ตอนที่แล้วตอนต่อไป“คงต้องมีใครสั่งสอนนายบ้างซะแล้ววะ”
‘Thunder Spirit Marquis’ ตั้งท่าใช้ทักษะของคลาสสอง [Flame Axe] ทันที ขวานพุ่งตรงเข้าสู่หัวของ ‘Old K’ อย่างรวดเร็ว ผมรู้หมอนั้นหลบไม่ได้แน่ๆ ทักษะกับระดับของหมอนั้นยังไม่สูงพอ
เปรี้ยงงง
ขวานทิ้งรอยไว้บนเกราะของ ‘Old K’ ทำให้เขาเสียเลือดไปอย่างมาก 774!
ระดับของพวกเขาห่างกันเกินไป’ Old K’ เกือบตายเลยแหะ
ปังงงง
ก่อนที่ ‘Thunder Spirit Marquis’ จะได้โจมตีอีกครั้ง มันก็โดนยิงเข้าที่หน้าทันที เป็น ‘Fox’ นั้นเองที่โจมตีมา ทำให้นักดาบที่ด้านข้างโกรธอย่างมาก
เขาคือ ‘Thunder Spirit King’
ทันใดนั้นก็ปรากฏแสงขึ้นที่ปลายเท้าของเขา มันคือท่าเริ่มต้นของทักษะ [คอมโบ] ระดับ 5 มันเล็งไปที่ Old K!!!
“ไปตายซะ ไอ้สวะ”
มันตะโกนดังลั่น แต่ก่อนที่ท่า [คอมโบ] จะทำงานมันก็ต้องชะงักไป เพราะ’ซงฮาน’หายตัวไปโจมตีมัน ทำให้มันติดสตั้นไปทันที เขาจึงโจมตีมันไปอีกสามครั้งด้วยทักษะ [Bleed] หลังจากที่มันหายสตั้น เลือดของมันก็หายไปกว่า 50% ถ้าเป็นการต่อสู้ หนึ่งต่อหนึ่งละก็มันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ’ซงฮาน’แน่ๆ
แต่ว่าในสถาณการณ์พวกมันไม่ได้มีคนเดียว’Thunder Spirit Emperor’ ร่ายทักษะ [เสาเพลิงและเสาน้ำแข็ง] ใส่ ‘Old K’ ทันที พร้อมกับเรียกผึ่งนักฆ่าออกมาโจมตีใส่’ซงฮาน’ การจัดระเบียบความคิดของเขา ก็ถือว่าเยี่ยมดีนะ
“กล้าหาเรื่องกับคนของ [Vanguard] สงสัยพวกแกจะไม่อยากอยู่ที่เมืองป้าฮวงอีกแล้วซินะ”
ในสายตาของ ‘Thunder Spirit Emperor’ คงคิดว่า ‘Old K’ ตายแน่ๆซินะ ผมโดดลงไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับวิ่งไปฮิลให้ ‘Old K’ ทำให้เลือดของเขาเพื่มมา 750 ทันที
ในขณะเดียวกัน ผมก็ฟาดดาบประกายวสันต์ใส่ ‘Thunder Spirit Emperor’ อย่างเร็ว แต่เขาก็ตอบโต้ด้วยการร่ายโล่มานาทันที การจะฆ่าหมอนี่ไม่ง่ายแหะ
“บ้าเอ้ย มันเป็นใครกัน….ชั้นมองไม่เห็นระดับของมัน”
‘Thunder Spirit Emperor’ ถอยออกไปพร้อมกับตะโกนดังลั่น
“ชั้นไม่สนว่าแกเป็นใคร แต่ว่าแกต้องตาย!!!”
เปรี้ยงงงง
ดาบประกายวสันต์ของผมทำลายโล่มานาของมันอย่างเร็ว หน้าของ ‘Thunder Spirit Emperor’ ซีดเผือดเมื่อเห็นโล่มานาของตัวเองถูกทำลายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!!! มันจ้องมองมาที่ผม จนลืมว่าต้องถอยหนี
“พลังโจมตี้นี่มัน…บ้าน่าไม่จริงใช่มั้ย….แค่ครั้งเดียว”
ผมยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับใช้ดาบสายลม ฟันใส่ร่างของ ‘Thunder Spirit Emperor’ อย่างจัง ทำให้ดาเมจมหาศาลเด้งออกมาทันที
1477! …..
หลังจากที่นักเวทตาย ผู้เล่น 7-8 คนข้างหลังต่างตกใจอย่างมาก
“เวรละ บอสตายด้วยการโจมตีแค่ครั้งเดียว ไม่ถึง 1 วิด้วยซ้ำ ดาเมจ 1477 หมอนั่นมันเป็นใคร ทำไมแข็งแกร่งแบบนี้”
ในขณะเดียวกันบนท้องฟ้า เอล์ฟสายลมก็หยิบธนูของตัวเองออกมา
“ไม่ว่ามันจะเป็นใคร อย่าไปกลัวมัน พวกเรารุมมัน เดี๋ยวมันก็ตาย”
นักดาบระดับ 37 ไม่กี่คนวิ่งมาหาผม แต่ผมไม่สนใจ ผมมองขึ้นไปยังนักธนูระดับ 40 ที่บินอยู่ เขาได้รับคลาสสองแล้วและมีสกิล [Scatter Shot] ซึ่งมันจะเป็นอันตรายต่อผม ผมไม่สนใจนักดาบที่โจมตีเข้ามา พวกเขาทำดาเมจได้เพียง 20-70 เท่านั้น แสดงว่าพลังโจมตีของพวกเขาคงไม่เกิน 800
ผมขึ้นไปบนก้อนหินและกระโจนขึ้นไปบนอากาศ เพื่อเพิ่มความแม่นยำในการโจมตีของผม แค่โดดเพียง 7 เมตรก็จะถึงระยะโจมตีของผมแล้ว
ย๊า
เสื้อคลุมของเขากระพรือ ตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว
เปรี้ยงงง
ด้วยการโจมตีธรรมดาทำให้ดาเมจมหาศาลลอยออกมา
1292! ดาเมจมหาศาล
แทบจะทำให้ผู้เล่นของ Thunder Spirit สตูดิโอร้องให้ หลังจากที่ผมลงมาถึงพื้น ก็ใช้ฮิลให้ ‘Old K’ ทันที เขาสามารถเอาชนะนักดาบของพวกนั้นได้
“พี่เซียวเหยา”
‘ซงฮาน’ตะโกน
“จัดการนักเวทอีกสองคนเลยพี่ ผมจะคิลหมอเอง”
“ได้เลย”
นักดาบสามคนพยายามจะโจมตีผม แต่ผมเรียกโบโบ้ออกมาจัดการกับพวกนั้น ส่วนผมก็เข้าไปโจมตีนักเวทอีกสองคน เพียงแค่ฟันดาบออกไปสองครั้ง นักเวทสองคนก็ตายไปทันที เพราะพวกเขายังไม่มีโล่มานา การต่อสู้เริ่มต้นเร็ว และก็จบเร็วในเวลาเดียวกัน เพียงแค่ชั่วพริบตา
ผู้เล่น 13 คนของ สตูดิโอ Thunder Spirit ก็กลายเป็นวิญญาณสมชื่อ จบลงด้วยชัยชนะของ Zhan Long สตูดิโอ
พั้ววว ‘รันมิน’เตะเข้าไปที่ศพของเบอร์เซิกเกอร์ที่มาท้าทายคนนั้น เขากัดฟันแน่น
“รอจนชั้นเลเวล 40 ก่อนเถอะ ชั้นจะล่าแกทุกวันเลยคอยดู”
‘ซงฮาน’หัวเราะ
“ไม่เลวๆ การต่อสู้ครั้งแรก 4 VS 13 ชัยชนะอย่างท่วมท้น”
‘Fox’ ยิ้ม
“นั่นเป็นเพราะบอสของเราแข็งแกร่งกว่าพวกนั้นมาก ทำให้การต่อสู้ไม่ได้ยากเย็นอะไร เอลฟ์สายลมที่เป็นนักธนูคนนั้นโชคไม่ดี ถ้าหมอนั่นบินสูงกว่านั้นก็อาจจะพอทำอะไรได้บ้างละนะ”
ผมมองไปที่ ‘Fox’
“มันไม่ยากหรอก อีกวิธีก็คือ ให้นายยิงมันไง”
“อ้อใช่ ผมลืมไปเลย”
“ห๊ะ!”
“อะแฮ้ม”
…
“พวกเราจะดักที่ศพพวกนั้นมั้ย?”
‘ซงฮาน’ถาม ผมมองไปที่ศพพวกนั้นอีกครั้ง
“ไม่จำเป็น พวกนายไปเก็บระดับต่อเถอะ ถ้าพวกมันกล้าฟื้นขึ้นมาอีกก็ฆ่าพวกมันอีกแค่นั้นเอง”
“โอเค”
ทั้งสามกลับไปเก็บเวลต่อ ส่วนผมก็อยู่เป็นยามให้เหมือนเดิม ผมมองไปรอบๆ พร้อมกับตะโกน
“สมาชิกของ Thunder Spirit สตูดิโอ พวกเรามาที่นี่เพราะอยากฆ่ามอนสเตอร์เพื่อหาเงิน ทำไมเราไม่มาปรอกดองกันล่ะ ถ้าพวกนายฟื้นชีพตอนนี้ ชั้นจะไม่โจมตีพวกนาย ทิศใต้ของแผนที่นี้ ยังไม่มีคนจอง ถ้าพวกนายไปฟาร์มที่นั้น พวกเราก็จะแฮปปี้ทั้งสองฝ่าย ว่าไง?”
ไม่กี่วินาทีต่อมา เสาแสงก็ปรากฏออกมา นักฆ่าเกิดมาก่อนเพื่อน ก่อนที่จะหายตัวออกไป ผมลดดาบลงและไม่ได้พูดอะไรต่อ สมาชิกของ Thunder Spirit สตูดิโอก็ปรากฏขึ้นทีละคน
จนในที่สุด ‘Thunder Spirit Emperor’ ก็ฟื้นชีพขึ้นมา เขายกคฑาและชี้มาที่ผม
“นายคือเซียวเหยาใช่มั้ย พวกเรา Thunder Spirit สตูดิโอจะจำความอับอายครั้งนี้ไว้ คอยดูเถอะพวกเราจะจ่ายหนี้ครั้งนี้คืนแน่นอน”
ผมยกมือขึ้น
“พวกเรา Zhan Long สตูดิโอขอบคุณสำหรับ ‘คำสอน’ ของพวกนายแต่ว่าครั้งต่อไปอย่าสู้เป็นกลุ่มเลย ถ้าอยากสู้มาสู้กับชั้น 1vs1 ดีกว่า ชั้นเซียวเหยา ยินดีรับคำท้าเสมอ ไม่ว่าจะมีคำท้ามากเท่าไหร่ ชั้นก็ไม่มีปัญหา จะจัดการภายในหนึ่งวิแน่นอน”
หน้าของ ‘Thunder Spirit Emperor’ ม่วงคล้ำ เขากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“นั่นคือคำพูดของแกใช่มั้ย งั้นถ้าแกมีความกล้าจริงก็อย่าหนีไหนละ ชั้นไปไปหาคนมาสั่งสอนแกเอง”
‘Thunder Spirit King’ กระซิบบอก
“บอส เจ้านี่คือเซียวเหยาอันดับใน CBN คื 200+ ระดับมันสูงจริงๆ”
‘Thunder Spirit Emperor’ ตอบกลับด้วยใบหน้าเฉยชา
“แน่ใจนะ? งั้นเราจะไปฟาร์มกันที่ทิศใต้ เราจะต้องกลับมาแก้แค้นเร็วๆนี้แน่นอน”
‘Thunder Spirit’ พากันเดินออกไป และ’ซงฮาน’ก็เดินมาหาผม
“พี่เซียวเหยา พวกนั้นมันพูดอะไร มันหากำลังเสริมงั้นเหรอ? งั้นหนีกันเถอะ ไปสู้กับ [Vanguard] ก็เหมือนเอาใข่ไปปาใส่หิน”
ผมมองสมาชิกของ Thunder Spirit ไกลออกไปพลางถอนหายใจ
“เฮ้ออ ซงฮาน ตอนที่พวกเราสร้าง Zhan Long ขึ้นมาอีกครั้งพวกเราก็ยินยอมพร้อมใจที่จะเผชิญอันตรายกันอยู่แล้ว อีกอย่างถ้าหากว่าเราอยากพัฒนาตัวเองมันก็จำเป็นต้องมีการประทะกันบ้าง ถึงพวกเราจะไปอย่างช้าๆ ก็ตาม อีกอย่างวันนี้ก็เป็นก้าวแรกที่ดีของ Zhan Long ไม่ว่าใครจะมาที่นี่มันจะต้องตาย!!!”
‘ซงฮาน’ยิ้ม
“โอเค เป็นแผนที่ดี ตอนนี้ระดับของพวกเราสามคนยังต่ำ คงต้องหวังพึ่งพี่เซียวเหยาละนะ”
‘Fox’ กล่าว
“ถ้าเจี้ยนเฟิงซานมา โอกาศรอดของเราจะน้อยมากเลยนะ”
ผมกำดาบของผมพร้อมกับยิ้ม
“ถ้าเจี้ยนเฟิงซานมาจริงๆ ชั้นจะขอบคุณมากเลยหละ หนี้ครั้งนั้นจะได้สะสางซักที”
‘Old K’ พาดขวานไว้บนบ่าพร้อมกล่าว
“บอส ระหว่างคุณกับเจี้ยนเฟิงซาน มีโอกาสเท่าไหร่?”
ผมมองไปที่ดาบของตัวเองพร้อมกล่าว
“ถ้ามองในแง่ดี ก็ประมาณ 30% ละนะ”
“อะไรนะ!!”
…. หลังจากนั้น 10 นาที ที่ด้านล่างของภูเขา มีผู้เล่นของ [Vanguard] เต็มไปหมด ที่ด้านหน้าของเขาคือ นักรบในชุดเกราะเต็มยศ ในมือของเขาคือขวานที่กำลังเปล่งแสงอยู่ บนหัวของเขามีตัวอักษรที่เหมือนจะเป็นท๊อปสิบของเมืองป้าฮวงลอยอยู่
– Fallen Wolf Lv 47 Silver Berserker …..
ผมชำเลืองมองเล็กน้อย ผมจำได้ว่า’เจี้ยนเฟิงซาน’ซื้อขวานสวรรค์อหังการให้หมอนี่ซินะ ‘ซงฮาน’มองไปยังหมอนั่นพร้อมกับกัดฟันแน่น
“บ้าเอ้ย ลำดับใน CBN ของหมอนั่นสูงกว่าพี่เซียวเหยา มันอยู่ลำดับที่ 117”
‘Old K’ ขมวดคิ้ว
“บอสของเรา มีทั้งหมวกเกราะแห่งดวงประทีปกับดาบประกายวสันต์ เป็นระดับม่วงทั้งสองอัน ทำไมระดับถึงต่ำกว่ามันนะ”
‘Fox’ ลดปืนของเขาลงแล้วตอบกลับ
“ง่ายๆเลย เกมก่อนหน้านี้ เซียวเหยาเล่นแค่แป๊บเดียว ทำให้มีระดับอยู่ต่ำ หมอนั่นต้องมีระดับอยู่สูงในเกมอื่นแน่”
“เพราะงั้นเหรอ?”
… ‘Fallen Wolf’ เดินเข้ามาเรื่อยๆ จนอยู่ห่างไปประมาณ 20 หลา เขายิ้มพร้อมพูด
“ไม่ได้เจอกันนานนะเซียวเหยา วันที่เราร่วมมือกันล้มบอสครั้งนั้น เหมือนมันพึ่งเกิดเมื่อวานนี้เลยนะ”
ผมตอบกลับ
“อ่า Fallen Wolf นายพาคนของ [Vanguard] มาที่ที่ราบสูง Frost Mapleแห่งนี้……เพื่อมาฟาร์มเงินงั้นเหรอ?”
‘Fallen Wolf’ หัวเราะ
“เปล่า ชั้นแค่ได้ยินมาว่ามีคนของ [Vanguard] ถูกฆ่าที่นี่ ชั้นเลยอยากรู้นะว่าใครกันที่กล้าหาเรื่อง ทั้งๆที่ผู้เล่นเหล่านั้นมีสัญลักษณ์กิลด์ [Vanguard] เด่นหลาอยู่ มันก็เหมือนกับหมอนั่นตบหน้า [Vanguard] เลยนะ ดังนั้น….”
‘Fallen Wolf’ เขาตะโกนด้วยใบหน้าเย็นชา
“นั้นคือเหตุผลที่ชั้นมาที่นี่ เพื่อกู้ชื่อเสียงของ [Vanguard] ไม่ว่าใครก็ตามที่ทำลายชื่อเสียงของเรา ชั้นจะสั่งสอนมันเอง นอกจากนี้ชั้นจะได้ชำระแค้นที่นายฆ่าหัวหน้ากิลด์ของเราด้วยไงละ”
ผมโบกดาบไปมา
“มันคือ…การต่อสู้กันตัวต่อตัว?”
“ใช่แล้ว”
เขายิ้มกว้าง
“หมออันดับหนึ่งแห่งเมืองป้าฮวง จะได้รับประสบการณ์แห่งความกลัวก็วันนี้แหละ”
ฟับบบบ
ผมชักดาบประกายวสันต์ พร้อมกับตอบอย่างแผ่วเบา
“[Vanguard] ชั่งไปพวกหยิ่งผยองจริงๆ วันนี้แหละ ชั้นจะสั่งสอนพวกแกให้รู้สำนึก”
ปล.ไม่คิดว่าความเห็นจะรุนแรงแบบนี้ ฮ่าๆ จริงๆ ผมแค่จะชี้แจงให้รู้เฉยๆ ครับว่าบางช่วงลงบ่อยเพราะอะไร ผู้แปลคนอื่นเขาค่อนข้างจะติดภารกิจทำให้แปลช้า เขาเลยอยากจะรับเป็นช่วงไปเลย แล้วลงทีเดียวหลายตอน มันอาจจะดีกว่า
ปล.2 อ่านอิ้งก็สบายใจครับ แต่พอถึงตอนล่าสุดแล้วก็จะเป็นเหมือนกันคือเขาก็ลงช้า อาทิตย์ละตอนสองตอนเหมือนกัน
ที่มา: