มอนสเตอร์เลเวล 1 นั้นหาได้ยากมากในเกมนี้ แต่ผู้เล่นที่มีการ์ดของมันรวมไปถึงพบเจอมันนั้นก็มีโอกาสเกิดขึ้นได้ยากกว่า น่าเสียดายที่ฉันมีแค่การ์ดของ [Vampire Bat] แล้วฉันเองก็ยังไม่เจอการ์ดของ [Silver Feather Bird] เลย ทำยังไงดีล่ะทีนี้ โอ้ย!!!
 
ฉันยืนจ้องมันอยู่นานก่อนจะเดินออกไปด้วยความเสียดาย
 
ไม่ๆๆๆ อย่าเพิ่งยอมแพ้ง่ายๆสิ ฉันจะต้องล่าเจ้าพวกนกสีเงินนี้จนกว่าจะได้การ์ดมันให้ได้ก่อนแล้วก็กลับมาหามัน ดังนั้นตอนนี้ฉันจะต้องอดทน ล่าๆๆๆๆ มันไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้การ์ด
 
ฉันเดินไปรอบๆแถวนี้เพื่อที่จะเก็บสมุนไพรไปพร้อมกับสู้กับนกขนเงิน แม้บางคนจะมองว่ามันน่าเบื่อ แต่ฉันกลับมองว่าเป็นการฝึกความสามารถของฉัน ซึ่งถ้าเทียบกับการที่ฉันเคยต้องเฝ้าสังเกตการณ์ที่ทะเลทรายถึง 36 ชั่วโมง
 
เพื่อตามล่าคนค้ายาเสพย์ติดแล้ว เรื่องแค่นี้มันเล็กน้อยมาก ตอนนั้นฉันได้แต่รอโดยไม่ขยับแล้วก็ทานอะไรเลย ซึ่งถ้าเทียบกับตอนนี้แล้วมันก็เทียบไม่ติดหรอก
 
หลังจากผ่านไป 5 ชั่วโมงแล้ว ตอนนี้ก็สองทุ่มพอดี ฉันไม่รู้เลยว่าจัดการกับเจ้าพวกนกสีเงินไปกี่ตัวแล้ว ตอนนี้ฉันเลเวลอัพถึง เลเวล 15 แล้ว เงินของฉันก็มีถึง 7 เหรียญเงิน ไอเทมสวมใส่ระดับขาวก็ได้มา 5 ชิ้น
 
แต่น่าเสียดายที่ความทนทานของอาวุธฉันมันเหลือแค่ 10% แล้ว ทำให้ฉันต้องกลับไปที่เมืองป้าหวางเพื่อซ่อมแซมก่อนถึงจะกลับมาล่าได้อีกครั้ง
 
*แกวกๆ*
 
มีนกสีเงินไม่กลัวตายอีกตัวเข้ามาอยากชิมรสชาติดาบของฉันอีกแล้ว ซึ่งฉันก็จัดการมันลงได้อย่างง่ายดาย แต่วินาทีที่มันตายนั้น ได้เกิดเรื่องที่ทำให้ฉันรู้สึกใจเต้นขึ้นมาเร็วมาก นั่นก็คือมันดรอปไอเทมสองชิ้น
 
ซึ่งชิ้นแรกก็คือ ผ้าคลุมสีเขียว ส่วนอีกชิ้นก็คือ การ์ดของมันนั่นเอง!!! หลังจากฉันใช้เวลาไปถึง 5 ชั่วโมง ในที่สุดผลของการพยายามของฉันก็ส่งผลสำเร็จจนได้!!!
 
ฉันรีบหยิบมันขึ้นมาทันทีแล้วก็ใช้งานมัน ซึ่งนั่นทำให้เกิดลูกบอลแสงลอยขึ้นมาแล้วก็บินเข้าไปยังสมุดรวมการ์ดของฉัน
 

 
[Silver Feather Bird]
 
 
พลังโจมตี : ★★★☆      พลังป้องกัน : ★★
 
 
HP : ★★☆                ความเร็ว : ★★★★
 
 
พลังเวทย์: ★☆              สกิล : [บินโฉบ]
 
ค่าพลังของนกตัวนี้นั้นอยู่ที่ระดับ 3-5 ดาว พลังโจมตีระดับ 3 ดาวแล้วก็ความเร็ว 4 ดาวนั้นทำให้มันเหมาะสมกับเป็นสัตว์เลี้ยงประเภทใช้โจมตี ซึ่งตอนนี้มันก็น่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงประเภทโจมตีที่อยู่ในลำดับต้นๆของเซิฟเวอร์
 
แต่จุดอ่อนของมันก็คือ พลังป้องกัน กับ พลังเวทย์ที่น้อย แต่นั่นมันก็ไม่สำคัญ เพราะว่าเป้าหมายหลักของการใช้สัตว์เลี้ยงก็คือการช่วยเจ้าของเก็บเลเวล ไม่ใช่ใช้ในการต่อสู้จริง
 
มากไปกว่านั้น เมื่อฉันเช็คผ้าคลุมสีเขียวที่ตกมาก็ตกใจกับระดับความหายากของมัน ของดีเลยนะเนี่ย!!
 

 
[ผ้าคลุมขนเงิน](ระดับดำ)
 
 
ประเภท : ผ้าคลุม
 
 
พลังป้องกัน : 30      STR : +4
 
 
เลเวลที่ต้องการ : 15
 
ผ้าคลุมนั้นเป็นไอเทมที่ไม่จำกัดอาชีพที่ใช้ ซึ่งนั่นก็หมายความว่ามันจะไม่ได้มีค่าสถานะที่สูงมากกว่าประเภทที่จำกัดอาชีพ แต่ว่าสำหรับฉันที่มีพลังป้องกันแค่ 29 นั้น การที่ได้เพิ่มมาถึง 30 นั้นมันทำให้ฉันอึดขึ้นเป็นสองเท่า ซึ่งมันก็โคตรคุ้มค่าสำหรับเวลาที่ฉันใช้ในการล่ามันถึง 5 ชั่วโมงเลย
 
ฉันไม่รอช้ารีบสวมใส่มันทันที ค่าพลังของฉันพุ่งทะยานสูงขึ้นมากเลยทีเดียว
 

 
[เสี่ยวเหยาจื้อไจ้] (ฮีลเลอร์ฝึกหัด)
 
 
เลเวล : 15
 
 
พลังโจมตี : 101-112          พลังป้องกัน : 59
 
 
HP : 240                     MP : 210
 
 
ค่าเสน่ห์ : 0
 
พลังป้องกัน 59 ทำให้ฉันสามารถรับการจู่โจมได้มากขึ้นเลยทีเดียว ตอนนี้ฉันรู้สึกดีใจมากๆ แล้วก็รีบวิ่งไปที่ๆฉันเคยเจอกับนกสีเงินเลเวล 1 หวังว่ามันจะยังไม่ถูกฆ่าไปทีเถอะนะ
 
หลังจากที่ฉันกลับไปที่ยังต้นไม้ที่ฉันเจอกับมัน ฉันก็มองไปรอบๆแล้วก็เจอกับมันจนได้ เยี่ยมไปเลย
 
ฉันรีบหยิบ Monster Seal ของฉันออกมาแล้วส่องไปยังมอนสเตอร์ตัวนั้น
 
แล้วค่าความสำเร็จของการจับมันนั้นก็ปรากฏขึ้นมาต่อหน้าของฉันว่า 27.4% ……..
 
เฮ้ย มันเป็นแค่มอนสเตอร์ระดับต่ำแต่ทำไมโอกาสมันถึงน้อยอย่างนี้เนี่ย ฉันพกมาแค่สองอันเอง
 
ตอนนี้ก็หวังว่าเทพธิดาแห่งโชคจะส่งยิ้มมาให้ฉันล่ะนะ
 
*ชว้าบ*
 
ฉันใช้ไอเทมซึ่งนั่นส่งผลให้เกิด ลูกบอลแสง 6 อันมาจับไปที่นกสีเงินตัวนั้น แต่ผ่านไปได้ไม่นานมันก็แตกสลายออกไป แล้วข้อความ FAIL ก็ขึ้นมาตรงหน้าฉัน
 

 
“ให้ตายสิ”
 
นี่มันเงิน 1 เหรียญเงินเลยนะเฟ้ย แต่ว่าระหว่างที่ฉันกำลังบ่นอยู่นั้นเจ้านกสีเงินก็พุ่งเข้ามาจู่โจมตีฉัน ตัวเลขความเสียหายพุ่งขึ้นมา “14”
 
นี่ขนาดเลเวล 1 ยังสร้างความเสียหายให้ฉันได้ถึงขนาดนี้เลยหรือเนี่ย น่าชื่นชมมากๆ ถ้าเราปั้นมันจนมีเลเวลสูงกว่านี้มันจะโจมตีได้แรงขนาดไหนกันนะ
 
ฉันหยิบไอเทม Monster Seal ชิ้นที่สองซึ่งเป็นชิ้นสุดท้ายขึ้นมาใช้
 
*ชว้าบ*
 
ลูกบอลสีเงินพุ่งเข้าไปจับเจ้านกสีเงินตัวนั้นอีกครั้ง ซึ่งรอบนี้ดูเหมือนว่ามันจะแข็งแกร่งกว่าเดิมมาก แต่เจ้านกก็ไม่ยอมแพ้ พยายามดิ้นเพื่อสลัดมันให้หลุด ผ่านไปได้ซักพักรู้สึกเหมือนว่าจะจับได้สำเร็จแล้ว
 
ทันใดนั้นเจ้านกก็เริ่มใช้แรงเฮือกสุดท้ายเพื่อดิ้น และนั่นก็ทำให้ผลของไอเทมกำลังจะหมดสภาพลง ฉันจึงเอามือประกบไหว้เจ้านกตัวนั้นก่อนจะพูดว่า
 

 
“ขอร้องละเจ้านกน้อย หยุดดิ้นได้แล้ว ฉันสัญญานะว่าจะเลี้ยงแกด้วยอาหารที่ดีเลิศที่สุดเท่าที่โลกนี้จะมีเลยนะ”
 
ในที่สุด ดูเหมือนว่าเจ้านกจะฟังฉันรู้เรื่อง แสงของไอเทมก็ได้รวมเจ้านกเข้าเป็นลูกบอลแสงเฉกเช่นเดียวกับมัน แล้วก็แปรสภาพกลายเป็นการ์ด และช่องสวมใส่สัตว์เลี้ยงของฉัน จากที่ว่างเปล่าก็กลายเป็นมีเจ้านกตัวนี้อยู่ในนั้น
 
ติ๊ง !!
 
ประกาศจากระบบ : ยินดีด้วย ท่านได้ผนึก [Silver Feather Bird] เป็นผลสำเร็จ ซึ่งท่านไปผู้เล่นคนที่ 3 ที่ประสบความสำเร็จในการผนึกสัตว์เลี้ยง ท่านจึงได้รับค่า EXP เพิ่มเติม 2000 และค่าเสน่ห์ 1
 
*ชว้าบ*
 
แสงสีทองที่คุ้นเคยก็สว่างขึ้นรอบตัวฉัน ตอนนี้ฉันเลเวลอัพเป็น เลเวล 16 แล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่าการผนึกสัตว์เลี้ยงนั้นจะทำให้ได้ค่า EXP ด้วย แถมยังได้ค่าเสน่ห์มาอีก 1 ถึงแม้จะรู้ว่าไอค่านี้มันใช้ทำอะไรก็เถอะ
 
แต่ฉันคิดว่ามันจะต้องมีประโยชน์ในอนาคตอย่างแน่นอน…..
 
ฉันไม่รอช้าเปิดหน้าจอสัตว์เลี้ยงขึ้นมาดูค่าสถานะของเจ้านกสีเงินดูสิ
 
หืม…. ดูเหมือนจะแข็งแกร่งไม่เบาเลยล่ะนะ
 

 
[Silver Feather Bird] เลเวล:  1
 
 
พลังโจมตี: ★★★☆       พลังป้องกัน: ★★
 
 
Health points: ★★☆     ความเร็ว: ★★★★
 
 
พลังเวทย์: ★☆              สกิล: [Feather Strike]
 
 
ค่าความเป็นเลิศ : 47%
 
ค่าสถานะนั้นก็ยังคงเป็นดาวอยู่เช่นเคย และดูเหมือนว่าคุณภาพของสัตว์เลี้ยงที่เราจะได้นั้นขึ้นอยู่กับค่าความเป็นเลิศแน่เลย เพราะของฉันนั้นอยู่ที่ 47% แต่ว่าแต่ค่าความเป็นเลิศนี่มันมีวิธีการทำงานหรือคำนวนยังไงกันนะ
 
ฉันเงียบไปอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปิดกระทู้หาข้อมูลของค่าความเป็นเลิศในเกมนี้
 
แล้วฉันจะหาเจอจนได้หลังจากใช้เวลาอยู่พักใหญ่ๆ
 

 
ค่าความเป็นเลิศ : คือค่าที่เปรียบเทียบความแตกต่างกันระหว่างสัตว์เลี้ยงที่เหมือนกัน ซึ่งค่าการเติบโตของสัตว์เลี้ยงนั้นจะถูกเพิ่มกับค่าความเป็นเลิศ มีสมการดังนี้
 
 
ค่าสถานะ * (1+ค่าความเป็นเลิศ)
 
 
ซึ่งนั่นก็หมายความว่าการที่นกของฉันมีค่าความเป็นเลิศ 47% ดังนั้นแล้วนกของฉันจะมีค่าสถานะมากกว่านกธรรมดา 47% ซึ่งถ้าฉันได้ถึง 100% แล้วละก็จะมีค่าสถานะเป็นสองเท่าของนกทั่วไปในเกมนี้เลยทีเดียว
 
(ลองเอา 2 ไปคูณกับค่าพลังของนกเวล 15 ดูสิครับแล้วจะรู้ว่าโกงมาก)
 
ซึ่งสัตว์เลี้ยงที่มีค่าความเป็นเลิศน้อยนั้นก็แน่นอนว่าไร้ค่า
 
ฉันมองดูค่าสถานะของนกสีเงินของฉันอีกครั้ง ดูเหมือนว่าค่าความเป็นเลิศของนกของฉันนั้นจะอยู่ในระดับปานกลาง พอใช้ได้ ทำให้ความรู้สึกดีใจที่ฉันจับมันได้เมื่อกี้ถึงกับลดลงไปมากเลยทีเดียว เอาเถอะ ตอนนี้ดาบของฉันก็ดูท่าจะไม่ไหวแล้ว
 
รีบกลับไปซ่อมที่เมืองป้าหวางดีกว่า แล้วช่องเก็บของฉันก็จะเต็มแล้วเหมือนกันเพราะเก็บหญ้านี่แหละ แล้วก็ฉันตั้งใจว่าจะขายเจ้านกนี้ด้วย ไม่ใช่เพราะว่าค่าสถานะมันน้อยนะ แต่ฉันต้องการเงินไปซื้ออุปกรณ์ปรุงยามาเพิ่มเลเวลสกิลปรุงยาของฉันก่อน เพราะมันสำคัญกว่าในตอนนี้
 
ตำราเคลื่อนย้ายนั้นมีราคาสูงถึง 1 เหรียญทองคำ ฉันจ่ายไม่ไหวแน่นอน เลยตัดสินใจวิ่งกลับเมือง
 
หลังจากที่วิ่งกลับถึงเมืองป้าหวางแล้วฉันก็เริ่มซ่อมแซมอุปกรณ์ของฉันแล้วก็ไปยังด้านเหนือของเมือง ซึ่งตรงนี้นั้นจะเป็นจุดที่คนจำนวนมากมาขายของกัน
 

 
“ขายเกราะระดับขาวเลเวล 9 ครับ เพิ่มพลังป้องกันถึง 40 จำกัดอาชีพ พระ นักดาบ แล้วก็อัศวิน ขายเพียงในราคา 1 เหรียญเงิน ถูกๆแบบนี้พลาดแล้วจะเสียดายเลยนะครับ”
 
 
“ขาย Grass Fruit ราคา 4 เหรียญทองแดงต่ออัน ถูกกว่าซื้อจาก NPC อีกนะ เฮ้ พ่อหนุ่ม นายน่าจะซื้อมันให้กับแฟนสาวที่เล่นฮีลเลอร์นะ หรือถ้ายังไม่มีที ก็ซื้อแล้วเอาไปจีบได้นะ”
 
 
“ขายมีดเลเวล 5 ระดับดำ พลังโจมตี 12-15 แล้วก็มีค่าความเร็วเพิ่มขึ้นมาให้ด้วยนะ คนที่เล่นอาชีพแอสซาซินต้องมาดูนะ จะขายให้ในราคาถูก แต่ว่าถ้ามีเงินไม่ถึง 20 เหรียญเงินแล้วก็ไม่ต้องมาคุยนะ เสียเวลา”
 
ฉันเปิดดูช่องเก็บของของฉัน ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรน่าขายเลย ฉันเลยไปซื้อ [Alchemy Pot] มา 50 อันแล้วก็ทำการผสมยา หลังจากผสมเสร็จแล้วฉันก็ตั้งใจจะขายมันในราคา 40 เหรียญทองแดง ซึ่งถูกกว่าราคาที่ NPC ขายอยู่ เอาล่ะตั้งร้านเลยก็แล้วกัน
 
ผ่านไปได้ซักพัก ฉันก็เรียกเจ้านกสีเทาของฉันออกมาแล้วก็ตะโกนว่า
 

 
“สัตว์เลี้ยงเพิ่งจับได้จ้า นกสีเงินสวยงามตัวนี้นั้นมีค่าสถานะเด่นในเรื่องพลังโจมตีและความเร็วจ้า แถมยังมีสกิลอีกด้วยนะ ฉันมั่นใจเลยว่าเจ้านี่คือสัตว์เลี้ยงสายโจมตีที่ดีสุดในตอนนี้ เชิญเข้ามาประมูลราคากันได้เลยนะ”
 
ซึ่งนั่นส่งผลกับคนรอบข้างอย่างมาก เพราะหลังจากที่ฉันตะโกนเสร็จแล้ว คนส่วนใหญ่ก็จะมาล้อมที่ร้านของฉันเลยทีเดียว เพื่อจะมาประมูลราคา
 
มี วอร์ริเออร์เลเวล 11 ที่สวมใส่ของระดับสีขาวเดินมาพูดกับฉันว่า
 

 
“พี่ชาย 80 เหรียญทองแดงเป็นยังไง สนไหม?”
 
แล้วก็มีฮีลเลอร์เลเวล 15 เดินแทรกเข้ามาต่อราคาเกทับว่า
 

 
“พ่อหนุ่มรูปหล่อ ฉันอยากได้จัง ราคา 40 เหรียญเงินเป็นยังไง สนไหม? ขายให้ฉันเถอะนะ? ว่าแต่พ่อหนุ่มมีแฟนรึยัง ถ้าไม่มีที นี่ก็ถือว่าเป็นของขวัญให้ฉันที่จะกลายเป็นแฟนของพ่อหนุ่มนะ สนไหม?”
 
คนที่กำลังมุงอยู่นั้นก็หัวเราะขึ้นมาเพราะว่าสิ่งที่ฮีลเลอร์คนนั้นพูดนี่มันน่าไม่อายมากเลย
 
การต่อราคาก็ยังมีต่อไป แต่ไม่มีใครต่อได้มากเกิน 1 เหรียญทอง ดูเหมือนว่าทุกคนจะเก็บเงินไว้ซื้อยากันซะส่วนใหญ่ หรือว่าเพราะมอนสเตอร์นั้นส่วนใหญ่จะดรอปแต่เหรียญทองแดง ทำให้การเก็บเงินนั้นเป็นเรื่องยาก แต่ฉันคิดว่าราคาที่ฉันพอใจก็คือ 5 เหรียญทอง ขายได้น้อยกว่านั้นก็ไม่คุ้มกับเวลาของฉันที่ใช้ไปแล้วล่ะ
 
หลังจากที่รอมา 20 นาที ก็มีหนุ่มน้อยนักแม่นปืนคนหนึ่งแทรกตัวเข้ามาในฝูงชน เขาสวมใส่อุปกรณ์ระดับดำ แถมยังมีเลเวล 18 แต่ชื่อของเขาก็คือ
 

 
“เจ้าหมูเอ้ย รีบวิ่งสิวะ” (小猪快跑) ดูท่าหมอนี่จะเป็นเบ๊อเนกประสงค์แน่ๆเลย
 
หลังจากที่หมอนั่นเห็นนกของฉันแล้ว ก็ส่งสายตาเป็นประกายขึ้นมา แต่ก็รีบทำหน้าเป็นสีหน้าน่าเบื่อทันที ดูเหมือนว่าหมอนี่พยายามจะกดราคาสินะ
 
ฉันยิ้มให้เขา
 

 
“ไง สนใจเจ้านี่หรอ?”
 
หมอนั่นตอบกลับมาว่า
 

 
“นายรับราคาต่ำสุดได้เท่าไร แล้วก็ไม่ต้องมาพยายามเพิ่มราคาตอนนี้เลยนะ”
 
ฉันกระเดาะลิ้นก่อนจะตอบไปว่า
 

 
“คนส่วนมากก็อยากได้เจ้านี่ล่ะนะ นายก็น่าจะรู้ดีนี่นา ฉันรับราคาต่ำสุดได้ที่ 5 เหรียญทอง ต่ำกว่านั้นฉันไม่ขาย นายก็น่าจะรู้นะ การที่มีสัตว์เลี้ยงนั้นจะทำให้เก็บเลเวลได้ไวขึ้น ดังนั้นการซื้อไปมันคุ้มค่าอย่างแน่นอน”
 
หมอนั่นพยักหน้า
 

 
“อืม เข้าใจแล้ว รอซักครู่ได้ไหม หัวหน้าของฉันกำลังมาที่นี่”
 
ผ่านไปซักพักก็มีนักดาบเลเวล 18 คนหนึ่งเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาพร้อมกับหัวเราะว่า
 

 
“เฮ้ยๆ เมืองนี้มันสัตว์เลี้ยงแล้วหรือเนี่ย? โชคดีจังแฮะ ฉันอยากได้เจ้านี่มาเป็นสัตว์เลี้ยงของฉัน ฮ่าๆๆ”
 
ฉันตอบกลับไปโดยไม่ได้มองว่า
 

 
“5 เหรียญทอง”
 
 
“5 เหรียญทองเลยหรอ? บ้าไปแล้ว”
 
หมอนั่นพูดก่อนจะทำท่าเหมือนกับจำอะไรบางอย่างได้จึงพูดว่า
 

 
“เฮ้ย นี่แกเองเรอะ”
 
ฉันจึงไปดูชื่อผู้เล่นของหมอนี่แล้วก็ตกใจ คนที่อยู่ตรงหน้าฉันก็คือ [ฉีชูป้าหวาง] อริหมายเลข 1 ของฉันนี่หว่า…..
 
*ควับ *
 
ฉันเก็บแผงของฉันแล้วยิ้มให้กับอริแสนรักของฉันก่อนจะพูดว่า
 

 
“ไม่ขายละ”
 
 
“ดะ..เดี๋ยวก่อนสิ”
 
เจ้าหมูรีบมาหยุดฉันแล้วพูดต่อว่า
 

 
“พี่ชาย อย่าเอาความแค้นส่วนตัวมาใช้ในธุรกิจสิ พี่ก็เห็นว่าหัวหน้าของผมนั้นอยากจะได้มันมากๆ พี่พูดไว้นี่ใช่ไหมว่าขาย 5 เหรียญทอง อ่ะนี่ 5 เหรียญทองแลกกับสัตว์เลี้ยง”
 
ฉันกอดอกแล้วพิงกำแพงก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า
 

 
“ถ้าจะขายให้กับ ฉีชูป้าหวาง แล้วล่ะก็นะ ขอขายในราคา 20 เหรียญทอง รับไม่ได้ก็ไม่ต้องเอา ยังอยากได้อยู่ไหม?”
 
 
 
 
 
ที่มา: