ตอนที่แล้วตอนต่อไปในที่สุดค่ำคืนที่วุ่นวายก็ผ่านลงไปได้ด้วยดี(?)
เช้าวันต่อมา ก็มีข่าวลือเรื่องเมื่อวานพูดกันไปทั่ว ซึ่งข่างลือที่ว่านั้นไม่ใช่อะไร ก็คือเรื่องที่ ‘คุณหลิวสุดหล่อ’ นั้นถูกจับโดยตำรวจระหว่างที่กำลังสนุกอยู่กับสาวขาย ซึ่งการกระทำครั้งนี้นั้นทำให้ตระกูลของเขานั้นเสื่อมเสียชื่อเสียงเป็นอย่างมาก
ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนจัดฉากเรื่องของหมอนั่นก็เถอะ แต่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรซักคำเลยเดียวกับเรื่องนี้ เพราะว่าในตอนนี้นั้น ฉันถูกคนอื่นมองว่า ‘หลี่เสี่ยวเหยา’ก็เป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่งที่ไม่กล้าสู้กับ’หลิวอิง’ แต่คนอื่นจะมองฉันยังไงก็ช่างเถอะ ตอนนี้เรื่องที่ฉันกังวลก็คือ วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนที่ 1 ของมหาลัยหลิวหัวน่ะสิ!!
พอดูตารางเรียนวันนี้แล้วฉันก็ถึงกับเกาหัว ทำไมฉันถึงเลือกลงเรียนคณะนี้กันนะ?
คาบเรียน 2 คาบในตอนเช้านั้นให้ฉันนั้นอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ของจีนและอีกเล่มก็คือหนังสือของเม่งจื๊อ ซึ่งสำหรับฉันแล้ว การต้องมาอ่านหนังสือทั้งสองเล่มนี้มันโหดร้ายชัดๆ เพราะว่าฉันอ่านหน้าแรกยังไม่ทันจบ หนังตาของฉันก็สิ้นเรี่ยวแรงแล้ว นี่ฉันจะเรียนไหวได้ยังไงกันเนี่ย? ให้ตายสิ เริ่มเกลียดเม่งจื๊อแล้วเนี่ย….
คาบแรกก็คือหนังสือประวัตศาสตร์ของจีน ซึ่งในวันนี้นั้นจะเรียนจากหนังสือที่มีชื่อว่า [สมบัติทั้ง 4] คาบนี้เรียนอยู่ในห้องที่ใหญ่กว้างขวางมาก มีนักศึกษาอยู่ในห้องนี้ถึง 100 กว่าคน ฉันตาม’ว่านเอ๋อ’กับ’เฉิงย่วย’ไปนั่งอยู่แถวหน้าสุด
ฉันสัมผัสได้ถึงแววตาอิจฉาจากพวกผู้ชายด้านหลังที่ส่งมาหาฉัน นั่นก็เพราะว่าฉันนั้นมาด้วยกันกับสาวสวนอันดับ 1 และสองของมหาลัยนี่นา หันไปดูอาจารย์ ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสุขมาก เพราะนักเรียนมาเต็มห้อง แต่จะบอกให้รู้เลยนะอาจารย์ ที่เด็กมาเต็มห้องก็เพราะว่าสองสาวต่างหาก ไม่ใช่อาจารย์
ฉันนั่งเท้าคาง น่าเบื่อจะตายอยู่แล้วเนี่ย อยากให้ถึงตอนบ่ายเร็วๆจัง จะได้กลับไปเล่นเกมต่อ หวังว่ากลับไปจะไม่โดนทิ้งห่างมากนะ…..
ระหว่างที่เรียน ‘หลินว่านเอ๋อ’คอยใช้ศอกสะกิดฉันเวลาที่อาจารย์พูดว่า
“นักเรียนแถวหน้า ตอบหน่อยได้ไหมว่าสมบัติทั้ง 4 ที่อยู่ในเรื่อง [สมบัติทั้ง 4] มีอะไรบ้าง?”
ฉันลุกขึ้นตอบด้วยความมั่นใจว่า
“กู่ฉิน หมากรุก การคัดลายมือ แล้วก็ภาพวาดใช่ไหมครับ?” (สิ่งที่เสี่ยวเหยาตอบก็คือ ศิลปะทั้ง 4 : ดูข้อมูลได้ในนี้ครับ http://en.wikipedia.org/wiki/Four_arts)
ดูเหมือนว่าอาจารย์จะนิ่งไปอยู่พักใหญ่ๆเลย
‘ว่านเอ๋อกัดฟัน’ ก่อนจะถอนหายใจแล้วพูดว่า
“เจ้าบ้า คำตอบก็คือ การเมือง ประวัติศาสตร์ ปรัชญา แล้วก็วรรณกรรม ต่างหากล่ะ”(ดูข้อมูลได้ที่นี่ครับ : http://en.wikipedia.org/wiki/Siku_Quanshu)
โดน’หลินว่านเอ๋อ’เฉลยให้ก็ทำให้ฉันนึกสิ่งที่เพิ่งอ่านมาเมื่อกี้ได้ทันที ทำให้ฉันค่อยๆนั่งลงไปด้วยความอับอาย แต่ก็อายได้ไม่นานหรอกนะ เพราะว่าหลังจากนั้นฉันก็หลับไป
หลังจากที่ทนเรียนตอนเช้าแล้ว ฉันก็รีบกินข้าวเที่ยงแล้วก็กลับไปที่หอ ตอนนี้เป็นเวลาของเกมแล้ว!!
ฉันโผล่ขึ้นมาด้านหลังของเมืองป้าหวาง เปิดหน้าจอเลเวลขึ้นมา ตอนนี้ฉันเลเวล 22 จากนั้นฉันก็เปิดดูคนที่เลเวลสูงที่สุดในเมืองป้าหวางขึ้นมา ก็พบกับชื่อของนักรบ’แหยนจั้ว’ ที่ตอนนี้เลเวล 27 แล้ว ให้ตายสิ หมอนั่นตั้งใจจะเก็บเลเวลให้ถึง 40 ไวๆสินะ
เพื่อที่จะได้เปลี่ยนคลาสที่ 3 ฉันได้ยินมาว่าถ้าไปถึงคลาสที่ 3 แล้ว หลายๆอาชีพนั้นจะสามารถเรียนรู้สกิลได้มากมาย และจะทำให้เกิดความแตกต่างระหว่างคลาส 2 เป็นอย่างมาก เพราะว่าต่อให้คนที่มีเลเวล 39 นั้นจะสวมใส่ไอเทมที่ดีขนาดไหนก็ตาม แต่ก็ไม่อาจสู้กับเลเวล 40 ที่เปลี่ยนคลาสได้เลย
แต่ว่านั่นมันก็เป็นข่าวลือล่ะนะ
ฉันเปิดหน้าจอสัตว์เลี้ยงขึ้นมา เห็นเจ้าโบโบ้กำลังหลับสบายอยู่ เหมือนกับจะรอให้ฉันเรียกอยู่ อืม… ถ้าตอนนี้ฉันไปเก็บเลเวลกับมอนสเตอร์ที่มีเลเวลสูงตอนนี้ ก็คงไม่น่าจะมีปัญหาแล้วนะ เพราะว่ามีเจ้าโบโบ้คอยช่วยโจมตีนี่นา
ฉันซ่อมแซมอุปการณ์ทุกอย่างของฉัน จากนั้นก็เตรียมน้ำยาฟื้นฟู MP ซึ่งเตรียมไว้ให้พอสำหรับการล่ามอนสเตอร์อยู่หลายชั่วโมง แต่ว่ายังไงก็ตาม การจะไปเก็บเลเวลนั้นเราเองก็ต้องมีเป้าหมายด้วย ไม่งั้นแล้วก็ไม่คุ้มค่าต่อการเดินทาง
เอาล่ะ!! ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันควรจะหาวัตถุดิบสำหรับน้ำยาเลเวล 4 ล่ะนะ สำหรับน้ำยาเลเวล 4 ก็คือน้ำยาที่มีชื่อว่า [Chilling Wind Pill] ซึ่งฟื้นฟูได้ถึง 300 MP เทียบกับ [Seven Star Pill] ที่ฟื้นฟูได้ 200 MP นั้น นับว่าเพิ่มขึ้นมาเยอะพอตัวเลย
ตอนนี้ผู้เล่นส่วนมากก็น่าจะมีเลเวลอยู่ที่ 20 แล้ว สำหรับอาชีพนักเวท พวกเขาจะมีเวทโจมตีหมู่ที่มีชื่อว่า [Rock Spikes] ซึ่งใช้ 30 MP ที่เลเวล 1 และ 90 MP ที่เลเวล 3 ซึ่งน้ำยาเลเวล 4 ของฉันจะช่วยให้พวกนักเวทย์นั้นสะดวกในการใช้ยาขึ้นเยอะ
ฉันเปิดหน้าจอของสกิล [Alchemy] ขึ้นมาเพื่อดูวัตถุดิบที่ต้องใช้ในการผลิตน้ำยาเลเวล 4
[Chilling Wind Pill] – ฟื้นฟู 300 MP ต้องการ Chilling Wind Herb x3, Seven Star Herb x1, Alchemy Furnace x2.
อืม… ฉันยังพอมี [Seven Star Herb] เหลืออยู่ ดังนั้นตอนนี้ฉันแค่ต้องการ [Chilling Wind Herb] ก็พอล่ะนะ ฉันจึงเปิดเว็บบอร์ดของเกมนี้ขึ้นมาเพื่อดูว่าจะหาสมุนไพรตัวใหม่นี้ได้จากที่ไหน หลังจากหาไปได้ 10 นาที ก็เจอจนได้ ดูเหมือนว่าจะอยู่ที่แผนที่ [Chilling Wind Forest] นะ
ฉันจึงเปิดแผนที่ในเกมขึ้นมา ดูเหมือนว่ามันจะอยู่ทางด้านทิศเหนือของเมืองป้าหวางนะ แต่ว่าจากระยะทางแล้ว น่าจะใช้เวลาเดินทางเป็นชั่วโมงเลย
ฉันจึงกัดฟันซื้อใบวาร์ปกลับเมือง เพื่อประหยัดเวลาขากลับ เอาเถอะ ถ้าขายน้ำยาเลเวล 4 ได้ มันก็คืนทุนใบวาร์ป 1 เหรียญทองล่ะนะ
ของพร้อม เส้นทางพร้อม ลุยเลยดีกว่า
ฉันเดินออกจากเมืองป้าหวาง ไปตามเส้นทางสีเลือด ที่เส้นทางนี้มีชื่อว่า เส้นทางสีเลือด ก็คือ ถนนเส้นนี้นั้นจะมีผู้เล่นมาต่อสู้กันที่นี่ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการปะทะกันระหว่างกิลด์ แต่ว่าสำหรับฉันที่เล่นคนเดียวแล้ว มันไม่สำคัญเลย ตอนนี้เป้าหมายของฉันก็คือการเพิ่มเลเวลสกิล และเลเวลของฉัน
ฉันเดินเข้าป่าไป ซึ่งฉันพยายามไม่ไปทำให้พวกมอนสเตอร์ที่มีเลเวลต่ำกว่า 20 นั้นรู้ตัว เดินทางผ่านไปได้เกือบครึ่งชั่วโมง ฉันก็เดินมาถึงแผนที่ที่มีพื้นเป็นสีเลือกอยู่ด้านหน้า ดูเหมือนว่าตรงนี้จะเป็นจุดที่ระบบไม่แนะนำให้ฉันเดินเข้าไป เพราะว่ามอนสเตอร์บริเวณนั้นมีเลเวลสูงกว่าฉันมาก
ฉันเรียกโบโบ้ออกมา เจ้าโบโบ้ตอนนี้เลเวล 15 มีพลังโจมตี 291 ซึ่งระบบนั้นไม่รู้เรื่องนี้สินะ ถึงได้เตือนฉัน
ฉันเดินทางต่อ ก็พบกับพื้นที่ชื้น มีพุ่มไม้มืดๆ มองไกลๆก็พบกับพวก ทหารอันเดดยืนอยู่ พวกมันสวมใส่เสื้อเกราะผุพัง แล้วก็ถือธนูเหล็กที่ขึ้นสนิม
ฉันเดินเข้าไปดูค่าสถานะของมัน แต่ว่าพวกมันเลเวลสูงกว่าฉัน 5 เลเวล ทำให้ฉันดูค่าสถานะมันไม่ได้
[Undead Hunter] (Normal Monster) Level: 27
Attack : ??? Defense : ???
HP : ??? Skill : ???
การที่เรามองไม่เห็นค่าสถานะของมันนี่ก็ถือว่าเสี่ยงมากที่จะเข้าไปโจมตี แต่ว่าฉันได้ยินข่าวลือมาว่า ถ้าเราสู้กับมอนสเตอร์ที่มีเลเวลมากกว่าเราอย่างน้อย 5 เลเวล อัตราการดรอปของแล้วก็ EXP จะเพิ่มขึ้น แต่เฉพาะการสู้ 1-1 เท่านั้น
“โบ้โบ้ โจมตีมัน!!”
หวี่ๆๆ
เสียงบินของมันตอนแรกฉันรำคาญ แต่ว่าตอนนี้ฟังไปฟังมามันก็เหมือนกับดนตรีดีนะ เจ้าโบโบ้ใช้สกิลโจมตีใส่เจ้าอันเดดตัวนั้น ผลก็คือชุดเกราะที่มันใส่อยู่แตกกระจาย รวมไปถึงเศษเนื้อของมันก็กระจายด้วย สร้างความเสียหายได้มากเลยทีเดียว
“-138!”
“-120!”
“-141! “
เทียบกับความต่างเลเวลของโบโบ้กับเจ้านั่นแล้ว ตัวเลขความเสียหายนี่มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ
โอออออ……
เจ้าอันเดดหยิบธนูของมันขึ้นมา แล้วก็ยิงโดนเจ้าโบโบ้เต็มๆ สร้างความเสียหายได้หนักมากเช่นกัน
“-254! “
มองเจ้าโบโบ้โดนยิงแล้วก็รู้สึกเจ็บแทนมันเลย ฉันรีบใช้สกิล [Heal] ให้กับโบโบ้ แล้วฉันก็หยิบดาบขึ้นมาโจมตีเจ้าอันเดดนั่น แล้วก็ตามด้วยการใช้สกิล [Hemostasis] ให้กับโบโบ้อีกครั้ง ดูเหมือนว่าฉันกับโบโบ้จะประสานงานในเรื่องการโจมตีดีมาก ถ้าเป็นแบบนี้แล้วละก็ ในโลกนี้ ไม่มีใครสามารถโค่นเราสองคนลงได้หรอก!!
หลังจากที่เจ้าอันเดดโดนฉันกับโบโบ้รุม มันก็ร้องเสียงหลงก่อนตาย
แว้บ *
แสงสีทองพุ่งขึ้นมารอบตัวโบโบ้ ดูเหมือนว่ามันจะเลเวลอัพแล้วนะ ฉันจัดการเพิ่มค่า STR ให้กับเจ้าโบโบ้ อย่างไรก็ตาม การฆ่ามอนสเตอร์ที่มีเลเวลสูงนั้นทำให้ได้ค่า EXP ดีขึ้นจริงด้วย
พวกเรา(เสี่ยวเหยากับโบโบ้)เริ่มการล่าต่อ ผ่านไปได้เกือบ 2 ชั่วโมง ฉันก็หาเงินได้ถึง 47 เหรียญเงิน
ตอนนี้ฉันเองก็เลเวล 23 แล้ว เจ้าโบโบ้ก็เลเวล 20 หมอนี่ตามมาติดๆเลยแฮะ แถมตอนนี้ค่าสถานะก็สูงมากๆเลยด้วย
[เจ้าโบโบ้] (Bee Overlord) Level: 20
Attack : 271-388 Defense : 194
HP : 485 MP : 194
Abilities : [Combo LV-2] [Stinger LV-2]
พรสวรรค์ : 97%
พลังโจมตี 388 นี่มันเหมือนกับโกงเลยนะเนี่ย แถมพลังป้องกัน 194 นี่มันก็ไม่ได้น้อยเลย HP ก็ไม่แย่มาก เพราะฉันคิดว่าคงไม่โดนโจมตีทีเดียวตายโดยมอนสเตอร์เลเวลเดียวกัน
อืม…. เยี่ยมไปเลยโบโบ้
เดินทางไปต่อได้ไม่นานฉันก็พบกับพื้นที่ที่มีหิมะอยู่รอบๆ ตอนนี้เรามาจุดที่อากาศหนาวแล้วล่ะนะ
และแผนที่ของฉันก็บอกว่าสถานที่แห่งนี้ก็คือ [Chilling Wind Forest]
ในที่สุดก็มาถึงจนได้
ที่มา: