ตอนที่แล้วตอนต่อไป(แปลโดยคุณ Plaperanya June Manassanan)
“ปัง!”
การโจมตีของกิเลนพฤกษาทำให้ผมลอยขึ้น หัวผมกระแทกกับก้อนหิน แต่ยังมีหมวกช่วยผมไว้ แต่ไม่ได้ช่วยหยุดการลดของพลังชีวิตผมที่เหลือไม่ถึง 100 หน่วยเลย! ผมมองเห็นเถาวัลย์มากมายด้านบน ผมต้องหนี!! ผมหดขาย่อตัวมาแล้วกระโดดเต็มแรงไปเกาะเถาวัลย์
สำเร็จ ผมเกาะเถาวัลย์ไว้แน่น ผมไม่มีความหวังจะชนะเลยเมื่อเห็นสเตตัสของกิเลนพฤกษา
“ซูปป!” +750!
ผมใช้ฮิลและรอคูลดาวน์ของยาฟื้นพลัง ผมเก็บดาบไว้ข้างตัวแล้วเริ่มปืนขึ้นทันที …
“ฮูๆๆ”
ด้านล่างของผม กิเลนพฤกษากำลังพยายามกระโดดตะปปผมอยู่ ผมหนาวไปถึงขัั้วหัวใจ มันห่างจากขาผมเพียงปลายเส้นผม ถึงผมจะสู้ไม่ได้ แต่อย่างน้อยผมต้องหลบมันให้ได้! ผมมองไปด้านล่าง สังเกตุเห็นกิเลนพฤกษากระโดดได้ไม่เกิน 30เมตร แต่ผมยังไม่ควรหยุดพักอยู่ดี
เอ๊ะ!! ถ้าผมใช้ธนูละ? ผมอาจจะฆ่ากิเลนพฤกษาโดยไม่เสียอะไรเลยก็ได้นะ? ผมคิดแผนในหัว หาธนูในกระเป๋าทันที เจอแล้ว Wind chaser lv.37 โจมตี 197-285 ผมยังเจอลูกธนูเหล็กเพิ่มพลังโจมตีอีก 25 ด้วย ฮ่าๆ โอกาสมาถึงแล้ว! ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ เริ่มกันเลยเถอะ!!
ผมผูกปมเถาวัลย์ไว้ที่ขาผม แขวนกระบอกลูกธนูด้านหลัง ถือธนูขึ้นมา พลิกตัวห้อยหัว ถึงผมจะขาดดาเมจไป 25% เพราะไม่ใช่นักธนู แต่ค่า strength ช่วยเพิ่มพลังโจมตีได้ ผมใช้ได้แค่การโจมตีธรรมดาเพราะผมไม่มีสกิลของนักธนูเลย!
“ฟิ้วว”
ลูกธนูพุ่งออกไปตกลงบนหัวของกิเลนพฤกษา ดาเมจเลยขึ้นมา 117! ผมยอมรับว่าทำดาเมจได้แค่นี้ พลังป้องกันของกิเลนพฤกษาสูงมาก ต้องบอกเลยว่า
‘ศึกนี้ยาวแน่ๆ’ …
“ฮูๆ”
กิเลนพฤกษากระโดดอีกครั้งและอีกครั้ง กรงเล็บของมันพลาดจากผมแค่ฉิวเฉียด มันไม่รู้วิธีบิน!! หรือนี่เป็นบัคของนักเวทย์ , นักธนู , มือปืน ในการฆ่าบอส? กิเลนพฤกษาคำรามให้คำตอบผมทันที
มันเงยหน้าขึ้นสะสมพลังในปาก ก่อนปล่อยเสาน้ำแข็งใส่ผม 1527! เฮือก..นี่สินะคำตอบ…
โจมตีเวทย์แรงกว่า มังกรทะยานอีก! หลังจากผ่านการเซอร์ไพรซ์ ผมรีบระดมยิงธนูทันที! ผ่านไป 15 วินาที กิเลนพฤกษาโจมตีเวทย์อีกครั้ง
พระเจ้า!!อย่าติดคริติคอลนะ ผมได้ตายเลยนะนั่น …
โอ้ขอบคุณ ไม่มีคริติคอลออกมา…
ดูเหมือนว่าบัคนี้จะใช้ไม่ได้ทุกคน อาชีพอื่นไม่สามารถทนรับการโจมตีนี้ได้ ถึงนักเวทย์จะมีมานาชิลด์ แต่ถ้ามันหายไป นักเวทย์ก็ตายตามไปแน่นอน! แต่กับผมที่มีพลังชีวิตสูงและมีสกิลฟื้นฟู ผมทำมันได้ การโจมตีของบอสมีคูลดาวน์ 15 วินาที ทำดาเมจครั้งละ 1400-1600 หน่วย
ฮิลของผมเพียงพอต่อการฟื้นพลังชีวิตให้เต็มด้วยคูลดาวน์เพียง 6 วินาที อย่างไรก็ตาม การฮิลต่อเนื่องย่อมมีปัญหาเรื่องมานาที่ต้องจ่ายครั้งละ 500 หน่วยเลยทีเดียว
โชคดีจริงๆ ผมมียาฟื้นมานาเยอกมาก มันเป็นของขวัญจาก’เจี้ยนเฟิงซาน’ตอนล่าบอส!!! …
ผมยิงธนูด้วยความเร็ว 2 วินาทีต่อหนึ่งครั้ง ทำดาเมจครั้งละอย่างน้อย 100 หน่วย หรืออย่างน้อย 3000 หน่วยต่อนาที กิเลนพฤกษามีพลังชีวิตประมาน 100,000 และพลังฟื้นฟูอีกนิดหน่อย ผมคงต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง….
ผ่านไป 20 นาทีพลังชีวิตของกิเลนพฤกษาลดไป 21.5% ผมต้องใช้อีก 90 นาทีเพื่อฆ่ามัน ไม่ต้องเป็นห่วง ผมมีเวลาอีกเยอะ ต้องใช้เท่าไรผมก็จะต้องฆ่ามันให้ได้! อีก 20 นาทีผ่านไป
มีข้อความจากคุณหนู -.-
“สวัสดี หลี่เซียวเหยา ยุ่งอยู่หรือเปล่า?”
“ครับ เล่นเสร็จแล้วเหรอครับ ว่านเอ๋อ?”
“ใช่!”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม
“ผ่านภารกิจแล้ว ตงเฉินเย่กับฉันเลเวล 49 แล้ว ส่วนนาย…ล้อเล่นใช่มั้ย? เลเวลยังคง 46? ดูเหมือนพวก Wrath of the Heros จะไม่ได้ฆ่านายสินะ..”
ผมหัวเราะ
“นี่คุณหวังให้หลิวอิงฆ่าผมเหรอ?”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้ม
“ไม่นะ! ชั้นเสียใจมากนะเวลานายตาย…”
“หืมม จริงเหรอ.. คุณกำลังโกหกนะครับ!!!”
“ฮ่าๆ หลอกนายไม่ได้จริงๆ”
‘ว่านเอ๋อ’ยิ้มแล้วกล่าวต่อ
“อ๊าา..ใกล้จะเช้าแล้ว ชั้นกับตงเฉินเย่หิวมากเลยละแต่ไม่อยากกินขนมหรือราเม็งแล้ว ว่าจะไปหาร้านอาหารด้านนอก นายว่าไง?”
ผมเสียใจ
“ขอโทษด้วยนะครับว่านเอ๋อ แต่ไม่ใช่ตอนนี้!”
“ทำไม?”
“ผมอยู่ระหว่างการต่อสู้…”
“โอ้…กับอะไร??”
เมื่อผมเล่าให้เธอฟังถึงสถานการณ์ของผม ‘ว่านเอ๋อ’มีสีหน้าตื่นตกใจ
“วู๊..กิเลนพฤกษา เลเวล 55 บอสระดับม่วง? นายโชคดีจริงๆหลี่เซียวเหยา แต่เดี๋ยวนะ นายกำลังพูดถึงบัค?”
ผมพยักหน้า
“ครับ มีบัคจริงๆ แต่มันน่าเบื่อมากๆเลยครับ”
“อ๊ะ..ระวังเสาน้ำแข็ง”
‘ว่านเอ๋อ’ตะโกนบอกผม เสาน้ำแข็งกระแทกหน้าผมเต็มๆ เป็นเหตุให้’ว่านเอ๋อ’เริ่มหัวเราะ
“อุ๊บ..”
“พวกคุณรอหน่อยได้ไหมครับ ผมจะรีบไปหลังจากฆ่าบอสได้?”
“เอาสิ ฉันจะตั้งร้านขายของในเมืองฟาชูรอละกัน เสร็จเรื่องแล้วส่งข้อความมาละกัน เอ้อ..จริงสิ นายรู้จักร้านอาหารดีๆหรือเปล่า?”
ผมคิดเล็กน้อย
“ไม่มีที่ดีๆในเวลานี้หรอกครับ แต่มีแผงลอยเยอะแยะเลย สนใจไปลองหน่อยมั้ยครับ?”
“เยี่ยม นายรีบไปฆ่าบอสเลย!”
“ครับผม!”
… การสนทนาของผมกับ’หลิงว่านเอ๋อ’ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆในใจ… ผมเหนี่ยวธนูคล้ายพระจันทร์เสี้ยวก่อนปล่อยลูกธนูออกไป ผมเล็งไปที่ตาของกิเลนพฤกษา แต่มันไปโดนหัว..ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมไม่มีสกิลติดต่อที่เพิ่มความแม่นยำของนักธนู ถ้าผมไม่อัพสเตตัสค่า strength ทั้งหมด ผมคงเจาะเกราะมันไม่ได้!
ผ่านไปซักพัก ผมโดนเสาน้ำแข็งโจมตีเรื่อยๆ ผมจะเซอร์ไพรซ์มากถ้ากิเลนพฤกษามีคริติคอล หวังว่ามันจะเป็นสายโจมตีระยะใกล้ และไม่มีคริติคอลในการโจมตีเวทย์ เพราะตัวผมมีคริติคอลในการโจมตีระยะใกล้แต่ไม่มีในการโจมตีเวทย์เช่นเดียวกัน ผมยกหัวขึ้น กังวลว่าพวก Wrath of the Heros จะกลับมาฆ่าผม
ผมรู้ว่า’หลิวอิง’เกลียดผมเข้าไส้และไม่มีทางยกเลิกการล่าผมแน่นอน แต่ด้วยการต่อสู้เมื่อไม่นานมานี้ ทำให้เขาไม่กล้ามาหาเรื่องผมในเวลานี้แน่ๆ ‘หลิวอิง’รู้ว่าผมใช้การ์ดอภัยโทษ ถ้าเขาฆ่าผม ผมจะเสียแค่ 1 เลเวล มันไม่คุ้มเลยสำหรับตอนนี้ หวังว่าเขาจะไม่ตัดสินใจแบบนั้น เพราะผมกำลังยุ่งและไม่ยินดีต้อนรับพวกเขา
ผ่านไป 40 นาที
เสาน้ำแข็งครั้งที่เท่าไรไม่รู้ของกิเลนพฤกษายังคงปล่อยมาเรื่อยๆ กิเลนพฤกษาเริ่มโกรธและกระหายเลือด มันพยายามออกจากบัคของผม แต่ไม่มีผล ทางเลือกเดียวของมันคือความตายเท่านั้น!!!
“ฟิ้วว”
ลูกธนูของผมพุ่งออกไป
224! คริติคอล!!!
“กรร…….”
กิเลนพฤกษาคำรามก่อนล้มลงไป กิเลนพฤกษาตายแล้ว!!!!
“ชึบ ชึบ”
แสงสีทองโหมรอบตัวผม 2 ครั้ง ผมเลเวล 48!! << Junz : แน่ละ ก็เล่นคนเดียวอะ… …
“ตึง”
กิเลนพฤกษาล้มลงพร้อมดรอปไอเทมกองใหญ่ออกมา ผมก้าวกระโดดไปสองเลเวลจากการโซโล่บอส อัตราการดรอปก็เพิ่มมากขึ้น วิเศษมาก!!
ผมใช้ดาบตัดเถาวัลย์ลงไปด้านล่างทันที ผมลงมายืนที่ซากกิเลนพฤกษาเหลือบมองไอเทมที่ดรอปลงมา ไม่มีตราก่อตั้งกิลด์ ก็นะ มันแค่ 3% ตราก่อตั้งกิลด์ที่ดรอปคราวที่แล้วมันเหลือเชื่อมากๆ
ละออกฝนยังคงโปรยปรายลงมา มีดาบเล่มหนึ่งอยู่บนพื้น มีประกายแสงสีม่วง
โว้ๆๆๆๆ..!!นั่นมัน….ดาบระดับม่วง?
หัวใจผมแทบหยุดเต้น ผมรีบเข้าไปหยิบดาบเล่มนั้นขึ้นมา มีพลังงานพุ่งมาที่แขนผม ดาบระดับม่วงของจริง!! …
มีพลังงานเย็นๆบนแขนผม ผมแทบควบคุมร่างกายไม่ได้ ฝันที่เป็นจริงอยู่ตรงหน้าแล้ว ชื่อของมันลอยอยู่ด้านบน
[Frost Rain Sword] (ระดับม่วงพิเศษ)
Junz : ขอตั้งชื่อว่า ดาบประกายวสันต์
ปล.อย่าสปอยเน่อ เดี๋ยวคนอื่นหมดสนุกครับ
ที่มา: