ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปหลายวันต่อมา’เนี่ยลี่’และ’ลู่เพียว’ ‘กู้เบ่ย’ ‘หลี่ชิงอวิ๋น’ และคนอื่น ๆ ต่างก็เตรียมการป้องกันเอาไว้อย่างเต็มที่ ‘หลี่ยื่อฟง’และ’หลงเทียนหมิง’ยังคงทำการกดดันอย่างหนักและพยายามทำการสังหารกองกำลังอสูร กองกำลังเส้นทางสวรรค์ และกองกำลังเสียงเร้นลับอย่างต่อเนื่อง ทางด้านพวกเขานั้น ยังไม่ทำการตอบโต้กลับแต่อย่างใด
ในห้องพักแห่งหนึ่งของสถาบันวิญญาณฟ้า ‘เนี่ยลี่’เช่าไว้หลายหลัง
‘หลงยู่อิน’ ‘กู้เบ่ย’ ‘หลี่ชิงอวิ๋น’และคนอื่น ๆ มารวมตัวกัน
“เนี่ยลี่ เจ้ากำลังจะทำสิ่งใดกันแน่?”
‘ลู่เพียว’อดไม่ได้ที่จะมองหน้าเนี่ยลี่และถามไปด้วยความสงสัย
ในวันนี้’เนี่ยลี่’ได้ออกไปรวบรวมสมุนไพรกว่าร้อยชนิด พร้อมกับมีหม้อปรุงยาขนาดใหญ่พร้อมกับขาตั้งสีแดง ราวกับว่าจะเตรียมทำการกลั่นหรือหลอมยาอะไรบางอย่าง
‘เนี่ยลี่’เผยให้เห็นรอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ข้าจะทำการกลั่นยาทิพย์ และในอีกไม่นานเจ้าจะได้รับรู้ถึงประสิทธิภาพของมัน!”
“ยาทิพย์? ยาทิพย์อันใดกัน?”
‘กู้เบ่ย’และ’หลี่ชิงอวิ๋น’ก็ยังอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
‘หลงยู่อิน’ก็กระพริบตาด้วยความอยากรู้อยากเห็น หลังจากที่นางได้รับรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของ’เนี่ยลี่’ นางก็รู้สึกสับสนอยู่เป็นเวลานาน หลังจากนั้นนางจึงค่อย ๆ รู้สึกผ่อนคลายลง ไม่ว่า’เนี่ยลี่’จะเป็นคนที่มาจากช่วงเวลาในภายภาคหน้ากว่าร้อยปีก็ตาม
‘เนี่ยลี่’ก็ยังคงเป็น’เนี่ยลี่’คนเดิมดั่งที่ผ่านมา นางชอบ’เนี่ยลี่’ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ นั่นก็เพียงพอแล้ว!
ขั้นตอนต่อไป’เนี่ยลี่’ได้นำผลไม้แห่งพระเจ้าออกมา
จากนั้นก็ได้ใช้เข็มแทงเข้าไปที่ผลไม้แห่งพระเจ้า แทบจะไม่มีเนื้อผลไม้แห่งพระเจ้าติดออกมาเลย จากนั้นเขานำไปใส่ขวดไว้
“ใส่น้ำลงไปในขวดนี้ให้เต็ม โดยที่ไม่เหลือช่องว่างจากนั้นก็เขย่า จากนั้นก็แบ่งใส่อีกร้อยขวดเท่า ๆ กัน เติมน้ำและก็เขย่าอีกครั้ง จากนั้นก็แบ่งใส่อีกร้อยขวดเท่า ๆ กัน เติมน้ำและก็เขย่า”
‘เนี่ยลี่’พูดออกไปขณะที่ ทำการเก็บมัดสมุนไพรชนิดอื่น ๆ
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ ‘หลี่ชิงอวิ๋น’สามารถเข้าใจในสิ่งที่’เนี่ยลี่’บอกในทันที ‘เนี่ยลี่’ต้องการที่จะเจือจางเนื้อผลไม้แห่งพระเจ้า ให้เหลือเพียงหนึ่งในหมื่น
“เจ้ายาทิพย์นี่มันคือยาอะไรกันแน่? แม้ว่ามันจะมหัศจรรย์เพียงไหน การเจือจางนับหมื่นเท่า ข้าเกรงว่ามันคงจะไม่อาจส่งผลลัพธ์อันน่ามหัศจรรย์ใด ๆ ออกมาได้แล้ว!”
‘ลู่เพียว’ อดไม่ได้ที่จะพูดมาด้วยความสงสัย
“นั่นสิ ตัวยานี้จะถูกเจือจางเหลือเพียงหนึ่งในหมื่นส่วน!”
‘กู้เบ่ย’ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมาเช่นกัน
‘เนี่ยลี่’ยิ้มและพูดออกไปว่า
“เพราะพวกเจ้านั้นไม่รู้ถึงประสิทธิภาพของผลไม้แห่งพระเจ้า ถ้าหากพวกเจ้านั้นรู้ถึงประสิทธิภาพของมัน พวกเจ้าก็จะไม่สงสัยในสิ่งที่ข้าบอกให้ทำ!”
“ไม่รู้ถึงประสิทธิภาพของผลไม้แห่งพระเจ้าเช่นนั้นหรือ? ชื่อของมันข้ายังไม่เคยได้ยินเสียด้วยซ้ำ!”
‘หลี่ชิงอวิ๋น’พูดขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามียาทิพย์ใด ที่เจือจางหมื่นเท่าแล้วยังคงมีประสิทธิภาพได้อีก”
“นี่คือผลไม้แห่งพระเจ้า สำหรับข้าแล้วการใช้คำว่ายาทิพย์นั้น ข้าเกรงว่าจะนำมาใช้อธิบายไม่ได้ ข้านั้นแค่เพียงใช้เข็มเหล็กแทงเข้าไปและให้มันติดเนื้อของผลไม้แห่งพระเจ้ามาแค่เพียงเล็กน้อย และถ้าหากยอดฝีมือระดับเทพสงครามทานลงไป แค่เพียงชั่วครู่ร่างของยอดฝีมือระดับเทพสงครามผู้นั้นก็จะระเบิดออก เพราะพวกเขาไม่อาจที่จะดูดซับพลังอันมหาศาลจากผลไม้แห่งพระเจ้าได้!”
‘เนี่ยลี่’อธิบายพร้อมกับยิ้ม
“มันมีประสิทธิภาพถึงเพียงนั้น มิใช่ว่าเจ้านั้นแกล้งพูดให้พวกข้าตกใจหรอกนะ?”
‘หลี่ชิงอวิ๋น’และคนอื่น ๆ ถึงกับหน้าซีด
ระดับเทพสงคราม นั่นคือระดับที่แข็งแกร่งจนเรียกได้ว่าไร้เทียมทาน นั่นยังไม่แข็งแกร่งเพียงพออีกเช่นนั้นหรือ? แม้แต่ยอดฝีมือระดับเทพสงครามยังเสียชีวิตด้วยการที่ร่างกายระเบิด นี่มันน่ามหัศจรรย์เกินไปแล้ว!
“พวกเจ้าคิดว่าข้าโกหกหรือย่างไร?”
‘เนี่ยลี่’พูดพร้อมกับหัวเราะ ถ้าหากผลไม้แห่งพระเจ้านี้จักรพรรดิเมฆาสวรรค์มิได้เก็บรักษาเอาไว้ ผลกระทบของมันผู้ที่ยังไม่บรรลุระดับเทพสงคราม ก็คงยากที่จะจินตนาการได้
“แม้ว่าจะเจือจางเหลือเพียงหนึ่งในหมื่นส่วน ประสิทธิภาพของมันก็ยังคงรุนแรงยิ่งนัก ถ้าหากไม่ทำการเจือจางจนเหลือแค่หนึ่งในหมื่นส่วน ร่างกายของพวกเราก็ไม่อาจที่จะทนรับได้ ถ้าหากเราดื่มลงไป รับรองว่าจะได้ตายจากการระเบิดอย่างแน่นอน!”
“แล้วเจ้าสามารถที่จะทำมันได้เช่นนั้นหรือ?”
‘หลี่ชิงอวิ๋น’ถามออกไป เขาเองก็ยังอดที่จะตกใจไม่ได้
“หลังจากที่ข้าได้เจือจางมันลงเหลือหนึ่งในหมื่นส่วนแล้ว ข้าจะทำการผสมสมุนไพรไปอีกกว่าสิบชนิด จากนั้นมันจะกลายเป็นยาทิพย์ที่มีประสิทธิภาพสูงยิ่งขึ้น!”
‘เนี่ยลี่’อธิบายต่ออีกว่า
“หลังจากที่ได้ทำการปรับแต่งยาทิพย์นี้ ประสิทธิภาพของมันจะน่ากลัวยิ่งนัก!”
“ข้าอยากจะรู้ว่าด้วยยาทิพย์นี้จะทำให้พวกเราบรรลุถึงจุดสูงสุดของระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์หรือไม่?”
“อย่าได้พูดถึงระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ แม้แต่ระดับวิถีแห่งมังกรก็สามารถบรรลุได้โดยง่าย!”
‘เนี่ยลี่’พูดออกไปด้วยความมั่นใจ
ระดับวิถีแห่งมังกรเช่นนั้นหรือ?
ทุกคนต่างจับจ้องไปที่’เนี่ยลี่’ สามารถบรรลุระดับวิถีแห่งมังกรได้โดยง่ายเช่นนั้นหรือ?
“ถ้าเจ้าสามารถทำให้ข้าบรรลุถึงขั้นสูงสุดระดับวิถีแห่งมังกรได้ อีกไม่นานตระกูลผนึกมังกรจะมีการประกาศรายชื่อตำแหน่งผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล ถ้าหากข้าสามารถบรรลุขั้นสูงสุดของระดับวิถีแห่งมังกรได้ ข้าก็จะต้องได้รับตำแหน่งอย่างแน่นอน แม้แต่ท่านผู้นำตระกูลก็ไม่อาจที่จะขัดขวางข้าได้!”
‘หลงยู่อิน’คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดออกไป
สำหรับความแข็งแกร่งของ’หลงยู่อิน’นั้น ‘หลี่ชิงอวิ๋น’รู้สึกตกใจยิ่งนัก ช่วงก่อนหน้าที่’หลงยู่อิน’จะออกไป การบ่มเพาะพลังของพวกเขาไม่ได้แตกต่างกันมากนัก เขาไม่รู้เลยว่า’หลงยู่อิน’บ่มเพาะพลังด้วยวิธีใดกัน?
“บางทีแค่ครั้งเดียวอาจจะยังไม่เพียงพอ แต่ถ้าใช้ยาทิพย์สองครั้งอาจจะเพียงพอก็เป็นได้”
‘เนี่ยลี่’คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบกลับไป และพูดต่ออีกว่า
“ยาทิพย์นี้จะทำให้ร่างกายของพวกเจ้าเกิดใหม่เพื่อที่จะทำการดูดซับพลังจากยาทิพย์นี้ได้ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาสามวัน”
หลังจากที่ได้รับการยืนยันจาก’เนี่ยลี่’ ‘หลี่ชิงอวิ๋น’ ‘กู้เบ่ย’ ‘ลู่เพียว’ ก็นิ่งไป
ยาทิพย์ดังกล่าวมีประสิทธิภาพถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?
เมื่อเทียบกับการบรรลุระดับวิถีแห่งมังกร แค่สามวันนับว่าเป็นเวลาที่สั้นนัก
บางคนทำการบ่มเพาะพลังจากระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์เพื่อให้บรรลุระดับวิถีแห่งมังกร ในช่วงร้อยปีที่ผ่านมาพวกเขาต้องใช้เวลานับสิบปี
หากใช้ยาทิพย์นี้มันช่างใช้เวลาสั้นเกินไปแล้ว!
ในความคิดของเนี่ยลี่นั้นมันช่างเป็นเรื่องธรรมดายิ่งนัก ในสายตาของจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ ความแข็งแกร่งระดับวิถีแห่งมังกร ก็แค่ความแข็งแกร่งระดับมดปลวกเท่านั้น การต้องใช้เวลาถึงสามวันในการบรรลุนั้น ก็เป็นเวลาที่ยาวนานยิ่งนัก
และยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่ยอดฝีมือในระดับขอบเขตแห่งพระเจ้า ก็ยังไม่มีผู้ใดได้ครอบครองผลไม้แห่งพระเจ้า!
ผลไม้แห่งพระเจ้านั้นไม่อาจที่จะประเมินค่าได้ เกรงว่าแม้แต้นิกายขนนกศักดิ์ก็ไม่อาจที่จะเทียบค่าของมันได้!
แม้แต่ยอดฝีมือระดับเทพสงคราม ก็ยังไม่มีผู้ใดรู้วิธีทานผลไม้แห่งพระเจ้า แต่’เนี่ยลี่’กลับรู้ได้!
อีกไม่กี่วันข้างหน้า ‘เนี่ยลี่’ก็จะเริ่มการกลั่นยาทิพย์อย่างบ้าคลั่ง ด้วยวิธีการกลั่นมีรายละเอียดอย่างเป็นขั้นตอน การกลั่นยาทิพย์นี้จึงมิได้ยากลำบากนัก
หลังจากนั้นราวสิบวัน ‘เนี่ยลี่’ทำการปรับแต่งยาทิพย์ได้กว่าห้าร้อยขวด
ด้วยลักษณะที่วาววับและโปร่งแสง เช่นเดียวกับขวดแก้วหยกที่ใช้สำหรับใส่ยาทิพย์ทั่ว ๆ ไป ‘เนี่ยลี่’อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างมีความสุข ด้วยยาทิพย์เหล่านี้ ที่มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ต้องขอบคุณท่านผู้อาวุโสเมฆาสวรรค์
ถ้าหากไม่ได้ผลไม้แห่งพระเจ้าจากท่านผู้อาวุโสเมฆาสวรรค์และความรู้ในการหลอมและกลั่นยาของข้า ก็คงจะเป็นดั่งสำนวนที่ว่า แม่บ้านไม่อาจที่จะทำอาหารโดยมีแค่ข้าวได้ 巧妇难为无米之炊 หมายถึง การมีของแค่สิ่งใดสิ่งหนึ่งก็ไม่อาจที่จะนำไปใช้ประโยชน์ได้
‘เนี่ยลี่’ได้ทำการเคลื่อนย้ายเข้าไปในภาพจิตกรรมหมื่นขุนเขาและสายน้ำ และไปหาเหล่ายอดฝีมือชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์
‘เนี่ยลี่’ได้แบ่งยาทิพย์ราวร้อยขวดและฝากให้ยอดฝีมือชนเผ่าแห่งเทพเมฆาสวรรค์นำไปส่งให้’เอียจื่ออวิ๋น’ ‘เซี่ยวหนิงเอ๋อ’ ‘ตู่ซื่อ’ เพื่อให้พวกเขาใช้ยาทิพย์เหล่านี้ในการเพิ่มการบ่มเพาะพลังให้ตนเอง
“นี่คือยาทิพย์จากผลไม้แห่งพระเจ้าที่เจ้าพูดถึงเช่นนั้นหรือ?”
‘ลู่เพียว’เอ่ยถาม
เมื่อรู้ว่า’เนี่ยลี่’ทำการหลอมและกลั่นยาทิพย์ได้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรอคอย เวลาให้ผ่านไปโดยเร็ว เมื่อเขารู้ว่ายาทิพย์นี้ทำสำเร็จแล้ว พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกต้องการลองดื่มดู
“พวกเจ้าลองพยายามดื่มมันดู!”
‘เนี่ยลี่’พูดพร้อมกับยิ้ม
‘ลู่เพียว’มองดูยาทิพย์นี้ เขารู้ดีว่าเนี่ยลี่มิได้โกหก เขาคิดถึงตอนที่ยังอยู่ในเมืองกลอรี่ ‘เนี่ยลี่’ได้ช่วยให้เขาเพิ่มระดับการบ่มเพาะพลัง ดังนั้นเขาจึงเชื่อมันในคำพูดของ’เนี่ยลี่’อย่างเต็มที่
‘ลู่เพียว’เปิดขวดยาทิพย์และกลืนลงไป เขารู้สึกราวกับว่ากำลังกลืนกินเปลวไฟ ราวกับว่านั่งอยู่ท่ามกลางเปลวไฟที่แผดเผา ในตอนนี้เขารู้สึกเหมือนกับว่าเปลวไฟกำลังกลืนกินร่างกายของเขา เขารีบนั่งสมาธิทันที ยาทิพย์นี้มีประสิทธิภาพน่ากลัวยิ่งนัก……………
จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
บทต่อไป
& บทที่ 433 代理宗主 ตำแหน่งผู้สืบทอดที่มา: