สิ่งที่’กู้เหิง’นั้นไม่รู้ก็คือ นอกจากกองกำลังอสูรและกองกำลังเส้นทางสวรรค์แล้ว ‘หลงยู่อิน’ยังได้ส่งยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์กว่าหนึ่งร้อยคนมาเสริมกำลังให้อีกด้วย
 
แม้’หลงยู่อิน’นั้นมิได้ประกาศออกมาว่ากองกำลังเสียงลึกลับของนางนั้น ได้เป็นพันธมิตรกับกองกำลังอสูรและกองกำลังเส้นทางสวรรค์ แต่ในความเป็นจริงแล้ว กองกำลังเสียงลึกลับก็ได้ให้การช่วยเหลือกองกำลังอสูรอยู่ตลอดเวลา ดั่งเช่นในวันนี้ที่ได้ส่งยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์กว่าหนึ่งร้อยคนมาช่วยกองกำลังอสูร
 
เหล่ายอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์กว่าร้อยคนนั้น ได้ปกปิดใบหน้าของพวกเขาไว้ ทำให้ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขานั้นมาจากกองกำลังเสียงลึกลับ
 
เมื่อ’กู้เหิง’ยังสามารถที่จะหากำลังเสริมมาได้ แต่เขากลับไม่ทันคิดว่า กองกำลังอสูรและกองกำลังเส้นทางสวรรค์จักหากำลังเสริมได้เช่นกัน
 
ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังต่อสู้กัน มีกองกำลังขนาดใหญ่ประมาณห้าถึงหกพันคนทะยานมาจากบนท้องฟ้า พวกเขาก็จักเข้าร่วมในการต่อสู้ด้วย และเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขานั้นมาเป็นกำลังเสริมให้แก่’กู้เหิง’
 

 
“นั่นมันกองกำลังของหลี่ยื่อฟง”
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’ถึงกับขมวดคิ้ว เขาไม่คิดเลยว่า’หลี่ยื่อฟง’จักเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้ด้วย แต่เขากับ’หลี่ยื่อฟง’นั้นมักจะมีข้อขัดแย้งกันอยู่บ่อย ๆ
 
การที่’หลี่ยื่อฟง’เข้าร่วมในการต่อสู้ก็ไม่ใช่เรื่องที่เกินกว่าที่คาดไว้  แม้ว่ากองกำลังจิตวายุ 风意:ฟงอวี้ จักยังไม่อาจเทียบได้ได้กองกำลังเส้นทางสวรรค์ แต่ด้วยจำนวนคนก็ถือว่าไม่น้อยเช่นกัน
 
แต่’หลี่ยื่อฟง’นั้นไม่ได้นำกองกำลังมาด้วยตนเอง แต่ก็เป็นไปตามนิสัยส่วนตัวของ’หลี่ยื่อฟง’ เขาเป็นคนที่ หวงแหนการบ่มเพาะพลังของตนเองเป็นอย่างมาก เขาจึงแทบจะไม่เคยเข้าร่วมต่อสู้เองเลยสักครั้ง จึงเป็นอีกเหตุผลที่ไม่ค่อยจะมีคนที่ยอมติดตามเขา
 
กองกำลังอสูรและกองกำลังเส้นทางสวรรค์กำลังเสียเปรียบยิ่งนัก เนื่องจากได้รับความกดดันเพิ่มมากขึ้น
 
แต่เป้าหมายของ’หลี่ชิงอวิ๋น’ ‘กู้เบ่ย’ และพวกของเขา หาได้มีอะไรซับซ้อน แค่เพียงป้องกันมิให้’กู้เหิง’และคนของเขา เข้ามาใกล้’เนี่ยลี่’ ซึ่งพวกเขาก็ทำมันได้เป็นอย่างดี
 
‘เนี่ยลี่’ได้สร้างวงกลมจารึกขึ้นมาอีกครั้ง มีแสงเรืองรองวิ่งไปตามเส้นวงกลม ด้วยแรงดึงดูดของค่ายกลทำให้รากเทวะลอยขึ้นมาอย่างช้า ๆ
 

 
“หยุดมันให้ได้!”
 
หลังจากที่’กู้เหิง’ได้เห็นภาพตรงหน้าก็รีบตะโกนออกมา เขาไม่รู้ว่า’เนี่ยลี่’นั้นจะทำอะไร แต่หาก’เนี่ยลี่’ทำได้สำเร็จเขาคิดว่าจักต้องเกิดปัญหาขึ้นแน่นอน
 
เพลิงมังกรพุ่งไปยัง’เนี่ยลี่’ทันที
 
เมื่อเห็นว่าเพลิงมังกรจำนวนมากพุ่งมายัง’เนี่ยลี่’ ยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ที่ผสานเข้ากับจิตอสูรสายเลือดมังกรนับสิบคนก็เข้าไปยืนขวางเอาไว้
 
ตูมม!
 
ตูมม! ตูมม!
 
เปลวเพลิงมังกรจำนวนมากที่พุ่งเข้ามา ระเบิดออกและกระจายไปทั่ว
 
แม้ว่าเปลวเพลิงมังกรสามารถที่จะทำให้เหล่ายอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ไม่รุนแรงพอที่จะสังหารพวกเขาได้
 
ฟุ่บบ!
 
ฟุ่บบ! ฟุ่บบ!
 
เปลวเพลิงมังกรอีกสามสาย พุ่งเข้ามาตามช่องว่างของเหล่ายอดฝีมือที่ป้องกันอยู่ และพุ่งไปยัง ค่ายกลวงกลม
 
ใบหน้าของ’กู้เหิง’มองดูแล้วช่างน่าเกลียดยิ่งนัก เขานั้นแสดงออกมาให้เห็นว่า อยากจะสับ’เนี่ยลี่’ให้เป็นชิ้น ๆ ถ้าไม่เช่นนั้นความโกรธเกลียดของเขาไม่ทีทางที่จะลดน้อยลงไป เขาจักไม่ยอมให้ทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิงถูกลำลายลงไปเป็นแน่
 
เปลวเพลิงมังกรทั้งสามสายพุ่งยายังด้านล่างของค่ายกลวงกลม
 
‘เนี่ยลี่’ยังคงยืนอย่างสงบในทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิง ต่อหน้าเปลวเพลิงมังกรทั้งสาม และรีบคว้ารากเทวะอย่างรวดเร็ว
 
ตูมม!
 
ตูมม! ตูมม!
 
เปลวเพลิงมังกรทั้งสามสายห้อมล้อม’เนี่ยลี่’อยู่ มีอยู่เส้นหนึ่งที่อยู่ใกล้กับเขาระเบิดออกมา
 
เกราะวิเศษระดับหกสร้างเกราะป้องกันที่มองไม่เห็นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เปลวไฟเหล่านั้นถูกกั้นไว้โดยเกราะป้องกันที่มองไม่เห็น ไม่มีแม้แต่เศษสะเก็ดไฟเพียงเล็กน้อย ที่สัมผัสถูกผิวของ’เนี่ยลี่’เลย
 
รากเทวะอยู่ในมือเขาแล้ว!
 
‘เนี่ยลี่’เผยให้เห็นรอยยิ้มเขาโยนรากเทวะเข้าไปในจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ
 
เมื่อเขาได้รากเทวะมาแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จักต้องสู้กับคนพวกนี้อีกต่อไป
 

 
“ท่านพี่ชิงอวิ๋น กู้เบ่ย ถอนกำลังได้!”
 
‘เนี่ยลี่’ส่งสัญญาณแจ้ง’หลี่ชิงอวิ๋น’ และ ‘กู้เบ่ย’
 
หลังจากที่’หลี่ชิงอวิ๋น’และ ‘กู้เบ่ย’ ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่า’เนี่ยลี่’ทำสำเร็จแล้ว
 
ไม่จำเป็นที่พวกเขาจักต้องต่อสู้ต่อไป จากนี้ไปก็แค่รอดู’กู้เหิง’นั่งร้องไห้เสียใจเพียงเท่านั้น พวกเขาไม่จำเป็นจักต้องต่อสู้โดยเปล่าประโยชน์
 

 
“ทุกคน ถอนกำลัง!”
 
‘กู้เบ่ย’ตะโกนบอก
 

 
“ตามข้ามา!”
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’ นำพวกของเขาฝ่าวงล้อมออกไปจากทางด้านหน้า
 
กองกำลังอสูรและกองกำลังเส้นทางสวรรค์ที่เหลือ พุ่งตามกันออกไป หลังจากที่ไม่มีรากเทวะแล้ว ทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิงก็เริ่มที่จะยุบตัวลง
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น’กู้เหิง’ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น? เขาโศกเศร้าจนแทบจะร้องไห้ออกมา ทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิงเป็นทะเลสาบแห่งเทพแห่งสุดท้ายของเขา
 
แม้ว่าเขาจักสังหารพวกของ’เนี่ยลี่’ได้จนหมดแล้วมันจักมีอะไรดีขึ้น ทะเลสาบแห่งเทพทั้งสามของเขา ในตอนนี้ไม่เหลืออยู่แม้แต่แห่งเดียว
 
‘เนี่ยลี่’ เจ้าสารเลว!
 
หากเขานั้นต้องการทะเลสาบแห่งเทพแห่งใหม่ เขาก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จักต้องทำสงครามกับกองกำลังอื่น และแน่นอนว่า เขาคงไม่อาจที่จะหาทะเลสาบแห่งเทพที่ดีกว่า ทะเลสาบแห่งเทพเฮยอวิ๋น ทะเลสาบแห่งเทพกู่ยวี่ และทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิงนี้อีกแล้ว!
 

 
 “ข้าจะจัดการพวกแกให้หมด!”
 
‘กู้เหิง’ตะโกนด้วยความโกรธ และเข้าจัดการ’หลี่ชิงอวิ๋น’ ‘กู้เบ่ย’และคนอื่น ๆที่ถูกล้อมอยู่
 
‘เนี่ยลี่’ ‘เซี่ยวหยู่’  ‘ลู่เพียว’ และคนอื่น ๆ ได้ตามหลัง ‘หลี่ชิงอวิ๋น’ และ ‘กู้เบ่ย’ แต่การต่อสู้ระยะประชิดมีความรุนแรงมากเกินไป ทุกคนเริ่มที่จะถูกโจมตี
 

 
“ฆ่าเจ้าเด็กนั่น แล้วนำแหวนห้วงมิติของมันมาให้กับข้า!”
 
‘กู้เหิง’ชี้นิ้วไปที่’เนี่ยลี่’พร้อมกับตะโกน
 
เขาเชื่อว่า’เนี่ยลี่’จักต้องเอาอะไรไปจากทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิงเป็นแน่ และมันจักต้องอยู่ในแหวนห้วงมิติ เขาจะแย่งชิงมันกลับมาแล้วจักทำให้ทะเลสาบแห่งเทพเหลยถิงกลับเป็นเช่นเดิมอีกครั้ง
 
คนกลุ่มหนึ่งเข้าไปล้อม’เนี่ยลี่’ไว้
 
‘หลี่ชิงอวิ๋น’และ’กู้เบ่ย’ รีบนำกำลังเพื่อที่จะกลับมาช่วยเหลือ’เนี่ยลี่’
 

 
“ปล่อยข้าไว้ พวกเจ้ารีบถอนกำลังไป!”
 
‘เนี่ยลี่’รีบตะโกนบอก เพราะถึงอย่างไรรากเทวะนั้นก็มิได้อยู่ในแหวนห้วงมิติของเขา แต่แท้จริงแล้วมันอยู่ในจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ
 
อย่างมากก็แค่ตายที่นี่ แต่ถึงเขาจักถูกสังหารไป ‘กู้เหิง’ก็ไม่อาจที่จะเอารากเทวะกลับไปได้ เรื่องที่เลวร้ายที่สุด สำหรับ’เนี่ยลี่’ก็แค่จักต้องไปฟื้นฟูชะตาวิญญาณ หลังจากที่คืนชีพในห้องโถงวิญญาณก็เท่านั้น
 
เหล่ายอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ห้อมล้อม’เนี่ยลี่’เอาไว้
 
ตูมม!
 
ตูมม! ตูมม!
 
ยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ทั้งหมดเข้าโจมตี’เนี่ยลี่’พร้อมกัน เกราะที่มองไม่เห็นก็เกิดร่องรอยของความเสียหาย
 
หากเกราะวิเศษระดับหกถูกทำลายไป ‘เนี่ยลี่’ก็ไม่อาจที่จะรอดไปได้ ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ ไม่อาจที่จะรับมือยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์จำนวนมากได้
 
‘ก่อนที่จักถูกสังหาร ข้าจักต้องเก็บเอาเกราะวิเศษระดับหก ไปเก็บไว้ในจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ’
 
‘เนี่ยลี่’คิด เพราะไม่ต้องการที่จะให้เกราะวิเศาระดับหกตกไปอยู่ในมือของ’กู้เหิง’
 
ยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์กำลังจะจู่โจม’เนี่ยลี่’อีกครั้ง และ’เนี่ยลี่’เตรียมที่จะเก็บชุดเกราะวิเศษระดับหก ทันใดนั้น’เซี่ยวหยู่’ก็คว้าที่แขนของเขา
 

 
“ไปกับข้า!”
 
‘เซี่ยวหยู่’กระซิบบอก จากนั้นก็ได้เปิดใช้รูปแบบค่ายกลจากแหวนที่นิ้วชี้ของเขา
 
มีลำแสงห่อหุ้มที่ตัว’เนี่ยลี่’และ’เซี่ยวหยู่’ทันที เกิดความผันผวนของพื้นที่และเวลากระจายออกไปอย่างรวดเร็ว
 
‘เนี่ยลี่’ประหลาดใจเป็นอย่างมาก เขาคิดว่าแหวนที่’เซี่ยวหยู่’สวมใส่อยู่นั้นเป็นของธรรมดาที่ไม่ได้น่าสนใจเลยแม้แต่น้อย แต่มันกลับเป็นของวิเศษ แห่งพื้นที่และห้วงเวลา
 
‘กู้เหิง’เริ่มที่จะสังเกตุเห็นความผันผวนของพื้นที่และเวลา แม้ว่าเขานั้นจะรู้สึกหวาดกลัว แต่เขารีบตะโกนออกไปว่า
 

 
“หยุดพวกมันไว้!”
 
เปลวเพลิงอัคคีพุ่งไปยัง’เนี่ยลี่’และ’เซี่ยวหยู่’
 
เปลวเหลิงมังกรพุ่งใส่’เซี่ยวหยู่’ทำให้’เซี่ยวหยู่’ถึงกับส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ทันทีที่เขาขยับแหวนวิเศษของเขาอีกครั้ง
 ก็ปรากฏแสงขึ้นมาและทั้งสองก็หายไปไม่เหลือแม้เพียงแต่เงา
 
‘เนี่ยลี่’และ’เซี่ยวหยู่’ได้หลบหนีไปแล้ว!
 
หลังจากที่ได้เห็น ดวงตาของ’กู้เหิง’ถึงกับแดงก่ำ ปอดของเขานั้นแทบจะระเบิด ทะเลสาบแห่งเทพทั้งสามแห่งของเขาถูกทำลายลงไป แต่เจ้าพวกที่ทำให้เป็นเช่นนี้กลับหลบหนีไปได้อย่างนั้นเหรอ?………………….
 
จบตอน
 
แปลโดย นายมะพร้าว
 
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
 
ที่มา: