ตอนที่แล้วตอนต่อไปเหล่าศิษย์ของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ที่มารวมตัวกัน ต่างก็รู้สึกสงสัย’เนี่ยลี่’ สถานะทางการเงินของ’เนี่ยลี่’นั้นน่าทึ่งยิ่งนัก ศิษย์ทั่ว ๆ ไป ของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ จะมีหนทางในการหาเงินจำนวนมากเช่นนั้นได้อย่างไร?
ถ้าหาก’เนี่ยลี่’นั้นมีกลุ่มอสูรนอกรีตให้การหนุนหลังอยู่จริง ก็จะยอมให้’เนี่ยลี่’ได้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้เป็นอันขาด
‘เนี่ยลี่’เผยรอยยิ้มเล็กน้อย และตอบกลับไปว่า
“หลงเทียนหมิง เจ้ายังคงมีข้อสงสัยอันใดอีก จงพูดออกมา!”
ที่’หลงเทียนหมิง’ทำก็เป็นแค่การตะโกนหาคนผิด ซึ่งการกล่าวหานั้นทำได้ง่ายนัก!
‘หลงเทียนหมิง’หันหน้าไปทางห้าปรมาจารย์และคุกเข่าลงพร้อมกับพูดว่า
“ท่านปรมาจารย์ทั้งห้า นิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ของเรา ไม่อาจยอมให้ตกอยู่ในกำมือของคนที่ยังไม่มีความแน่ชัดเจนเช่นนี้ได้!”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’หลงเทียนหมิง’ปรมาจารย์ทั้งห้าได้แต่นิ่งเงียบ พวกเขาแค่อดหัวเราะอยู่ในใจไม่ได้
ถ้าหาก’เนี่ยลี่’เป็นคนของพวกอสูรนอกรีตส่งเข้ามาในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ เหตุใดจึงใช้วิธีการจ่ายเงินเป็นจำนวนมาก เพื่อแลกเปลี่ยนกับการให้การสนับสนุนในการเป็นตัวแทนเข้าคัดเลือก ให้เป็นที่สงสัยด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น ยาทิพย์ที่’เนี่ยลี่’ได้มอบให้แก่เหล่าปรมาจารย์ทั้งห้า มันล้ำค่าเสียยิ่งกว่าตำแหน่งผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์เสียอีก! เพียงแค่’เนี่ยลี่’นำพายอดฝีมือในระดับวิถีแห่งมังกรออกมาเป็นจำนวนมาก ด้วยพลังอำนาจของพวกเขาไม่ว่าประตูกำแพงใด ๆ ก็ไม่อาจที่จะขวางกั้นได้ เขามีพลังอำนาจมากพอที่จะสั่นคลอนทั้งนิกายได้
ดังนั้นคำกล่าวหา และข้อสงสัยของ’หลงเทียนหมิง’นั้น ไม่มีเหตุผลพอที่จะรับฟังได้
ปรมาจารย์เทียนอู่ตอบกลับไปอย่างเย็นชาว่า
“หลงเทียนหมิง ถ้าหากเจ้าไม่มีหลักฐาน จะมีคนกล่าวหาว่าข้านั้นรับฟังความข้างเดียวได้ เรื่องนี้จึงไม่ถูกต้อง!”
“ท่านผู้นำนิกาย ได้โปรดระงับการแต่งตั้งไปก่อน ถ้าหากท่านผู้นำนิกายให้เวลาข้าหนึ่งเดือน ข้าจะหาหลักฐานการร่วมมือกับฝ่ายศัตรูของเขามาให้ได้!”
‘หลงเทียนหมิง’รีบพูดออกไป ถ้าหากตำแหน่งผู้นำนิกายถูกแย่งไป เขาคงต้องรู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมาก
ปรมาจารย์เทียนอวิ๋น พูดออกไปอย่างเย็นชาว่า
“หลงเทียนหมิง เนี่ยลี่นั้นเป็นศิษย์ของข้า เจ้าบอกว่าเขานั้นเป็นผู้คิดคดต่อนิกาย สมรู้ร่วมคิดกับฝ่ายศัตรู ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่า เจ้านั้นสงสัยข้าด้วยเช่นกันใช่หรือไม่? ”
“ท่านปรมาจารย์เทียนอวิ๋น ข้าไม่บังอาจที่จะสงสัยท่านอย่างแน่นอน ข้าแค่ไม่ต้องการให้ท่านถูกคนร้ายหลอกลวง!”
‘หลงเทียนหมิง’รู้สึกเศร้าใจยิ่งนัก เหตุใดปรมาจารย์ทั้งสองจึงให้การสนับสนุน’เนี่ยลี่’ เขาไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย หรือเป็นเพราะความสามารถของ’เนี่ยลี่’เช่นนั้นหรือ?
จากนั้นปรมาจารย์หลิงหลงที่ยืนอยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นมา
“หลงเทียนหมิง เจ้าเองก็เป็นลูกหลานตระกูลผนึกมังกรของข้า เมื่อเจ้าคิดที่จะยอมแพ้ ผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกายก็ควรที่จะตกเป็นของเนี่ยลี่!”
แม้แต่ปรมาจารย์หลิงหลงก็ยังยืนอยู่ฝั่งเดียวกันกับ’เนี่ยลี่’เช่นนั้นหรือ? ‘หลงเทียนหมิง’รู้สึกอ้างว้างยิ่งนัก แม้แต่ท่านยายของเขายังให้การสนับสนุนแก่คนนอก เขากลายเป็นคนที่เดียวดาย ถ้าเช่นนั้น เขาจะยังทำอะไรได้อีก?
เขาทำได้เพียงแค่ประสานมือเคารพผู้นำนิกายเท่านั้น เขานั้นได้ทำอะไรไปมากมาย แต่เหตุใดโชคชะตา จึงไม่ยอมให้ความเป็นธรรมแก่เขา!
‘เนี่ยลี่’ชำเลืองมองไปที่’หลงเทียนหมิง’พร้อมกับเผยรอยยิ้มที่มุมปาก ในชีวิตที่แล้วของเขา ‘หลงเทียนหมิง’นั้นได้ขึ้นครองตำแหน่งผู้นำนิกาย และได้เป็นส่วนหนึ่งของผู้ที่ทำให้นิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ตกต่ำลงจนล่มสลาย แต่ในชีวิตนี้ เขาจะไม่ยอมให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นเป็นแน่!
‘หลงเทียนหมิง’มีการวางแผนที่ล้ำลึกเกินไป แต่ก็ยังไม่ดีพอที่เทียบกับ’เนี่ยลี่’ที่มีประสบการณ์มาถึงสองชีวิต
ด้วยทรัพยากรที่มีอยู่ในมือของ’เนี่ยลี่’เพียงพอที่จะขยี้’หลงเทียนหมิง’ได้อย่างง่ายดาย
เมื่อ’เนี่ยลี่’ได้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกาย ‘หลงเทียนหมิง’ก็ไม่อาจที่จะเป็นภัยคุกคามของเขาได้อีกต่อไป!
ที่’เนี่ยลี่’จะต้องจัดการ ไม่ใช่แค่’หลงเทียนหมิง’แต่เป็นนิกายเทพอสูรทั้งหมด!
‘เนี่ยลี่’ทำการประสานมือเพื่อทำความเคารพไปทางปรมาจารย์ทั้งห้าและพูดขึ้นมาว่า
“ขอขอบคุณท่านปรมาจารย์ทั้งห้าที่ให้การสนับสนุนข้า ตราบเท่าที่ข้าได้เป็นผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ ข้าจักทำให้นิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์มียอดฝีมือที่อยู่ในระดับเทพสงครามเพิ่มมากขึ้น และจะนำพานิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ไปสู่ความรุ่งเรืองอย่างแท้จริง!”
เมื่อได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ ปรมาจารย์ทั้งห้าก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ พวกเขาเชื่อว่า’เนี่ยลี่’จะไม่ทำผิดคำพูดเป็นแน่และ’เนี่ยลี่’จะสามารถทำตามที่พูดได้อย่างแน่นอน!
‘หลงทียนหมิง’มองไปพร้อมกับหัวเราะราวกับคนบ้าและพูดขึ้นมาว่า
“ทำไมเจ้าจึงได้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์? แค่คำพูดอันสวยหรูเพียงอย่างเดียวไม่อาจที่จะนำพานิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ไปสู่ความรุ่งเรืองได้ใครจะยอมเชื่อคำพูดที่เป็นดั่งสุนัขผายลมของเจ้ากัน!”
“หลงเทียนหมิง เจ้านั้นไร้มารยาทยิ่งนัก!”
ปรมาจารย์เทียนอู่ พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา
“ท่านผู้นำนิกาย ข้าแค่เพียงไม่ต้องการให้ท่านถูกคนร้ายหลอกลวง”
‘หลงเทียนหมิง’พยายามที่จะดิ้นรนอย่างเต็มที่
ในตอนนี้เนี่ยลี่กำลังมอง’หลงเทียนหมิง’ด้วยความดูถูก ไม่ว่า’หลงเทียนหมิง’จะดิ้นรนเช่นใด ก็ไม่อาจที่จะขัดขวางเขาได้!
ปรมาจารย์ทั้งห้าให้การสนับสนุน’เนี่ยลี่’อย่างเต็มตัว แม้ว่า’เนี่ยลี่’จะลาออกจากการเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกาย ปรมาจารย์ทั้งห้าก็จะหาหนทางให้’เนี่ยลี่’กลับมารับตำแหน่งนี้ให้ได้
‘หลงเทียนหมิง’ยังคงพยายามที่จะคิดเข้าข้างตนเอง เขาคิดว่าเนี่ยลี่อาจจะใช้คำพูดอันสวยหรู โน้มน้าวให้ปรมาจารย์ทั้งห้าหันมาสนับสนุน’เนี่ยลี่’
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม’หลงเทียนหมิง’ก็ไม่อาจที่จะคาดคิดได้ว่า ‘เนี่ยลี่’ได้มอบยาทิพย์เป็นจำนวนมาก ในการติดสินบนปรมาจารย์ทั้งห้า เมื่อปรมาจารย์ทั้งห้าได้ดื่มยาทิพย์ของ’เนี่ยลี่’ก็ได้เลื่อนระดับการบ่มเพาะพลังอย่างรวดเร็วแล้วเขาจะหาวิธีใดที่จะจัดการไล่’เนี่ยลี่’ให้พ้นไปได้อีก?
ไม่ต้องพูดถึง การสนับสนุนให้เป็นตัวแทนในการเข้าชิงชัย แม้แต่ตำแหน่งผู้นำนิกาย ปรมาจารย์เทียนอู่ก็ยินดีที่จะลาออกแล้วมอบให้! ปรมาจารย์เทียนอู่รู้สึกยินดียิ่งนัก เมื่อแก่ชราแล้วก็ควรที่จะผ่อนคลายให้มากขึ้น!
‘เนี่ยลี่’นั้นมีกองกำลังที่เป็นยอดฝีมือระดับวิถีแห่งมังกรอยู่เป็นจำนวนมาก นั่นก็พิสูจน์ความแข็งแกร่งของเนี่ยลี่ได้แล้ว เขายังมีสิ่งใดที่ต้องกังวลอีก?
“หลงเทียนหมิงไม่ได้ให้ความเคารพต่อผู้อาวุโส จะถูกถอดถอนจากตำแหน่งและสถานะทั้งหมด และถูกกักขังไว้ในตระกูลเป็นเวลาสิบเดือน จงปิดประตูสำนึกผิดซะ!”
ปรมาจารย์หลิงหลงพูดขึ้นมาพร้อมกับพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา
闭门思过 ปิดประตูสำนึกผิด
闭ì อ่านว่า ปี้ แปลว่า ปิด
门é อ่านว่า เหมิน แปลว่า ประตู
思ī อ่านว่า ซือ แปลว่า คิดไตร่ตรอง
过ò อ่านว่า กั้ว ในที่นี้มาจาก 过失 òī กั้วซือ แปลว่า ความผิดพลาดมีความหมายตรงตัว คือการปลีกตัวอยู่ลำพัง เพื่อใช้เวลาขบคิด ไตร่ตรองถึงความผิดของตนเอง หรือแปลว่าให้สำนึกผิดที่ตนเองได้ก่อเอาไว้
หลังจากที่ปรมาจารย์หลิงหลงพูดจบ ความหวังอื่นใดของ’หลงเทียนหมิง’ก็จบลงในทันที
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ ข้าจะไม่ยอมสูญเสียทุกอย่างไป!”
‘หลงเทียนหมิง’แทบจะเป็นบ้า ตำแหน่งผู้นำนิกายที่อยู่ในกำมือของเขา แค่เพียงไม่นาน ทุกอย่างก็สูญสลายไปทั้งหมด เรื่องเหล่านี้กระตุ้นให้’หลงเทียนหมิง’นั้นกลายเป็นบ้าไปจริง ๆ
ตระกูลผนึกมังกรมียอดฝีมือที่อยู่ในระดับวิถีมังกรอยู่หลายคน และ’หลงเทียนหมิง’นั้นกระโดดคว้าตำแหน่งนี้เอาไว้ได้ แต่หลังจากนี้ไป อนาคตของ’หลงเทียนหมิง’จะมีเพียงห้องคุมขังอันหนาวเหน็บเท่านั้น
เหล่ายอดฝีมือในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ต่างหันมามองหน้ากัน พวกเขาไม่คิดเลยว่าผลจะเป็นเช่นนี้ พวกเขาไม่ได้รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับ’เนี่ยลี่’ จู่ ๆ ‘เนี่ยลี่’ก็กลายเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกายโดยไร้ผู้ต่อต้าน อย่างไรก็ตามเมื่อได้เห็นผลสรุปก่อนหน้าแล้ว พวกเขาก็ไม่คิดที่จะคัดค้าน
“ข้าขอประกาศว่า นับจากนี้ไปข้า เทียนอู่ จะขอลงจากตำแหน่งผู้นำนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ จากนี้ไปการปกครองจะเป็นของเนี่ยลี่!”
ปรมาจารย์เทียนอู่พูดด้วยเสียงก้องกังวาล ผ่านหูของเหล่าศิษย์ทั่วทั้งนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์
การก้าวข้ามขึ้นไปตำแหน่งผู้นำนิกาย โดยการสนับสนุนจากผู้นำนิกายคนเก่าเช่นนี้
เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรกัน?
เรื่องนี้มันแปลกประหลาดยิ่งนัก?
แต่ผู้นำนิกายพูดแล้วย่อมไม่คืนคำ จากนั้นต้องรอฟังความเห็นของปรมาจารย์อีกสี่ท่าน แต่พวกเขาจะคัดค้านด้วยเหตุใดกัน?
“ข้าขอคารวะท่านผู้นำนิกายเนี่ย!”
“คารวะผู้นำนิกายเนี่ย!”
เหล่าศิษย์ของนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ต่างคุกเข่าพร้อมกับประสานมือคารวะและหันไปทางเนี่ยลี่
‘เนี่ยลี่’มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ในตอนนี้ปรมาจารย์เทียนอู่ให้การยอมรับเขาแล้ว เขาก็จะทำทุกอย่างสุดความสามารถ
“จากนี้ไป ข้า เนี่ยลี่จะเป็นผู้ขับเคลื่อนนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์! ในอีกหนึ่งเดือนจะมีการแก้ไขกฏข้อบังคับภายในนิกาย ขอให้เหล่าศิษย์ในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้จงเชื่อฟังข้า ข้า เนี่ยลี่ผู้นี้จะทำการฟื้นฟูนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ และนำพานิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ไปสู่ความรุ่งเรือง!”
เสียงของเนี่ยลี่นั้นแผ่กระจายไปทั่วทั้งนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์
“ท่านประมุขเนี่ย!”
“ผู้นำนิกายเนี่ย!”
เสียงตะโกนของเหล่าศิษย์ที่อยู่ในนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ กู้ก้องไปจนถึงฟากฟ้า………
อวสาน เอ๊ย จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
บทต่อไป
& บทที่ 443 闭关模式 กลยุทธล่าถอยที่มา: