ตอนที่แล้วตอนต่อไปฉันหยิบสร้อยคอที่เปล่งประกายเป็นสีแดงขึ้นมาดูค่าสถานะของมัน อืม…เยี่ยม
[Necklace of the Broken Army] (ระดับทอง)
STR +27 VIT +25
อื่นๆ : เพิ่มพลังป้องกัน 70
เลเวลที่ต้องการ 38 เจ๋งไปเลยแฮะ
ได้ค่าสถานะที่ต้องการพอดี เอาล่ะ ฉันรีบใส่แล้วก็เปิดค่าสถานะของตัวฉันขึ้นมาดูทันที
[เซียวเหยาจื้อไจ้] (ผู้เก็บกวาดแดนมังกร)
Level: 38 Attack: 639-852
Defense: 675 HP: 1356
MP: 470
ค่าเสน่ห์: 29
ของเก่าที่ฉันสวมอยู่นั้นเพิ่ม HP ให้ฉัน 50 แต่ว่าเจ้าของใหม่นี่มันเพิ่ม VIT ให้ฉัน 25 และจากสายอาชีพของฉันนั้นได้ 8 HP ต่อ 1 VIT ทำให้ฉันได้ HP มา 200 ซึ่งดีกว่ามากๆ และพลังป้องกันของฉันก็เพิ่มมาอีก 70 ทำให้ฉันถึกพอๆกับพวก Knight แล้วล่ะนะ
เอาล่ะ ทีนี้ก็มาดูโล่ต่อก็แล้วกัน
【Shield of the Broken Army】 (ระดับทอง)
Defense: 170
STR: +25
VIT: +20
อื่นๆ: เพิ่มพลังป้องกัน 0.9%
เลเวลที่ต้องการ: 38
พลังป้องกัน 170
ให้ตายสิ มีเจ้านี่แล้วยืนชนได้สบายๆเลย แต่ฉันเอาใส่ไม่ได้ มีแต่พวก Monk กับ Knight เท่านั้นที่ใส่ได้ ดังนั้นเอาไปขายก็แล้วกัน ต่อมาก็หินล่ะนะ ไหนขอดูหน่อยสิ
[Soul Gem] : เพิ่มความสามารถให้กับอาวุธหรือเกราะของท่าน Soul Gem?!
ฉันหยิบดาบขึ้นมาพร้อมกับวางลงไปในหน้าจอเพิ่มค่าสถานะพร้อมๆกับ Soul Gem ก็ปรากฏข้อความขึ้นมาว่า โอกาสสำเร็จ 90%
อืม เอาล่ะนะ ลองดูเลยก็แล้วกัน
ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : [Jade City Sword] ของท่านได้รับการเพิ่มความสามารถสำเร็จ
และท่านเป็นผู้เล่นคนแรกที่ได้เพิ่มความสามารถของอุปกรณ์ของท่านสำเร็จ
ท่านได้ค่าเสน่ห์เพิ่มขึ้น 2 ดี ได้ค่าเสน่ห์มาเป็น 31 แล้ว
แต่ไหนดาบของฉันเพิ่มความสามารถแล้ว ของดูค่าสถานะหน่อยก็แล้วกันนะ
[Jade City Sword +1] (ระดับทอง)
Attack: 210-300 (+21-30)
เหมือนว่า +1 จะช่วยให้เพิ่มมา 10% สินะ เอาล่ะ ไปส่งภารกิจดีกว่า ฉันกลับมาถึงที่อยู่ของ’ต๋าหลิน’ก็พบว่าเขากำลังทำรั้วกันพวกกวางอยู่ ฉันรู้สึกซึ้งมาก เพราะหน้าที่ที่เขารับงานนั้นช่างเป็นงานที่น่าสงสารมากๆ ทั้งเก็บอุจจาระ ล่าสัตว์ในหน้าหนาว แถมยังมาสร้างรั้วอีก
ฉันเดินไปหาเขาแล้วพูดว่า
“ท่านอาจารย์ งานพวกนี้ให้คนอื่นๆทำก็ได้มั้งครับ?”
“คนอื่นๆ?”
เขาลุกขึ้นมาตบไหล่ฉันแล้วพูดว่า
“เจ้าหนู เจ้าไม่เข้าใจหรอก ที่นี่น่ะคนน้อย ถ้าข้าไม่ทำแล้วก็ไม่มีใครทำหรอก”
ฉันพยักหน้าพร้อมกับบอกเขาว่า
“อาจารย์ ผมทำภารกิจเสร็จแล้วก็เลยเอาเจ้านี่มาให้ด้วย”
ฉันโยนหัวของ’มิ่งเจี๋ย’ส่งไปให้’ต๋าหลิน’ ‘ต๋าหลิน’ตกใจมาก เขาพูดว่า
“เจ้า…เจ้านี่ก็คือ องค์ชายของพวกคนแคระดำ มิ่งเจี๋ยนี่นา ให้ตายสิ เจ้าทำอะไรลงไปเนี่ย? เจ้าฆ่ามิ่งเจี๋ยงั้นหรอ?”
“ครับ ไม่ดีหรอครับ?”
“ไม่ๆ ดีแล้วล่ะ การฆ่าเจ้านี่ก็ดีแล้วล่ะ การทำแบบนี้นั้นจะทำให้พวกคนแคระนั้นซ่อนตัวไม่มาบุกพวกเรา หวังว่านะ… ช่างมันเถอะ เจ้าหนู เจ้าทำภารกิจที่ยากมากนี่สำเร็จได้ เข้ามาสิ ข้ามีรางวัลจะให้เจ้า”
ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : ยินดีด้วย ท่านได้ทำภารกิจระดับ A [ล่าคนแคระดำ] สำเร็จ
ท่านได้รับ EXP 50000 เงิน 100 ทอง ค่าเสน่ห์ 3 ชื่อเสียงของท่านในเมืองมังกรเพิ่มขึ้น
และท่านยังได้รับไอเทมที่มีชื่อว่า [Ice Fire Cloak]
เลเวลของฉันอัพเป็น 39 เลยทีเดียว โชคดีจังเลยแฮะ ได้ของมาด้วย ไหนขอดูค่าสถานะหน่อยสิ
[Ice Fire Cloak] (ระดับทอง)
Defense: 150
STR: +28
VIT: +24
อื่นๆ: เพิ่มพลังป้องกัน 50
เลเวลที่ต้องการ : 39
เจ้านี่มันเจ๋งมากเลยนะเนี่ย เพิ่มพลังป้องกัน 200 แถมยังได้ STR กับ VIT เพิ่มมาอีก ฉันรีบใส่ทันที แล้วก็เปิดค่าสถานะของตัวเองขึ้นมาดูอีกครั้ง
[เซียวเหยาจื้อไจ้] (ผู้เก็บกวาดแดนมังกร)
Level: 39 Attack: 689-916
Defense: 845 HP: 1558
MP: 480
ค่าเสน่ห์: 34
ตอนนี้ค่าสถานะของฉันทั้งตัวก็โหดขึ้นมากแล้ว บางทีอาจจะสูงกว่าพวกแหยนเจ่าแล้วก็ได้นะ แต่แค่สถานะ เรื่องอื่นยัง เอาล่ะ ตอนนี้ก็ได้เวลากลับเมืองป้าฮวงเอาของที่เหลือไปขายแลกเป็นเงินจริงล่ะนะ ฉันหยิบใบวาร์ปกลับเมืองขึ้นมากลับเมืองป้าฮวง
ฟุ้บ! หลังจากที่มาถึงแล้วฉันก็เดินไปที่ตลาดทันทีแล้วก็ตั้งขายร้าน ฉันตะโกนโฆษณาเรียกคนว่า
“ขายโล่ระดับทองเลเวล 38 พลังป้องกัน 170 เพิ่ม STR ด้วย แล้วก็สร้อยที่เพิ่มค่า STR อีก 20 ด้วย เข้ามาเสนอราคากันเร็ว”
และแน่นอนว่าพวกผู้เล่นก็รีบมามุงดูทันที ฉันขายสร้อยคอไปในราคา 11 ทอง ที่ได้แค่นี้ก็เพราะว่าตอนนี้มันไม่ได้ดีเหมือนกับตอนที่ฉันได้มาใหม่ๆแล้วล่ะนะ แต่ว่าโล่ฉันยังไม่ขาย เพราะยังไม่ได้ราคาที่ต้องการ
ผ่านไป 10 นาที ก็มีผู้เล่นที่สวมใส่ของดีเดินเข้ามาที่ร้านฉัน คนๆนั้นก็คือ หัวหน้ากิลด์ [แนวหน้า] ‘เจี้ยนเฟิงหาน’นั่นเอง!!
“เซียวเหยาจื้อไจ้?!”
‘เฟิงหาน’มองฉันแล้วขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ขายโล่จะเป็นนาย”
ฉันยิ้ม
“สนหรอ?”
เขาพยักหน้า
“อืม เท่าไร?”
“ว่าราคามาเลย”
“เอ่อ..”
ด้านหลังของเจี้ยนเฟิงหานนั้นมีผู้เล่นสวมเกราะคนหนึ่งที่มีชื่อว่า ‘ฟู๋เชิงว่านเริ่น’ (หมื่นดาบเหินเวหา) เป็น Monk เลเวล 38 เขาพูดขึ้นมาว่า
“หัวหน้าครับ มันแพงเกินไปครับ ผมไม่ต้องการหรอกครับ”
‘เฟิงหาน’ส่ายหน้าแล้วพูดว่า
“เลิกพูดได้แล้ว ฉันจะซื้อ”
หลังจากนั้นเขาก็หันมาพูดกับฉันว่า
“จื้อไจ้ ฉันให้ราคา 500 ทอง”
“500 ทองงั้นหรอ?”
ฉันขมวดคิ้ว
“ถูกไปมั้ง?”
“ของแค่นี้ไม่ได้มีค่าเท่าไรหรอก”
‘เฟิงหาน’พยายามเล่นสงครามจิตวิทยา ฉันยิ้มแล้วพูดว่า
“พวกเราก็ต่างรู้แกวกันดีน่า อย่าพยายามเล่นอะไรไม่ซื่อเลยน่า ฉันมั่นใจว่าเมื่อตอนที่พวกนายทุกคนนั้นเลเวล 40 กันแล้วก็จะไปพยายามฆ่าบอสเลเวล 50 เพื่อหาการ์ดสร้างกิลด์ใช่ไหมล่ะ? ถึงเวลานั้นก็ต้องมีของดีๆไม่ใช่หรอไง แต่เอาเถอะ ถ้านายไม่เอาฉันก็จะเอาไปขายให้กับพวก ปราก หรือว่า มังกรเหินเวหา ก็ได้นะ ฉันว่าพวกเขาสนใจนะ”
ตาของ’เฟิงหาน’เบิกกว้าง เขากำหมัดก่อนจะพูดว่า
“1000 ทอง”
“ตกลงขาย!!”
ที่มา: