‘ชูเฟิง’ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า รอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยความน่ากลัว เขายกกริซขึ้นแล้วเริ่มนับ. . . .
 

 
” หนึ่ง. . . “
 
 
” สอง. . . “
 
ก่อนที่ ‘ชูเฟิง’ จะนับจบ เค้าก็เริ่มลดกริซลงมาที่ตัว ‘ชูเฉิง’
 

 
” ข้าผิดไปแล้ววว!!! “
 
 
” ข้าผิดไปแล้ว ชูเฟิง ข้ามันไม่ดี ยกโทษให้ข้าด้วย. . . . ได้โปรดอย่าทำลายกะเพาะข้าเลย ได้โปรด . . .”
 
‘ชูเฉิง’ตะโกนออกมา ราวกับจะเป็นบ้า เสียงของเขาเต็มไปด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอึ้น
 
ทันใดนั้น ‘ชูเฟิง’ก็หยุดการเคลื่อนไหวของเขา เมื่อมองไปที่’ชูเฉิง’ ใบน่าของ’ชูเฟิง’อดหัวเราะไว้ไม่ได้
 
เขาเห็นว่า ‘ชูเฉิง’หลับตาปี๋ น้ำตาท่วมใบหน้า ปากของเขาพึมพำ ต้องการขอโทษ
 
ไม่เพียงแต่สีหน้าของเขาที่ดูไม่ได้ ทั่วร่างกายของเขาก็สั่น ใต้กางเกงมีแอ่งน้ำขนาดใหญ่ไหลออกมา
 
‘ชู เฟิง’โยนกริซทิ้งไปบนพื้น และค้นทั่วร่างของ’ชูเฉิง’และ’ชูเซิน’ ในที่สุดเค้าก็พบ รากหญ้าวิญญาณ 5 ต้น
 
จากนั้น ‘ชูเฟิง’ ค่อยๆนำมือไปลูบหัวของชูเฉิง และกล่าวว่า
 

 
” เจ้าดูตัวเอง ตอนนี้สิ เป็นได้แค่ ขยะ จริงๆ ตอนนี้เจ้ารู้ตัวแล้วสินะ”
 
 
” 5555+. . . . .”
 
จากนั้น’ชูเฟิง’ก็เดินจากไป
 
หลังจาก ที่ ‘ชูเฟิง’ไป ‘ชูเฉิงและชูเซิน’ มองดูตัวเองเขาอยู่ท่ามกลางความมืดของรัตติกาล
 
หลังจากที่พวกเขาจะลุกขึ้นไป มีใบหน้าที่งดงามเดินออกมาจากความมืด นั้น ‘ชูเยว่’
 
ใบหน้าของเธอ เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
 
จากนั้น เธอก็พึมพำกับตัวเอง
 

 
” ชูเฟิง เจ้าเป็นคนแบบไหนกันแน่ เจ้าทำไมถึงแข็งแกร่งได้เพียงนี้ . . .. . . “
 
ทันใดนั้น เธอก็ปิดตาลง เธอนึกภาพ ‘ชูเฟิง’เมื่อก่อน
 
ไม่ว่าเค้าจะถูกคนมากมาย ดูถูกเค้ายังไง เค้าก็ไม่เคยตอบโต้กลับ
 
ไม่ว่าคนๆนั้นทำให้เขาขายหน้า เขาก็ไม่เคยเข้าไปทำร้าย
 
เขายิ้มรับอยู่เสมอ มันทำให้คนที่เห็นรู้สึกสงสาร และทำให้คนเหล่านั้นสำนึก และอยากที่จะปกป้องเขา
 
ในที่สุด ‘ชเยว่’ ก็ลืมตาแล้วยิ้ม
 

 
” บางทีที่ข้ามองว่าเจ้าเป็นคนอ่อนแอ “
 
 
” แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ เจ้าอาจไม่อยากให้คนอื่นมาปกป้อง แต่เจ้าแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องคนอื่นๆได้แล้วตอนนี้ “
 
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’กลับมายังห้องพักของเขา เขาหยิบ หญ้าวิญญาณฯ 3 ต้น และ รากหญ้าวิญญาณมาอีก 5 ต้น
 
ถึงแม้ว่า รากหญ้าวิญญาณจะเป็นยาคุณภาพต่ำ แต่พวกมันยังคงสำคัญสำหรับการ ฝึกพลังวิญญาณ
 
‘ชูเฟิง’ นำมันมาจาก ‘ชูเฉิงกับชูเซิง’ นั้นเพื่อให้พวกเขานั้นเจ็บใจ
 
เมื่อเขานึกถึงสองพี่น้องที่ชอบ ดูหมิ่นเขา เขาอยากจะสั่งสอนให้ทั้งคู่ได้รับบทเรียน
 

 
” ดูเหมือน จะมีคำพูดที่ว่า ความชั่วร้ายนั้นต้องเจอกับคนคนที่ร้ายยิ่งกว่า “
 
จะคุยกับคนชั่วต้องใช้หมัดในการเจรจา
 
‘ชูเฟิง’ อมยิ้ม เค้าไม่ได้รีบที่จะนอน เค้าเริ่มที่จะฝึกพลังวิญญาณ เขาหยิบเอาจดหมายที่พี่ชายเค้ามอบให้
 
เค้าเปิดจดหมาย ลายมือที่คุ้นเคยปรากฏบนจดหมาย นั้นคือ ลายมือของ ‘ชู กู่ยู่’ ไม่ผิดแน่
 

 
” น้องชาย ห้าปีแล้วที่เจ้าเข้ามาโรงเรียนมังกรฟ้า เราไม่ได้พบกันมาก็ ห้า ปี เช่นกัน .”
 
 
” จากนี้ไม่กี่วัน การรวมตัวประจำปีของตะกูลจะมาถึงแล้ว ในปีนี้ ผู้นำตะกูล จะเกษียณจากตำแหน่ง .”
 
 
” เราจะมีการคัดเลือกผู้นำคนใหม่ของตะกูล พ่อเราเป็นหนึ่งในผู้สมัคร “
 
 
” มันเป็นวันสำคัญของ พ่อ มาก ดังนั้นข้าหวังว่าเจ้าจะกลับมายังงานประชุม ในปีนี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับพ่อ และ ข้า “
 
แม่ว่าในจดหมายจะเขียนมาไม่ยาวนัก ‘ชูเฟิง’รู้สึกว่ามันแปลกๆ
 
ในทุกๆปี ในการประชุมของตะกูล คนรุ่นเล็กของตะกูล นั้นจะมีการ ประลอง เพื่อทดสอบ ฝีมือของแต่ละคน
 
ว่าพวกเค้ามีพลังวิญญาณถึงระดับไหน ?
 
เป็นการทดสอบโดยพื้นผิว ในความเป็นจริง ก็เพื่อแสดงให้เห็นศักยภาพของคนรุ่นเล็ก
 
เพื่อที่จะตัดสินใจเลือกตำแหน่ง ผู้นำคนใหม่
 
คราวนี้ ‘ชูหยวน’ ก็เข้าร่วมการสมัคร เนื่องจากคุณบัติ ของ ‘ชู กู่ยู่’ และ ความสัมพันธ์ของเขาทั้งคู่
 
บุตรชายของ ‘ชูหยวน’ นั้นอยู่ในระดับ ปานกลาง ของผู้เข้าร่วมการประลอง
 
การประลองนั้นมีผลอย่างมากต่อการเลือก ตำแหน่งผู้นำ
 
‘ชูเฟิง’ รู้สึกว่าเวลาที่เค้าจะได้พิสูจน์ตัวเองมาถึงแล้ว
 
หลังจากที่อ่านจดหมายเสร็จ ‘ชูเฟิง’ก็เริ่ม ดูดพลังวิญญาณ จากหญ้าวิญญาณฯ
 
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ รู้สึกเหมือนมีพลังท่วมท้นภายใน ตันเถียน ของเขา หลังจากที่เขาประเมินพลังวิญญาณภายใน เขาต้องการ หญ้าวิญญาณฯ อีกเพียง 20 ต้น เค้าจะสามารถพัฒนาพลังวิญญาณไปอีกขั้น
 
ยังไงก็ตาม หญ้าวิญญาณศักดิ์สิทธ์นั้น ไม่ใช่หาง่ายๆ ดังนั้นเขาจึงวางแผนในการล่ายา ในวันพรุ่งนี้
 
เช้าวันรุ่งขึ้นก็มาถึง ท้องฟ้าสดใส ในทิศทางเหนือ ของโรงเรียนมังกรฟ้า
 
คนจำนวน 20000 คน รวมตัวกันอยู่ที่นั้น พวกเขาคือคนที่เข้าร่วม เทศกาลล่ายาวิญญาณ
 
ชูเฟิงแบกถุงกระสอบ สองถุง ในนั้นมีทั้งอาหาร และสิ่งของใช้จำเป็น เขามองกลุ่มคนรอบๆ พยายามที่จะมองหา ‘ชูเยว่’
 

 
” ชู เฟิง ทางนี้ๆ”
 
เค้าได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ดังอยู่ไม่ไกล เสียงของ ‘ชูเยว่’ โบกมือทักทาย ‘ชูเฟิง’อย่างมีความสุข
 
เมื่อเทียบกับอุปกรณ์ที่นำมา ของ’ชูเยว่’ นั้นถือว่าสะดวกมาก เธอพกถุงพ้าข้างเอวเหมือนเมื่อวาน
 

 
” ชูเยว่ เจ้าไม่เอาอาหาร  กับของใช้จำเป็นไปหรอ เราต้องอยู่ในป่า 10 วันเลยนะ แล้วเจ้าจะกินอะไร “
 
‘ชูเฟิง’ เต็มไปด้วยความสับสน
 

 
” ไอเจ้าบ้า อย่าลืมสิ ข้ามากับพันธมิตรนะ ข้ามีหน้าที่แค่ไล่ล่า ยา วิญญาณ งานใช้แรงงานอย่างแบกอาหาร คนอื่นๆเค้าทำกัน “
 
‘ชูเยว่’ พูด พร้อมชี้ไปยังสถานที่ ของ พันธมิตร ชู ที่รวมตัวกันอยู่
 
ในนั้น มีคน สาม คนแบกถุงอาหารขนาดใหญ่  นั้นคือคนมีหน้าที่แบกอาหาร
 

 
” ชูเฟิง พันธมิตรของเราจะแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม หลังจากเข้าสู่ ภูเขาในป่า “
 
 
” ในแต่ละกลุ่ม ต้องมีคนแบกอาหารไปด้วย หนึ่งคน บางคนก็มีหน้าที่ เก็บ ยาวิญญาณ ส่วนข้ามีหน้าที่ ล่ายาวิญญาณ”
 
 
” งานแต่ละหน้าที่ จะถูกกำหนดโดยความแข็งแกร่งของแต่ละคน และยา จะแบ่งตามความแข็งแกร่งเช่นกัน “
 
‘ชเยว่’ ยังคงอธิบายให้’ชูเฟิง’ฟัง
 
‘ชู เฟิง’ เริ่มที่จะเข้าใจรายละเอียด เขายังได้รู้ถึงประโยชน์ของการมาล่ายา แบบเป็นกลุ่ม
 
ยานั้นสามารถ หลบหนี มนุษย์ได้ ถ้าหากเราไม่มีความเร็ดเร็ว ไหวพริบ ความแข็งแกร่ง มันจึงยากที่จะจับยาเหล่านั้นได้
 
นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนส่วนใหญ่ถึงต้องการเข้าร่วมพันธมิตร
 
หลังจากอธิบายความสามารถของ ยาวิญญาณ ‘ชูเยว่’ พา ‘ชูเฟิง’ไปยังกลุ่มพันธมิตร ชู
 
หลังจากที่ ‘ชูเฟิง’ เข้าไปยังกลุ่มเขาพบว่าคนน้อยกว่าเมื่อวาน หนึ่งในนั้นที่หายไป มี ‘ชูเฉิง’
 
เมื่อวาน’ชูเฉิง’ ถูก ‘ชูเฟิง’ ตบตีอย่างหนัก ใบหน้าของเขาเหมือนหมู ดังนั้นเขาจึงไม่มีหน้ามาเข้าร่วม
 
นั้นคือเหตุผลที่เค้าทิ้งโอกาสที่หายากเช่นนี้
 
นอกจาก ‘ชูเฉิง’ ยังมีคนสนิทเค้าอีกคน นั้นคือ ‘ชูเซิน’ ที่ถูกตี
 
แต่ปัจจุบัน ‘ชูเซิน’ นั้นไม่ได้มีท่าที ยโสโอหัง เขาก้มหน้าและไม่พูดอะไร
 
แต่ดูเหมือนเค้าจะหลงเหลือความ เศร้า ไว้บนหน้า . . . . . .
 
 
 
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไป
 ที่แปลๆนี้มีคนอ่านบ้างหรือป๊าวววว????
 
ที่มา: