ตอนที่แล้วตอนต่อไปฉันอยู่เก็บเลเวลสกิลจนถึง 7 โมงเช้าสกิลของฉันก็อัพเลเวลเป็นเลเวล 3 พอดี ซึ่งที่เลเวล 3 นั้นจะสร้างความเสียหายเพิ่มขึ้น 6% ทะลุเกราะป้องกัน 3% และยังมีการติดสถานะลดความเร็วอีกเป็นเวลา 3 วินาที
เอาล่ะ ตอนนี้ฉันคิดว่าได้เวลาออกไปแล้วล่ะนะ ฉันที่ออกมาเจอแดดยามเช้านั้นก็รู้สึกปวดตามตัวมาก
เนื่องจากเป็นผลของการไม่ได้นอนนั่นเอง เมื่อฉันมาพบกับทั้งสองสาวแล้ว พวกเราก็เดินทางไปกินข้าวต้มกัน
“กริ๊งๆ…”
ระหว่างที่กำลังกินข้าวต้มกันอยู่นั้น ก็มีเบอร์แปลกๆโทรมาหาฉัน เมื่อฉันรับสายแล้วก็มีเสียงทุ้มๆเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
“นั่นเซียวเหยาจื้อไจ้รึเปล่า?”
“ใช่ครับ ใครพูดอยู่ครับ?”
“ผมมีชื่อว่าหลิวเหริน เป็นสมาชิกของกิลด์ [แวนการ์ด] ชื่อในเกมชื่อ ฟู๋เชิงว่านเริ่น ผมคิดว่าคุณรู้จักผมนะ”
“โอ้ Monk อันดับ 1 ของกิลด์แวนการ์ดสินะ..”
‘ฟู๋เชิง’หัวเราะ
“ใช่แล้วครับ พวกเราพยายามแทบตายแน่ะ กว่าจะได้เบอร์ของคุณมา”
“มีธุระอะไรอย่างงั้นหรอ?”
“คือตอนนี้ เมืองฟ่านชูกับจิวลี่นั้นกำลังวุ่นวาย หัวหน้าของพวกเราจึงตัดสินใจจะล่าบอสกันวันนี้เลย ซึ่งพวกเราจะขอนัดให้คุณออนไลน์ในเวลา 12.00 น. แล้วพวกเราจะเริ่มสู้กันตอนบ่ายโมง ดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อมไว้ด้วยล่ะ”
ฉันขมวดคิ้ว
“ไม่ใช่ว่าตกลงกันไว้ให้เป็นพรุ่งนี้หรอ? ขอโทษนะ แต่วันนี้ฉันยุ่ง ไปไม่ได้”
“คุณ…”
น้ำเสียงของ’ฟู๋เชิง’ต่ำลง
“หมายความว่ายังไงกัน? คุณจะถอนคำพูดอย่างนั้นหรอ? พวกเราจ่ายเงินให้คุณตั้ง 1000 หยวนเลยนะ พวกเราปฏิบัติดีกับคุณมากเลยนะ คุณทำอะไรอยู่ตอนนี้คุณรู้รึเปล่า?”
ฉันส่ายหน้า
“ฉันไม่ได้จะกลับกลอกอะไร แต่วันนี้ไม่ว่างจริงๆ…”
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของ’หลินว่านเอ๋อ’ก็ดังขึ้น หลังจากที่เธอฟังคู่ปลายสายของเธอเสร็จ เธอก็เข้ามากระซิบหาฉันว่า
“หลี่เซียวเหยา วันนี้ยกเลิกแผนไปซื้อหนังสือก่อนนะ”
ฉันพยักหน้าแล้วคุยกับ’ฟู๋เชิง’ว่า
“ตอนนี้ฉันว่างแล้ว เที่ยงใช่ไหม? ไว้เจอกัน”
“หืม? อืม ดีๆ”
‘ฟู๋เชิง’พูดด้วยน้ำเสียงโล่งอก
“พวกเราจะเตรียมยาไว้ให้คุณ ว่าแต่ว่า ตอนนี้คุณได้เรียนสกิลของคลาสใหม่ไปถึงไหนแล้ว?”
ฉันตอบกลับไปว่า
“สกิลใหม่ของฉันเป็น Passive 1 สกิล ส่วนอีกสกิลก็เก็บเลเวลจน 3 แล้วล่ะ”
“ครับ ถ้างั้นไว้เจอกันตอนเที่ยงครับ”
“อืม”
ฉันวางสายก็เห็นว่านเอ๋อยิ้มให้ฉัน เชิงขอโทษ เธอพูดกับฉันว่า
“คือว่า..กิลด์ [เนินผู้กล้า] เขาตัดสินใจจะไปลุยบอสระดับทองเลเวล 55 กันน่ะ ก็เลยต้องยกเลิกการไปซื้อหนังสือก่อนน่ะ”
ฉันพยักหน้า
“อืม เข้าใจแล้ว”
ตงเฉิงย่วยทำสีหน้าผิดหวัง
“จริงๆแล้วฉันคิดว่าพวกเราน่าจะได้ไปเที่ยวพักผ่อนซะอีก ไม่คิดเลยว่าจะต้องยกเลิกเพราะกิลด์เลย พวกเราเองก็เป็นพวก DPS จริงๆแล้วก็แทบไม่ค่อยจำเป็นเลย ให้ตายเถอะ บอสอะไรกันน่ะที่พวก [เนินผู้กล้า] ที่มีสมาชิก 2000 กว่าคนจะไปฆ่าน่ะ?”
‘หลินว่านเอ๋อ’พยักหน้า
“พวกเขาอาจจะกลัวว่าจะเสียหายหนักมั้ง ก็เลยต้องพาคนเก่งๆไปแทนล่ะนะ เพราะเมื่อกี้เขาก็บอกว่าให้รวมคนที่เลื่อนคลาสแล้วมาลองสู้เพียง 20 คนดูน่ะ “
‘ตงเฉิงย่วย’หันมาหาฉัน
“เซียวเหยา เดี๋ยวนายเองก็จะสู้กับบอสสินะ?”
ฉันยิ้ม
“อืม สงสัยว่าเจี้ยนเฟิงหานจะรู้ว่าเวิ่นเจี้ยนจะลุยบอสมั้งก็เลยสั่งการ ทางเวิ่นเจี้ยนเองก็รู้ว่าเฟิงหานจะลุยตอนนี้เลยก็เลยเตรียมคนไปลุยเช่นกัน น่าสนใจดีนะ ว่าระหว่างสองกิลด์นี้ ใครจะได้การ์ดสร้างกิลด์ก่อน”
‘หลินว่านเอ๋อ’มองมาหาฉัน เธอหัวเราะ
“ฉันคิดว่าด้วยดวงซวยของนาย ฉันว่าแวนการ์ดไม่น่าจะได้การ์ดสร้างกิลด์ล่ะนะ”
“รอดูกันได้เลย…”
“ได้ๆ”
หลังจากทานข้าวกันเสร็จ พวกสาวๆก็กลับหอไปเตรียมตัวกัน ส่วนทางฉัน ‘เฟิงหาน’เตรียมไว้ให้หมดแล้วฉันจึงไปงีบก่อน ตั้งปลุกไว้ตอน 11 โมง จะไม่งั้นเดี๋ยวไม่ทัน เมื่อถึงเวลา 11 โมง ฉันก็ตื่น ฉันสวมเสื้อออกไปข้างนอกมหาลัย แล้วก็ไปซื้อข้าวกล่องมากิน
ฉันไปนั่งกินที่ม้านั่งแถวๆนั้น เมื่อฉันกินเสร็จฉันก็ดูเวลา ตอนนี้ 11.30 แล้ว ดังนั้นได้เวลากลับหอแล้วล่ะ เมื่อฉันมาถึงหอก็ได้กลิ่นอาหาร เป็น’ตังกู’นี่เองที่สั่งของมา เขากินเบียร์ด้วยงั้นหรือ หลังจากที่เขาเห็นฉันเขาก็หัวเราะแล้วพูดว่า
“ไปไหนมาน่ะ? ฉันอยากจะดื่มกับนายซักหน่อยน่ะ!!”
“ก็ยังพอมีเวลาล่ะนะ..”
ฉันนั่งข้างๆเขาก็จะเปิดกระป๋องเบียร์ แล้วก็หยิบตะเกียบมากินข้าวกับเขา ข้าวกล่องที่ฉันทานเมื่อกี้นั้นแค่รองท้องเฉยๆ ยังไม่ทันอิ่ม ฉันจึงกินได้ต่อ หลังจากที่กินไปซักพักฉันหันไปดูเวลา ตอนนี้ก็เที่ยงแล้ว ฉันจึงวางตะเกียบแล้วกลับเข้าเกม
แว้บ!! ทันทีที่ฉันเข้าเกม ระบบก็เด้งข้อความเตือนมาตรงหน้าฉันว่า
“ผู้เล่นเจี้ยนเฟิงหานต้องการเป็นเพื่อนกับท่าน ท่าต้องการรับผู้เล่นเจี้ยนเฟิงหานเป็นเพื่อนหรือไม่?”
ฉันตอบตกลง ทันทีที่ฉันตอบตกลง’เจี้ยนเฟิงหาน’ก็ส่งข้อความมาว่า
“มาที่สถานที่ (12282,98773) ทางประตูเหนือ พวกเราจะรวมตัวที่นั่น”
“รับทราบ”
เมื่อฉันมาถึงที่หมายก็พบกับคนเต็มไปหมด ดูเหมือนว่าครั้งนี้พวกเขาจะจัดเต็ม
“เซียวเหยาจื้อไจ้มาแล้ว”
‘ซิมเปิ้ล’ยิ้ม
“ถ้างั้นพวกเราทั้งหมดก็พร้อมแล้วล่ะนะ ตอนนี้ก็แจกจ่ายยาก่อนก็แล้วกัน”
หลังจากนั้นก็มีคนเอายามาให้ฉัน และหลังจากที่การแลกเปลี่ยนเรียบร้อย ฉันก็หันไปมองกับทุกๆคนแล้วก็ยิ้ม
“นี่พวกเราไปกันกี่คนหรอ? แล้วรู้รึยังว่าบอสอยู่ตรงไหน?”
‘เจี้ยนเฟิงหาน’ยิ้ม
“200 คน เลเวลต่ำสุดคือ 38 พวกเราไม่อยากเอามาเยอะเพราะจะเป็นการรบกวนการเก็บเลเวล ส่วนสถานที่ของบอสนั้นพวกเรารู้แล้ว เอ่อ พี่ครับ พวกนายพลจะมากันตอนไหนครับ?”
‘ซิมเปิ้ล’ยิ้ม
“อีก 15 วินาที”
ทันใดนั้นกลุ่มพวกนายพลก็เดินมา พวกเขามาทำอะไรกันนะ? ชิ้ง!! ฉันชักดาบออกมาจากฝัก โบโบ้เองก็เตรียมโจมตี
“เซียวเหยาจื้อไจ้!!”
นายพล’หวางเจี้ยน’ถอยสองก้าวก่อนจะชักดาบออกมา
“นายจะทำอะไร?!”
นายพล’หลี่มู่’ขมวดคิ้ว
“โลกนี้มันกลมจริงๆ”
‘เจี้ยนเฟิงหาน’เดินมาระหว่างพวกเราก่อนจะพูดว่า
“พวกเรานั้นมาฆ่าบอส ดังนั้นพวกเราเป็นมิตรกัน ตอนนี้ก็เลิกแค้นกันก่อน ถือว่าเห็นแก่ฉันล่ะนะ แล้วหลังจากที่จัดการกับบอสได้ แล้วได้การ์ดสร้างกิลด์แล้ว พวกนายจะทำอะไรก็ตามสบาย”
ฉันปักดาบลงไปบนพื้นแล้วยิ้ม
“เอาล่ะ ที่พวกเขาเคยฆ่าฉันมาก่อนก็ยกยอดไป แต่ฉันจะบอกอะไรอย่าง ต่อให้การ์ดสร้างกิลด์จะไม่ดรอป แต่ถ้าของที่ฉันใช้ได้ดรอป ฉันจะมีสิทธ์ได้เลือกก่อน เข้าใจไหม? ถ้าไม่ฉันจะไปล่ะ”
‘เจี้ยนเฟิงหาน’พยักหน้า
“อืม ไม่มีปัญหา”
พวกนายพลน่าเสีย ‘หลี่มู่’พูดว่า
“ไม่ยุติธรรมเลย เพราะพวกเราเองก็มาช่วยนะ แต่ทำไมหมอนี่ถึงได้ของก่อนล่ะ? ถ้าพวกเราพลาดตายแล้วของตกมา พวกเราก็จะไม่ได้อะไรเลยน่ะสิ”
‘เจี้ยนเฟิงหาน’ยิ้ม
“พี่หลี่มู่ ผมจ่ายให้เซียวเหยา 1000 หยวน ส่วนพวกพี่นั้นได้ถึง 3000 หยวน ดังนั้นแล้วของต้องตกให้เซียวเหยาก่อน”
‘หลี่มู่’อึ้ง
“อะไรนะ? แค่ 1000 หยวนหรอ?”
ฉันพยักหน้า
“อืม น้อยไปหรอ?”
“โคตรน้อย…”
“ให้ตายสิ”
“ฮ่าๆ”
หลังจากนั้นพวกเราก็ออกเดินทาง เป้าหมายของฉันไม่ใช่การ์ดสร้างกิลด์ ต่อให้ของที่ฉันต้องการไม่ดรอปก็ไม่เป็นไร
เพราะฉันได้ทั้งเงินทั้ง EXP แล้วถ้าฟลุ้กๆ ก็จะได้ของมาด้วย เอาล่ะ ลุยล่ะนะ!!
ที่มา: