ตอนที่แล้วตอนต่อไป“นายปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไม่ได้นะ นายต้องเอาคืนมันบ้าง”
‘เฉิงเย่’ กำหมัดของเธอแน่นและมองมาที่ผมด้วยแววตาที่แสนมุ่งมั่น ‘ว่านเอ๋อ’พยักหน้าและมองมาที่ผมด้วยแววตาที่มีความหวัง ผมคิด และหยิบโทรศัพท์ออกมาเงียบๆ ผมเห็นวีดิโอที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน
ส่วนแรกเป็นส่วนที่’เจี้ยนเฟิงซาน’ตกลงกับผม ว่าหากเป็นอุปกรณ์ที่ผมใช้ได้ มันจะเป็นของผม ส่วนที่สองเป็นตอนที่’เจี้ยนเฟิงซาน’ ฆ่าผมและพวกนายพล รวมสองส่วนนี้เข้าด้วยกัน เ’จี้ยนเฟิงซาน’ก็หมดคำแก้ตัวแล้วหละ …
ติก คำเตือนของโทรศัพท์ : จะอัพโหลดวีดิโอนี้หรือไม่? ผมกดตกลงอย่างรวดเร็ว และตั้งชื่อวีดิโอว่า
“เกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อชิงดาบ และเป็นของเดิมไม่มีการตัดต่อ ความจริงอยู่ในวีดิโอนี้”
หลังจากนั้นผมก็เพิ่มรายระเอียดของวีดิโอ :
ผม’เซียวเหยาจื่อไจ๋’ ทุกคนจะได้รู้ความจริง หลังจากดูวีดิโอนี้ แม้ว่า ‘เจี้ยนเฟิงซาน’จะเป็นหัวหน้ากิลของแวนการ์ด และเป็นผู้เล่นระดับแนวหน้าของเซิฟเวอร์จีน เขาเป็นคนคดโกง หรือทุกคนคิดว่า คนซื่อสัตย์ สามารถขายเพื่อนเพื่อดาบระดับม่วงเพียงเล่มเดียวงั้นเหรอ? ผมไม่อยากจะอธิบายมากหรอกนะ เพราะวีดิโอนี้ก็อธิบายไปหมดแล้ว ….
มันต้องใช้เวลาประมาณครึ่งนาทีเพื่ออัพโหลดวีดิโอลงบอร์ด ‘ว่านเอ๋อ’ รีเฟรซหน้าเพจและยิ้ม
“ฉันจะดันโพสนายเอง”
‘เฉิงเย่’ ใช้โทรศัพท์ของเธอ
“อืมม ฉันด้วยๆ”
“ขอบคุณ”
หลังจากนั้นไม่นาน ‘เฉินเย่’ เงิยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้ม
“เซียวเหยา ดูนี่ซิ โพสของนาย กลายเป็นโพสปักหมุดแล้วหละ มันจะต้องกลายเป็นที่สนใจแน่เลย ฉันหละอยากเห็นจริงๆ ว่าเจี้ยนเฟิงซานมันจะแก้ตัวยังไง”
ผมเปิดดูโพส มันกลายเป็นโพสปักหมุดจริงๆ เพียงไม่กี่นาที ก็มีคนตอบกลับกว่าพันคนแล้วละ
【Post 1 (Player Cang Tong)】: ที่หนึ่ง!! สวัสดีทุกคน
【Post 2 (Player Color Pond)】: หว่า โพสที่หนึ่งนั้นมันสาวงามแห่งเมือง ฟ่านชู?
【Post 3 (Player Color Pond)】: ว้าว ข่าวลือเป็นจริง ชางถ่ง รู้จักกับเซียวเหยาในชีวิตจริง
【Post 4 (Player Cang Yue)】: สนับสนุนเซียวเหยา ช่วยกันล้มเจี้ยนเฟิงซาน
【Post 5 (Player Exiled)】: ดูวีดิโอก่อน บ่ายนี้นี่มันบ้าจริงๆ ในที่สุดความจริงก็ถูกเปิดเผย
【Post 6 (Player Piggy)】: แล้วดาบระดับม่วงมันมาจากตัวอะไร ?
【Post 7 (Player Yue Qing Qian)】: โอ้โพสของเซียวเหยา สนับสนุนเซียวเหยาโดยไม่ต้องมีคำถามใดๆ เลย
【Post 8 (Player Vanguard Pioneer Camp)】: เซียวเหยา นายอย่ามาเล่นลิ้น พวกเราเห็นทุกอย่าง นายเป็นคนโจมตีหัวหน้ากิลเราก่อน นายกำลังกล่าวหาพวกเรางั้นเหรอ?
【Post 9 (Player Feels)】: ฉันอยากได้โพส 1, 4, 7 ……
มุมปากของฉันเผยอขึ้นเล็กน้อย และยิ้ม
“โพส 1-10 สวยมาก”
‘ว่านเอ๋อ’จิบกาแฟร์และยิ้ม
“แน่นอน ชิงชิงได้ตกหลุมรักนายเรียบร้อย ”
ผมจ้องมองไปที่เธอ
“ใครเป็นคนพูด ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับชิงชิงไม่ใช่แบบนั้นแน่นอน”
“นายกำลังจะอธิบายหรือว่าจะปกป้องเธอละ”
“เฮ้อออ”
‘เฉิงเย่’ เอนหลังไปพิงเก้าอี้พลางเอียงศีรษะของเธอและจ้องมาที่ผม
“เซี่ยวเหยานายจะทำอะไรต่อไปงั้นเหรอ นายกับพวกนายพลคงอยู่ที่เมืองป้าฮวงไม่ได้แล้วหละ หลังจากทำให้พวกแวนการ์ดโกรธ ฉันรู้ว่านายไม่กลัวพวกเขา แต่เพียงนิ้วมือเดียวของเฟิงซาน ก็สามารถเรียกพวกได้เป็นพัน คนพวกนั้นนะจะมาหยุดนายไม่ให้เก็บเลเวลไงละ เขาสามารถทำให้นายระดับต่ำกว่า 40 ได้ และเขาก็สามารถฆ่านายจนนายเหลือระดับแค่หนึ่งหากเขาต้องการเขาสามารถทำอะไรกับนายก็ได้ที่เขาต้องการ ทำไมนายไม่มาที่เมืองฟ่านซูละมาเข้าร่วมกับเรา [Hero’s Mound]ละ Q-sword เขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรหรอกนะ เขากับ’เฟิงซาน’ต่างก็เป็นผู้เล่นระดับท๊อปทั้งนั้น แต่ว่าตัวละครของเขาค่อนข้างที่จะดีกว่า ‘เฟิงซาน’อยู่”
ผมมองไปที่เธอ ด้วยความคิดที่สับสน
“ผมไม่เคยคิดที่จะเข้าร่วมกับกิลของคนอื่น ความตั้งใจดั้งเดิมของผมคือสร้างกิลของตัวเองหรือสำหรับพวกคุณสองคน และพวกเราจะก้าวเป็นกิลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ตอนนี้ผมยังไม่ไว้ใจกิลใหนซักกิลหรอกนะ”
ไหล่ของ’ว่านเอ๋อ’สั่นเล็กน้อย ขณะที่เธอนั่งอยู่ แต่เธอก็บอกว่าไม่มีอะไร ‘เฉิงเย่’กล่าว
“ฉันก็ต้องการแบบนั้นนะ แต่อิทธิพลของพวกเรายังไม่สูงพอ ยังไงก็ตามว่านเอ๋อกับฉันคงยังไม่สร้างกิลหรอกนะ ถ้ารายชื่อเพื่อนยังไม่เต็ม ถ้าพวกเราสร้างกิลฉันกลัวว่าจะมีแค่พวกเราสามคนนะซิ การหาป้ายสร้างกิลมันเป็นเรื่องที่ยากมากนะ พวกเราต้องการฮิลเลอระดับสูงหลายคน แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะหามาจากไหน”
ผมพยักหน้า
“ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ยาก แต่ผมก็จะไม่ยอมแพ้หรอกนะ”
‘ว่านเอ๋อ’ก้มหน้าของเธอลง และจ้องมองไปยังโต๊ะเหมือนกับตกอยู่ใน ภวังค์ หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็เงยหน้าขึ้นและมองมาที่ผม
“นายต้องการจะสร้างกิลของตัวเองจริงๆ เหรอ”
ผมกำหมัดแน่น
“หากผมมีโอกาส ผมจะสร้าง Zhan Long ขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่ผมรวบรวมสมาชิกเก่าทุกคนผมจะสร้างกิลของผมเอง ว่านเอ๋อ คุณกับเฉิงเย่จะมาเข้ากิลของผมมั้ย”
“ฉันจะได้ผลประโยชน์อะไรละ”
‘ว่านเอ๋อ’ถามผมด้วยรอยยิ้ม
“ประโยชน์ที่จะได้งั้นเหรอ….”
ผมหยุดไปเล็กน้อย
“ถ้าผมจะให้หัวใจผมกับคุณละ?”
“นายต้องการ……”
‘เฉิงเย่’ หัวเราะอยู่ด้านข้าง
“ฉันคิดว่า ว่านเอ๋อกับฉันจะเข้ากิลนายแน่นอน ถ้ากิลของนายแข็งแกร่งพอ ว่าไง?”
‘ว่านเอ๋อ’พยักหน้า พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า
“หลี่เซียวเหยา ฉันจะสนับสนุนนายในการสร้างกิล ถ้าหาก……อืมมม ถ้าหากว่ากิลของนายกลายเป็นหนึ่งในสิบกิลของจีน ฉันกับเฉิงเย่จะเข้ากิลของนายทันที นายว่ายังไง?”
ผมกำหมัดและพูด
“โอเค ผมเข้าใจ ผมจะพยายาม”
‘ว่านเอ๋อ’หัวเราะเบาๆ
“ฮืมม นายควรจะพยายามเอาชีวิตรอดในเมืองป้าฮวงก่อนนะ เพราะนายทำให้คนจำนวนมากโกรธอยู่ คนแรกก็ผู้ปกครอง Western Chu หลิวอิ้งที่กำลังไล่ล่านายอยู่ ตอนนี้ก็เป็นกิลแวนการ์ด ฉันไม่รู้ว่าจะหาคำไหนมาพูดกับนายดี”
“…… “
ผมนิ่งเงียบ ตกเฉินเม้มฝีปากของเธอ
“มันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก เซียวเหยาคือหมอที่แข็งแกร่ง เขาสามารถฮิวและสร้างดาเมจได้พร้อมกัน ความสามารถในการต่อสู้ของเขามันมากพอที่จะสู้กับเจี้ยนเฟิงซานแล้วหละ ฉันคิดว่า เจี้ยนเฟิงซานไม่อยากให้นายกลายเป็นผู้เล่นระดับท๊อป ฉันคิดว่า มันเป็นความหวาดระแวงน่ะ”
ผมยิ้ม
“ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ผมไม่แข็งแกร่งแล้ว ผมคิดว่าโชคไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ที่บอสระดับม่วงตัวแรกดรอปดาบระดับม่วงมา เจี้ยนเฟิงซานเขาไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวหรอกนะ แต่เขาอททนต่อสิ่งยั่วยวนที่เป็นดาบระดับม่วงไม่ได้มากกว่า ในกรณีนี้ผมเข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำแบบนั้น”
“ดีแล้วหละ ว่าแต่นายจะทำยังไงต่อเหรอ”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม
“จริงๆ แล้วผมยังไม่ได้วางแผนอะไรหรอกนะ แต่อาจารย์ของผม อยู่ในดินแดนน้ำแข็งรกร้าง มอสเตอร์ที่อยู่ที่นั้นมันมีระดับสูงมาก อีกทั้งสภาพแวดล้อมก็ยังทำให้การเดินทางลำบากอีกด้วย ห่างจากเมืองป้าฮวงก็เดินเท้าประมาณ 1 ชั่วโมง ผู้เล่นไม่กล้าเข้ามาแถวนี้กันหรอก
เพราะฉะนั้น เก็บระดับรอบๆ เมืองมังกรถือว่าปลอดภัยมาก
“ผมวางแผนว่าจะช่วยพวกนายพลฆ่าบอสเพื่อหา ป้ายสร้างกิล แต่ก่อนอื่นผมก็ต้องระดับ 41 ก่อนละนะ และเก็บระดับสกิล [Combo], [Fierce Ice Blade] และ [Wind Blade] ให้ถึงระดับ 5 ด้วยทั้งหมดนี่ ความแข็งแกร่งของผมคงเพิ่มขึ้นไม่น้อย”
“อืมม โชคดีนะ”
“ขอบคุณ”
“…….”
“โอเค…”
‘ว่านเอ๋อ’หยุดและมองมาที่ผม
“ยังมีเวลาอีกประมาณหนึ่งชั่วโมง กว่าจะถึงเวลาอาหารค่ำตอนหกโมงเย็น พวกเราลองไปที่สนุกๆ กันเถอะ”
“ห๊า ที่สนุกๆ”
ผมงงไปพักหนึ่ง
“ชมรมฟันดาบ”
“ชมรมฟันดาบ?”
ผมยิ่งงงหนักกว่าเดิมอีก ‘ตงเฉิน’ยิ้ม
“ฉันรู้ ชมรมฟันดาบนะ เป็นการรวมกันของดาบต่างประเทศและดาบจีนเข้าด้วยกัน ข่าวลือว่ากันว่า มันถูกดูแลโดยกลุ่มหัวรุนแรง”
ผมเม้มรีมฝีปาก
“เธอจะไปชมรมฟันดาบทำไมกัน ว่านเอ๋อ”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้มเล็กน้อย
“ฉันรู้จักกับรุ่นพี่ที่ชมรมฟันดาบ วางรัน นายรู้จักเธอมั้ย”
“อันดับห้าจากสิบสาวงามของมหาลัยหลิวหัว”
ผมยิ้ม
“แน่นอน ผมรู้จักเธอ”
“เธอขอร้องให้ฉันไปตรวจสอบชมรมฟันดาบหน่อยนะ แต่มันก็นานมาแล้วหละ เพราะฉันไม่ค่อยมีเวลาเลยไม่ได้ไป แต่ตอนนี้ฉันมีเวลาแล้ว เราไปกันซักหน่อยเถอะ แล้วค่อยไปเก็บเลเวลหลังอาหารเย็นกัน นายว่าไง”
“โอเค เฉิงเย่ เธอว่าไงจะไปกับพวกเรามั้ย?”
“…… “
พวกเราออกมาจากร้านกาแฟร์ และมุ่งไปทางทิศตะวันออกของมหาลัย รอบๆ นี้ มีทั้งโรงยิม ห้องเปียโน ห้องสาธารณะ และห้องสันทนาการต่างๆ ในสนามบาสต่างเต็มไปด้วย เหล่าเด็กหนุ่มที่เปลือยแขนของตัวเอง เหงือของพวกเขาไหลออกมาเหมือนกับพึ่งตากฝนมา
และแน่นอน ที่ด้านข้างต่างเต็มไปด้วยเหล่าเด็กสาวที่มานั่งส่องหุ่นของนักบาสเหล่านี้ ดูจากสายตาของพวกเธอแล้วหละก็ คงคิดอะไรหื่นๆ อยู่แน่ๆ เหมือนที่เขาพูดไว้ละนะ หากอยากได้สาวก็ให้เล่นกีฬาซะ หนึ่งในนั้นก็คงเป็นบาสละนะ
แม้ว่าผมจะยืนอยู่ตรงรั้วของชมรม ผมก็ยังได้ยินเสียง ของดาบปะทะกัน ที่อยู่ไม่ห่างไปนักได้ หลังจากที่ผมเดินเข้ามาด้านใน ผมก็เห็นคนสิบกว่าคนกำลังใช้ดาบไม้ไผ่ปะทะกันอยู่ พวกเขาทั้งหมดกำลังฝึกดาบแบบญี่ปุ่นอยู่
หนึ่งในกลุ่มผู้หญิงที่ใส่ชุดกีฬาสีขาวและถือดาบไม้ไผ่ ไม่ต้องสงสัยเลยเธอคือ ‘วางรัน’ แน่นอน
“รุ่นพี่….”
‘ว่านเอ๋อ’ตะโกนเรียกเธอ ‘วางรัน’เธอหมุนตัวเองอย่างรวดเร็ว และเมื่อพบกับคนที่เรียกเธอ เธอก็ยิ้มออกมา
“โอ ว่านเอ๋อ ในที่สุดเธอก็มาที่ชมรมของเราซักทีนะ”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม
“หืมม แต่ว่าหนูพาเพื่อนมาด้วยสองคนค่ะ จะเป็นอะไรมั้ย”
“ไม่เป็นไรหรอก”
‘วางรัน’เธอยิ้มอย่างสุภาพ ในขณะเดียวกันเธอก็หันไปตะโกนใส่พวกนักเรียนชายด้านหลัง
“พวกนายหยุดมองได้แล้ว และไปซ้อมต่อซะ”
หลังจากที่พวกเขาได้เห็นสาวงามอันดับหนึ่งของมหาลัยหลิวหัว ทำให้พวกเขาหันไปฝึกอย่างจริงจังและทุ่มเทกันมาก ‘ว่านเอ๋อ’อยู่ในชุดที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนี้ ด้วยหุ่นของเธอที่ดีกว่า ‘วางรัน’ ทำให้เธอกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนทันที
ผมยืนถัดจาก’ว่านเอ๋อ’ และมองไปยังเหล่านักเรียนชายที่ต่างก็ทุ่มความพยายามลงไปในการฝึกอย่างมาก
ปังงง .. ดาบไม้ไผ่หักและลอยขึ้นสู่ด้านบน ผมทำอะไรไม่ได้ทำได้เพียงแค่มอง และอุทานออกมา
“การจู่โจมของ Kasaya”
การจู่โจมของ Kasaya เป็นหนึ่งในท่าจู่โจมทั้ง 9 ของเค็นโด้ญี่ปุ่น ‘วางรัน’แปลกใจ
“นายรู้จัก ทักษะการใช้ดาบด้วยเหรอ”
“เอ่อ ก็พอรู้นิดหน่อย”
‘เฉิงเย่’มองมาที่ผม
“ฉันคิดว่า เซียวเหยาใช้ดาบเก่งเลยหละ”
ทันใดนั้น นักเรียนชายที่อยู่ด้านหลัง ‘วางรัน’ ก็พูดขึ้นเขาเดิน ไปหยิบดาบไม้ไผ่และเดินมาตั้งท่าด้านหน้าผม
“นายชื่ออะไร”
“หลี่เซียวเหยา ว่าแต่นายต้องการอะไร?”
นักเรียนคนนั้นยกดาบของเข้าขึ้นมาอย่างภูมิใจและกล่าวว่า
“เรียกผมว่า Zhao Mu มู่กับจุดสามจุด ผมคือตัวแทนหัวหน้าของชมรมฟันดาบและรูปแบบทักษะดาบของผมคือ North Star Style เราไม่มาลองสู้กันดูซักหน่อยละ”
ผมถือถ้วยชาของตัวเองและกล่าวว่า
“ฉันเคยได้ยินแค่ Zhao Mu ที่ Mu แปลว่า ฝูงสัตว์ละนะ”
ปล. Zhao Mu ในภาษาจีน คำว่า Mu มีหลายความหมายครับ ที่นิยมใช้คือ รอยกรีด หรือไม่ก็ฝูงครับ
ที่มา: