ฉัวะ!!
 
ดาบของฉันได้ฟันลงไปที่คอของ [Wild Wolf] แล้วหัวของมันก็ร่วงหล่นลงพื้นพร้อมกับสลายเป็นแสงไป ฉันไม่รู้แล้วว่าตอนนี้ฉันจัดการกับพวกมอนสเตอร์ไปทั้งหมดกี่ตัว แต่ตอนนี้ฉันเลเวล 19 ใกล้จะถึงเลเวล 20 ที่จะเป็นเลเวลที่เปลี่ยนคลาสแล้ว
 
และในขณะเดียวกัน ฉันก็เก็บพวกเสื้อผ้าที่ดรอปได้มากมาย แต่ว่าพลังป้องกันของมันนั้นก็ยังเทียบกับพลังโจมตีที่สูงของ [Wild Wolf] ไม่ได้
 
ฉันเปิดหน้าจอสกิลของฉันขึ้นมา จนถึงตอนนี้ดูเหมือนว่าจะยังไม่มีคนรู้วิธีการสร้างสกิลได้ด้วยตัวเอง และเหตุผลของเรื่องนี้ก็คือ เพราะทุกคนนั้นแย่ยังไงล่ะ เอาเถอะ ถ้าสกิลมันสร้างขึ้นมาได้ง่ายๆแล้วละก็ เกมนี้ก็คงไม่น่าเล่นมากเท่าไรแล้วล่ะนะ
 
ฉันเปิดดูวิธีการสร้างคอมโบของสกิล แล้วทำให้รู้อะไรบางอย่างก็คือ คอมโบสกิลนั้นเป็นสิ่งที่ช่วยในเรื่องการโจมตี การป้องกัน การหลบหลีก แถมยังสามารถโจมตีให้ศัตรูนั้นถอยชะงักไปได้
 
ซึ่งจากผลชะงักนั้นจะทำให้ศัตรูไม่สามารถป้องกันหรือหลบได้ชั่วขณะซึ่งจะทำให้ฉันสามารถโจมตีไปยังจุดอ่อนของศัตรูได้ แต่ว่า แม้ในชีวิตจริงฉันจะสามารถโจมตีเป็นชุดๆได้ แต่ในเกมนั้นการจะได้สกิลมาทำคอมโบนั้นมันก็ยากมาก
 
เพราะทั้งพลัง มุมการโจมตี และจังหวะเวลานั้นจะต้องพอดี ไม่งั้นแล้วจะไม่สามารถสร้างสกิลได้
 
ระหว่างที่กำลังสู้กับ [Wild Wolf] อยู่นั้น ฉันก็นึกถึงอดีตที่ฉันเคยฝึกกับตาเฒ่า ซึ่งวิชาที่เรียนรู้จากเขานั้นก็ง่ายๆ นั่นก็คือการใช้การโจมตีเพื่อปราบปรามคู่ต่อสู้ ตอนนั้นเขาก็ไม่ได้บอกชื่อวิชาดาบของเขาให้กับฉันเลย
 
บางทีเขาอาจจะไม่ได้ตั้งชื่อให้มัน เพราะว่ามันไม่มีรูปแบบตายตัวในการใช้เทคนิคดาบ
 
ฉับ !!
 
ฉันแทงดาบของฉันเข้าไปที่คอของ [Wild Wolf] แล้วก็เฉือนไปทางด้านซ้ายแล้วหมุนตัวก่อนจะกวาดดาบลงไปที่บนหัวของ [Wild Wolf] การที่ฉันโจมตีต่อเนื่องแบบนี้มันก็เป็นเหมือนกับเทคนิคง่ายๆ
 
ซึ่งฉันใช้มันในการจัดการกับ [Wild Wolf] แต่น่าเสียดายฉันใช้ไปมากแล้ว แต่มันยังไม่ตรงกับเงื่อนไขการสร้างสกิลเลยซักนิด อยากรู้จังแฮะว่าทำไม…..
 
เอาเถอะ ช่างมัน ตอนนี้รีบไปเก็บเลเวลให้เป็น 20 ก่อนแล้วค่อยว่ากัน
 
แล้วก็การโจมตีต่อเนื่องที่ฉันใช้นั้นเป็นการโจมตีปกติ ดังนั้นต่อให้มันตรงกับการสร้างสกิลแล้วก็ตาม แต่พลังมันก็ยังไม่พอ ดังนั้นฉันคงจะต้องเรียนรู้สกิลโจมตีในเกมให้ได้ก่อน แล้วก็ผสานสกิลนั้นๆเข้าไว้ด้วยกันให้เป็นคอมโบ
 
นั่นแหละ!! คอมโบที่ดีจะต้องมีการท่าเผด็จศึกที่จบสวยๆ สินะ
 
และระหว่างที่ฉันจัดการฉันก็คอยเก็บสมนุไพรด้วย ผ่านไป 3 ชั่วโมง ฉันก็ลืมกินข้าวเที่ยงไปเสียสนิท แต่ว่าตอนนี้ค่า EXP ของฉันก็อยู่ที่ 94% แล้ว เหลืออีก 6% ฉันก็จะมีเลเวล 20 ซักที
 
ตอนนี้ชื่อของฉันจากสีแดงก็กลับเป็นปกติแล้ว และในขณะเดียวกัน ฉันก็ได้ยินเสียงกลุ่มผู้เล่นประมาณ 5 คน น่าจะมีเลเวลราวๆ 18-20 พวกเขามองฉันมาจากไกลๆ แต่ฉันก็คิดว่าไม่ควรจะไปคุยหรือยุ่งอะไรกับเขา
 
ดังนั้นฉันก็เลยตัดสินใจเดินออกไป เพราะว่าในตัวของฉันตอนนี้มีสมุนไพรเจ็ดดาวถึง 3200 ต้น ซึ่งนั่นก็เพียงพอกับการที่จะปรุงน้ำยาให้เลเวลสกิลปรุงยากลายเป็น เลเวล 4 ได้แล้ว
 
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฉันก็กลับมาถึงเมืองป้าหวาง แล้วหลังจากที่ฉันซ่อมอุปกรณ์สวมใส่ของฉันเรียบร้อยแล้วฉันก็ส่งข้อความไปหาชิงเฉี่ยนว่า
 

 
“ชิงเฉี่ยน~ ฉันกลับมาที่เมืองป้าหวางแล้ว ฉันจะรออยู่ที่ทางเข้าตลาดด้านเหนือของเมืองนะ ถ้าเธอจะมาเอามีดกับเพราะที่คุยไว้ก็มาได้เลยนะ แต่ไวๆหน่อยล่ะ”
 
เธอตอบกลับฉันมาทันที
 

 
“เข้าใจแล้ว ไปเดี๋ยวนี้แหละ”
 
ว๊าบบบ !!
 
มีแสงของการใช้วาร์ปขึ้นมา แล้วย่วยชิงเฉี่ยนก็โผล่ขึ้นมา
 

 
“เสี่ยวเหยา!!”
 
เธอโบกมือเรียกฉันแล้วก็วิ่งมาพร้อมกับมีดในมือของเธอ เธอยิ้มแล้วพูดกับฉันว่า “ดูเหมือนว่าจะต้องจากเจ้ามีดระดับดำนี้ไปแล้วสินะ”
 
ฉันถามเธอไปด้วยความตกใจว่า
 

 
“นี่เธอ…..ใช้คัมภีร์วาร์ปกลับเมืองมาหรอ?”
 
 
“อื้อ!”
 
 
“นั่นมันหมายถึงเงิน 1 เหรียญทองเลยนะ”
 
ฉันพูดด้วยความเสียดาย
 
ชิงเฉี่ยนยิ้มแล้วตอบกลับมาว่า
 

 
“แค่เงิน 1 เหรียญทองเอง กิลด์ปรากนั้นมีคนมากกว่า 2000 คนในเมืองป้าหวาง แล้วแน่นอนว่าเงินก็จะเข้ามาเยอะมาก และคนที่อยู่ในตำแหน่ง 1-100 ก็จะสามารถใช้เงินได้อย่างอิสระ แล้วเสี่ยวเหยาที่เป็นเพื่อนคนสำคัญของฉันเรียกทั้งที่ ฉันก็ต้องรีบๆมาหน่อยสิ~”
 
เขินเลยแฮะ…. ฉันตอบเธอกลับไปว่า
 

 
“เอ่อ..แค่รู้สึกเสียดายนิดๆน่ะ….เอาเถอะ มาแลกเปลี่ยนของกันเลยดีกว่า”
 
 
“โอเค!”
 
ฉันเปิดหน้าจอเมนูแลกเปลี่ยน ฉันเลือกมีด[Bloody Dagger] แล้วก็ เกราะอกสีเขียว แล้วชิงเฉี่ยนก็เอาเงิน 7 เหรียญทองใส่ลงมาเป็นข้อเสนอ ให้ตายสิ… กิลด์ปรากนี่รวยจริงๆ
 
ฉันสงสัยเล็กน้อยเลยถามเธอไปว่า
 

 
“ชิงเฉี่ยน ตอนนี้คนในกิลด์ของเธอมีทั้งหมดกี่คนหรอ?”
 
เธอกระพริบตา 1 ที แล้วก็ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มว่า
 

 
“ตอนนี้มี 4 แสนคนที่สมัครไอดีรอไว้แล้ว แต่ส่วนใหญ่ยังไม่มีหมวกเล่นใน 1 ล้านคนแรก ดังนั้นตอนนี้ก็มีเพียงแค่ 2700 คน และทุกคนก็อยู่ที่เมืองป้าหวาง ซึ่งคนในเมืองนี้มีประมาณ 6 แสนคน 2700 คนก็คือคนจากกิลด์ปรากนี่แหละนะ”
 
หลังจากที่เธอพูดเสร็จก็มองมาที่ฉันแล้วพูดต่อว่า
 

 
“เสี่ยวเหยา เธอน่าจะมาเข้ากิลด์เดียวกับเรานะ เพราะว่าจากการที่นายไปทำให้กิลด์ [ความโกรธแค้นของผู้กล้า] ทั้งกิลด์เป็นศัตรูแล้วยิ่งตัวนายอยู่คนเดียวโดดๆด้วย ถ้านายเข้ากิลด์กับเราแล้ว พวกเราจะได้ไปช่วยจัดการกับกิลด์ [ความโกรธแค้นของผู้กล้า] ให้นายได้ทันทีเลยนะ~”
 
ฉันรู้สึกดีกับผลประโยชน์ที่ได้มากจากการเข้าร่วมกิลด์ แต่ว่าฉันก็ตอบปฏิเสธไปทันทีเลยว่า
 

 
“ไม่มีปัญหาหรอกน่า ฉันชอบอยู่คนเดียวอยู่แล้วด้วย และยิ่งไปกว่านั้น ฉันไม่ชอบถูกใช้งานเท่าไรน่ะ”
 
แต่’ชิงเฉี่ยน’ก็พูดต่อันทีว่า
 

 
“นายเองตอนนี้ก็เลเวล 19 แล้วก็ใกล้ 20 แล้วด้วยนะ นายจะได้เปลี่ยนคลาสแล้วนี่นา ถ้านายเรียนสกิลของคลาสใหม่ที่เป็นสกิล [ฮีล] กับ [บำบัด] แล้วละก็ นายจะเป็นสมาชิกคนสำคัญของกิลด์นี้เลยนะ……”
 
ฉันหัวเราะออกมาแล้วตอบกลับไปว่า
 

 
“ไม่เอาน่า ตอนนี้เธอทำตัวเหมือนพวกขายประกันเลยนะ….”
 
‘ชิงเฉี่ยน’ก็หัวเราะเช่นกัน
 

 
“โอเค เข้าใจแล้ว ว่าแต่ตอนนี้นายตั้งใจจะปรุงยาเจ็ดดาวเลยรึเปล่า?”
 
 
“อืม เธอจะอยู่ดูฉันปรุงยาไหม หรือว่าจะไปที่ไหนก่อนแล้วค่อยกลับมาเอา”
 
ควับ!!
 
ชิงเฉี่ยนหยิบมีด [Bloody Dagger] ที่เพิ่งได้มาจากเอวของเธอ ลองเหวี่ยงมันดูต่อหน้าฉันก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า
 

 
“พลังโจมตีของมีดเล่มนี้สูงมากเลย ฉันคิดว่าฉันจะลองเอาไปสู้กับพวกมอนสเตอร์แถวนี้นิดหน่อยน่ะ ดังนั้นถ้านายปรุงยาเสร็จแล้ว ส่งข้อความมาก็แล้วกัน แล้วฉันจะมาหานะ เอางี้ละกัน”
 
 
“เข้าใจแล้ว”
 
ฉันเตรียมหยิบวัตถุดิบแล้วก็อุปกรณ์ที่ใช้ในการปรุงยาออกมา แล้วก็เริ่มปรุงยาที่มีมูลค่าขวดละ 5 เหรียญเงิน……
 
ฉันใช้เวลาปรุงไปเกือบสองชั่วโมงในการผลิตยาทั้งหมดนี้ ตอนนี้ในช่องไอเทมของฉันก็เต็มไปด้วยยาเจ็ดดาว และข้อความจากระบบก็เด้งขึ้นมาพร้อมกับเสียงคุ้นหู เพื่อบอกว่า ความพยายามของนายจะได้รับรางวัลเดี๋ยวนี้แหละ
 
ติ๊ง !! ข้อความจากระบบ : ยินดีด้วย สกิลปรุงยาของท่านตอนนี้เป็น เลเวล 4 แล้ว
 
และท่านก็เป็นผู้เล่นคนแรกด้วยที่เรียนรู้สกิลปรุงยาเลเวล 4 ดังนั้นท่านจะได้รับรางวัลเป็น EXP 4000 แล้วก็ค่าเสน่ห์ อีก 2
 
ชว้าบ!!
 
มีแสงผุดขึ้นมาจากด้านล่างของฉัน แล้วฉันก็เลเวลอัพเป็น 20 ตอนนี้ฉันก็พร้อมที่จะเปลี่ยนคลาสแล้ว!!
 
แน่นอนว่าฉันก็อัพค่าสถานะทั้งหมดที่ STR เหมือนเดิม~
 

 
[เสี่ยวเหยาจื้อไจ้] (ฮีลเลอร์ฝึกหัด)      เลเวล : 20
 
 
พลังโจมตี : 126-137         พลังป้องกัน: 64
 
 
HP : 290                     MP : 260
 
 
ค่าเสน่ห์ : 7
 
ฉันก็เริ่มปรุงยาต่อเพราะว่าของยังเหลือ ในขณะเดียวกันก็ส่งข้อความไปหา’ชิงเฉี่ยน’เพื่อเรียกเธอกลับมา
 
และในตอนที่เธอมาถึง ฉันก็ปรุงยาทั้งหมดเสร็จพอดี
 

 
“เรียบร้อยแล้วสินะ?”
 
 
“อืม ว่าแต่เธอจะเอาทั้งหมด 3000 ขวดเลยใช่ไหม?”
 
 
“อื้อ แต่รอแปปนึงนะ เงินกำลังเดินทางมา”
 
 
“อืม”
 
ผ่านไปไม่กี่นาทีก็มีเอลฟ์นักธนูเลเวล 21 มีธนูใหญ่อยู่ที่หลังของเขาบินลงมา ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนคลาสเป็น นักธนู เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เข้าหยิบถุงเงินออกมาแล้วโยนไปให้’ชิงเฉี่ยน’ ก่อนจะมองมาที่ฉันแล้วพูดว่า
 

 
“นี่ก็คือคนที่เป็นฮีลเลอร์ผู้ใช้ดาบที่เธอเคยพูดถึงสินะ ชิงเฉี่ยน ดูใช้ได้เลยนี่นา….”
 
 
“หวัดดี..….”
 
 
“ขอตัวก่อนละกัน มีธุระต่อกำลังยุ่งๆ!”
 
เขาก็กระโดดเทคตัวขึ้นไปก่อนจะบินออกไปจากเมือง เอลฟ์สายลมนี่ดีจริงๆเลยนะ บินก็ได้ วิ่งก็ได้……
 
ฉันแลกเปลี่ยนกับ’ชิงเฉี่ยน’ ได้เงินมามากถึง 150 เหรียญทอง ซึ่งต้นทุนที่ใช้ในการซื้อวัตถุดิบนั้นเพียงแค่ 15 เหรียญทอง คุ้มค่าแรงจริงๆเลยแฮะ……
 
‘ชิงเฉี่ยน’เห็นหน้าที่ดูจะปลาบปลื้มของฉันก็เลยหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า
 

 
“เสี่ยวเหยา ตอนนี้เธอคือคนที่รวยที่สุดในเมืองป้าหวางแล้วนะ นายจะเอาเงินพวกนี้ไปทำอะไรงั้นหรอ?”
 
ฉันเงียบไปครู่นึงก่อนจะตอบว่า
 

 
“ที่นี่มีการแลกเปลี่ยนเงินในเกมเป็นเงินจริงๆไหม?”
 
 
“เธอจะขายเงินในเกมงั้นหรอ?”
 
 
“ใช่แล้วล่ะ ขอทราบอัตราแลกเปลี่ยนตอนนี้หน่อยได้ไหม”
 
‘ชิงเฉี่ยน’ยิ้มแล้วพูดว่า
 

 
“ตอนนี้ 1 เหรียญทองก็เท่ากับ 20 หยวนมั้ง ซึ่ง 150 เหรียญทองก็จะได้เงินไม่มากเท่าไรนะ ว่าแต่ว่านายกำลังรีบหาเงินอยู่หรอตอนนี้ มีเรื่องอะไรต้องรีบขนาดนั้น?”
 
ฉันพยักหน้า
 

 
“อืม ตอนนี้ฉันต้องการเงินมากๆ เพราะว่าในกลุ่มเพื่อนเล็กๆของฉัน ฉันถูกตั้งฉายาว่า ‘เทพหมดตูด’ ”
 
 
“อุ้ฟ…เทพหมดตูด ยังไงก็… ขอให้โชคดีก็แล้วกัน”
 
 
“อืม…..”
 
หลังจากที่แลกเปลี่ยนไอเทมกันแล้ว  ‘ชิงเฉี่ยน’ก็ไม่ได้เดินออกไปไหน แต่มองมาที่ฉันแล้วพูดว่า
 

 
“เสี่ยวเหยา ตอนนี้เธอก็มีเลเวล 20 แล้ว ไม่คิดจะออกไปทำเควสเปลี่ยนคลาสหรอ ฉันจะช่วยอีกแรงนะ”
 
ฉันตอบกลับไปว่า
 

 
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันคิดว่าตัวฉันเองน่าจะไหว แต่ถ้าฉันต้องการความช่วยเหลือจริงๆแล้วละก็ ฉันค่อยเรียกเธอตอนนั้นนะ เธอเองเป็นถึงรองหัวหน้ากิลด์ปราก จะรบกวนเธอบ่อยๆก็คงไม่ดี”
 
 
“อือ เข้าใจแล้วล่ะ”
 
‘ฉิงเชี่ยน’เดินออกไป ฉันเปิดหน้าจอเกมนี้เพื่อเข้าเว็บของเกมแล้วไปยังกระทู้
 

 
“แลกเปลี่ยน”
 
ซึ่งเป็นที่ ที่จะให้ผู้เล่นมาซื้อขายของกัน ฉันกวาดสายตามองดูแล้วก็พบว่ามีคนขายเงิน 1 เหรียญทองต่อ 30 หยวน (ประมาณ 160 บาท) แต่ฉันจะไม่โลภมากหรอกนะ ฉันจึงตั้งข้อเสนอขายเงิน 100 เหรียญทองในราคา 2500 หยวน (ประมาณ 13000-13200 บาท) หวังว่าจะมีคนซื้อนะ
 
 
 
ฉันคิดว่าตอนนี้ก็คงถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนคลาสแล้วล่ะนะ เอาล่ะ ลุยกันต่อเลยดีกว่า!!
 
 
 
 
 
ที่มา: