เมืองป้าหวางนั้นมีผู้เล่นอยู่มากมายรายล้อม และในป่านอกเมืองนั้นก็ยังมีผู้เล่นเป็นพันเป็นหมื่นกำลังต่อสู้อยู่กับมอนสเตอร์ ส่วนในเมืองนั้นก็มีผู้เล่นหลายคนกำลังขายของกัน
 
เสื้อผ้าระดับขาวถูกขายอยู่ที่ราคา 5 ซิลเวอร์ ซึ่งฉันคิดว่าคงไม่มีใครจะซื้อมันหรอกนะ เพราะว่าเสื้อที่มีพลังป้องกันเพียงแค่ 5 นั้นมันไม่คุ้มกับราคาที่จะต้องจ่าย เพราะว่าตอนนี้เงินนั้นสำคัญมาก และทุกคนก็คิดว่าควรจะซื้อยาแล้วไปเก็บเลเวลเพิ่มมากกว่าจะมาซื้อของพวกนี้กัน
 
มีคนส่วนหนึ่งกระจุกกันอยู่ด้านหน้าร้านขายยา ร้านตีดาบ แล้วก็สนามฝึกซ้อม แต่กลับไม่มีคนเดินทางไปที่พระราชวังเลยนอกจากฉัน ดูเหมือนว่าทุกคนนั้นจะพยายามที่จะแข่งขันกันเก็บเลเวล ชิงดีชิงเด่นกัน
 
ไม่มีใครมาสนใจจะไปถวายความเคารพให้กับราชาของเมืองนี้เลยสินะ ให้ตายสิ…..
 
เส้นทางเข้าไปสู่พระราชวังนั้นถูกคุ้มกันโดยพวกทหารในชุดเกราะสีดำที่ไม่ได้สะท้อนแสงแดดของพระอาทิตย์ ข้างในพระราชวังนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างน่าเกรงขามนั่งอยู่ ข้างกายของเขามีดาบอยู่ ซึ่งคนๆนั้นก็คือราชาของเมืองป้าหวางนั่นเอง
 
ในเกม [Destiny] ของเซิฟเวอร์จีนนั้นนั้นจะมีเมืองหลักในอาณาจักรใหญ่อยู่ 3 เมือง ซึ่งราชาเมืองป้าหวางคนนี้ก็คือหนึ่งใน NPC ที่มีระดับสูงมากของเชิฟเวอร์จีนเลยทีเดียว
 
ฉันก้าวเดินเข้าไปก่อนจะคุกเข่าแล้วพูดว่า
 

 
“ราชา ข้ามาที่นี่เพื่อจะเป็นนักผจญภัยให้กับเมืองป้าหวาง”
 
พระราชาตอบกลับมาว่า
 

 
“เจ้าหนู เจ้าอยากจะเป็นนักผจญภัยของเมืองนี้จริงๆงั้นรึ? เจ้าพร้อมที่จะสู้เพื่อเมืองนี้จนกว่าเจ้าจะสิ้นลมงั้นหรือ?”
 
ฉันพยักหน้า
 

 
“ดีมาก เข้ามาใกล้ข้าสิ ข้าจะแต่งตั้งเจ้าให้เป็นนักผจญภัยของเมืองป้าหวาง”
 
พระราชาเอามือของเขามาแตะที่ไหล่ของฉันแล้วทันใดนั้นเสียงเตือนข้อความจากระบบที่คุ้นหูก็ดังขึ้นมา
 
ติ๊ง !!
 
ประกาศจากระบบ: ยินดีด้วย ท่านได้เข้าร่วมกับเมืองป้าหวางเป็นที่เรียบร้อยแล้วท่านได้รับอนุญาตให้ใช้ม้วนกระดาษเคลื่อนย้ายมายังเมืองป้าหวางได้แล้ว และท่านก็ยังได้รับตราของเมืองป้าหวางที่มีชื่อว่า [ให้เลือดมันกระเซ็นไปทั่วเมืองป้าหวาง]
 
ชว้าบ !!!
 
ตราสัญลักษณ์รูปดาบที่อาบเลือดนั้นปรากฏขึ้นที่ไหล่ของฉัน ซึ่งนั่นก็คงจะเป็นสัญลักษณ์เฉพาะของเมืองนี้ล่ะนะ แล้วก็ตราสัญลักษณ์นี้ก็เพิ่มค่าพลังให้ฉันเหมือนกัน ซึ่งความสามารถของมันก็คือ เพิ่มพลังโจมตีและพลังป้องกัน 3 % ให้กับผู้ที่สวมใส่มัน
 
หึ ! การเลือกเมืองนี้เป็นเมืองหลักของฉันก็คิดไม่ผิดเลยทีเดียว ฉันอยากรู้แฮะว่าผลของเมืองอื่นๆนั้นจะเป็นอะไรบ้าง ต้องไม่ลืมที่จะถาม ‘หลินว่านเอ๋อ’กับ’ตงเฉิงย่วย’ เมื่อฉันเจอกับพวกเธอแล้วล่ะนะ
 
หมดธุระกับที่นี่แล้วได้เวลาออกไปทำอย่างอื่นดีกว่า
 
แต่ระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินออกไปจากประตูเมือง มีผู้เล่นคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า
 

 
“รับซื้อ [Vampire Bat Card] ให้ราคาดี”
 
[Vampire Bat Card] ?
 
ฉันเปิดหน้าจอไอเทมของฉันขึ้นมา ไหนดูซิ ฉันจัดการเจ้าพวกนั้นไปมากกว่า 20 ตัว แล้วฉันก็ได้การ์ดมาถึง 2 ใบ ใบแรกฉันจะเก็บไว้ใช้เองส่วนอีกใบก็ยังคิดอยู่ว่าจะเอาไงดี ฉันก็เลยตัดสินใจเดินไปหากับผู้เล่นที่รับซื้ออยู่ เขาเป็นคนที่ดูแล้วน่าจะอายุประมาณ 20 ปี มีเลเวล 13 แล้วชื่อในเกมของเขาก็คือ [พ่อค้าจันทราหมายเลข 4]
 
ฉันเดินเข้าไปหาเขาแล้วถามว่า
 

 
“ไงเพื่อน นายจะซื้อของพวกนี้ไปทำไมกันหรอ?”
 
เขาหัวเราะแล้วตอบกลับมาว่า
 

 
“ความลับทางธุรกิจจ๊ะ”
 
 
“มันน่าเป็นความลับขนาดนั้นเลยหรอ? นายก็แค่ใช้มันกับ Vampire Bat เพื่อจับมันมาเป็นสัตว์เลี้ยงแล้วก็เอาไปขายเท่านั่นเองนี่นา ดูมันลับตรงไหน?”
 
พ่อค้าทำหน้าตกใจตาเบิกกว้างก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
 

 
“เฮ้ย นายรู้ได้ยังไง?”
 
เป็นตาฉันที่หัวเราะก่อนจะตอบกลับไปว่า
 

 
“นายนี่มันดูง่ายจริงๆเลย เอาเถอะ ฉันมีอยู่ 1 ใบ นายอยากจะได้มันไหมล่ะ ลองว่าราคามาสิ ถ้าฉันรับได้ฉันจะขายมันให้นาย แต่ถ้าไม่แล้วฉันจะไปจับมันแล้วก็เอาไปขาย แล้วเราก็จะเป็นคู่แข่งทางธุรกิจกัน”
 
หลังจากที่เขาได้ยินว่าฉันมีการ์ดใบนั้น สีหน้าตกใจของเขาก็ดูจะมากขึ้นกว่าเดิมก่อนจะพูดว่า
 

 
“พี่ชาย นายมีการ์ดนั่นจริงๆหรอ? กลุ่มของฉัน 30 กว่าคนช่วยกันฆ่าเจ้าค้างคาวบ้านั่นถึง 4 ชั่วโมงแล้วแต่ก็ไม่ดรอปเลยซักใบ พี่ชายนี่ดวงดีจริงๆเลยนะที่ได้มันมาเนี่ย”
 
ฉันอึ้งไปเลย นี่โอกาสที่การ์ดมันจะดรอปน้อยมากขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย? ดวงฉันดีจริงๆหรอเนี่ย?
 
ฉันหยิบการ์ดออกมาแล้วก็สะบัดให้พ่อค้าดู
 

 
“หืม นายต้องการเจ้านี่ใช่ไหม?”
 
 
“ให้ตายสิ มีจริงๆด้วย พี่ชาย พี่จะขายให้ผมเท่าไรกัน? ได้โปรดเถอะ ช่วยขายมันให้ผมหน่อยนะ”
 
 
“ลองว่าราคามาก่อนสิ”
 
พ่อค้าพยักหน้าแล้วชู 5 นิ้วขึ้นมาก่อนจะพูดว่า
 

 
“50 เหรียญทองแดง!”
 
ฉันยิ้มเยาะก่อนจะพูดว่า
 

 
“เอาล่ะ! ขอตัวไปเก็บเลเวลก่อนนะ ไว้เจอกัน”
 
 
“เดี๋ยวก่อน…”
 
พ่อค้ารีบดึงเสื้อหยุดฉันไว้ไม่ให้เดินไปไหน
 

 
“อย่าเพิ่งรีบร้อนไปสิ ถ้านายยังไม่พอใจแล้วละก็ลองเสนอราคามาดูก่อนสิ อย่าเพิ่งรีบไป”
 
ฉันยิ้ม เหยื่อติดเบ็ดแล้ว ฉันก็ยื่นมือขึ้นมาห้านิ้วเหมือนกันแล้วพูดว่า
 

 
“ก็เท่านี้แหละ….”
 
 
“5 เหรียญเงิน งั้นหรอ!?”
 
 
“ใช่แล้ว ราคานี้แหละ คิดดูสิ นายมีคนถึง 30 กว่าคนเลยนะที่ตามล่าหาของนี้ซึ่งนายก็น่าจะได้เงินประมาณ 30 เหรียญเงินต่อชั่วโมงเลยทีเดียวนะ แต่พวกนายก็ไม่ได้การ์ดกันเลยซักใบใช่ไหมล่ะ แล้วทีนี้นายก็น่าจะรู้ดีว่าฉันสามารถตั้งราคาให้กับนายได้ถึง 50 เหรียญเงินได้เลยนะ แต่ด้วยความที่ว่านายเป็นคนแรกที่ฉันทำธุรกิจด้วย ดังนั้นฉันก็ขอคิดให้นายแค่ 5 เหรียญเงินเท่านั้นล่ะนะ จะเอาหรือไม่เอาล่ะ คิดดูดีๆนะ”
 
พ่อค้าถึงกับหน้าซีดหลังจากได้ยินคำพูดของฉัน ก่อนจะตอบกลับมาทันทีว่า
 

 
“เข้าใจแล้วๆ เอาๆๆๆ ฉันเอา 5 เหรียญเงินใช่ไหม?”
 
ฉันเปิดหน้าต่างแลกเปลี่ยนแล้วก็เอาการ์ดไปแลกกับเงิน 5 เหรียญเงิน หลังจากที่ฉันแลกเปลี่ยนเสร็จแล้ว ฉันก็รีบเดินไปที่ร้านขายของ หยิบรายการสินค้าขึ้นมาดู แล้วฉันก็เจอกับของที่ฉันต้องการ นั่นก็คือวัตถุดิบในการปรุงยาที่ฉันอ่านในตำรับปรุงยามาก่อน
 
 
 
LV 1 [Grass Fruit Pill]: ฟื้นฟู 50 MP
 
ต้องการ 3 Grass Fruits, 1 Empty Bottle
 
LV 2 [Silver Leaf Pill]: ฟื้นฟู 100 MP
 
ต้องการ 4 Silver Leaf Herbs, 2 Refining Water, 1 Alchemy Pot
 
LV 3 [Seven Star Pill]: ฟื้นฟู 200 MP
 
ต้องการ 3 Seven Star Herbs, 3 Refining Water, 1 Alchemy Pot
 
 
 
ทั้ง Alchemy Pot กับ Empty Bottle นั้นเป็นไอเทมที่ใช้ได้ครั้งเดียว ดังนั้นมันก็จะหายไปเมื่อฉันปรุงยาขึ้นมาหนึ่งขวด ดังนั้นฉันเลยตัดสินใจซื้อมา 100 ขวด เพราะว่าหลังจากที่ฉันผลิต Grass Fruit Pill มา 100 ขวดแล้ว เลเวลสกิลปรุงยาของฉันจะเป็น 2 พอดี และเมื่อถึงเวลานั้นฉันก็คงไม่จำเป็นที่จะต้องผลิตมันอีกต่อไปแล้วด้วย
 
ซึ่ง Empty Bottle ขวดนึงนั้นมีราคา 2 เหรียญทองแดง ซึ่ง 100 ขวดนั้นก็มีราคาทั้งหมด 2 เหรียญเงิน แล้ว Alchemy Pot นั้นก็มีราคาถึง 20 เหรียญทองแดงต่ออัน ซึ่งแพงกว่าถึง 10 เท่า!! แต่ฉันก็ซื้อมาทั้งหมด 10 ขวด แล้วก็ Monster Seal อีก 2 ชิ้น ราคาชิ้นละ 1 เหรียญเงิน ซึ่งทั้งหมดนี้ก็หมดกระเป๋าของฉันแล้วล่ะ
 
รอบนี้ฉันเดินออกไปทางประตูทิศตะวันออกของเมืองป้าหวาง เบื้องหน้าของฉันมี ป่าที่มีแสงอาทิตย์ส่อง แล้วก็ป่าหนาทึบ ที่อยู่รายล้อมเมืองป้าหวาง แล้วก็มีมอนสเตอร์เลเวลไม่สูงมากอยู่เพ่นพ่านเต็มไปหมด
 
แล้วก็จะเป็นมอนสเตอร์ประเภทแมลงหรือสัตว์ที่ทำความเสียหายไม่มากนัก ซึ่งเหมาะกับผู้เล่นเลเวล 10-20 จะเก็บเลเวลกัน แล้วก็เป็นสถานที่ที่ฉันจะทำเงินได้มากมายเช่นกัน~
 
ฉันรีบเดินเข้าไปยังป่าทึบ เป้าหมายของฉันก็คือการเก็บ Grass Fruit ให้ได้ 300 อัน แล้วก็ปรุงยาจนเลเวลสกิลปรุงยาเป็นเลเวล 2
 
เพราะว่า Grass Fruit Pill นั้นฟื้นฟู 50 MP นั่นก็คือ 1 ขวดนั้นฉันสามารถใช้สกิลฮีลได้ 5 ครั้ง และคูลดาวน์ของไอเทมนั้นคือ 30 วินาที ซึ่งนั่นทำให้ฉันไม่สามารถใช้สกิลฮีลพร้อมกับยาได้อย่างต่อเนื่อง
 
(ตรงนี้ผู้แต่งไม่ได้บอกคูลดาวน์ของสกิลฮีลไว้ครับ แต่น่าจะน้อยกว่า 6 วินาที)
 
ด้านในป่านั้นมี Grass Fruit อยู่มากมาย แต่ว่าก่อนที่ฉันจะไปเก็บมันนั้น ต้องจัดการกับพวก [Vampire Bat] ทั้งหมดที่อยู่แถวๆนี้ก่อน ถึงแม้ว่าจะดูน่ารำคาญหน่อย แต่พวกค้างคาวนี้ก็ให้ค่า EXP ดีดังนั้นก็ไม่มีปัญหา
 
หลังจากที่ฉันจัดการพวกค้างคาวไปได้บางตัว ฉันก็เลเวลอัพเป็น เลเวล 11
 
ทุกครั้งก่อนที่ฉันจะเข้าไปจู่โจมเจ้าพวกค้างคาว ฉันจะคอยเช็คเลเวลของพวกมันก่อนว่ามีเลเวล 1 หรือไม่ ถ้าใช่ฉันก็จะจับมันทันที ถึงแม้ว่าค่าพลังมันจะไม่เก่งก็ตาม แต่ว่าการที่ได้สัตว์เลี้ยงมาตั้งแต่แรกๆนั้น ทำให้คงขายได้ราคาดีอยู่
 
แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่เจอเลยซักตัว
 
หลังจากที่เก็บสมุนไพรมาได้เป็นชั่วโมง ฉันก็พบกับที่ๆปลอดภัยพอที่จะปรุงยาได้ ฉันจึงเริ่มปรุงยาจนสกิลปรุงยาของฉันอัพไปเป็นเลเวล 2
 
ฉันลุกขึ้นยืน เปิดหน้าจอค่าสถานะขึ้นมา แล้วพบว่าตัวเองนั้นเลเวล 12 แล้ว และก็เลเวลสกิลปรุงยาก็เป็นเลเวล 2
 
ดังนั้นเป้าหมายใหม่ของฉันตอนนี้ก็คือการเก็บ Silver Leaf Herb เพื่อที่จะเพิ่มเลเวลของสกิลปรุงยาให้สูงขึ้นไปอีกขั้น
 
ฉันเริ่มออกเดินหา Silver Leaf Herb ไปได้ประมาณ 20 เมตรก็เจอกับมันจนได้ ไม่คิดเลยว่าจะเจอได้ง่ายขนาดนี้
 
ฉันเดินตรงเข้าไปโดยไม่ทันระวังตัว ทำให้ฉันถูกลอบโจมตีโดยนกตัวหนึ่งก่อน
 
*ผัวะ*
 
เลือดไหลออกมาจากหัวของฉัน พลาดโดนลอบโจมตีจนได้สิเรา
 

 
“-71”
 
นกพวกนี้เป็นประเภทซุ่มโจมตีสินะ เป็นนักที่มีรูปร่างเล็ก แต่กลับมีพลังโจมตีที่สูงพอตัว จงอยปากของมันนั้นเหมือนกลับถูกเคลือบด้วยสีเงินรวมไปถึงกับขนของมันก็มีสีเงิน
 

 
[Silver Feathered Bird] (มอนสเตอร์ทั่วไป)
 
 
เลเวล 15
 
 
พลังโจมตี 55-80             พลังป้องกัน 19
 
 
HP : 550                     สกิล : [Silver Feather Strike]
 
หลังจากที่ฉันตั้งสติได้แล้วฉันก็โจมตีมันกลับไป ซึ่งสร้างความเสียหายได้ถึง
 

 
“112”
 
ทำให้ฉันรู้ว่าพลังโจมตีของมันนั้นสูงก็จริงแต่พลังป้องกันกลับน้อย นั่นก็หมายความว่า ฉันสามารถจัดการมันโดยใช้เวลาไม่นาน
 
หลังจากที่เจ้านกสีเงินตัวนี้ได้รับความเสียหาย มันก็ทำการโจมตีสวนกลับเข้าใส่ฉันถึงสองครั้งซึ่งความเสียหายที่มันทำกับความเจ็บปวดที่ได้รับนี่มันมากกว่าที่ฉันเคยโดนมาก่อนเลย
 
ฉันรีบฮีลตัวเองทันทีเพื่อไม่ให้ตาย โชคดีมากที่ฉันเป็นฮีลเลอร์สายดาบ เพราะว่าหากฉันเป็นนักดาบธรรมดาแล้วนั้น ไม่มีทางจะสู้กับมันได้เลย ต่อให้มีสองชีวิตก็เถอะ
 
*ฉัวะ*
 
ฉันฟาดดาบของฉันลงไป ซึ่งมันตรงเป้ากับเจ้านกสีเงินตัวนี้พอดี และนั่นก็เป็นการโจมตีที่สังหารเจ้านกสีเงินตัวนั้นเช่นกัน
 
เหรียญทองแดงนั้นตกลงมาบนพื้น ว้าว!! ตัวนึงนั้นดรอปถึง 11 เหรียญทองแดงเลยงั้นรึ มอนสเตอร์เลเวล 15 นั้นเหมาะให้ฉันเก็บเลเวลตอนนี้เลยจริงๆ เพราะได้เงินกับ EXP กำลังดีเลยทีเดียว
 
หลังจากที่เก็บของที่ดรอปแล้วฉันก็เริ่มเก็บ Silver Leaf Herb ต่อ
 
หลังจากนั้นฉันก็เดินเข้าป่าไปลึกอีกเพื่อที่จะหาสมุนไพรเพิ่มเติมต่อ
 
ครั้งนี้ฉันระมัดระวังตัวมากกว่าเดิม ทุกครั้งที่ฉันเจอกับสมุนไพร ฉันจะหาตัวของเจ้านกสีเงินก่อน เพราะว่า ถ้าหากมันเข้ามาโจมตีฉันมากกว่า 1 ตัวแล้วละก็ ฉันคงไม่รอดแน่นอน
 
หลังจากที่ใช้เวลาไปกว่าครึ่งชั่วโมงในการค้นหาพร้อมกับสู้ ท้องฟ้าก็มืดลง ดูเหมือนว่าจะเข้าสู่ช่วงกลางคืนแล้วล่ะนะ
 
ฉันมองขึ้นไปบนฟ้ามองแสงของดวงจันทร์ผ่านต้นไม้ และฉันก็เจอกับเจ้านกสีเงินตัวหนึ่งอยู่บนนั้น เยี่ยมเลย พร้อมจะลุยแล้ว แต่ว่าพอฉันดูที่เลเวลของมันแล้วนั้นฉันก็ตกใจมาก เพราะว่ามันเป็นมอนสเตอร์เลเวล 1 ที่สามารถจับได้
 
 
 
[Silver Feathered Bird]
 
เลเวล 1        คำอธิบาย : สามารถผนึกได้
 
ที่มา: