ตอนที่แล้วตอนต่อไปฟังก์ชั่นที่ดีที่สุดของชิปคือการสามารถวิเคราะห์ข้อมูลที่รู้จักและให้แผนที่ดีที่สุดแก่แองเจเล่ มันสามารถแม้แต่การทำรายการเงื่อนไขและคำนวณอัตราความสำเร็จ ฟังก์ชั่นนี้มีคุณค่ามากสำหรับแองเจเล่ พ่อมดฝึกหัดหลายคนได้ใช้เวลาจำนวนมากในการค้นหาสาเหตุของความคืบหน้าของพวกเขาที่เป็นอุปสรรคและตรวจสอบหลายครั้งเพื่อยืนยันความถูกต้อง ถ้าหากพวกเขาทำผิดพลาดในระหว่างการฝึกฝนพวกเขาจะเสียเวลาและเงินมากเกินไป พวกเขาจะไม่ทันกับระยะเวลาที่กำหนด ไม่ว่าจะมีพรสวรรค์แค่ไหนเขาก็ต้องหาทางที่ถูกต้องด้วยตัวเอง
แองเจเล่สามารถประหยัดเวลาในการหาสาเหตุของความคืบหน้าที่ช้าลงด้วยชิปของเขา เขายังก้าวหน้าไปเรื่อยๆและไม่ต้องเสียเวลา ทั้งหมดนี้เป็นข้อดีของเขา
‘ความสามารถทางจิตของข้าต้องขึ้นไป 6 ก่อนและจากนั้นข้าจะซื้อรูปแบบคาถาพื้นฐานสองคาถา การฝึกในการสร้างรูปแบบคาถาจะช่วยให้ข้าเพิ่มความสามารถทางจิต รูปแบบคาถาหนึ่งรูปแบบจะเสียหินเวทมนต์สองก้อน ข้าสามารถซื้อได้ทันทีสองรูปแบบ ปัญหาคือยาควบคุมสีดำ 500 มิลลิลิตร’ แองเจเล่คิด
ยาควบคุมสีดำทำจากหินพิเศษและหมึก มันช่วยเพิ่มความรู้สึกทำให้รับรู้พลังงานได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้มันยังสามารถช่วยให้เห็นชัดเจนขึ้นแต่มันมีผลข้างเคียงคือการใช้ความอึด หลังจากที่ใช้มันพ่อมดหรือพ่อมดฝึกหัดต้องอยู่บนเตียงอย่างน้อยสองวัน ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับความอึดของพวกเขามันเป็นการถาวร มันเป็นยาที่มีผลมากที่สุดในยาระดับต่ำแต่มันก็มีผลข้างเคียงที่เลวร้ายที่สุด ถ้าชิปไม่ได้เอ่ยถึงมันแองเจเล่ก็คงไม่เคยคิดที่จะใช้มัน
แองเจเล่นั่งขัดสมาธิบนเตียงของเขา เขาคิดแผนต่อไปอย่างระมัดระวังก่อนที่เขาจะลุกขึ้น เขาเช็ดฝุ่นออกจากชุดคลุมสีเทาของเขาและผูกกระเป๋าไว้ที่เอวจากนั้นเขาก็เปิดประตูและออกจากห้องของเขา
10 นาทีต่อมา….
แองเจเล่ยืนอยู่ข้างหน้ากำแพงหินขนาดยักษ์ที่หัวของเขากำลังเงยขึ้นเพื่อตรวจสอบราคาในรายการ พ่อมดฝึกหัดคนอื่นๆในชุดคลุมสีดำก็อยู่รอบๆเขาแล้วจ้องไปที่รายการด้วยเช่นกัน มีประมาณ 30 คนแต่ไม่มีใครทำให้เกิดเสียงดัง พวกเขาเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆและมองไปที่กำแพง หลังจากนั้นสักพักก็มีคนไม่กี่คนออกไปและก็มีคนเข้ามา
‘ข้าเข้าเรียนหลักสูตรศาสตร์แห่งความตายฟรีจากอาจารย์ลิเลียน่าและมันเป็นหนึ่งในพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการใช้เวทมนต์ที่มีพลังงานเชิงลบ ถ้าข้าต้องการใช้เวทมนต์กับพลังงานเชิงบวกในตอนนี้ข้าจะต้องซื้อความรู้พื้นฐานใหม่ มันอาจจะดีกว่าสำหรับข้าที่จะใช้เพียงคาถาพลังงานเชิงลบ หนึ่งหลักสูตรจะเสียค่าใช้จ่ายมากกว่า 10 หินเวทมนต์และมันมากเกินไปสำหรับข้า ข้าสามารถประหยัดทรัพยากรบางอย่างได้ด้วยการทำเช่นนี้และข้าจะก้าวหน้าได้เร็วขึ้น’ แองเจเล่ตัดสินใจและเริ่มตรวจสอบหลักสูตรที่อยู่ในหมวดพลังงานเชิงลบ
ขณะนี้มีเพียงรูปแบบคาถาพื้นฐานพลังงานเชิงลบเพียงสามคาถาที่เปิดคือ:
1.เมฆพิษ: หลักสูตรจ่ายเงิน ศาสตร์แห่งความตายและพื้นฐานของพลังงานเชิงลบ
2.มือดูดกำลัง: หลักสูตรจ่ายเงิน ศาสตร์แห่งความตายและประสาทวิทยาศาสตร์
3.คาถาสับสน: หลักสูตรจ่ายเงิน การผ่าตัดขั้นสูงและประสาทวิทยาศาสตร์
(สำหรับใครที่งง การผ่าตัดเกี่ยวข้องกับความรู้ในร่างกายของมนุษย์คล้ายๆกับหมอที่จะผ่าตัดก็ต้องเชี่ยวชาญอวัยวะในร่างกาย)แองเจเล่มองไปที่ตัวเลือกและเริ่มคิด
รูปแบบคาถาพื้นฐานเป็นรูปแบบที่ง่ายที่สุดที่พ่อมดฝึกหัดสามารถเรียนรู้ได้ สำหรับรูปแบบคาถาขั้นสูงที่ปรับปรุงแล้วพ่อมดมักจะเก็บเป็นความลับไว้ คาถาเดียวกันอาจมีผลแตกต่างกันเมื่อพ่อมดคนละคนใช้มัน ระยะเวลาคาถา รัศมี ความเร็วในการร่าย ระยะในการร่าย จุดอ่อนและความเสียหายที่เกิดขึ้นจากผลทั้งหมดอาจแตกต่างกัน รูปแบบพื้นฐานเป็นเพียงรูปแบบสำหรับพ่อมดฝึกหัดที่สามารถซื้อได้ พวกมันเข้าใจได้ง่ายและใช้งานได้จริงในบางสถานการณ์
แองเจเล่คิดชั่วครู่ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อ เขาเดินไปทางหน้าต่างเล็กๆด้านข้างที่มีพ่อมดฝึกหัดที่อยู่ข้างหน้าเขาเพิ่งทำธุระเสร็จ
“เจ้าต้องการอะไร” ภายในหน้าต่างมีชายชราที่มีคิ้วสีขาวถาม
“มือดูดกำลังและคาถาสับสนจากหมวดพลังงานเชิงลบ” แองเจเล่เอาหินเวทมนต์ออกมาและยื่นพวกเขาให้ชายชรา
“หินเวทมนต์สี่ก้อน” ชายชราพยักหน้าและเอาหินเวทมนต์ออกจากมือของแองเจเล่ จากนั้นเขาก็ให้หนังสือปกคลุมด้วยหนังสองเล่มแก่แองเจเล่และแองเจเล่ก็เห็นชื่อของคาถาบนหนังสือ แองเจเล่เก็บหนังสือไว้ในกระเป๋าของเขา
“เฮ้แองเจเล่” มีใครบางคนเรียกชื่อของเขาจากด้านข้าง แองเจเล่มองไปแล้วเห็นมาเนสซึ่งสวมชุดคลุมสีเทาและกำลังเดินมาหาเขาอย่างรวดเร็ว เขาเห็นแอนเซ็ตตามมาเนสจากข้างหลังและพบว่าเธอมองเขาด้วยสีหน้าแปลกๆ
“เจ้ามาที่นี่เพื่อซื้อรูปแบบคาถางั้นหรือ” แอนเซ็ตถาม การเรียนรู้รูปแบบคาถานั่นก็หมายความว่าแองเจเล่กำลังก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในขณะที่เป็นพ่อมดฝึกหัดขั้นที่สอง ในขณะเดียวกันเธอยังเป็นพ่อมดฝึกหัดขั้นที่หนึ่ง เธอและมาเนสกำลังตรวจสอบคาถาไม่ได้คาดหวังว่าแองเจเล่จะซื้อคาถาจากร้าน มาเนสยังไม่ดีพอที่จะเรียนรู้รูปแบบคาถา ถ้าเขาพยายามจะวาดรูปแบบคาถาโดยปราศจากความเข้าใจอย่างเพียงพอเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาก็จะได้รับบาดเจ็บ
ทั้งสามคนเริ่มด้วยกันและตอนนี้แองเจเล่ก้าวหน้าเร็วกว่าทั้งสอง มาเนสและแอนเซ็ตรู้สึกหลากหลายเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ใช่ ข้าคิดว่าข้าจะเริ่มฝึกรูปแบบคาถาดังนั้นข้าจึงตัดสินใจที่จะซื้อคาถาพื้นฐานมาสองคาถา แล้วเจ้าเป็นอย่างไรบ้างมาเนส ข้าคิดว่าเจ้าเกือบจะถึงจุดนี้ด้วยเช่นกัน” แองเจเล่ได้ยินคำถามของแอนเซ็ตดังนั้นเขาจึงตอบ
“ยังเลย ข้าต้องการเวลามากกว่านี้ ข้าต้องการคาถามือแห่งนักเวทแต่ข้าต้องจบการเรียนรู้วัฏจักรพลังงานและการบังคับการแปรรูปสนามพลังก่อน ข้ามีความสามารถทางจิตเพียงพอแล้วแต่….” เขาพูดขณะที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย มันดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก
“อย่าผิดหวังไป ทำให้แน่ใจว่าเจ้าเตรียมตัวอย่างเต็มที่” แอนเซ็ตพูด เธอพยายามเตือนแองเจเล่เกี่ยวกับความสำคัญของการเข้าใจรูปแบบคาถาก่อนที่จะเริ่ม
“ข้ารู้ ข้ายังไม่เริ่มจนกว่าข้าสามารถเข้าใจได้ทุกสิ่งทุกอย่าง” แองเจเล่พยักหน้าและยิ้ม
“เฮ้อ…..ข้าไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่ข้าจะไปถึงขั้นที่สาม….คนที่มีระดับพรสวรรค์เหมือนข้าจะใช้เวลาอย่างน้อยสามปี ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นไปได้ไหมที่ข้าจะกลายเป็นพ่อมด” มาเนสพูด
“เจ้ารู้จักเบล มินิหรือไม่ เขาได้รับการพูดถึงเมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้เขาเป็นพ่อมดและเขาเพิ่งอายุ 19 ปี….เขาอยู่ในชั้นเรียนของเรา….ตระกูลของมินิมีแหล่งทรัพยากรให้เขาใช้และมีพ่อมดในตระกูลแนะนำเขา มีเพียงสิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้คือการถามพ่อมดฝึกหัดที่มีพรสวรรค์คนอื่นๆ….” เขาพูดต่อ
“เขามาจากหนึ่งในสามตระกูลที่ใหญ่ที่สุด แน่นอนว่าเขาจะเร็วกว่าเรา ระดับพรสวรรค์ของเขาได้รับการปรับปรุงโดยเทคนิคของพ่อมดชั้นสูงและจะแข็งแกร่งกว่าเราตั้งแต่เริ่ม” แอนเซ็ตพึมพำ ในที่สุดแองเจเล่ก็รู้ว่าทำไมพวกเขาจึงไม่พอใจ มันมีความแตกต่างมากเกินไประหว่างพ่อมดฝึกหัดขั้นที่สองและขั้นที่สามในการก้าวไปถึงพ่อมดและความเป็นไปได้ที่จะเป็นเพียงหนึ่งในห้าสิบ นั่นหมายความว่าพ่อมดฝึกหัดส่วนใหญ่จะอยู่ขั้นที่สามตลอดชีวิตของพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็จะกลับไปบ้านเกิดของตนหรือเลือกที่จะอยู่ในโรงเรียนเพื่อร่วมให้ข้อมูลในวิธีต่างๆ ชายชราที่มีคิ้วสีขาวก็อยู่ขั้นที่สาม เป็นเวลานานแล้วหนังจากที่มาถึงขันนี้ เขาได้พยายามทำลายขี้จำกัดหลายครั้งแต่เขาก็ไม่เคยประสบความสำเร็จ มีคนหลายคนที่มีสถานการณ์เช่นเดียวกันกับชายชราในโรงเรียนนี้
มีพ่อมดน้อยกว่า 50 คนในโรงเรียนแต่นับตั้งแต่แองเจเล่มาถึงเขาก็ไม่เคยเห็นอาจารย์ใหญ่ สถานการณ์ของแองเจเล่ต่างกันเพราะเขามีชิป ก่อนที่จะทำลายขีดจำกัดชิปจะช่วยเขากำหนดแผนการที่เหมาะสมที่สุด ถ้าความสำเร็จของเขาต่ำเกินไปเขาก็สามารถเรียนจนกว่าอัตราความสำเร็จเพิ่มขึ้น
“ตอนนี้ข้าต้องไปหาอาจารย์ของข้าแล้ว ไว้เจอกันในตอนเย็น” แองเจเล่พูดกับพวกเขาสักระยะหนึ่งก่อนที่จะจากไป
“แล้วเจอกัน” พวกเขาทั้งสองคนถูกทิ้งไว้หลังจากที่ลา
หลายนาทีต่อมา
ในห้องมืดของศูนย์วิจัยพลังงานเชิงลบ
มีรูนแปลกๆหลายตัวแกะสลักอยู่บนพื้นและมีแถวเวทมนต์ที่ซับซ้อนมากมายที่เขียนอยู่บนมัน พื้นเป็นสีดำขณะที่ทุกสิ่งทุกอย่างข้างบนมันเป็นสีเงิน มีลานหินสี่เหลี่ยมอยู่ตรงกลางห้องและมีหญิงชราคนหนึ่งที่มีนาฬิกาพกสีทองแดงในดวงตาซ้ายของเธอกำลังยืนอยู่ข้างๆพร้อมกับคทาที่อยู่ในมือของเธอ เธอกำลังเทผงสีขาวลงไปบนลานอย่างระมัดระวัง
มีแสงสีเหลืองลงมาจากรูเหนือพวกเขาทำให้ทั้งห้องสว่างไสว แองเจเล่ยืนอยู่ที่ประตูรออาจารย์เรียกเขา มีพ่อมดฝึกหัดอีกคนอยู่ในห้องเขามองไปที่แองเจเล่เพียงครั้งเดียว เขาเฝ้าดูสิ่งที่อาจารย์ลิเลียน่ากำลังทำ
“เจ้าคิดว่าอย่างไร” ผู้ชายคนหนึ่งถามเสียงเบา
“ข้า?” ลิเลียน่าเทผงทั้งหมดลงบนลานก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น
“ทำสิ่งที่เจ้าต้องการ มันเป็นตัวเลือกของเจ้าเอง” เธอพูดขณะที่มองไปผู้ชายในชุดคลุมสีเทา
“เข้าใจแล้ว ตอนนี้ข้าจะออกไปแล้วท่านแม่” ชายคนนั้นโค้งให้ก่อนที่จะออกไป
“เจ้ามาที่นี่ทำไม” ในที่สุดลิเลียน่าก็มองไปที่แองเจเล่และถาม
“เจ้าเป็นหนึ่งในนักเรียนของข้างั้นหรือ” ดูเหมือนว่าเธอจะจำเขาไม่ได้
“ครับอาจารย์ลิเลียน่า ข้าถูกรับเข้าโรงเรียนเมื่อปีที่แล้ว” แองเจเล่แนะนำตัวเองหลังจากที่ก้าวไปข้างหน้า
“บอกข้าว่าเจ้าต้องการอะไร ข้ากำลังยุ่ง” เธอพูด
“ข้าอยากจะถามเกี่ยวกับยาควบคุมสีดำครับ” แองเจเล่พูดอย่างสุภาพ
.
“ยาควบคุมสีดำ? มันมีผลข้างเคียงแย่ที่สุด อย่าบอกข้านะว่าเจ้าต้องการดื่มมัน” ลิเลียน่าดูแปลกใจ“ครับ ข้าต้องการลอง” แองเจเล่พูด
“มันทำยากและมันมีราคาแพง ข้ามีหนึ่งขวดในที่เก็บของของข้าแต่เจ้าเตรียมหินเวทมนต์ให้พอสำหรับมันดีกว่า” ลิเลียน่าเริ่มยิ้ม
“เท่าไหร่ครับ” แองเจเล่ถามเสียงต่ำ
“หินเวทมนต์ปกติ 120 ก้อนหรือระดับกลาง 12 ก้อน” เธอตอบ
“120….” แองเจเล่คาดว่ามันจะมีราคาแพงแต่เขาก็ยังตกใจกับราคา เขาสามารถซื้ออุปกรณ์เวทมนต์ระดับต่ำได้ด้วยหินเวทมนต์ปกติ 120 ก้อน
“มันเป็นข้อเสนอที่ดีที่สุดที่ข้าสามารถให้ได้ ข้าได้ลดราคาลงเนื่องจากเจ้าเป็นนักเรียนของข้า ถ้าเจ้าถามอาจารย์คนอื่นๆอย่างน้อยเจ้าต้องจ่าย 200 เจ้าสามารถตรวจสอบราคาที่ห้องซื้อขายได้” เธอพูด
“ตอนนี้เจ้าออกไปได้แล้ว เวลาของข้าไม่มี” นาฬิกาพกสีทองแดงในดวงตาของเธอดังติ๊กหนึ่งครั้ง แองเจเล่หายใจเข้าๆจากนั้นเขาก็พยักหน้า เขาหันกลับไปและเดินออกจากห้อง
“วิธีที่ดีที่สุดสำหรับข้าที่จะได้รับหินเวทมนต์คืออะไร….” แองเจเล่ยังคงขบคิดกับคำถามนี้