’ที่กำลังนั่งอยู่บนพื้นถึงกับขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด เขารู้สึกได้ถึงการเป็นปฏิปักษ์และอัดแน่นไปด้วยความกระหายเลือดภายในขอบเขตวิญญาณของตัวเอง ‘เนี่ยลี่’รู้สึกเจ็บปวดราวกับร่างกายจะระเบิดออกจากกัน
 

 
“ในที่สุดข้าก็ได้พบทายาทคนอื่นเสียที  พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าข้าอยู่ในที่ระยำนี่มานานแค่ไหน!! ในที่สุดข้าก็ได้เห็นเดือนเห็นตะวันอีกครั้ง!!!”
 
จิตวิญญาณนั้นหัวเราะอย่างโหดเหี้ยมขณะที่โจมตีขอบเขตวิญญาณของเนี่ยลี่อย่างบ้าคลั่ง หรือนี่คือหนึ่งในทายาทของจักรพรรดิ’คงหมิง’?
 

 
“ชายคนนี้พยายามจะยึดครองร่างกายของข้างั้นรึ?”
 
‘เนี่ยลี่’กล่าวเสียงเย็น ชายคนนี้จะดูถูกเขามากไปรึเปล่า ‘เนี่ยลี่’ไม่คิดจะยอมให้ร่างกายของตัวเองแก่คนอื่นอย่างแน่นอน
 
‘เนี่ยลี่’ดึงขอบเขตวิญญาณของตนกลับมาพร้อมกับรอบรวมพลังแห่งสัจธรรมทั้งสามสาย แล้วโจมตีกลับไปยังจิตวิญญาณจรจัดนั่น
 
ตูม!!!
 
ตูม!!! ตูม!!!!   ตีกันในใจมันมีเอฟเฟ็คด้วยวุ๊ย
 
พลังแห่งสัจธรรมทั้งสามโรมรันอย่าดุเดือดกับจิตวิญญาณนั้น
 
เมื่อสัมผัสได้ถึงการต่อต้านอันรุนแรงจาก’เนี่ยลี่’ จิตวิญญาณตนนั้นถึงกับประหลาดใจ
 

 
“เจ้ารู้วิธีดึงขอบเขตวิญญาณกลับไปแล้วยังสามารถใช้พลังแห่งสัจธรรมเพื่อต่อต้านข้าทั้ง ๆ ที่มีอายุเพียงแค่นี้งั้นรึ!! แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าก็ไม่มีทางปฏิเสธข้าได้!!”
 
จิตวิญญาณประหลาดแยกตัวเองออกเป็นหลายส่วนเพื่อหลบหลีกการโจมจีของพลังแห่งสัจธรรม พร้อมทั้งจู่โจมเข้าใส่ขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’
 
‘เนี่ยลี่’ขมวดคิ้ว ชายคนนี้ต่อกรได้ยากมาก เขาปลุกระดมพลังของแพนด้าเขี้ยวอสูรและปีศาจเงาพรายเข้ามาล้อมรอบเพื่อป้องกันจิตวิญญาณของตนเอง
 

 
“เจ้าเด็กนี่มันผุดขึ้นมาจากนรกขุมไหนกัน? มีทั้งพลังแห่งสัจธรรมสามแบบแล้วยังมีจิตอสูรอีกสองดวง!!”
 
จิตวิญญาณของผู้บุกกรุกถึงกับตกตะลึง มันค้นพบว่า’เนี่ยลี่’เป็นสิ่งมีชีวิตที่เกินกว่าจะต่อรองอะไรด้วยได้ มันไม่เคยเห็นมนุษย์คนใดที่มีจิตอสูรถึงสองตนมาก่อน
 
ขณะที่จิตวิญญาณนั้นพยายามจะยึดครองร่างของ’เนี่ยลี่’ มันสามารถหลบหลีกการโจมตีของพลังแห่งสัจธรรมทั้งสามสาย แต่กลับไม่สามารถต่อกรกับจิตอสูรทั้งสองได้ เช่นนั้นแล้วหากมันต้องการครอบครองขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’ก็ต้องเอาชนะทั้งคู่ให้ได้
 
ตูม!!!
 
ตูม!!! ตูม!!!!
 
จิตวิญญาณประหลาดเข้าต่อสู้อย่างดุเดือดกับจิตอสูรทั้งสอง ‘เนี่ยลี่’รู้สึกเหมือนกับขอบเขตวิญญาณของตนกำลังจะระเบิดออกเนื่องจากการพุ่งชนกันของพลังอันน่ากลัว เขาไม่คิดว่าขอบเขตวิญญาณของตนจะทนต่อพลังระดับนี้ได้นานนัก
 
จิตวิญญาณนี่ทรงพลังเกินไป หลังจากที่การต่อสู้ดำเนินไป ‘เนี่ยลี่’ก็รู้สึกได้ว่าจิตอสูรทั้งสองของเขากำลังถูกต้อนให้จนมุม
 

 
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า……ร่างนี้มันยอดเยี่ยมกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก ต่อจากนี้ไปร่างนี้จะเป็นของข้า….กงหยานผู้นี้!!”
 
จิตวิญญาณหัวเราะอย่างโหดเหี้ยมพร้อมทั้งกดดันจิตอสูรทั้งสอง และพยายามจะขับไล่ทั้งคู่ออกไปจากขอบเขตวิญญาณของเนี่ยลี่ ชื่อของจิตวิญญาณตนนี้คือ’กงหยาน’งั้นรึ?
 

 
“หุบปาก!!! ไสหัวออกไปจากขอบเขตวิญญาณของข้าซะ!!! ไม่งั้นอย่าหาว่าข้าไม่เตือน!!”
 
‘เนี่ยลี่’เค้นเสียงออกจมูก เขาลงมือเปิดมิติวิญญาณเพื่อดูดซับพลังของ’ต้วนเจี้ยน’และพรรคพวกคนอื่น ๆ เพื่อเตรียมตอบโต้กลับ
 
จิตวิญญาณของผู้บุกรุกสัมผัสได้ว่า’เนี่ยลี่’กำลังพยายามทำอะไรบางอย่างเพื่อต่อต้าน แต่ในมุมมองของมัน สิ่งที่’เนี่ยลี่’ทำนั้นช่างไร้ประโยชน์
 

 
“หืม…อย่าหาว่าเจ้าไม่เตือนงั้นรึ? เจ้าตีค่าตัวเองสูงไปรึเปล่า….แม้ว่าข้าจะเหลือเพียงจิตวิญญาณ!! มันก็มากพอแล้วที่จะจัดการกับคนอย่างเจ้า!!”
 
จิตวิญญาณนั้นพุ่งตรงเข้าใส่ขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’
 
‘เนี่ยลี่’จัดการหลอมพลังวิญญาณจนกลายเป็นหอกแหลมคมอันหนึ่งแล้วขว้างเข้าใส่จิตวิญญาณตนนั้น
 
ตูม!!! ตูม!!! ตูม!!!!
 
การต่อสู้ภายในขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’ยิ่งทวีความรุนแรงและลุกลามขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าจิตวิญญาณตนนี้จะมีพลังที่แข็งแกร่งแต่ก็ไม่สามารถสร้างความได้เปรียบเหนือกว่า’เนี่ยลี่’ได้
 
จิตวิญญาณนั้นพูดออกมาอย่างประหลาดใจด้วยน้ำเสียงที่กราดเกรี้ยว
 

 
“ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะสามารถควบคุมพลังวิญญาณได้ถึงระดับที่น่าประหลาดใจเช่นนี้”
 
‘เนี่ยลี่’สามารถควบคุมพลังวิญญาณได้ตามที่ใจเขาปรารถนา แม้ว่าจะต้องพบเจอกับจิตวิญญาณที่มีพลังแข็งกล้ากว่าก็ไม่เกินความสามารถที่’เนี่ย’จะต่อกรได้
 
เมื่อเห็นถึงใบหน้าที่แสดงออกถึงความเจ็บปวดของ’เนี่ยลี่’ ‘ยู่หยาน’อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วในวินาทีนั้น นางรู้สึกว่าการฝึกฝนพลังของ’เนี่ยลี่’ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ นับแต่พลังแห่งสัจธรรมที่โคจรอยู่รอบตัวของ’เนี่ยลี่’เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย
 
นางร่อนลงบนไหล่ของเนี่ยลี่เพื่อตรวจสอบสภาพของเขา
 

 
“ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ไปได้?”
 
‘ยู่หยาน’เอ่ยพลางขมวดคิ้วแน่น
 
ขณะที่ติดอยู่ในอยู่ในโลกแห่งจิต ‘เนี่ยลี่’พลันเกิดความคิดบางอย่าง มีบางสิ่งในขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’ที่แม้แต่ตัวเขาเองยังรู้สึกหวาดกลัว มันคือเถาวัลย์ที่หยั่งรากลึกอยู่ในเขตแดนวิญญาณของเขานั่นเอง!!
 
‘เนี่ยลี่’ชักนำเถาวัลย์นั้นลุกลามไปยังจิตวิญญาณของผู้บุกรุก
 

 
“นี่มันบ้าอะไรกัน!! ทำไมถึงมีสิ่งนี้อยู่ในขอบเขตวิญญาณของมนุษย์!?”
 
จิตวิญญาณของทายาทจักรพรรดิ’คงหมิง’เอ่ยอย่างตื่นตระหนก ภายในขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’เต็มไปด้วยความแปลกประหลาดแตกต่างจากคนธรรมดาสามัญเป็นอย่างมาก
 
เมื่อเถาวัลย์เลื้อยคืบคลานตรงมาหาตนเอง จิตวิญญาณก็คำรามเสียงต่ำ
 

 
“หายไปซะ!!”
 
จากนั้นก็ใช้พลังโจมตีไปที่เถาวัลย์
 
ตูม!!!
 
เถาวัลย์เปลี่ยนทิศไปเมื่อถูกกระแทกด้วยพลังโจมตี มันยืดยาวออกแล้วบิดเป็นเกรียวย้อนกลับมาทางเดิมและพุ่งตรงเข้าหาจิตวิญญาณตนนั้นอีกครั้ง หลังจากนั้นมันก็เริ่มดูดพลังจากจิตวิญญาณเร่ร่อน
 
แม้ว่า’เนี่ยลี่’จะไม่รู้ว่าเจ้าเถาวัลย์นี่เริ่มเติบโตมาจากที่ไหน แต่มันจะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ หากเขาประเมินมันต่ำเกินไป
 
เถาวัลย์พันตัวเองรอบเหยื่อของมัน มันดูดกลืนพลังจนจิตวิญญาณตนนั้นกรีดร้องอย่างน่าอนาถ จิตวิญญาณพยายามดิ้นรนอย่างต่อเนื่อง ทว่าถูกผูกรัดไว้ด้วยเถาวัลย์อย่างหนาแน่น
 
เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกดูดพลังจนเหี่ยวแห้ง จิตวิญญาณพยายามต่อสู้จนตนเองเป็นอิสระแล้วล่าถอยออกไปจากขอบเขตวิญญาณของ’เนี่ยลี่’อย่างรวดเร็วเพื่อเอาชีวิตรอด
 
พลันลำแสงถูกยิงออกมาจากหว่างคิ้วของ’เนี่ยลี่’
 

 
“คิดจะหนีไปไหน?”
 
ดวงตาของ’เนี่ยหลี’ลืมขึ้น เขาใช้ลำแสงนั้นติดตามจิตวิญญาณตนนั้นไป ‘เนี่ยลี่’สร้างพลังวิญญาณขึ้นมาเป็นรูปร่างแล้วพุ่งเข้าใส่จิตวิญญาณตนนั้น
 
จิตวิญญาณเร่ร่อนได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงและไม่มีพละกำลังพอที่จะต่อสู้ได้อีก!
 
‘ยู่หยาน’มองสำรวจ’เนี่ยลี่’เมื่อจู่ ๆ มีลำแสงถูกยิงออกมาจากหว่างคิ้วของเขา หลังจากเห็นมันนางก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ขณะที่นางกำลังเตรียมจะช่วย’เนี่ยลี่’ จิตวิญญาณตนนั้นกลับกลายเป็นแสงพุ่งเข้าไปในหว่างคิ้วของ’ยู่หยาน’
 

 
“แย่แล้ว!!”
 
‘เนี่ยลี่’คิดไม่ถึงว่าเจ้าจิตวิญญาณนั่นจะเปลี่ยนเป้าหมายไปหา’ยู่หยาน’หลังจากที่ล้มเหลวในการต่อสู้กับเขา แม้ว่า’ยู่หยาน’จะเป็นหนึ่งในเทพเจ้าที่ทรงพลัง แต่ดูเหมือนจิตวิญญาณตนนี้….จะมีแข็งแกร่งยิ่งกว่าเทพเจ้าเสียอีก
 
 
 
……จบตอน
 
ได้ข่าวว่าแอดมีโปร…..ทั้งนี้เพื่อแปลให้ทันโปรของแอด….ตรูเกือบต้องติดโปรของมหาลัย
 
แปลโดย อนันต์กาล….บุ๋งบุ๋ง
 
ที่มา: