I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Martial God Asura ตอนที่ 417 – สู้ด้วยปัญญา

| Martial God Asura | 2540 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

“จิตสังหารเช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากการสะสมเพียง 1 หรือ 2 วัน แต่มันเกิดขึ้นจากการสะสมจากการฆ่าคนนับไม่ถ้วน จึงพูดได้ว่านี่คือ 1 ในจิตสังการที่รุนแรงที่สุด “

ในตอนนั้นเขาขมวดคิ้วแน่นเพราะมันไม่ตลกเลยที่ต้องเจอกับจิตสังหารแบบนี้ แสดงว่า ชายชราคนนี้มีความความสามารถพอที่จะฆ่าเขาได้

“ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าจะให้เจ้าได้สัมผัสกับพลังของขวานอสูรฟ้าของข้า “

‘ชูเฟิง’ยิ้มอย่างเย็นชาและเรียกขวานอสูรฟ้ามาไว้ที่มือของเขา ต่อจากนั้นเขาก็สะบัดขวานนั้นทำให้เกิดใบมีดสีดำพุ่งไปยังผู้เฒ่าร้อยหน้าโรงเตี๊ยมนี้ไม่ได้ใหญ่ จึงทำให้ไม่มีที่หลบ แต่เขาก็ไม่ได้กระวนกระวาย เขาปล่อยอำนาจวิญญานออกมาด้านหน้าเขา

* ตูม *

เกิดการระเบิดขึ้น จากการประทะระหว่างอำนาจวิญญาณของผู้เฒ่าร้อยหน้าและใบมีดสีดำจากขวานอสูรฟ้าของ’ชูเฟิง’ในตอนนั้นผู้เฒ่าร้อยหน้าก็สามารถป้องกันการโจมตีของ’ชูเฟิง’ไว้ได้

ต่อจากนั้น’ชูเฟิง’ก็ได้ใช้ยันต์จู่โจม ทำลายรูปแบบวิญญาณที่ ผู้เฒ่าร้อยหน้าก่อไว้ และพุ่งออกจากโรงเตี๊ยมพลังของ’ชูเฟิง’ในตอนนี้นั้นเป็นเรื่องยากมากที่จะปะทะกับผู้เฒ่าร้อยหน้า

ดังนั้นในหัวของเขาจึงไม่คิดที่จะสู้เลย ในตอนนี้เขาคิดเพียงแค่จะหนีอย่างไรเท่านั้น

“บัดซบ เขาวางรูปแบบวิญญาณไว้ก่อนแล้ว “

แต่ในตอนที่เขากำลังออกจากโรงเตี๊ยม เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่า ผู้เฒ่าร้อยหน้าได้วางรูปแบบวิญญาณล่วงหน้าไว้แล้วอีกชั้นนึงรูปแบบวิญญาณนั้นไม่ได้มีเพียง 1 หรือ 2 ชั้น แต่มันมีมากกว่า 10 ชั้นด้วยกัน และทำให้’ชูเฟิง’ถูกขังอยู่ภายในนั้น

“เจ้าเด็กเหลือขอเจ้ามีไหวพริบดีมาก ก่อนหน้านี้ข้าเคยเห็นความเร็วของเจ้าแล้ว เจ้าไม่คิดสินะว่าข้าจะวางแผนไว้แล้วก่อนที่จะมาจัดการเจ้า “

‘ผู้เฒ่าร้อยหน้า’พูด พร้อมหัวเราะ

“เจ้าเคยพบข้ามาก่อนหรือ”

‘ชูเฟิง’ขมวดคิ้วแน่น เขารู้สึกว่าชายชราผู้นี้ มองเขาได้ทะลุมาก

“ฮ่า ๆ ข้าจะบอกเจ้าก็ได้ ในวันที่เจ้าต่อสู้กับ ซ่ง ฉิงเฟิง และคนอื่นๆ ข้าก็สังเกตการณ์จากรอบๆ ดังนั้นข้าจึงรู้พลังของเจ้ามาบ้างแล้ว “

“เจ้ามีทักษะเร้นลับ 2ทักษะ ทักษะแรก คือเกราะสีเขียวที่สามารถป้องกันเจ้าได้ ทักษะที่ 2 คือทักษะกรงเล็บสีขาวที่มีพลังรุนแรงมาก แต่ว่าเจ้าอ่อนแอเกินไปจึงไม่สามารถดึงพลังของทักษะนี้ออกมาใช้ได้ ตอนนี้ทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าคือ ทักษะที่ใช้เรียกมังกรสีฟ้า “

“นั่นเป็นทักษะที่รวดเร็วมาก ข้าไม่เคยพบมันมาก่อนข้าเชื่อว่ามันต้องมากกว่าระดับ 8 อาจจะเป็นระดับ9 ก็เป็นได้”

“อย่างไรก็ตามแม้ว่าทักษะนั้นจะเร็วมาก แต่มันก็ไม่สามารถใช้งานได้อย่างอิสระมันจีงมีปัญหาอย่างมากเมื่อเจ้าตกอยู่ในการต่อสู้ “

ผู้เฒ่าร้อยหน้า พูด

“ฮ่าๆ เจ้ารู้ละเอียดจริงๆ เจ้ารู้ว่าข้าสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว เจ้าคิดหรือว่าเจ้าจะสามารถจับตัวข้าได้ “

‘ชูเฟิง’ พูดพร้อมยิ้มเบาๆ

“สิ่งที่เจ้าจะพูดก็คืออำนาจวิญญาณของข้านั้นไม่เร็วพอที่จะจับเจ้าอย่างนั้นหรือ”

ผู้เฒ่าร้อยหน้า ถาม

“ลองดูแล้วเจ้าจะรู้ “

‘ชูเฟิง’เรียกใช้ทักษะ มังกรทะยานผ่านเก้าสวรรค์ทันที และนั่นก็ทำให้เขาพุ่งขึ้นไปบนฟ้าอย่างรวดเร็วแต่ในตอนนั้นผุ้เฒ่าร้อยหน้า ใช้อำนาจวิญญาณของเขาไปล้อมตัว’ชูเฟิง’ไว้ แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะความเร็วของเขานั้นน้อยกว่า’ชูเฟิง’

“เจ้าเร็วจริงๆ แต่ว่าข้าได้ใช้รูปแบบวิญญาณผนึกตัวเจ้าไว้แล้ว ไม่ว่าเจ้าจะเร็วเท่าไหร่เจ้าก็ไม่สามารถหนีได้”

ผู้เฒ่าร้อยหน้าไม่ได้ตาม’ชูเฟิง’ไป เขาร่อนลงสู่พื้นดินและเริ่มทำอะไรบางอย่างกับ รูปแบบวิญญาณที่เขาได้วางไว้ก่อนหน้านี้เขาได้ปรับเปลี่ยรูปแบบวิญญาณรอบๆนั้นให้มันหดตัวๆลงมาเรื่อยๆ จนทำให้’ชูเฟิง’นั้นถูกบีบให้มีพื้นที่ในการบินลดลงเขาจึงเหมือนนกในกรง

“ฮ่า ๆ วิ่ง วิ่งต่อไป ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะวิ่งได้อีกซักเท่าไหร่ “

เมื่อเห็น’ชูเฟิง’ ถูกบังคับให้บินต่ำลงและแคบลงเรื่อยๆเพราะรูปแบบอำนาจวิญญาณของตน เขาก็หัวเราะเสียงดัง

“บัดซบ!”

ในตอนนั้น’ชูเฟิง’ก็ได้ใช้ขวานอสูรฟ้าสร้างคลื่นขึ้นมาไม่รู้จบและโจมตีไปยังรูปแบบอำนาจวิญญาณนั่น เขาจะต้องหาวิธีหลบหนีไม่ว่าวิธีใด มิเช่นนั้นเขาจะต้องถูกฆ่าตายอย่างแน่นอนแต่มันก็ไร้ประโยชน์ ผู้เฒ่าร้อยหน้านนั้นแข็งแกร่งมาก รูปแบบวิญญาณที่เขาได้วางไว้นั้นสามารถต้านทานการโจมตีของ’ชูเฟิง’ไว้ได้

“ยอมแพ้ซะ. เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้เจ้าหนีไปได้ ข้าได้ใช้หินรูปแบบวิญญาณเพื่อนทำรุปแบบวิญญาณนี้ขึ้นมา แน่นอนพลังของมันเกินกว่าเจ้าจะจินตนาการได้มาก “

ผู้เฒ่าร้อยหน้าพูดพร้อมลอยตัวขึ้นไปในอากาศเพราะพื้นที่นั้นมีจำกัด จึงทำให้เขาโจมตีได้อย่างอิสระไม่ว่า’ชูเฟิง’จะหนีไปทางไหนก็ไม่พ้นจากระยะการโจมตีของเขา

“ตาย.”

ในตอนที่เขาพูด ก็เกิดโซอำนาจวิญญาณนับไม่ถ้วน รวมตัวกันเป็นขนาดใหญ๋และสุดท้ายก็กลายเป็นมืออำนาจวิญญาณขนาดใหญ่ พุ่งเข้ามาเพื่อจะจับตัว’ชูเฟิง’

“บัดซบ”

เมื่อเห็นดังนั้น’ชูเฟิง’ก็รีบควบ มังกรฟ้าหนีทันที เพราะถ้าถูกมือนี้เข้าไปมันอาจจะบดขยี้ให้เขาถึงตายเลยก็เป็นได้

“ฮ่า ๆ หนี หนีไปเรื่อยๆ ข้าอยากรู้ว่าเจ้าจะหนีต่อไปได้อีกแค่ไหน “

ชายชราหัวเราะและยื่นอีกมือออกมา และมันทำให้เกิดโซ่ลอยออกมาจากมือนั้นและพุ่งมาเพื่อจะจับตัว’ชูเฟิง’

“บัดซบ.”

แม้ว่า’ชูเฟิง’จะมีความเร็วที่สูงมากแต่เพราะพื้นที่นั้นถูกจำกัดไว้ เขาจึงเคลื่อนที่ได้อย่างจำกัด ในเวลานั้น ผู้เฒ่าร้อยหน้าก็ได้ใช้อำนาจวิญญาณของตนไล่จาม’ชูเฟิง’เข้ามาเรื่อยๆและบีบเขาเข้าไปเรื่อยๆ

* วูบ *

แต่ในขณะที่มือของเขากำลังจะจับตัว’ชูเฟิง’ไว้นั้น จู่ๆ มุมปากของ’ชูเฟิง’ก็ยกขึ้น’ชูเฟิง’รีบเรียก ขวานอสูรฟ้ามาไว้ที่มืออย่างรวดเร็ว และเขาควบมังกรฟ้าพุ่งไปยังทิศทางที่มี ผู้เฒ่าร้อยหน้ายืนอยู่

ความเร็วของมังกรฟ้าที่’ชูเฟิง’ควบนั้นสูงมาก และเป็นความเร็วที่สูงที่สุดที่เขาทำได้ในตอนนี้ด้วยระยะทางที่ไม่ไกลมาก และความเร็วที่สูงมาก’ชูเฟิง’ นั้นได้เคลื่อนเข้ามาด้วยความเร็วดุจแสงและเพียงเกือบพริบตาเดียว

เขาก็ได้มาถึงด้านหน้าของผู้เฒ่าร้อยหน้าแต่ในตอนนั้นใบหน้าของผู้เฒ่าร้อยหน้าก้ต้องเปลี่ยนแปลงอย่างมาก แต่เขาไม่ได้เป็นคนอ่อนแอและจากประสบการณ์ของเขา เขาแทบจะเข้าใจในทันทีที่’ชูเฟิง’หันหน้ามาเขาจึงเปลี่ยนท่าเท้าเล็กน้อย

และทำให้กดวงแหวนแปดเหลี่ยมขึ้นมามันทำให้ร่างของเขาเบลอลงชั่วขณะ และเขาก็กระโดดออกไปอย่างรวดเร็ว คาดว่าจะเป็นรูปแบบวิญญาณที่เขาทำแบบนั้นเพราะเขาได้รับรู้ความสามารถของทักษะมังกรทะยานผ่านเก้าสวรรค์มาบ้าง

แม้มันจะมีความเร็วสูงแต่มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนทิศทางได้อย่างใจนึกดังนั้นเพื่อนให้ทำให้เขาปลอดภัย เขาจึงหนีไปยังทิศทางที่’ชูเฟิง’ยากที่จะตามมา และทำให้’ชูเฟิง’ต้องหยุดไล่ตามเขา

แต่ในขณะที่ผู้เฒ่าร้อยหน้า กำลังหลบการโจมตีของ’ชูเฟิง’ เขาได้เปลี่ยนทิศทางหลบการโจมตีออกมาราวกับเงา แต่อย่างไรก็ตาม ทักษะมังกรทะยานผ่านเก้าสวรรค์นั้น อ่อนแออย่างนั้นหรือ

มันไม่ใช่อย่างนั้นเห็นได้ชัดว่ามันเหมือนกับรวมเข้ากับตัว’ชูเฟิง’และเคลื่อนไหวตามใจที่เขานึกและด้วยความเร็วที่เหมือนกับการหายตัวมาของทักษะมังกรทะยานผ่านเก้าสววรค์ ‘ชูเฟิง’ก็ประชิดตัวผู้เฒ่าร้อยหน้าได้ เขาได้เหวี่ยงขวานของเขาทำให้เกิดเสียงสายลมถูกฉีกขาด และแรงกดดันที่น่ากลัว จากนั้นมันก็สับลงบนร่างของผู้เฒ่าร้อยหน้า

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments