‘เนี่ยหลี่’ทะยานตัวลงอย่างรุนแรงท่ามกลางกลุ่มของ’กู้เหิง’  และในเวลาต่อมานั้น จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีก็ได้พุ่งลงกระแทกลงยังใจกลางกลุ่มของพวกเขาเช่นกัน  มันได้อาละวาดอย่างเต็มที่
 

 
“มารดามันเถอะ!”
 
 
“ช่วยข้าเร็วเข้า!”
 
กองทัพขนาดใหญ่ของกู้เหิงที่มีจำนวนกว่า 700 ได้ตกอยู่ในความสับสนอลหม่านไปเป็นที่เรียบร้อย
 
*เสียงเอฟเฟค*
 
จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคี เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว และเมื่อร่างกายขนาดใหญ่มหึมาของมันเข้าปะทะกับเหล่ากองทัพของกู้เหิง
 ก็มีเหล่าคนที่ถูกมันกระแทกจนตายหลายสิบคน ยามเมื่อจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีพ่นเปลวเพลิงออกมาก็ส่งผลให้อีกหลายสิบคนแหลกสลายกลายเป็นเถ้าถ่านตายไปตามกัน
 
มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถจะต่อกรด้วยได้!
 
‘กู้เหิง’ถึงกับรู้สึกควบคุมตัวเองไม่อยู่ ยามเมื่อมองไปยังภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น เขาได้นำกลุ่มคนเล็กๆ เพื่อที่จะหลบหนีไป
 
‘กู้เหิง’ ไม่มีความคิดที่จะเผชิญหน้ากับจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคี ยิ่งกว่านั้นมันอยู่ในระดับวิถีมังกร!
 
สายตา’เนี่ยหลี่’ยังจดจ้องไปยัง’กู้เหิง’ และยิ้มออกมาเล็กน้อย ‘เนี่ยหลี่’รู้ดีว่าเขาไม่สามารถจะหลีกหนีความตายในครั้งนี้ได้
 แต่ในเมื่อ’กู้เหิง’เองก็อยู่ที่นี่ ‘เนี่ยหลี่’ไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิด เขากางปีกสีขาวและสีดำ ของเขาออกบินไปด้วยความเร็วดุจลำแสงไปยังทิศทางที่กู้เหิงอยู่
 
เมื่อตระหนักได้แล้วว่า’เนี่ยหลี่’เล็งเป้าหมายไว้ที่เขา ‘กู้เหิง’สาปแช่งเนี่ยหลี่ด้วยความโกรธ
 

 
“สารเลว! อย่าตามข้ามา ! อย่าตามข้ามานะ! ถ้าเจ้ายังตามข้ามา ข้าข้อให้คำมั่นข้าจะสังหารเจ้าอย่างอเนจอนาถ แน่นอน! เนี่ยหลี่ข้าจะทำลายจิตวิญญาณของเจ้าเสียให้สิ้น!”
 
ถึงแม้’เนี่ยหลี่’จะอยู่ในระดับชะตาสวรรค์ความเร็วของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่า’กู้เหิง’เลยแม้แต่น้อยแต่สิ่งที่น่าหวั่นเกรงยิ่งกว่าคือความเร็วของจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคี ที่ทะยานตัวติดตามมา
 
‘เนี่ยหลี่’กระพือปีกของเขาเร่วความเร็วเข้าไปใกล้กับ’กู้เหิง’อย่างกระชั้นชิด แล้วแกล้งทำเป็นกล่าวว่า
 

 
“นายน้อยกู้ ข้ามิได้มีเจตนาใดๆเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนะ เจ้าจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีตัวนั้นไล่ตามข้ามาและข้าคิดไม่ออกจริงๆว่าจะหนีไปทางไหน!”
 
ขำหนักมาก
 

 
“ไปตายแค่เจ้าโดยลำพังซะ! อย่าได้ลากข้าลงไปตายกับเจ้า!”
 
‘กูเหิง’สาปแช่งเขาในขณะที่บินอยู่นั้น
 

 
“ข้ามิได้พยายามจะลากน้อยน้อยกู้ให้มาตายด้วยกันกับข้าเลยนะ แต่ข้าไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ ทำไมท่านไม่ส่งคนของท่านไปชะลอความเร็วของเจ้านั่นไว้สักเล็กน้อยเล่า ?  ถ้าท่านทำเพื่อข้าแล้วข้าจักไม่บินตามท่านอีกต่อไป!”
 
‘เนี่ยหลี่’ยิ้มออกมา ไม่ได้มีความรู้สึกจะขออภัยใดๆกับ’กู้เหิง’และคนของเขา  อกของ’กู้เหิง’แทบจะระเบิดออกมาเพราะความโกรธ
 ‘เนี่ยหลี่’ช่างไร้ยางอายยิ่งนัก! ‘เนี่ยหลี่’อยากให้เขาส่งคนของเขาไปชะลอจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีเพื่อให้เขาสามารถหนีไปได้?
 

 
“ทุกคนฟัง ! ขัดขวางเจ้าเด็กผู้นี้ซะ! หยุดมันเอาไว้ที่นี่!”
 
‘กูเหิง’ตะโกนสุดเสียง เหล่าลูกน้องหลายคนเริ่มหันมาทิศทางของ’เนี่ยหลี่’ และทะยานตัวเข้ามาหยุด’เนี่ยหลี่’
 
แรงกดดันที่รุนแรงได้กดดันลงมาที่ตัว’เนี่ยหลี่’ ส่งผลให้ความเร็วของเขาลดลงไปเล็กน้อย
 
เนื่องจาก’เนี่ยหลี่’อยู่ระดับชะตาสวรรค์ขั้นที่ 3 ในขณะที่คนของ’กู้เหิง’มีหลายคนที่อยู่ในระดับดาราสวรรค์ คอยเปิดทางให้เขา
 และอีกหลายคนคอยปิดกั้น’เนี่ยหลี่’เอาไว้
 
มันดูเหมือนไม่มีความเป็นไปได้เลยที่’เนี่ยหลี่’จะสามารถหลบหนีไปได้ แต่ทุกอย่างก็ได้เป็นไปตามที่คาดไว้แล้ว ‘กู้เหิง’ได้สูญเสียคนของเขาจำนวนมาก ซึ่งรวมไปถึงยอดฝีมือที่มีระดับสูงด้วย
 
จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคี ได้ตามมาจนอยู่ด้านหลังของพวกเขาแล้ว จู่ๆมันก็อ้าปากของมันพ่นลมหายใจออกมาเปลวเพลิงลุกโชติช่วงไปทุกหนแห่ง
 
*ฟู่ววววว*
 
เปลวเพลิงแผดเผาทะลุผ่านร่าง’เนี่ยหลี่’ จนสลายหายไป
 
ตั้งแต่ออกมายังโลกภายนอกนี่นับเป็นครั้งแรกที่เขาได้ตายลง
 
หลังจากที่สังหาร’เนี่ยหลี่’ไปแล้ว จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีก็สับสนไปชั่วครู่ เป็นที่แน่ชัดว่ากลิ่นอายของ’เนี่ยหลี่’ได้หายไปแล้ว
 แต่ทว่ากลับไม่มีสิ่งใดตกหล่นมาจาก’เนี่ยหลี่’เลย เป็นเจ้ามนุษย์ผู้นี่อย่างแน่นอนที่ได้ขโมยบางอย่างไปจากทะเลสาบเทพ แต่ทำไมกลับไม่พบของที่มันขโมยไป ?
 
จากที่ตรงนั้น จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีมองเห็นทะเลสาบแห่งเทพได้ถึงแม้ว่ามันจะค่อนข้างไกล และเมื่อมันได้เห็นทะเลสาบแห่งเทพ ค่อยๆพังทลายลง โดยที่มันไม่สามารถหยุดได้ จิตใจของมันก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น
 
พวกมนุษย์เจ้าเล่ห์น่ารังเกียจ! จะต้องมีพวกมันคนใดคนหนึ่งที่เอาของสิ่งนั้นแล้วหลบหนีไปเป็นแน่!
 
ประกายความดุร้ายโหดเหี้ยมปรากฏในดวงตาของจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคี จนดูเหมือนมันจะคลั่งไปแล้ว มันพุ่งตัวไวประดุจแสงไปยังคนอื่นที่หลงเหลืออยู่
 
‘กู้เหิง’พลันรู้สึกโล่งใจขึ้นเมื่อได้เห็น’เนี่ยหลี่’ตายไป ท้ายที่สุดแล้วเจ้าคนน่ารังเกียจนั่นก็ไม่ได้ไล่ตามเขาอีกต่อไป นั่นหมายความว่าจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีจะหยุดไล่ตามพวกเขา!
 
แต่เมื่อ’กู้เหิง’หันหลังกลับมามอง ก็ต้องทำให้เขาตัวแข็งทื่อไปในบัดดล หลังจากที่จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีได้ไล่ล่าสังหาร’เนี่ยหลี่’แล้ว มันก็อาละวาดและเริ่มการสังหารหมู่ขึ้น มันได้ไล่ตามคนของเขาและสังหารอย่างโหดเหี้ยม
 
และเนื่องด้วยระดับของจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีอยู่ในระดับวิถีมังกรคนของกู้เหิงจึงไม่มีแม้แต่โอกาสรอดอันน้อยนิด
 
หลังจากที่มันได้ฆ่าคนของ’กู้เหิง’หลายสิบคนไปแล้ว และเริ่มพุ่งตรงมาทาง’กู้เหิง’ เวลานั้นกู้เหิงบังเกิดความกลัวขึ้นถึงขีดสุด
 

 
“เร็วเข้า! รีบปกป้องข้า ให้ข้าหนีเร็ว!”
 
‘กู้เหิง’แผดเสียงร้อง
 
ลูกน้องของกู้เหิงรวมตัวกันอยู่รอบๆเขา  เพื่อทำหน้าที่ในการปกป้อง
 
หลังจากจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีได้สังหารไปมากมาย มันก็จ้องมองกับพวกที่ยืนอยู่เป็นรูปแบบวงกลมล้อมรอบบุคคลที่อยู่ข้างใน
 ต้องขอบคุณเหล่าผู้ล้อมรอบพวกนั้นที่ทำให้จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีรู้ว่าผู้ใดที่สำคัญที่สุดในกลุ่ม ที่คนอื่นๆพยาปกป้องให้มันผู้นั้นหนี!
 
จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีละทิ้งความสนใจจากผู้คนมากมายมันเร่งไล่ตามติดกู้เหิงไปอย่างรวดเร็ว
 
ยามเมื่อสายตาของกู้เหิงได้ประจักษ์นั้น ก็เข้าใจได้ทันที และด่าทอด้วยความผิดหวัง
 

 
“อย่าตามข้ามา! ล่อเจ้างูนั่นออกไปให้พ้น!”
 
*พรึ่บ*
 
การรวมกลุ่มจึงกระจัดกระจายกันไป
 
แต่ถึงแม้จะกระจายกลุ่มกันออกไปแล้ว จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคียังไล่ล่ากู้เหิงไม่ละสายตา
 
สายตาของกู้เหิงในเวลานี้หากเปลี่ยนเป็นคำพูดคงได้แต่ถามแล้วว่า ผู้คนมากมายเหตุใดจักรพรรดิอสรพิษปีกคีถึงได้ไล่ติดตามเขา?
 ‘กู้เหิง’รู้สึกอยากจะร้องไห้ น้ำตาจิไหล
 
จักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีกระโจนตัวใส่’กู้เหิง’อย่างรวดเร็ว
 
ทางด้านของ’หลี่ชิงอวิ๋น’ ที่ได้ทำการถอยทัพของเขากลับแล้ว พวกเขาสูญเสียพวกพ้องไปถึง สองร้อยคน ในเวลานี้ สำหรับด้าน’กู้เหิง’ ‘หลี่ชิงอวิ๋น’ไม่ได้สนใจ หากพวกเขาฉลาดพอคงจะรีบถอยก่อนที่จะถูกจักรพรรดิอสรพิษปีกอัคคีพบเห็น
 
ณ ห้องโถงจิตวิญญาณ ของ สถาบันวิญญาณฟ้า
 
ห้องโถงจิตวิญญาณถูกสร้างมาอย่างประณีต ด้วยการตกแต่งภายในให้มีพื้นที่กว้างขวาง ภายในมีกล่องโลหะสีดำลอยวนเวียนอยู่จำนวนมากมายหลายร้อย ราวกับเป็นบรรยากาศของอีกโลกหนึ่ง
 
ทันใดนั้นจิตวิญญาณสีเหลืองก็ถูกปล่อยออกมา มันส่องแสงสว่างแพรวพราวก่อนจะค่อยๆก่อรูปร่างขึ้น
 
ผ่านไปประมาณ 6-7 ชั่วโมง’เนี่ยหลี่’ได้เดินออกมาจากห้องโถงจิตวิญญาณ
 
ระดับการบ่มเพาะของเขาได้ลดลงไปที่ระดับชะตาสวรรค์ขั้นที่ 2 และในเวลานี้ชะตาวิญญาณของเขายังอยู่ในสภาวะที่ไม่เสถียร ดังนั้นในเวลานี้เขาคงไม่สามารถจะออกไปยังโลกภายนอกได้อีกระยะหนึ่ง
 
เขาจะต้องรอชะตาวิญญาณของเขาฟื้นฟูตนเองให้เสถียรเสียก่อน!
 
แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของเขาจะถูกลดลงไปยังที่ระดับชะตาสวรรค์ขั้นที่ 2 แต่ภายในเขายังคงมีชะตาวิญญาณอยู่ 3 ดวง เช่นเดิม สีแดง สีฟ้า และสีเหลือง และดูเหมือนว่าจิตวิญญาณสีเหลืองจะมีขนาดเล็กลงเล็กน้อย
 
โดยปกติเมื่อระดับชะตาลดลงจากขั้นที่3เป็นขั้นที่2 ดวงชะตาวิญญาณจะดับมอดไป แต่ดวงชะตาวิญญาณของ’เนี่ยหลี่’ยังคงอยู่
 
ในเมื่อดวงชะตาวิญญาณของเขาไม่ได้ดับมอดลงไป เขาก็สามารถที่จะฟื้นฟูมันกลับขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว !
 
‘เนี่ยหลี่’ ยืนยืดเส้นยืดสายเล็กน้อย ผลประโยชน์จากการเดินทางไปโลกภายนอกในครั้งนี้ถือว่าได้กำไรเป็นอย่างมาก เขาได้รากเทวะของทะเลสาบแห่งเทพระดับกลาง เขาอยากรู้นักว่าจะมีศิลาจิตวิญญาณจำนวนเท่าใดที่จะถูกผลิตออกมาจากจิตรกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ ? ถึงแม้ว่าเขาจะตายไปแต่ก็ถือว่าคุ้มค่า
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’และพรรคพวกเห็น’เนี่ยหลี่’อยู่ในที่ที่ไกลออกไป พวกเขาจึงรีบเดินเข้าไปหา’เนี่ยหลี่’
 

 
“น่าเสียดายที่พวกข้าไม่สามารถปกป้องเจ้าเอาไว้ได้ รากเทวะได้สูญหายไปใช่ไหม?”
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’ยิ้มอย่างขมขื่นให้’เนี่ยหลี่’
 
‘เนี่ยหลี่’ยิ้มแล้วส่ายหัว
 

 
“ข้ายังคงมีรากเทวะอยู่ ! ขอบคุณท่านมาก พี่ชิงอวิ๋น!”
 
ได้ยิน’เนี่ยหลี่’พูดดังนั้น ‘หลี่ชิงอวิ๋น’ตะลึงเล็กน้อย เขาไม่ทราบว่าวิธีการใดที่’เนี่ยหลี่’ยังสามารถรักษารากเทวะเอาไว้ได้แม้ต้องตายไป แต่เนื่องจากเขาสามารถรักษารากเทวะเอาไว้ได้การเดินทางครั้งนี้จึงถือว่าไม่สูญเปล่า
 

 
“พวกเรารีบมุ่งหน้าไปที่พักของท่านกันดีกว่า!”
 
‘เนี่ยหลี่’ยิ้มเบาๆ
 

 
“ตกลง”
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’พยักหน้า
 
ในเวลาเดียวกันที่พวกเขากำลังจะเดินจากไปนั้น กระแสวิญญาณมากมายก็ได้ออกมาจากห้องโถงจิตวิญญาณ
 
พวกเขาทั้งหมดเป็นพวกของ’กู้เหิง’!
 
ในระยะไม่ไกลนัก ‘กูเหิง’เดินออกมาด้วยสีหน้ามืดมน เมื่อเขาเห็น’เนี่ยหลี่’และ’หลี่ชิงอวิ๋น’  เขาได้พบกับศัตรูของเขา
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’ยิ้มออกมาเมื่อได้เห็นสภาพของ’กู้เหิง’
 

 
“โอ้นั่นนายน้อยตระกูลกู้ไม่ใช่หรือนั่น? เกิดอะไรขึ้นกับท่าน? ทำไมท่านถึงได้เดินออกมาจากห้องโถงจิตวิญญาณ?”
 
 
“หลี่ชิงอวิ๋น เนี่ยหลี่ ข้าจะจดจำการกระทำของพวกเจ้าในครั้งนี้ไว้มิลืมเลือน!”
 
‘กู้เหิง’กัดฟันตอบ
 

 
“นายน้อยกู้ ถ้อยคำท่านมิรุนแรงไปหรอกหรือ พวกเราได้ไปกระทำอันใดผิดต่อท่านกัน? ท่านถึงได้พูดบางอย่างที่เลวร้ายถึงเพียงนี้?”
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’แกล้งทำท่าไร้เดียงสา ไม่รู้ความ แต่ลึกลงไปในจิตใจของเขาเต็มไปด้วยความเปี่ยมสุข ‘กู้เหิง’และพรรคพวกพยายามจะขโมยลูกท้อลับหลังพวกเขา แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาล้มเหลวแม้แต่จะจับไก่มิหนำซ้ำยังเสียข้าวสุกไปอีก พวกเขาต้องจ่ายค่าเสียหายมันไปด้วยชีวิต
 
‘กู้เหิง’รู้สึกราวกับหัวใจตนโดนฉีกเป็นแผลเหวอะหวะ เขาได้นำกองกำลังกว่า700คนไปกับเขา แม้เขาจะไม่ทราบจำนวนคนที่ตายเป็นจำนวนอันแน่นอน แต่ก็คงไม่ต่ำกว่า 300-400 เป็นแน่ เขาตระหนักดีว่าหากเขายังคงอยู่ที่ โถงจิตวิญญาณคงไม่พ้นโดน’เนี่ยหลี่’กับ’หลี่ชิงอวิ๋น’หัวเราะเยาะเป็นแน่ เขากล่าวด้วยใบหน้าบูดบึ้ง
 

 
“อย่าดีใจให้มันมากไป ของจริงมันจะเริ่มจากนี้!”
 
‘กูเหิง’ได้นำพาคนของเขาจากไป
 
ในขณะที่’กู้เหิง’จากไป มุมปากของ’หลี่ชิงอวิ๋น’พลันขยับยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม เขาได้รับประสบการณ์ต่อสู้นับไม่ถ้วนในโลกภายนอก ‘หลี่ชิงอวิ๋น’หาได้เกรงกลัวแม้แต่น้อย!
 
‘เนี่ยหลี่’ยิ้ม
 

 
“นี่คงจะทำให้กู้เหิงตกต่ำเป็นเวลานาน ไปกันเถอะ!”
 
พวกเขาทั้งหมดมุ่งหน้าไปยังจวนของ’หลี่ชิงอวิ๋น’ ‘เนี่ยหลี่’ได้คำนวณไว้แล้วว่าเขาจะต้องใช้อย่างน้อยที่สุดคงเป็นศิลาจิตวิญญาณจำนวนนับหมื่นแจกจ่ายให้กับพี่น้องของ’หลี่ชิงอวิ๋น’ แต่อย่างไรเสียสำหรับจำนวนเท่านี้ขนหน้าแข้ง’เนี่ยหลี่’ไม่ร่วงหรอก
 
หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่างแล้ว ‘เนี่ยหลี่’ได้กลับไปยังที่พักของ’เซี่ยวหยู่’และจดจ่ออยู่กับการบ่มเพาะพลังของเขา
 
*ก๊อก ก๊อก ก๊อก* เปิดประตู อ๋อเป็นเธอ
 
เสียงเคาะดังมาจากด้านนอก
 
‘เนี่ยหลี่’ลืมตาและลุกยืนขึ้น เมื่อเขาเปิดประตูก็พบว่า’หลงยู่อิน’ยืนอยู่ที่นั่น นางสวมชุดสีขาวเรียบง่ายแตกต่างจากยามปกติของนางเป็นอย่างมาก ‘เนี่ยหลี่’เกือบจะจำนางไม่ได้ โดยปกติแล้วนางมักจะใส่เสื้อผ้ารัดรูป ซึ่งทำให้บรรยากาศโดยรอบดูน่ากลัวและห้าวหาญ แต่วันนี้กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป
 
การแต่งด้วยชุดสีขาวทำให้รู้สึกถึงบรรยากาศที่สุภาพอ่อนโยน ‘เนี่ยหลี่’ต้องยอมรับว่า’หลงยู่อิน’นั้นช่างงดงามเสียจริง ไม่ว่าจะตกแต่งสวมใส่สิ่งใดก็งดงาม
 

 
“อาจารย์ ท่านช่วยข้าทะลวงชีพจรในวันนี้ได้หรือไม่?”
 
‘หลงยู่อิน’มอง’เนี่ยหลี่’ด้วยความหวัง ‘เนี่ยหลี่’บอกแก่นางว่าเขาสามารถเปิดชีพจรให้แก่นางเพื่อปลดปล่อยศักยภาพแฝงในตัวนางออกมาได้ สำหรับบุคคลที่หมกมุ่นอยู่กับวิถีแห่งการต่อสู้ นางไม่สามารถที่จะอดทนรอได้ นางรีบมาหาเขาหลังจากที่ได้ข่าวว่าเนี่ยหลี่ได้กลับมาแล้ว
 
นางรู้สึกสงสัยว่าหลังจากที่ได้ทะลวงชีพจรแล้วพลังของนางจะเป็นเช่นใดกัน
 
แปลโดย สินธ์นวล
 
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
 
ที่มา: