I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Tales of Demons & Gods (妖神记) ตอนที่ 431 离开 ออกไป

| Tales of Demons & Gods (妖神记) | 2537 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

‘เนี่ยลี่’ไม่คิดเลยว่าเรื่องเช่นนี้จะเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน เขาได้แต่เบิกตากว้างเพื่อจ้องมอง

เมื่อเขาได้เห็น’หลงยู่อิน’ในเวลานี้ นางราวกับเทพธิจากสวรรค์ชั้นที่เก้า ที่กำลังลงมาจุติ รูปร่างของนางช่างดูสมส่วน หน้าอกอันอวบอิ่มที่น่าภาคภูมิใจ ส่วนเว้าส่วนโค้งที่ได้รูป เป็นเรื่องยากที่จะละสายตาออกไป

ความแข็งแกร่งอันน่ากลัว ราวกับหลั่งไหลออกมาจากประตูสวรรค์ เลื่อนไหลเข้าไปยังร่างของ’หลงยู่อิน’

‘หลงยู่อิน’ยังคงกัดฟันอดทน เพื่ออดกลั้นความเจ็บปวดอันรุนแรง ที่มากเสียจนยากที่จะลืมตาขึ้นมามองสภาพโดยรอบได้ ทันทีที่มองเห็นว่า’เนี่ยลี่’กำลังจ้องมองดูอยู่นั้น แก้มของนางก็พลันเปลี่ยนสีแดงอย่างรวดเร็ว

“เจ้า…..อย่าดูนะ!”

‘เนี่ยลี่’ยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะละสายตาไปจากร่างกายของ’หลงยู่อิน’ แม้ว่า’เนี่ยลี่’จะได้มีชีวิตอยู่เป็นครั้งที่สอง แต่เมื่อได้เห็นร่างกายอันงดงามของ’หลงยู่อิน’ เขาก็ไม่อาจที่จะสงบใจได้

หลังจากที่เวลาผ่านไป ‘หลงยู่อิน’ก็สามารถที่จะควบคุมสติได้ นางรู้สึกตกใจกับพลังอันแข็งแกร่งที่ได้ครอบครองนี้

การบ่มเพาะพลังของนางเลื่อนจากระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ไปสู่ระดับวิถีแห่งมังกร และเลื่อนขึ้นไปถึงระดับวิถีแห่งมังกรขั้นที่หก ในร่างกายของนางยังมีพลังอีกเป็นจำนวนมากที่ยังไม่ได้ทำการดูดซับ ถ้าหากพลังทั้งหมดนี้ถูกดูดซับไปทั้งหมด การบ่มเพาะพลังของนางก็ยังสามารถที่จะเพิ่มขึ้นอีกหลายระดับ แม้ว่าจะก้าวไปถึงระดับเทพสงครามก็ไม่ใช่เรื่องยากเท่าใดนัก

นอกเหนือไปจากการเพิ่มของระดับการบ่มเพาะพลัง ในห้วงขอบเขตวิญญาณของนาง ก็ยังปรากฏถ้อยคำหนึ่งประโยคที่วิเศษยิ่งนัก ซึ่งมันเป็นเทคนิคการบ่มเพาะพลังลับของจักรพรรดิเมฆาสวรรค์

‘หลงยู่อิน’รีบสวมใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ด้วยท่าทีที่เขินอาย

“ข้าได้ปรับเปลี่ยนเส้นชีพจรของเจ้าไปแล้ว ในภายภาคหน้าการบ่มเพาะพลังของเจ้าจะพุ่งทะยานโดยไร้ขอบเขต”

จักรพรรดิเมฆาสวรรค์พูดด้วยความยินดี

“ข้านั้นไม่เคยรับศิษย์มาก่อน เจ้านับว่าเป็นศิษย์คนแรกของข้า!”

ด้วยความแข็งแกร่งที่ได้รับจากจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ เมื่อมองผ่านฝุ่นละอองสีแดง แม้ไม่ได้รับการดูแลจากธรรมชาติ และเขาก็เป็นแค่เพียงเศษเสี้ยวของความนึกคิดเท่านั้น

นางหันแก้มอันแดงระเรื่อชำเลืองมองดู’เนี่ยลี่’

‘เนี่ยลี่’นั้นได้มองเห็นร่างอันเปลือยเปล่าของนาง ไม่ว่า’เนี่ยลี่’จะว่าอย่างไร แต่นางจะให้’เนี่ยลี่’รับผิดชอบในเรื่องนี้!

‘เนี่ยลี่’หันมองไป เห็น’หลงยู่อิน’ทำท่าเขินอาย เขาสงบใจไม่ได้และคิดถึงแต่ภาพก่อนหน้านี้ เขาบอกได้เลยว่า ร่างกายของ’หลงยู่อิน’ นั้นช่างทำให้รู้สึกเร่าร้อนถึงเพียงไหน

เขาเชื่อเลยว่าอีกแค่เพียงไม่กี่ปี รูปร่างของนางจะไม่ด้อยไปกว่าแม่ที่หยาบคายของนางเป็นแน่!

‘หลงยู่อิน’ในตอนนี้สวมชุดสีฟ้าอ่อน ด้วยท่าทางที่เขินอายของนาง เรียกได้ว่างยิ่งเอียงอายยิ่งชวนให้มอง

‘เนี่ยลี่’ยังคงรู้สึกสับสน หญิงสาวที่เขาได้เห็นภาพเปลื่อยเปล่าเมื่อก่อนหน้านี้ นี่คือ แม่ทีเร็กซ์สาว’หลงยู่อิน’คนนั้นจริง ๆหรือ?

รู้สึกขัดใจทุกครั้งที่เทียบกับทีเร็กซ์แต่ก็ขอแปลตามเจตนารมณ์ของผู้แต่งนะครับ

“อะแฮ่ม!”

‘เนี่ยลี่’กระแอมออกไป เขาหันหน้าไปทางพื้นที่ที่ว่างเปล่า ตามทิศทางที่มีเสียงออกมา เขาประสานมือและพูดขึ้นว่า

“ขอขอบคุณท่านผู้อาวุโสเมฆาสวรรค์!”

“ขอขอบคุณท่านอาจารย์!”

‘หลงยู่อิน’พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณ หลังจากที่จักรพรรดิเมฆาสวรรค์ได้ช่วยเหลือนางอย่างแท้จริง และได้ผลักดันให้ระดับพลังของนางเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ

จักรพรรดิเมฆาสวรรค์หัวเราะและพูดออกไปว่า

“ข้าก็แค่ทำในสิ่งที่ข้าสามารถทำได้เท่านั้น ทุกสิ่งทุกอย่างหลังจากนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวเจ้าเอง!”

ถ้าหากจักรพรรดิปราชญ์ได้ทำการกำเนิดใหม่ พื้นที่และห้วงเวลาจะถูกสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรืออสูรจะถูกลบออกไปจนสมบูรณ์ ดังนั้นในการที่จะเอาชนะจักรพรรดิปราชญ์ จึงมีสิ่งที่ต้องทำ

“เหล่าผู้ที่เหลือรอด ข้าจะส่งพวกเจ้าออกไป กระบี่หมื่นวิญญาณของข้า เป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดของชนเผ่าเมฆาสวรรค์ สิ่งต่าง ๆ ที่ได้เห็นไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือชนเผ่าเมฆาสวรรค์ สัตว์ตัวเล็ก ๆ ถ้าหากว่าพวกเขาดื้อดึง เมื่อเจ้าได้กวัดแกว่งกระบี่หมื่นวิญญาณ พวกเขาจะเชื่อฟังเจ้า”

จักรพรรดิเมฆาสวรรค์พูดขึ้นมาพร้อมกับหัวเราะ เขากำลังมองเห็นผู้ที่แข็งแกร่ง ‘เนี่ยลี่’และ’หลงยู่อิน’ ทั้งสองได้ถูกส่งออกไป

เสียงของจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ดังขึ้นมาจากที่ห่างไกลออกไป

“เจ้าหนู ข้าจะรอวันที่เจ้าล้มจักรพรรดิปราชญ์ลงไปได้ จงอย่าได้ทำให้ข้าผิดหวัง!”

จากนั้นเสียงของจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ก็เงียบหายไปอย่างไร้ร่องรอย

‘เนี่ยลี่’และ’หลงยู่อิน’ตาเบิกกว้างเมื่อออกมาถึงด้านนอก

เมื่อได้คิดว่าการหลบหนีของนาง ต้องจ่ายค่าตอบแทนเป็นชีวิตของท่านป้าทั้งสอง ใบหน้าของ’หลงยู่อิน’ก็เต็มไปด้วยความเศร้าอีกครั้ง

เมื่อมองไปที่ใบหน้าของ’หลงยู่อิน’

‘เนี่ยลี่’ก็เข้าใจได้ในทันที เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดออกไปว่า

“ท่านผู้อาวุโสทั้งสองของเจ้าที่ตายไป ตัวข้ากับในชีวิตก่อนหน้านี้ บางทีข้าอาจจะมีความหวังในการคืนชีพให้แก่พวกเขา ถ้าหากเจ้าสามารถรวบรวมจิตวิญญาณที่เหลือของพวกเขาและใส่เข้าไปในกระจกวิญญาณของข้า จนกระทั่งสามารถก้าวล้ำเกินกว่าระดับเทพสงคราม เมื่อบรรลุถึงขอบเขตแห่งพระเจ้า พวกเขาก็จะสามารถคืนชีพขึ้นมาได้!”

“จริงหรือ?”

‘หลงยู่อิน’จ้องมองไปที่’เนี่ยลี่’ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้นางคงจะไม่เชื่อ ว่าในโลกนี้จะมีระดับความแข็งแกร่งที่เรียกว่าขอบเขตแห่งพระเจ้า แต่หลังจากที่นางได้พบกับจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ ในตอนนี้นางจึงรู้สึกเชื่ออย่างสนิทใจ

ยอดฝีมือระดับเทพสงคราม ก็แข็งแกร่งมากถึงเพียงนั้นแล้ว การที่จะบรรลุถึงระดับขอบเขตแห่งพระเจ้า มันคงจะยากลำบากจนเกินกว่าที่จะจินตนาการได้เป็นแน่

‘เนี่ยลี่’และ’หลงยู่อิน’ทะยานออกไป และได้พบศพของผู้อาวุโสทั้งสอง เขาได้หยิบกระจกวิญญาณออกมา ฟุ่บบ! ฟุ่บบ!  เศษเสี้ยวของจิตวิญญาณที่เหลือของพวกนางทั้งสอง ได้เข้าไปข้างในกระจกวิญญาณ

เมื่อมองไปที่กระจกวิญญาณ นอกจากเศษเสี้ยวของจิตวิญญาณที่เหลือเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยของทั้งสองคน ยังมีเศษเสี้ยววิญญาณของ’เอียเซิ่ง’อยู่ด้วย เขาเองก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาถึงจะได้ฟื้นคืนชีพกลับมา?

‘เนี่ยลี่’กำหมัดจนแน่น ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ยังไม่เพียงพอ!

“ขอบใจนะ เนี่ยลี่”

‘หลงยู่อิน’มองเห็นเศษเสี้ยวของวิญญาณทั้งสองเข้าไปในกระจกวิญญาณ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยน้ำตา นางโผเข้าไปกอด’เนี่ยลี่’เอาไว้ในอ้อมแขน

เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของหญิงสาว กลิ่นหอมของหญิงสาวแตะเข้าจมูกอย่างจัง ‘เนี่ยลี่’ก็ถึงกับตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็ยิ้มและเอามือตบไปที่ไหล่ของ’หลงยู่อิน’

หลังจากที่อยู่ในสภาพนี้เป็นเวลาพอสมควร ‘เนี่ยลี่’ยิ้มและพูดออกไปว่า

“พอได้หรือยัง? ข้าถูกเจ้ากอดจนแทบจะหายใจไม่ออกแล้วนะ!”

หลังจากได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’

‘หลงยู่อิน’ถึงกับหน้าแดง นางรีบปล่อยตัว’เนี่ยลี่’และถอยออกไป นางกระทืบเท้าเล็กน้อยก่อนที่จะทะยานออกไป

“นี่ ช้าก่อนแม่นาง! เจ้าบินเร็วเกินไปแล้วข้าตามไม่ทัน เจ้าไม่รู้หรืออย่างไรว่าในตอนนี้ระดับพลังของเจ้าสูงกว่าข้ายิ่งนัก?”

‘เนี่ยลี่’รีบทะยานตามไป พร้อมกับตะโกนออกไป

‘หลงยู่อิน’บินช้าลงเล็กน้อย ร่างทั้งสองทะยานลับไปในท้องฟ้า

ณ สถาบันวิญญาณฟ้า

ข่าวการกลับมาของ’เนี่ยลี่’และ’หลงยู่อิน’กระจายไปทั่วทั้งสถาบันวิญญาณฟ้า กระจายไปอย่างรวดเร็ว ไม่เพียงแต่กองกำลังอสูร กองกำลังเส้นทางสวรรค์ และกองกำลังเสียงเร้นลับจะทราบ แม้แต่คนของ’หลงเทียนหมิง’เองก็ทราบเช่นกัน พายุใหญ่กำลังจะเริ่มระอุขึ้นมา

ในเวลาเดียวกัน ในหุบเขาของสถาบันวิญญาณฟ้า

‘อิงเยว่ลู่’ที่ซ่อนแก้มอันงดงามของนางอยู่ภายใต้สื้อคลุม นางนั่งอยู่ในวงกลม และใช้นิ้วมือจิกพื้นดินเอาไว้ ดวงตาของนางจับจ้องไปทางด้านหน้า พร้อมกับถอนถายใจเล็กน้อยก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า

“นี่ก็ถึงเวลาแล้ว แต่เหตุใดจึงยังไม่เห็นเขา?”

“ลืมมันไปเสียเถิด พบเจอแค่ไหนก็เพียงเท่านั้น!”

หลังจากที่ได้รับรู้ถึงเรื่องราวก่อนหน้านี้ แม้ว่าจะเป็นเรื่องราวของชีวิตก่อนหน้านี้

‘อิงเยว่ลู่’ไม่อาจที่จะยอมรับเรื่องราวของคนแปลกหน้าได้ทั้งหมด จู่ ๆ เขาก็เข้ามาในโลกของนาง และกลายเป็นศิษย์ของนาง

แม้ว่าเรื่องราวทั้งหมดจะเป็นเรื่องราวในชีวิตก่อนหน้านี้ แต่มันก็ช่างชัดเจนและเป็นจริงยิ่งนัก

“เมื่อเจ้าได้บรรลุระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ อีกไม่นานจักรพรรดิปราชญ์ก็จะต้องเดินทางมาอย่างรวดเร็ว ถ้าหากข้าไม่ยอมไป นิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ก็จะล่มสลาย!”

‘อิงเยว่ลู่’มองไปด้านหน้า

“เอียจื่ออวิ๋น เซี่ยวหนิงเอ๋อ ลู่เพียว….. ข้าเองก็รู้ว่าพวกเจ้าก็ต่างอยู่ในชะตาเดียวกัน การฝึกฝนบางส่วนของพวกเจ้ายังไม่ดีนัก ข้าจะช่วยเหลือพวกเจ้าให้ได้มากที่สุด!”

มีเสียงดัง ฟุ่บบ! จากนั้น’อิงเยว่ลู่’ก็หายไปราวกับควันที่ถือเอาไว้ในมือ ดั่งว่าคนผู้นี้ไม่เคยมีอยู่จริงมาก่อน……………..

จบตอน

แปลโดย นายมะพร้าว

คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments