“ ศิษย์พี่ ยู่เห้อ ท่านสุภาพเกินไปแล้ว เราไม่ได้ต้องการคนรับใช้หรอก.”
 
เจียง หวู่ชางพูดอย่างอายๆ และพูดคุยกับชายวัยกลางคนที่ชื่อว่า ยู่เหอ
 

 
“เจ้าคงเหนื่อยกับการเดินทางสินะ เจ้าไม่ควรปฏิเสธเรื่องเช่นนี้หรอกนะ นอกจากนี้ คนที่มาเยือนก็ถือแขก ดังนั้นเจ้าที่มา สำนัก สี่สมุทรของข้า ข้าก็ควรทำสิ่งที่เหมือนกับการนำน้ำชามาต้อนรับเจ้า”
 
อันนี้เป็นการเล่นสำนวนครับผมไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดี ก็ประมาณว่า เมื่อแขกมาเยี่ยมบ้านก็บริการแขกประมาณนี้แหละ
 

 
“มีเวลาหลายวันก่อนเริ่มสอบ และนอกจากนี้การสอบยังกินเวลาอีกยาวนาน ข้าคิดว่าถ้ามีคนสักคนมาดูและเจ้ามันก็คงจะดี หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือใดๆ เจ้าจะได้บอกข้ารับใช้ แล้วก็ให้พวกเขามาบอกข้า แน่นอนข้าจะมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้.”
 
 
“นี่ก็เสียเวลามามากแล้ว เจ้าไปพักก่อนเถิด เดี๋ยวข้าจะแจ้งเรื่องเวลาในการทดสอบให้.”
 
ยู่ เหอ ยิ้มแล้วลอยจากไป
 
ชูเฟิง และ คนอื่นๆมองหน้ากันแล้วก็ได้แต่ยิ้มให้กับท่าทางของ ยู่เหอ ยอมรับข้อเสนอของเขา พวกเขารู้เหตุผลแล้วว่าทำไม ยู่เหอ ถึงได้รับความเคารพ
 
ในตอนนั้น เจียง หวู่ชาง จาง เทียนยี่ ซู รู่ว และ ซู เหม่ย ก็รู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้นอย่างมาก และรู้สึกว่า การได้เข้าร่วมกับสำนักสี่สมุทรก็เหมือนกับปลาที่ได้แหวกว่ายในน้ำ
 
หลายวันต่อมา ในที่สุดวันทดสอบก็มาถึงแต่ชูเฟิงนั้นไม่ได้ต้องการจะเข้าร่วมสำนักสี่สมุทร เป็นเพราะเขามีเหตุผลบางอย่างที่ต้องทำอยู่
 
และเมื่อชูเฟิง และคนอื่นๆ มายังสถานที่สอบนี้ พวกเขาก็ได้เห็นสนามสอบ
 
สนามทดสอบเป็นปราสาทแบบปิด และพื้นที่ของมันนั้น มีขนาดเท่ากับภูเขาขนาดย่อมๆเลย
 
และผู้ที่มาเข้าร่วมทดสอบนั้นมีทุกเพศทุกวัย พวกเขาทั้งหมดนั้น อยุ่ในระดับอาณาจักรสวรรค์ และเมื่อคนกว่าหลายหมื่นคนที่เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับอาณาจักรสวรรค์ ปรากฏตัวขึ้นทำให้ภาพที่เห็นนี้มันช่าง งดงาม เหลือเกิน
 

 
“ชูเฟิง เจ้าจะไม่เข้าร่วมสำนักสี่สมุทรกับพวกเราหรือ แล้วข้าจะไปกับเจ้าไม่ได้จริงๆหรือ”
 
นอกสถานที่สอบ ซูเหม่ย ถามชูเฟิง
 
เธอนั้นไม่ได้ต้องการเข้าร่วมสำนักสี่สมุทร และต้องการที่จะตามชูเฟิง อย่างไรก็ตามเขา ให้ทุกคนอยู่ที่สำนัก 4 สมุทรก่อนเพราะเขาไม่อยากให้ทุกคนไปเผชิญอันตรายเช่นเดียวกับเขา
 

 
“เหม่ยน้อย ฟังชูเฟิงเถิด เขามีบางอย่างที่จะต้องแยกตัวไปทำก่อน ถ้าเจ้าไปกับเขามันจะทำให้เขาเป็นห่วงเจ้าจนไม่ได้ทำอะไร.”
 
แต่ก่อน ที่ชูเฟิง จะพูด ซูรู่วก้าวออกมาและพูดกับซูเหม่ยพร้อมมองไปที่ชูเฟิง ในสายตาเธอนั้นบ่งบอกรู้ว่าเธอก็ไม่เต็มใจที่จะพูดเช่นกัน
 

 
“ไปเถิด เดี๋ยวข้าก็กลับมาแล้ว.”
 
ชูเฟิงยิ้ม และดันทั้ง2ด้วยรอยยิ้ม
 
เมื่อเห็นว่าซูรู่ว และ ซูเหม่ย ยอมปล่อยให้เขาไปแล้ว เขาจึงมุ่งหน้าไปที่ทางเข้าสถานที่ทดสอบของ จาง เทียนยี่ และ เจียงหวู่ชาง
 

 
“ห๊ะ ชูเฟิง ทำไมเจ้ายังอยู่ที่นี่ การทดสอบจะเริ่มแล้ว ถ้าเจ้าไม่เข้าร่วมตอนนี้ เจ้าจะหมดสิทธิ์นะ.”
 
ในตอนนั้นก็มีเสียงดังออกมาจากข้างหลังของเขานั่นเป็นเสียงของ ยู่เหอ
 

 
“ผู้อาวุโส ยู่เหอ ข้านั้นไม่ได้ต้องการจะร่วมสำนักสี่สมุทรตั้งแต่แรกแล้ว.”
 
ชูเฟิงตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
 

 
“หา เจ้าพูดเล่นใช่ไหม เจ้าไม่ได้ต้องการเข้าร่วมสำนักสี่สมุทรจริงๆหรือ”
 
หลังจจากได้ยินชูเฟิงพูด ยู่เหอก็ตกใจอย่างมาก แต่เมื่อเห็นท่าทางจริงๆจังของชูเฟิง เขาจึงเชื่อ หลังจากนั้นเขาก็พูดพร้อมส่ายหน้าว่า,
 

 
“น่าเสียดาย น่าเสียดายจริงๆ.”
 
*วู่บ วู่บ วู่บ วู่บ *
 
ในตอนนั้นก็มีแสงปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า และต่อจากนั้นกลุ่มแสงก็ทะยานไป-มาเหนือสถานที่ทดสอบ จากนั้นก็หยุดอยู่กลางอากาศ
 
ในตอนนั้น ชูเฟิงก็พบว่ามี 9 คนยืนอยู่ ใน9 คนนั้น มี2 เป็นหญิง และอีก 7 เป็นชาย ทั้งหมดล้วนมีผมสีขาวและมีอายุมากแล้ว
 
อย่างไรก็ตามระดับการบ่มเพาะของพวกเขานั้นเหนือชั้นมาก มันมากกว่าผู้ก่อตั้งสำนักมังกรฟ้าเสียอีก ดังนั้นชูเฟิงจึงคิดว่าพวกเขาทั้ง 9 นั้งอยู่ในระดับ เจ้าสงคราม และระดับต้องไม่ต่ำแน่นอน
 

 
“นั่น 10 ปรมาจารย์สวรรค์!”
 
หลังจากเห็น คนทั้ง 9 ปรากฏตัวขึ้น ก็มีเสียงดังออกมาจากเหล่าศิษย์ของสำนักสี่สมุทรและเหล่าผู้อาวุโส
 
การปรากฏตัวของทั้ง 9 นั้นสร้างความสนใจให้กับฝูงชนไมน้อย และเมื่อพวกเขาหยุดอยู่บนอากาศก็มีเสียงส่งมาทันที
 
สักพักพวกเขาก็พุ่งลงไปยังสนามสอบและนั่นทำให้ฝูงชนเริ่มสงบลง
 

 
“ผู้อาวุโส ยู่เหอ พวกเขาทั้ง 9 เป็นใครกัน”
 
ชูเฟิงถาม
 

 
“ชูเฟิง เจ้าไม่เคยได้ยินเรื่อง 10 ปรมาจารย์สวรรค์หรือ”
 
ยู่ เห้อ ถาม ด้วยความตกใจ
 

 
“พูดตามตรงข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน”
 
ในตอนนั้นชูเฟิงก็ก้มหน้าเล็กน้อยและรู้สึกอายๆ เพราะเขารู้ว่าสำนักสี่สมุทรนั้นแข็งแกร่งมาก แต่มันก็ไม่แข็งแกร่งกว่าหมู่เกาะประหาร ดังนั้นชูเฟิงจึงละทิ้งเรื่องที่จะเข้าสำนักสี่สมุทรทันที
 
ความจริงแล้ว เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสำนักสี่สมุทรเลย เมื่อออกมาจากทวีปเก้าอาณาจักรชูเฟิงก็ได้แต่ฝึกฝนและเรียนรู้วิธีค้นหาชีพจรสมบัติ จนตอนนี้เขารู้เรื่องสำนักสี่สมุทรมาบ้าง จากการพูดคุยของ เจียง หวู่ชาง และคนอื่นๆเท่านั้น
 

 
“ไม่เป็นไร ข้าจะบอกเจ้าเอง.”
 
 
“ในสำนักสี่สมุทร ผู้อาวุโสจะมีหน้าที่จัดการเรื่องศิษย์ และส่งศิษย์ที่มีความสามารถไปยังเหล่าอาจารย์.”
 
 
“เหล่าอาจารย์จะมี 3 ระดับ 1คือ. ปรมาจารย์ปฐพี, และอีกอย่างคือ ปรมาจารย์นภา. พวกเขาจะรับศิษย์คนใดบ้างก็ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์จากการทดสอบของเหล่าศิษย์.”
 
 
“แต่นอกเหนือจากทั้ง 2 ระดับนั้น ยังมีปรมาจารย์สวรรค์อีกด้วย พวกเขานั้นแข็งแกร่งมาก อาจพูดได้ว่าเป็นกำลังหลักที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนัก สี่สมุทร ดันนั้นพวกเขาจึงมีต่ำแหน่งที่สูงมากในสำนัก.”
 
 
“อย่างไรก็ตาม ศิษย์ไม่มีสิทธิ์เลือกพวกเขา พวกเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์เลือก.”
 
 
“โดยเฉพาะ 10 ปรมาจารย์สวรรค์ พวกเขาจะเลือกแค่คนละ 1 คนเท่านั้น.”
 
 
“และหลังจากศิษย์ได้จบจากสำนักนี้ไปแล้ว พวกเขาก็จะเริ่มเลือกใหม่ และ ในปีนี้บังเอิญศิษย์ของพวกเขานั้นได้ออกไปแล้ว พวกเขาจึงเริ่มเลือกศิษย์ใหม่.”
 
ยู่ เห้อ พูด
 

 
“ไม่แปลกใจเลยว่า คนจากสำนักสี่สมุทรถึงส่งเสียงเชียร์ เพราะเขาคือผู้ยิ่งใหญ่ในสำนักนี่เอง.”
 
 
“แต่ ผู้อาวุโส ยู่ เห้อ ท่านบอกว่า 10 ทำไมถึงมี 9คน ล่ะ”
 
ชูเฟิงสงสัย เพราะเขานับได้9คน
 

 
“โอ้ คนนั้นเป็นคนที่แปลกมาก มีศิษย์น้อยมากที่จะต้องตาของเขา อาจบอกได้ว่าเขาไม่เคยรับศิษย์เลย ดังนั้นไม่ต้องแปลกใจถ้าเขาจะไม่มี.”
 
ยู่ เหอ พูดขึ้น
 

 
“เขาเป็นเช่นนั้นแล้ว สำนัก สี่สมุทรไม่ทำอะไรหน่อยหรือ”
 
ชูเฟิงรู้สึกว่าการที่เป็นอาจารย์แล้วไม่รับศิษย์มันก็เหมือนการเข้าห้องน้ำแต่ไม่ได้ขี้ เช่นนี้แล้วสำนักสี่สมุทรจะเพิกเฉยต่อการกระทำเช่นนี้อีกหรือ
 

 
“โห้ว.”
 
สำหรับคำถามของชูเฟิง ยู่เหอ หัวเราและกระซิบที่ข้างหูเขาว่า
 

 
“เมื่อคนเราเก่งได้ในระดับนึงแล้ว เขาก็สร้างขอยกเว้นได้.”
 
: พี่เฟิง จะเข้าสำนักด้วยป่ะเนี่ย ???
 
: ไม่ไง บอกว่าไม่ว่าง ต้องไปทำภาระกิจ
 
: ภารกิจ!!! เออเนอะ แล้วได้ยินแว่วๆมาว่า ชูเฟิง ไปสะดุดตา หนึ่งในสิบ ปรมาจารย์สวรรค์ นี่ข่าวรือจริงเท็จ เพียงใด
 
: จริงนะ แบบคนๆนั้น ดีกับชูเฟิงมากๆ คอยช่วยเหลือเค้าหลายอย่าง
 
: งั้นแปล ว่าพี่เฟิงตอบรับเป็นลูกศิษย์อ่ะดิ
 
ที่มา: