I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 51 โทรล

| Zhan Long | 1560 | 2337 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

วันต่อมา ณ เวลา 7 นาฬิกา นักเรียนบางคนตอนนี้นั้นก็เตรียมหนังสือพร้อมจะไปเรียนแล้ว แต่ว่าวิชาวันนี้นั้นโคตรจะน่าเบื่อ ซึ่ง’ว่านเอ๋อ’ ฉัน และ’เฉิงย่วย’เอง ก็ตัดสินใจกันว่าจะไม่เข้าเรียน แล้วไปเก็บเลเวลกันแทน หลังจากทานข้าวเช้า หลังจากที่’ว่านเอ๋อ’กับ’เฉิงย่วย’ เดินลงมาจากหอหญิงแล้ว ทั้งสองคนก็เดินมาหาฉัน

ฉันพูดกับ’เฉิงย่วย’ว่า

“เป็นยังไงบ้าง เฉิงย่วย เมื่อวานไม่เห็นหน้าเห็นตาเลย…”

‘ตงเฉิงย่วย’เอามือไว้ด้านหลัง ก่อนจะพูดเชิงแดกกันว่า

“อะไรกัน? ไม่ได้เจอแค่วันเดียวนายก็คิดถึงฉันแล้วหรอ?”

ฉันเลือกที่จะไม่ตอบโต้แล้วพูดต่อว่า

“ไปกินข้าวเช้ากันเถอะ แล้วค่อยไปว่ากันต่อในเกม…”

“เอ๋? นายดูใจเย็นจังเลยนะ..”

เธอยิ้มให้กับฉัน ฉันประหลาดใจ

“ใจเย็นไม่ได้หรอ ทำไมล่ะ?”

“ตอนนี้ที่เมืองป้าฮวงมันวุ่นวายมากเลยนะ นายไม่รู้หรอ?”

‘ว่านเอ๋อ’มองมาที่ฉันแล้วพูดต่อว่า

“หึ น่าเป็นห่วงอนาคตนายจริงๆ…”

“อนาคต?”

ฉันไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าพวกเธอพูดถึงเรื่องอะไร ‘เฉิงย่วย’พยายามกลั้นขำ

“หมอนี่ไม่รู้หรอเนี่ย!! ฮิๆ วันนี้ที่เมืองป้าฮวงวุ่นวายก็เพราะว่า ฉีชู่ป้าหวางนั้นตั้งค่าหัว เซียวเหยาจื้อไจ้ ยังไงล่ะ หมอนั่นพูดอีกว่า ถ้าพวกนายอัดเทปตอนที่ฆ่าเซียวเหยาจื้อไจ้นำมาส่งให้กิลด์ [วายุทรชน] แล้วละก็ จะได้รับเงินถึง 1000 ทองเชียวนะ”

“หา?”

ฉันอึ้งตาค้างไปเลย

“1000 ทองเนี่ยนะ? จะบ้าไปแล้ว เลเวลของฉัน 1 เลเวลมีค่า 1000 ทองเลยหรอ เห็นทีต้องฆ่าตัวตายเพื่อเอาเงินแล้วมั้ง”

ว่านเอ๋อพูด

“ฉันว่านายพยายามอย่าปรากฏตัวในเมืองป้าฮวงมากนักเลย ตอนนี้คนในเมืองเขาเห็นนายเหมือนกับทองเดินได้แล้วล่ะนะ…”

ฉันพยักหน้า

“อืม ปกติผมเองก็ไม่ค่อยสุงสิงกับใครอยู่แล้วด้วย หึ หลิวอิงเอ้ย เล่นกับแบบนี้เลยงั้นหรอ ไม่ง่ายหรอกนะ ไม่ง่าย”

“ถ้างั้นเราพาพนันกันหน่อยไหม?”

‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม ‘เฉิงย่วย’ยิ้มด้วยเช่นกัน

“วันนี้ดูว่านเอ๋ออารมณ์ดีนะ จะท้าพนันด้วยเนี่ย…”

“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว จะพนันอะไรกับผมหรอครับคุณหนู?”

‘ว่านเอ๋อ’กอดอกแล้วพูดว่า

“เอางี้ก็แล้วกัน ถ้านายเข้าเกมอยู่ 5 ชั่วโมง โดยไม่ถูกใครฆ่าตายซักครั้ง ฉันจะเลี้ยงข้าวนายเอง แล้วนายจะสั่งอะไรก็ตามสบายเต็มที่เลย”

“แล้วถ้าผมแพ้ล่ะ?”

ข้อเสนอไม่เลวเลยแฮะ

“นายจะแพ้ก็ต่อเมื่อ นายตายเพียงแค่ครั้งเดียว ซึ่งนายจะต้องเลี้ยงข้าวฉันกับเฉิงย่วย แต่ไม่ต้องถึงขั้นแพงมาก เตรียมเงินไว้ซัก 200 หยวนก็พอแล้วล่ะนะ ว่าไง พนันไหม?”

“ยินดีเสมอ”

ฉันยื่นมือ ‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม เธอยื่นมามาเช็คแฮนด์กับฉัน ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง งานนี้’เฉิงย่วย’ที่เป็นคนนอก ได้เต็มๆ หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จก็ 8 โมง ฉันตรงกลับหอพักไปเข้าเกมทันที

ฟุ้บ! ฉันโผล่มาที่เมืองมังกร รอบๆตัวฉันนั้นมันมีแต่ความโหดร้าย ทางทิศใต้เป็นทางไปสู่อาณาจักรทั้ง 7 ที่แสนจะอุดมสมบูรณ์ ทางเหนือนั้นเป็นรอยแยกทางน้ำแข็ง เป็นทางไปสู่อะไรนั้นยังไม่มีใครรู้แน่ชัด ซึ่งเมืองมังกรนั้นอยู่ระหว่าง รอยแยกทางน้ำแข็งกับทางไปสู่อาณาจักรทั้ง 7 นั่นเอง

ฉันหยิบดาบขึ้นมา เอาล่ะ 5 ชั่วโมงต่อจากนี้ฉันจะเก็บเลเวลทำเควสอยู่แถวๆนี้ก็แล้วกัน เพราะแผนที่นี้นั้นไม่ค่อยมีคนเข้ามาเท่าไร ดังนั้นนี่น่าจะปลอดภัยที่สุดแล้วล่ะนะ คุณหนู คุณหนูพลาดแล้วล่ะนะที่มาท้าพนัน

หึๆๆ ฉันนำอุปกรณ์ไปซ่อมแล้วก็ตุนยาเอาไว้ก่อน รอบนี้ฉันซื้อยา HP มาด้วย เพื่อที่จะได้ช่วยหนุนสกิล ฮีลของฉัน เพราะตอนนี้ฉันมีสกิลฮีลเหลือแค่สกิลเดียวแล้ว จึงต้องมียาคอยช่วย ฉันเรียกโบโบ้ออกมา

ดูเหมือนว่ามันจะสัมผัสได้ว่าพลังของเจ้านายของมันนั้นสูงขึ้นแค่ไหน แต่มันเองก็ยังบินอย่างมีความสุขไม่เปลี่ยนแปลง เอาล่ะ ไหนๆก็ไหนๆ ขอดูอันดับผู้เล่นหน่อยสิ

1) นักรบแหยนเจ่า – Level 33 – Swordsman

2) นายพลหลี่มู่ – Level 32 – Swordsman

3) ย่วยชิงเฉี่ยน – Level 32 – Assassin

4) นายพลไป้ฉี – Level 32 – Berserker

5) ย่วยเว่ยเหลียง – Level 32 – Assassin

6) เฟยหลงไจ้เทียน(ไวเวิร์นนภา) – Level 32 – Mage

7) นายพลหวางเจี้ยน – Level 32 – Swordsman

8) เลี่ยหู่(เสือดุร้าย) – Level 32 – Berserker

9) ฉวนอู่เจี๋ย(เต่าดำ) – Level 31 – Archer (ฉวนอู่ คือ เต่าที่เป็นสัตว์ในตำนานทั้ง 4 ของจีนครับ มี มังกร นกเพลิง เต่า แล้วก็เสือครับ)

10) หานเปยซ่ง(สุสานเยือกแข็ง) – Level 31 – Swordsman

เลเวลพวกเขาแทบไม่ห่างจาก’แหยนเจ่า’เลยแฮะ ‘แหยนเจ่า’เองก็เก็บเลเวลไวมาก สงสัยเขาคงไม่ได้นอนเลยมั้งนะ พวกนายพลเองก็ยังตามไม่ทัน สองฝาแฝดเองก็ยังไม่ไปไหน ส่วน’เลี่ยหู่’ กับ ‘ฉวนอู่เจี๋ย’นั้นก็อยู่มานานแล้ว

อืม สำหรับ ‘หานเป่ยซ่ง’นั้น เขาเพิ่งติดอันดับ ฉันหาว่าตัวเองอยู่อันดับไหน ก็พบว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่อันดับ 271 อืม ยังดีที่เราติด 1 ในหมื่นล่ะนะ เอาล่ะ ถ้างั้นอย่างแรกที่ต้องทำคือขนพวกอุจจาระสินะ

ฉันเดินไปเก็บเพื่อแลก EXP จากนั้นฉันก็พยายามคุยกับนายทหารฝ่ายกองพลาธิการ ในที่สุดเขาก็พูดกับฉันว่า

“เจ้าหนูผู้เก็บกวาดเอ๋ย ตอนนี้ที่ทางตะวันตกนั้นมีแขกไม่ได้รับเชิญ พวกมันก็คือ โทรล เจ้าไปฆ่ามันมา 100 ตัวซะ แล้วมารับรางวัลที่ข้า”

(นายทหารฝ่ายพลาธิการคือ หน่วย จัดหาของให้กับทหารทั่วไปครับ พวกที่พัก อาหาร เป็นต้น)

ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : คุณต้องการรับภารกิจ [สังหารโทรล] หรือไม่? (ความยากระดับ A)

เยี่ยม ฉันกดรับภารกิจทันที อืม ภาคกิจระดับ A แบบนี้นั้นต้องได้ของดีแน่ๆ ฉันเดินกลับไปหา’ต๋าหลิน’

“ท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์มีสกิลลับอะไร ที่สามารถถ่ายทอดให้ผมได้บ้างไหมครับ?”

ตอนนี้ฉันไม่สามารถกลับไปเรียนสกิลที่เมืองป้าฮวงได้ ดังนั้นฉันก็ต้องเรียนกับอาจารย์’ต๋าหลิน’ล่ะนะ ‘ต๋าหลิน’แคะขี้มูก ดีดมาหาฉันแล้วก็ตอบฉันว่า

“ไม่”

ฉับ ฉันยกดาบขึ้นมาฟันขี้มูกของเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงโมโหว่า

“ถ้างั้นผมไปล่ะ..”

ฉันเดินทางตะวันออกเฉียงเหนือมา 10 นาทีก็มาถึงกับป่า ซึ่งเป็นที่ๆทำภารกิจของฉัน ในป่านี้มีพวกโทรลตัวสูงประมาณ 3 เมตรกำลังนั่งต้มซุปกันอยู่ 3 ตัว ฉันพยายามเข้าไปส่องค่าสถานะ แต่ก็เห็นเพียงแค่เลเวล

[Troll] (มอนสเตอร์ทั่วไป)      เลเวล : 38

คำอธิบาย : โทรลเป็นกลุ่มมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในป่า พวกมันมีพลังโจมตีและป้องกันที่สูง แต่ไม่มีความเร็ว

ซึ่งนั่นเป็นจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวของมัน แต่ว่า อย่างไรก็ตาม ถ้าดาบของท่านมีความคมที่พอ แน่นอนว่าสามารถฟันเนื้อหนาๆของมันได้ แต่ว่า ใน 1000 ปีมานี้ ยังไม่มีใครสามารถฆ่าเจ้าโทรลพวกนี้ได้เลย ซ้ำรายยังกลายเป็นอาหารให้พวกมันเสียอีก

“ให้ตายสิ ข้าเกลียดเนื้อจระเข้ชะมัด หนังมันเหนียวเกินไป”

โทรลตัวนึงพูดขึ้นมา โทรลอีกตัวนึงก็แย้ง

“อย่าบ่นสิเจ้าโง่ ถ้าไม่ใช่เพราะแก พวกเราก็น่าจะได้กินหญิงสาวคนหนึ่งไปแล้ว เนื้อของเธอคนนั้นน่าจะหวานและก็อร่อยดีเลยทีเดียว”

“เหอะ”

โทรลตัวแรกตอบ

“ผู้หญิงคนนั้นสร้างบาดแผลให้แกได้เลยนะ แกกินเธอไม่ได้หรอก ข้าว่าผู้หญิงคนนั้นน่าจะกระซวกแกออกมาทางท้องเลยด้วยซ้ำ ถ้าแกกินเธอเข้าไป”

โทรลตัวที่สามใช้กิ่งไม้คนซุปก่อนจะพูดว่า

“เลิกพูดมากได้แล้ว ข้าได้ยินมาว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นถึงแม่ทัพของปราสาทที่อยู่ทางแยกของภูเขา เธอมีชื่อว่า’หลิวชวง’ พวกเราเทียบเธอไม่ติดหรอก เพราะเธอน่ะ ขั้นตำนานแล้ว”

“ช่างปะไร เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปสุสานทางใต้แล้วไปหาพวกหนอนกินแทนก็แล้วกัน”

“ได้ ว่าแต่ทุกครั้งที่แกพูดถึงหนอนนี่ ท้องข้าร้องเลยทีเดียว…”

ฉันเองก็ไม่คิดจะเข้าไปโจมตีตอนนี้แหละนะ เพราะว่ามอนสเตอร์เลเวล 38 ถึง 3 ตัวนั้นไม่ใช่งานง่าย ดังนั้นฉันต้องอาศัยจังหวะที่พวกมันซักตัวไปฉี่จัดการมัน เพราะว่าวันนี้พวกมันกินซุป ดังนั้นมันต้องปวดฉี่แน่ๆ เอาล่ะ รอดีกว่า ฉันรอไป 3 นาที ในที่สุด โทรลที่มีแผลก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากกลุ่ม

ชวิ้ง!! ฉันค่อยๆชักดาบออกมา สกิล [Aura Sword] เปล่งแสงขึ้นมาโดยอัตโนมัติ เอาล่ะ โอกาสมาแล้ว ฉันต้องฆ่าจะโทรลที่มีแผลตัวนี้ให้ได้ก่อนก็แล้วกัน ฉันวิ่งตรงเข้าไปหาโทรลตัวนั้น แล้วก็สั่งให้โบโบ้ใช้สกิล [Combo Lv3] โจมตีด้านหลังของมัน

“265!”

“234!”

“271!”

พลังป้องกันของมันสุดยอดเลยจริงๆ แล้วฉันเองก็ใช้สกิล [Combo] โจมตีตามไป ฟันที่ด้านหลังเจ้าโทรลอีกสองครั้งติด ทำให้ HP มันลดลงไปใช้ได้เหมือนกัน

“301!”

“312!”

แน่นอนว่าด้วยพลังของดาบระดับทองแล้วก็สกิล [Aura Sword] ของฉัน ทำให้ตอนนี้พลังโจมตีของฉันนั้นมากกว่าโบโบ้แล้ว โฮก!! โทรลที่โดนโจมตีก็ร้องแล้วก็หมุนตัวเอาไม้มาฟาดฉันแล้วก็โบโบ้

“216!”

“279!”

ก็ยังพอทนไหวล่ะนะ เอาล่ะ ฉันลองโจมตีด้วยกระบวนท่าทั้ง 5 ของฉันใส่มันดู แทง ฟัน สับ ทุบ แล้วก็ ฟัน ผลั่ก!!

โทรลมันเตะเข้าที่เกราะอกของฉัน ทำให้ฉันกระเด็นไปไกล ให้ตายสิ เจ้านี่มันร้ายไม่เบาเลย

 

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments