ตอนที่แล้วตอนต่อไป
ฉัวะ!!
คมดาบของฉันฟันผ่านปีกของ [Killer Bee] และนั่นทำให้ค่อยๆหล่นลงมาตาย
และทันใดนั้นก็มีแสงส่องขึ้นมารอบๆตัวฉันแล้วก็’เจ้าโบโบ้’ ซึ่งนั่นก็หมายความว่าฉันกับเจ้าโบโบ้เลเวลอัพแล้ว เจ้าโบโบ้แสดงความดีใจด้วยการบินรอบๆตัวของฉัน
แน่นอนว่าเมื่อเลเวลอัพแล้วค่าสถานะที่ฉันจะเพิ่มนั่นก็คือ STR นั่นเอง ซึ่งแน่นอนว่าเจ้าโบโบ้ก็ด้วย ตอนนี้เจ้าโบโบ้มีเลเวลอยู่ที่ 15 แล้ว ฉันเปิดสถานะของเจ้าโบโบ้ขึ้นมาดู
สุดยอดไปเลยแฮะ เลเวลเพียงแค่ 15 แต่พลังโจมตีนั้นมากกว่าฉันแล้ว
[เจ้าโบโบ้] (Bee Overlord) Level: 15
Attack: 192-291 Defense: 101
HP: 305 MP : 173
Ability: [Combo (LV-1)], [Sting (LV-1)]
พลังโจมตีช่างรุนแรงจริงๆ เทียบเท่ากับนักดาบเลเวล 15 ที่เพิ่มค่าคะแนนสถานะที่ได้ลง STR หมด พลังโจมตีและพลังป้องกันที่สูงแบบนี้ ดูเหมือนว่าเจ้านี่คงพร้อมที่จะต่อสู้แล้วล่ะนะ
ปรับสถานะของสัตว์เลี้ยง : ต่อสู้
ฉันมองไปที่ [Killer Bee] ที่อยู่ข้างหน้าฉัน แล้วชี้ดาบไปที่มัน ก่อนจะสั่งเจ้าโบโบ้ว่า
“จัดการมันซะ”
หวี่ๆๆ
เจ้าโบโบ้บินพุ่งไปหยั่งกับกระสุน ว้าว!! เร็วสุดยอดไปเลยแฮะ สมแล้วที่มีค่า พรสวรรค์ถึง 97 % เจ้านี่อันตรายสมกับคำอธิบายที่เคยกล่าวไว้เลยแฮะ
เจ้าโบโบ้พุ่งเข้าโจมตี [Killer Bee] ด้วยสกิล [Combo Lv1] ซึ่งโจมตีสองครั้งรวด และเมื่อเจ้า [Killer Bee] โดนเข้าไปนั้นก็พยายามจะสวนกลับ แต่ว่าด้วยความเร็วของเจ้าโบโบ้แล้ว ทำให้เจ้าโบโบ้โจมตีครั้งที่สามสำเร็จก่อน และทำให้เจ้า [Killer Bee] เหยื่อตัวแรกของเจ้าโบโบ้นั้นตายโดยไม่ทันได้สวนเลย
ฉันทึ่งกับความสามารถของเจ้าโบโบ้มาก มันสามารถจัดการกับมอนสเตอร์เลเวล 24 ได้ โดยที่มันมีเลเวลเพียงแค่ 15
เจ้าโบโบ้บินกลับมาหาฉัน ฉันไม่พูดอะไร ได้แต่คิดว่า เจ้านี่ที่เป็นสัตว์เลี้ยงของฉัน แต่กลับโจมตีได้แรงกว่าฉันมากซะจนฉันอายแทบจะมุดดินไปแล้วเนี่ย ….
เอาเถอะ ตอนนี้ยังมีเวลาเหลืออีกประมาณ 1 ชั่วโมงก่อนงานเลี้ยงจะเริ่ม ดังนั้นตอนนี้ฉันคิดว่าฉันควรจะกลับไปที่เมืองป้าหวางก่อนก็แล้วกันนะ เมื่อถึงเมืองป้าหวางแล้วก็ค่อยออกจากเกมไปงานเลี้ยงล่ะนะ
ซึ่งในงานเลี้ยงนี้น่าจะไม่มีปัญหาอะไรกับฉันที่ผ่านงานเลี้ยงมามากมายในหลายๆที่ เช่น ปารีส เซี่ยงไฮ้ ไต้หวัน บลาๆๆๆ
ฉันเก็บ’เจ้าโบโบ้’กลับเข้าคลัง หมอนี่ไม่ควรออกมาเพ่นพ่านให้ใครเห็น เพราะว่าฉันที่เป็นฮีลเลอร์เลเวล 22 คงไม่ค่อยมีคนสนใจมาก แต่ถ้าฉันเดินเข้ามาพร้อมเจ้านี่แล้วมันน่าจะเป็นจุดสายตาเลยทีเดียว ซึ่งฉันที่ต้องการเก็บเลเวลง่ายๆ สงบๆ ไม่ควรจะทำตัวเด่นล่ะนะ
กลับมาถึงเมืองป้าหวางแล้วฉันก็เริ่มตั้งร้านขายของ ฉันเอาของสวมใส่ระดับขาวตั้งขาย และแน่นอนว่าเจ้า [Killer Bee] ที่ฉันจับมาแล้วด้วย ฉันตะโกนประกาศขายว่า
“เร่เข้ามาดูหน่อยเร็ว!! พลาดแล้วจะเสียดายทีหลังนะ [Killer Bee] ค่าพรสวรรค์ 74% ซึ่งแน่นอนว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่เหมาะแก่การฆ่าที่ดีที่สุดตอนนี้ เนื่องจากมันมีพลังโจมตีถึง 4.5 ดาว ใครที่มีเงินพอจะรับเลี้ยงมันไหวก็เข้ามาดูกันได้เลยนะ”
หลังจากที่ฉันตะโกนไป ก็มีคนหันมามองมากมาย บางคนก็พูดดูถูกฉันขึ้นมาว่า…..
“จะบ้าหรอไง? พลังโจมตี 4.5 ดาวเนี่ยนะ จะหลอกกันก็หามุกดีๆกว่านี้หน่อยสิ……”
“ใช่ๆ แล้วก็พรสวรรค์ 74% เนี่ยนะ โม้ไปแล้วใช่ไหม? สัตว์เลี้ยงในเมืองป้าหวางที่มีค่าพรสวรรค์ที่ดีที่สุดตอนนี้มันอยู่ที่ 69 % นะเฟ้ย และเจ้านั่นก็คือ [Vampire Bat]”
“………”
แต่หลังจากที่ฉันเปิดเผยค่าสถานะของ [Killer Bee] ให้ดูแล้ว คนที่มุงอยู่ก็ได้แต่เงียบ ตกตะลึก บางคนก็มองมาพร้อมกำหมัดแน่น…. นี่ถ้าในเมืองมีระบบ PK แล้วละก็ ฉันคงโดนปล้นกลางเมืองแน่ๆ
ผ่านไปซักพัก ก็มีนักดาบเลเวล 23 เดินเข้ามาแล้วทักฉันว่า
“นายขายเจ้านี่เท่าไร?”
ฉันชูสามนิ้ว
“30 เหรียญทองสินะ? ได้เลย ฉันซื้อ”
“จะบ้าหรอ 300 เหรียญทองต่างหาก….”
“แพงไป ซื้อไม่ไหว…..”
คนอื่นๆก็พากันเสนอราคามาให้ฉัน แต่ก็ไม่มีใครให้สูงกว่า 100 เหรียญทองเลย ในเกมนี้นั้น 100 เหรียญทองมีมูลค่าอยู่ที่ประมาณ 2500 หยวน และคนส่วนใหญ่คงไม่มีใครจะใช้เงินถึง 7500 หยวนโดยไม่ได้คิดก่อนล่ะนะ
แต่ฉันมั่นใจว่าจะต้องมีคนที่มีเงินมากแน่ๆ ซึ่งในเกมนี้นั้น ถ้าตราบใดที่ไอเทมนั้นมันดี แม้แต่ว่าราคา 3000 เหรียญทอง(75000 หยวน) ฉันก็มั่นใจว่าก็มีคนซื้อแน่นอน
และเจ้า [Killer Bee] ของฉันนั้นก็มีค่าพรสวรรค์ที่ไม่เลวเลย 74% นั้นถือว่าสูงมากสำหรับสัตว์เลี้ยงที่มีพลังโจมตี 4.5 ดาว เพราะว่าถ้าให้เทียบค่าพลังโจมตี 5 ดาว แต่มี พรสวรรค์ 50% มันจะเท่ากับพลังโจมตี 3 ดาว ที่มีค่าพรสวรรค์ 100% ดังนั้นแล้ว[Killer Bee] ของฉันที่มีพลังโจมตี 4.5 ดาว และมีค่าพรสวรรค์ 74% ราคา 300 เหรียญทองมันก็เหมาะสมแล้วล่ะนะ
ติ๊ก !!
มีคนส่งข้อความส่วนตัวมาหาฉัน ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ‘ชิงเฉี่ยน’ เธอส่งมาว่า
“เสี่ยวเหยา ฉันได้ยินว่านายกำลังขาย [Killer Bee] ที่มีค่าพรสวรรค์ 74 % อย่างงั้นหรอ?”
“ใช่แล้วล่ะ เธอสนใจหรอ?”
“อื้ม!! อย่าเพิ่งขายไปก่อนล่ะ ฉันกำลังจะไปในสองนาที”
“ได้ๆ”
‘ชิงเฉี่ยน’โผล่มาในสองนาทีพอดีกับที่เธอว่าไว้ เธอวิ่งมาหาฉัน มองไปที่ [Killer Bee] ก่อนจะพูดว่า
“สุดยอดไปเลยนะเนี่ย เสี่ยวเหยา เธอขายมันเท่าไรหรอ?”
“ตอนนี้กำลังประมูลกันอยู่ คนที่ให้ราคาสูงที่สุดชนะ แต่ว่านะชิงเฉี่ยน ถ้าเธอต้องการแล้วละก็นะ ฉันจะขายมันให้เธอเป็นพิเศษเลย”
เธอส่ายหัว
“ไม่เอาล่ะ ฉันซื้อเจ้านี่ไม่ไหวหรอก หัวหน้ากิลด์ของฉันต่างหากที่สนใจ รอแปปนึงนะ เขากำลังเดินทางมา แล้วเรื่องราคานายก็ไปคุยกับเขาก็แล้วกันนะ”
“เข้าใจแล้ว”
ผ่านไปซักพัก นักดาบเลเวล 26 ก็เดินเข้ามา หมอนี่มีเป็นเผ่า เบอร์เซิร์กเกอร์ ด้ามดาบของหมอนั่นยาวเกินหัวขึ้นไปอีก และด้านบนก็มีข้อความแสดงชื่อของเขา ซึ่งเด่นกว่าปกติมากๆ
‘นักรบแหยนจั้ว’ [นักดาบ Lv. 26] (ผู้เล่นที่มีเลเวลสูงที่สุดในเมืองป้าหวาง)
ให้ตายสิ นี่หมอนี่มีฉายาสุดเท่ตามหลังชื่อ แถมชื่อของหมอนั่นก็ยังเป็นสีทองอีกด้วย ซึ่ง’ชิงเฉี่ยน’ก็มี ให้ตายสิ!!! น่าอิจฉาชะมัด
‘แหยนจั้ว’ ดูเหมือนจะเป็นคนที่มีอายุมากแล้ว(ซึ่งตรงกับที่’ว่านเอ๋อ’บอกฉัน) เขามองมาที่ฉัน ยิ้มให้ก่อนจะพูดว่า
“นายคือเสี่ยวเหยาใช่ไหม? นายนี่เจ๋งจริงๆ ใครจะคิดกันล่ะว่าหลังจากที่จับเจ้านกขนเงินนั่นแล้ว จะมาเป็นผึ้งตัวนี้อีก ดวงของนายนี่มันดีสุดยอดเลยจริงๆนะ และฉันก็รู้มาอีกว่านายผ่านเควสเปลี่ยนคลาสมาได้ด้วยตัวคนเดียวอีกด้วย…. เก่งจริงๆ……”
ฉันยิ้มตอบก่อนจะพูดตอบกับเขาไปว่า
“ได้ยินมาว่านายสนใจเจ้าผึ้งนี้ใช่ไหม?”
เขาพยักหน้า
“ใช่แล้ว บอกราคามาเลย”
ฉันส่ายหัว
“ไม่ล่ะ นายบอกราคามาดีกว่า ซึ่งถ้าฉันคิดว่ามันโอเคแล้วล่ะก็ ฉันจะขายให้นายเลย”
“ถ้าแบบนั้น…..”
แหยนจั้วยืนคิดอยู่แปปนึง ก่อนจะยื่นห้านิ้วแล้วพูดว่า
“500 เหรียญทองเอาไหม ถ้าเอาฉันจะไปเอาเงินมาทันทีเลย”
ใครไม่เอาก็บ้าแล้วจังหวะนี้ ฉันรีบตอบกลับไปว่า
“อืม เอาสิ”
“รอเงิน 10 นาทีนะ”
“โอเค”
ผ่านไป 10 นาที แหยนจั้วก็มาพร้อมเงิน เขาพูดกับฉันว่า
“เอาล่ะ มาแลกเปลี่ยนกันเถอะ”
“ได้เลย!”
ฉันเปิดหน้าจอแลกสัตว์เลี้ยง แล้วก็เลือก [Killer Bee] ฉันตรวจเช็คหลายครั้งให้แน่ใจว่าเจ้านี่จะไม่ใช่โบโบ้ของฉัน ซึ่งถ้าฉันพลาดหยิบเจ้าโบโบ้เข้าไปขายในราคา 500 เหรียญทองแทนละก็ ฉันจะต้องเสียดายไปจนตายแน่ๆ เพราะว่าเจ้าโบโบ้นั้นมีค่ามากกว่านั้นมาก เสียจนต่อให้มีคนมาขอซื้อในราคา 5000 เหรียญทอง ฉันก็ไม่ขาย
หลังจากที่แลกเปลี่ยนเสร็จแล้ว แหยนจั้วก็เรียกเจ้าผึ้งน้อยออกมาทันที ก่อนจะพูดกับฉันว่า
“เสี่ยวเหยาจื้อไจ้ นายไม่สนใจที่จะเข้ากิลด์เราจริงๆงั้นหรอ? จะบอกให้เลยนะว่าคนในเมืองนี้ส่วนใหญ่ก็อยู่กิลด์เดียวกันกับเราทั้งนั้นเลยนะ และกิลด์นี้ก็ยังเป็นกิลด์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองอีกด้วย ซึ่งถ้านายเข้าร่วมกับเราแล้ว ฉันมั่นใจเลยว่าอนาคตของนายจะต้องสดใสแน่ๆ”
ฉันยิ้มแล้วตอบกลับไปว่า
“ขอบคุณที่ชวนนะ แต่ว่ามีเพื่อนกำลังรอฉันอยู่ ดังนั้นตอนนี้ฉันก็เลยไม่อยากจะเข้ากิลด์ไหนก่อน”
“เข้าใจแล้ว ถ้างั้นโอกาสหน้าไว้เจอกัน”
“ขอให้โชคดีนะ!”
‘ชิงเฉี่ยน’ยิ้มแล้วก็โบกมือลาฉัน ก่อนจะตาม ‘แหยนจั้ว’ไป…… ให้ตายสิ เอาคนสวยๆแบบ’ชิงเฉี่ยน’ไปอยู่กับตาลุงเนี่ยนะ น่าเสียดายจริงๆเลย
ฉันมองไปที่เวลา ดูเหมือนว่าใกล้จะ 6 โมงเย็นแล้วล่ะนะ ออกจากเกมดีกว่า
ข้างนอกตอนนี้มืดแล้ว ฉันก็เลยยืนรออยู่ใต้โคมไฟ ผ่านไปไม่นาน ‘ว่านเอ๋อ’กับ’เฉิงย่วย’ก็เดินออกมา ฉันตกตะลึงกับความสวยงามของทั้งคู่มาก ‘ว่านเอ๋อ’แต่งชุดเดรสสีน้ำเงินอมดำ ซึ่งเข้ากับตัวเธอมากๆ ให้ตายสิ ฉันหยุดมอง’ว่านเอ๋อ’ไม่ได้เลยตอนนี้….
‘เฉิงย่วย’เองก็สวมเดรสสีขาว เธอเกาะแขน’ว่านเอ๋อ’เดินมาด้วยกัน ทั้งสองคนดูเหมือนคู่ฝาแฝดเลยแฮะ
ว่านเอ๋อเดินมาถึงที่ที่ฉันยืนอยู่แล้วพูดขึ้นมาว่า
“ไปกันเลยไหม”
ฉันมองไปที่เธอ และแน่นอนว่าไม่ได้พูดอะไร เพราะยังถูกมนต์สะกดของ’หลินว่านเอ๋อ’อยู่
“จ้องอะไรกันนักกันหนาเนี่ย?”
‘ว่านเอ๋อ’ดูท่าทางเขินอาย
‘เฉิงย่วย’เห็นแบบนั้นเลยหัวเราะแซวฉันขึ้นมาว่า
“เสี่ยวเหยา วันนี้ว่านเอ๋อดูสวยมากเลยนะว่าไหม?”
ฉันพยักหน้า
“ใช่….”
‘เฉิงย่วย’หยุดหัวเราะก่อนจะพูดว่า
“ตอนนี้ก็หยุดมองก่อนได้แล้ว นายค่อยหาโอกาสไปมองในงานก็ได้มั้ง~”
“อา..…”
ฉันหันไปก่อนจะพูดว่า
“เอาล่ะ ไปงานเลี้ยงกันเถอะ…”
แต่ทันทีที่ฉันหันไป หน้าของฉันก็กระแทกเข้าไปที่เสาไฟเข้าอย่างจัง ให้ตายสิ!! ใครมันเอาเสาไฟมาวางไว้แถวนี้เนี่ย!!?
ทั้งสองคนหัวเราะกันอยู่ด้านหลังฉัน จากนั้นพวกเราก็เดินทางไปยังงานเลี้ยงเต้นรำ ซึ่งสถานที่นั้นก็ดูหรูหรามากๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนจนๆแบบฉันจะสามารถเข้าไปในงานเลี้ยงแบบนี้ได้…..
เอาล่ะ ยังไงซะ ตอนนี้ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว จะกินอาหารในงานให้เกลี้ยงเลย!!
ที่มา: