*ฉึก*
ฉันปักดาบของฉันลงบนพื้นก่อนจะนั่งลงตรงนั้น คิดว่าจะทำยังไงดีกับบอสของหมู่บ้านเริ่มต้นนี้ดี
ดูเหมือนว่าเจ้าบอสตัวนี้จะหายากเหมือนกัน แล้วก็ตกใจที่ยังไม่มีใครฆ่ามันได้
ซึ่งจากการที่ฉันเดินสำรวจมาแล้ว เจ้านี่จะต้องเก่งที่สุดในบรรดามอนสเตอร์ตัวอื่นๆของหมู่บ้านนี้แล้วล่ะ
ซึ่งถ้าหลังจากที่มันตายแล้วคงดรอปไอเทมดีๆแน่ๆ ดังนั้นจะไม่ลุยก็ไม่ได้หรอกนะ
แต่ว่าจะฆ่ามันยังไงดีล่ะ จะให้ลุยแบบเดิมมันก็ไม่ไหวหรอกนะ
ฉันมองไปที่ท้องฟ้า แล้วก็กลับไปมองที่บอส เอาล่ะ ตัดสินใจได้แล้ว
ดูเหมือนว่ามันก็ไม่ได้จะฆ่าไม่ได้เลยซักหน่อย ฉันต้องใช้ความได้เปรียบด้านพื้นที่
เจ้าบอสนี้มีร่างกายที่ใหญ่ แต่ขากลับสั้น ดังนั้นรูปแบบการโจมตีก็มีจำกัด
แล้วฉันก็อาจจะใช้หลุมตรงต้นไม้ไว้หลบเวลาพัก ทำแบบนี้ก็คงจะจัดการได้ล่ะนะ
*ฮึบ*
ฉันลุกขึ้นยืน มีเสียงต่ำๆเสียงนึงเรียกฉันจากด้านหลัง
“ไงเพื่อน จะลุยกับเจ้านั่นด้วยตัวคนเดียวหรอ”
ให้ตายสิ มีคนอยู่แถวนี้ด้วยแฮะ
ฉันหยิบดาบของฉันขึ้นมาแล้วหันไป มีคนอยู่ 5 คนห่างจากฉัน 30 หลา
ทุกคนมีเลเวลที่ 8-10 มีคนหนึ่งเขามีสัญลักษณ์หัวหน้าทีมอยู่ที่ปลอกแขนเขามีเลเวล 10
ซึ่งหาได้ยากแถวนี้ และคนๆนั้นก็เดินมาหาฉัน
[ฉีชูป้าหวาง]* (นักดาบฝึกหัด) *แปลว่าผู้เผด็จการทางตะวันตก*
Level: 10
ชื่อของเขานั้นดูรุนแรงมาก ด้านหลังเขามีคน 4 คน 2 คนเป็นนักเวทย์เลเวล 9
และอีกคนที่หัวโล้นก็เป็นบาร์บาเรี่ยนอาชีพพระ และอีกคนที่สวมเกราะก็คงเป็นอัศวิน
ซึ่งทีมนี้ดูแปลกๆตรงที่ไม่มีฮีลเลอร์นั่นเอง
ฉีชูป้าหวางเดินมาหาฉันแล้วหัวเราะ ก่อนจะพูดว่า
“เพื่อน นายแปลกจังนะ เล่นฮีลเลอร์แต่ถือดาบเนี่ยนะ นี่นายอัพ STR ไปเท่าไรกันเนี่ย ช่างมันเถอะ เข้าเรื่องเลยนะ ต่อให้นายถือดาบก็เถอะ แต่นายฆ่าบอสเลเวล 10 คนเดียวไม่ไหวหรอกนะ”
ฉันมองไปที่พวกเขาแต่ไม่ได้พูดอะไร
‘ฉีชูป้าหวาง’ยังพูดต่อว่า
“เอางี้นะ นายมาเข้าทีมกับเรา แล้วไปลุยบอสด้วยกัน ถ้าผ้าคลุมดรอปแล้ว ฉันจะให้นายใช้ระบบทอยเต๋ารับไอเทมกับพวกนักเวทย์ทั้งสองคนนี้แล้วเมื่อใครได้ก็เอาไป แบบนี้เป็นไง? หรือไม่ก็……..”
ฉันหุบยิ้มไว้ไม่อยู่
“หรือไม่ก็อะไรล่ะ? นี่พวกนายขู่ฉันหรอ? ด้วยทีมที่ไม่มีฮีลเลอร์แบบนี้ก็ไม่สามารถฆ่าบอสได้หรอกนะ พวกนายก็น่าจะรู้นี่นา”
‘ฉีชูป้าหวาง’ทำหน้าตาน่ากลัวขึ้นมาแวบบนึงก่อนที่จะยิ้มแล้วพูดว่า
“อย่าไปคิดมากกับเรื่องนั้นเลย ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันหลิวอิง ไม่ใช่คนที่จะไปแย่งฆ่าบอสใครหรอกนะ คิดดูนะ นายฆ่ามันคนเดียวไม่ไหว ฉันเองก็ถ้าไม่มีฮีลเลอร์ก็ไม่ไหว แล้วทำไมไม่ทำแบบที่ฉันพูดเมื่อกี้ล่ะ? แล้วนายเองตอนนี้ก็มีสกิลฮีลเลเวล 2 แล้วใช่ไหม? ถ้าเลเวล 1 ก็ยังไม่ไหวเหมือนกันหรอกนะ”
ฉันพยักหน้า
“อืม สกิลฮีลของฉันตอนนี้เลเวล 2 แล้ว แล้วก็ ฉันมีเงื่อนไขอยู่อย่างนึง นายต้องยอมรับมันหรือไม่ถ้านายไม่ยอมรับแล้วนายขู่ที่จะ PK ฉันยังไงฉันก็ไม่ยอมร่วมมือหรอกนะ”
ฉีชูป้าหวางหัวเราะเสียงดัง
“ได้ๆ ถ้ามันดีกว่าจะต้องมาฆ่านายแล้วละก็นะ พูดมาสิ ถ้ามันไม่ได้แย่เกินไปฉันก็จะรับข้อเสนอของนาย”
“ได้!”
ฉันมองไปที่’ฉีชูป้าหวาง’แล้วก็อัศวินที่อยู่ข้างเขา
“เอาแบบนี้ ฉันไม่ต้องการผ้าคลุมถ้ามันดรอปแล้วพวกนายเอาไปได้เลย ที่ฉันต้องการจริงๆก็คือดาบ นายก็รู้ว่าตอนนี้ฉันใช้ดาบ ดังนั้นถ้าดาบดรอปแล้วละก็ นายต้องมาทอยเต๋ากับฉันเพื่อหาเจ้าของ แบบนี้โอเคไหม?”
‘ฉีชูป้าหวาง’พูดว่า
“หืม….”
ก่อนจะคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาว่า
“ได้สิ ถ้าดาบดรอปแล้วละก็มาทอยเต๋ากัน เอาล่ะ ตอนนี้นายก็เข้าปาร์ตี้กับเราได้แล้ว”
“อืม”
ฉันเข้าร่วมปาร์ตี้กับ’ฉีชูป้าหวาง’ พวกเราพร้อมที่จะลุยกับบอสแล้ว
พวกเขาก็พูดกันว่าถ้าดาบดรอปแล้วฉันจะได้เข้าร่วมการทอยเต๋า
แต่ถ้าอย่างอื่นนอกจากนั้นดรอปแล้ว ฉันจะไม่ได้อะไรเลย
ดูเหมือนว่าเจ้า’ฉีชูป้าหวาง’จะไม่อยากให้ฉันได้อะไรเลยสินะ
“เอาล่ะ ไปลุยกันได้เลย”
‘ฉีชูป้าหวาง’พูดขณะที่เขาหยิบดาบขึ้นมา เขาสั่งอีกว่า
“ตู่ลู่ นายไปชนนะ ล่อบอสให้เข้ามาตีนาย ส่วนนักเวทย์ทั้งสองคนก็โจมตีไปที่บอส อัศวินนายต้องใช้ท่าดาบหนักของนายนะส่วนฉันจะใช้ท่าฟันรัวกับบอสเอง แล้วก็เสี่ยวเหยาจื้อไจ้ นายห้ามให้พระตายเด็ดขาด คอยฮีลเขาไว้นะ”
“เข้าใจแล้ว”
พระงั้นหรอ? บาร์บาเรี่ยนคนนั้นเริ่มเปิดฉากลุยกับบอสก่อนโดยการเอาคทาเข้าไปฟาด
“แฮ่”
“-8”
เบาจริงๆ อาชีพพระในเกมนี้จะมีพลังป้องกันกับเลือดเยอะ ซึ่งคนเขาจะเรียกอาชีพนี้ว่า เกราะมนุษย์
ซึ่งอาชีพนี้จะเก่งในช่วงหลังๆ แต่ตอนนี้ก็ขอขำกับพลังโจมตีของเขาหน่อยเถอะ
“โฮกก”
บอสก็เริ่มทำการจู่โจมเข้าที่พระ ตัวเล็กความเสียหายเด้งขึ้นมา
“-74”
“เชี่…”
‘ฉีชูป้าหวาง’เกือบสบถออกมา
“ตู่ลู่ นี่นายอัพพลังป้องกันกับ HP 5 หน่วยต่อเลเวลใช่ไหม? แล้วนายยังโดนมันสร้างความเสียหาย 74 ต่อการโจมตี 1 ครั้งเลยเนี่ยนะ?”
พระคนนั้นตะโกนกลับมาว่า
”ไม่มีปัญหาหรอกน่า แค่เจ้านี่มันโจมตีแรงน่ะ แล้วเลือดของฉันตอนนี้มีถึง 500 ดังนั้นถ้าเจ้าฮีลเลอร์คอยฮีลฉันดีๆ ก็ไม่ตายหรอกน่า”
“เออดี”
ฉันฮีลให้พระคนนั้นทันทีตอนที่บอสโจมตีเขาอีกครั้ง ทำให้เขาได้รับ HP 100
ฉีชูป้าหวางก็เริ่มโจมตีโดยการใช้สกิล ซึ่งเมื่อเขาใช้ก็จะมีแสงสีทองประกายออกมา
ซึ่งนั่นก็คือสกิล [Multiple Slash] ซึ่งดูจากความเสียหายที่เขาทำแล้วก็น่าจะเป็นสกิลเลเวล
“-58” “-61”
ดูจากความเสียหายแล้วเห็นได้ชัดว่า’ฉีชูป้าหวาง’นั้นใช้คะแนนทั้งหมดอัพ STR แน่นอน
นักเวทย์สองคนเริ่มร่ายเวทย์ออกมา พวกเขาใช้เวทย์ไฟในการโจมตี สร้างความเสียหายได้เกิน 100 เลยทีเดียว
ซึ่งบอสตัวนี้คงมี HP อยู่ที่ 3000 ดังนั้นครั้งนี้นักเวทย์จึงเป็นอาชีพที่สามารถสร้างความเสียหายให้กับบอสได้มากที่สุด
“+100”
ฉันฮีลให้กับพระอีกครั้ง หลังจากนั้นฉันก็ลองหยิบดาบเข้าไปโจมตีบอสดู
เพราะว่าฉันอยากจะลองว่าฉันจะสร้างความเสียหายได้เท่าไร เมื่อฉันเข้าไปโจมตีบอสแล้ว
ตัวเลขความเสียหายก็เด้งขึ้นมา
“-21”
‘ฉีชูป้าหวาง’ตะโกนด้วยความตกใจ
“แรงเหมือนกันนะเนี่ย นายเป็นฮีลเลอร์ที่ประหลาดดีนะ”
บอสเหวี่ยงอุ้งมือของมันอีกครั้งเพื่อให้พระถอยหนีออกไป
‘ฉีชูป้าหวาง’พลาดท่าโดนเข้าจังๆ เขาโดนความเสียหายน่าจะประมาณ 90+ แต่เขาตะโกนขึ้นมาว่า
“เสี่ยวเหยาจื้อไจ้ ไม่ต้องมาฮีลฉัน ฮีลพระต่อไป เพราะถ้าพลาดแล้วพระตายขึ้นมารูปแบบทีมจะเสียไป”
ฉันพยักหน้าแล้วก็เริ่มฮีลพระต่อ
ถึงแม้ว่าจะดูเหมือนอันตราย แต่ด้วยการที่พระชนะได้เพราะมีพลังป้องกันสูง
บวกกับฉันคอยฮีลให้อยู่ บอสจึงสร้างความเสียหายไม่ได้เลย และตอนนี้มันก็เหลือ HP เพียงแค่ 7%
“เฮ้”
‘ฉีชูป้าหวาง’ที่ถือดาบอยู่จู่ๆก็โผล่มาที่ด้านหลังฉัน สายตาของเขานั้นอันตราย หรือว่า นี่เขาพยายามจะฆ่าฉันใช่ไหม?
“ตายซะ ไอเจ้าบอส”
ดาบของหมอนี่ส่องแสงสีทองอีกครั้ง แล้วก็มีการโจมตีสองครั้ง หมอนี่ตั้งใจที่จะโจมตีทั้งฉันแล้วก็บอส ให้ตายสิ นี่นายจะจัดการกับฉันในตอนที่วุ่นวายสินะ ฉลาดแกมโกงจริงๆ
‘ฟุ่บ’
ฉันกระโดดหลบได้ ทำให้’ฉีชูป้าหวาง’ถึงกับยืนตกใจตาค้าง และตอนนี้เลือดของพระก็ต่ำกว่า 200 เขาจึงตะโกนเรียกฉันว่า
“เฮ้ ทำไรอยู่น่ะเสี่ยวเหยาจื้อไจ้ รีบๆฮีลฉันได้แล้ว”
ฉันยังคงยืนเฉยๆ แล้วบอสก็โจมตีสองครั้งใส่อัศวิน ทำให้เขาตายทันที แล้วพระเองก็ไม่ได้รับการฮีลจึงเริ่มโมโหแล้วเหมือนกัน
‘ฉีชูป้าหวาง’ดูเหมือนจะรู้ว่าฉันแกล้งทำตัวอยู่เฉยๆ ก็เลยไม่ได้โจมตีอีกแล้วก็ยิ้มขอโทษฉัน
“ขอโทษนะ พอดีมือลื่น”
ฉันคิดในใจ
“มือลื่นงั้นหรอ? ทำไมแกไม่มือลื่นไปตัดเจ้าหนูของแกด้วยล่ะ พูดซะดิบดี แต่กลับทำตามไม่ได้”
แต่ฉันก็ไปฮีลให้กับพระแล้วก็เริ่มบุกเข้าประชิดบอส คอยยื่นห่างๆจากเจ้า’ฉีชูป้าหวาง’
เพราะถ้าฉันโดนการโจมตีเข้าไปแล้วละก็ ถึงจะไม่ตาย เลือดก็น่าจะลดเกินครึ่ง
ซึ่งฉันจะไม่ยอมให้หตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด
ผ่านไปซักพัก บอสก็ตาย
มีของสวมใส่กับเหรียญเงินดรอปลงมา ว้าว นี่บอสดรอปเหรียญเงินออกมาเลยสินะ
และฉันเองก็รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไร ฉันไม่ยอมให้พวกเขาทำได้แน่ๆ
ฉันที่อยู่ใกล้บอสจึงรีบมาดูของที่ดรอปอยู่ แล้วก็ตกใจมาก
เพราะว่าฉันเห็นดาบดรอปลงมาจริงๆ ฉันรีบหยิบมันขึ้นมา
แล้วก็ใช้ระบบทอยเต๋าเพื่อรับของทันที แล้วฉันก็ทอยได้ 99 คะแนน
ดูเหมือนว่าคนอื่นๆจะตกใจกับค่าพลังของดาบนี้เหมือนกัน
[Bramble Sword] (ระดับดำ)
พลังโจมตี : 21-35
STR : +3
เลเวลที่ต้องการ : 8
ใครจะรู้ล่ะว่าดาบจะดรอปออกมา แล้วก็เหรียญเงินก็ดรอปเหมือนกัน
ดูเหมือนว่านี่จะเป็นดวงดีเล็กๆของเรานะ
“กรอด!”
‘ฉีชูป้าหวาง’มองมาด้วยความโกรธแล้วชักดาบของเขาออกมาพร้อมพูดว่า
“ฆ่ามันซะ”
ดูเหมือนว่าหางจะโผล่แล้วสินะ ‘ฉีชูป้าหวาง’ใช้สกิล [Multile Slash] ใส่ฉัน
ฉันกระโดดหลบ ดูเหมือนว่าจะหลบได้แค่ครั้งเดียว
“Miss”
“-71”
ขณะเดียวกัน นักเวทย์ทั้งสองก็ร่ายเวทย์ไฟออกมา ซึ่งแน่นอนว่าฉันหลบไม่ได้แน่ๆ
“-81”
“+100”
“-77”
ฉันรีบฮีลตัวเองก่อนจะโดนโจมตีอีกครั้ง และก็วิ่งเข้าไปที่ป่า ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะวิ่งตามมา
แล้วก็การที่’ฉีชูป้าหวาง’นั้นเป็นนักดาบ ทำให้วิ่งเร็วกว่าฉันมาก แล้วเขาก็ฟันดาบของเขาลงมาทีหลังของฉัน
“-88”
แน่นอนว่าฉันตาย……
ฉันโผล่ขึ้นมาที่สุสานใกล้ๆ ซึ่งก็อยู่ใกล้กับศพของฉันมาก ฉันต้องรีบไปที่ศพของฉันเพื่อคืนชีพ
ให้ตายสิ ตอนที่ฆ่าบอสฉันอุตส่าห์เลเวลอัพเป็น 10 แล้ว ตอนนี้ฉันตายก็เลยกลับมาเหลือเลเวล 9 อีกครั้งจนได้
คนอื่นๆก็ยังยืนอยู่ที่นั่น ‘ฉีชูป้าหวาง’ตะโกนด้วยความโกรธว่า
“เสี่ยวเหยาจื้อไจ้ แกออกมาแล้วก็ยกเลิกระบบทอยเต๋าซะ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วพวกเรายังเป็นเพื่อนกันได้อยู่”
ฉันยิ้มออกมาแล้วพูดว่า
“นายไม่เหมาะจะเป็นเพื่อนกับฉันหรอกนะ ดาบนี่เป็นของฉัน เว้นแต่ว่าพวกนายจะดวงดีนะ ทอยเต๋าให้ได้ 100 สิ ไม่งั้นแล้วก็หุบปากไป”
อย่างที่คิดไว้ คนอื่นๆก็เริ่มทอยเต๋ากัน
ฉีชูป้าหวาง : 41 อัศวิน : 91
ติ๊ง ! ข้อความจากระบบ : การทอยเต๋าเสร็จสิ้นผู้เล่นเสี่ยวเหยาจื้อไจ้ได้รับ [Bramble Sword]
แล้วดาบเล่มนั้นก็มาอยู่ที่คลังของฉัน หึหึ
ถึงแม้ว่าจะตายก็ตาม แต่ได้ดาบนี้มามันก็คุ้มค่าแล้วล่ะนะ
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป