ตอนที่แล้วตอนต่อไปหลังจากที่ออลไล ตริงงง หน้าต่างบางอย่างก็ปรากฏขึ้นมา
การแจ้งเตือนของระบบ : ขอแสดงความยินดี คุณเป็นผู้เล่นที่มีอันดับในช่วง 1000 ของ CBN สำหรับการล๊อกอินประจำวัน คุณได้รับค่าประสบการณ์ 4123 และเงิน 9 ทอง …. ค่าประสบการณ์เพิ่ม 3%
ก็ไม่ได้แย่นะ มันเป็นสิทธิพิเศษสำหรับผู้เล่นระดับสูงจริงๆ พวกที่ระดับต้นๆ คงได้ทั้งค่าประสบการณ์และเงินที่มากมายแน่ๆ ผมยืนอยู่กลาเมืองป้าฮวง พลางหยิบดาบประกายวสันต์ ออกมาดู ตัวดาบของมันถูกปกคลุมไปด้วยสีดอกลาเวนเดอร์
และนอกจากนี้มันยังถูกเกะสลักด้วยอักษรรูนอีกด้วย ดาบระดับม่วงนี่เจ๋งจริงๆ และในตอนนี้ผมกล้าที่จะอ้างว่าตัวเองมีพลังโจมตีมากที่สุดในเมืองป้าฮวงแล้ว แม้แต่’เจี้ยนเฟิงซาน’ก็คงคิดไม่ถึงแน่ว่าผมจะมีดาเมจถึง 2000
ตริงงง ข้อความจากว่านเอ๋อส่งมา
“ฉันโอนไปแล้วสองหมื่นหยวน ฉันกำลังไปป้าฮวง รักษาแหวนไว้ดีๆ ละ”
ผมหัวเราะเบาๆ
“แน่นอน แหวนอยู่ในคลัง ต่อให้ผมตายมันก็ไม่หายไปไหน มั่นใจได้ ถ้าเธอมาถึงแล้วโทรหาผมเลยนะ”
“อ่า โอเค”
ผมเช็คข้อมูลในรายชื่อเพื่อน ‘ซงฮาน’และคนอื่นๆ ออนไลน์อยู่
“ซงฮาน พวกนายทำอะไรอยู่”
“พวกเรากำลังรวบรวมยาเพื่อจะไปเก็บระดับต่ออยู่ มีอะไรงั้นเหรอพี่เซียวเหยา”
“มาที่ร้านตีเหล็กเมืองป้าฮวง พวกเราต้องคุยเกี่ยวกับอนาคตของสตูดิโอ Zhan Long ซักหน่อย”
“โอเค”
ผมเก็บดาบเข้าฝักไปทันที เงาของมันถูกซ่อนลงอีกครั้ง แต่ว่าในไม่กี่นาทีที่มันถูกดึงออกมา ผู้คนต่างก็มองมาที่มันทันที พวกเขาต่างสงสัยว่านี่อาจจะเป็นดาบอันดับหนึ่งในบอร์ดแน่นอน ผมแบกดาบประกายวสันต์และศิลาจารึกโบราณไว้กลางหลัง ผ้าคลุมเพลิงน้ำแข็งโบกสะบัดที่ด้านหลังผม
และผมเข้าไปยัง ร้านสร้างอาวุธทันที มันเป็นอาคารหิน ที่เต็มไปด้วย ความร้อนและเสียงตีเหล็กดังอย่างต่อเนื่อง ผมยืนพิงกำแพงพร้อมกับกอดอกไปด้วย ไม่นาน’ซงฮาน’ ‘รันมิน’ และ ‘Fox’ ก็มาถึง
“พี่เซียวเหยา”
เขาถือมีดสั้นอยู่ในมือตั้งสองข้าง ตอนนี้เขาระดับสามสิบกว่าแล้ว ในเวลาแค่สามวันเท่านั้น ดูเหมือนพวกเขาจะมีความมั่นใจมากขึ้น ผมพยักหน้า และพากันไปนั่งรอบเตา
“พี่เซียวเหยา มีอะไรงั้นเหรอ?”
‘ซงฮาน’ถาม
“อ่าหะ ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่จะบอกว่า บอร์ดจัดอันดับ CBN ประกาศผลแล้ว พวกนายเข้าใจรายละเอียดมันแล้วใช่มั้ย เมื่อเทียบกับเกมก่อนหน้านี้ Destiny เป็นเกมที่ยากกว่ามาก คนอื่นๆ ต่างพยายายามกันมากขึ้น เพื่อให้ผลใน CBN ดีขึ้น การแข่งขันในเมืองป้าฮวงต้องดุเดือดขึ้นมากแน่ เพราะงั้นเราต้องหาคนเพิ่ม เพราะแค่พวกเรา 4 คน มันไม่พอหรอก”
‘Fox’ ยิ้มร้อยๆ
“บอส สิ่งที่นายจะบอกคือ เราจะสร้างกิลด์ใช่มั้ย?”
ผมหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า
“การสร้างกิลด์ต้องใช้เงิน 10000 ทอง ตอนนี้เราไม่มีเงินขนาดนั้นหรอก อีกอย่างเรายังไม่มีตราสร้างกิลด์อีกด้วย ค่าใช้จ่ายในการสร้างกิลด์แพงเกินไป ถึงแม้ว่าเราจะสร้างกิลด์ไม่ได้ อย่างน้อยเราก็สร้างกลุ่มชั่วคราวได้ และค่อยๆ ขยายไปเหมือนกิลด์ [Wrath of the Heroes] และ [Vanguard]”
‘Old K’ กำหมัดด้วยความโกรธ
“อ้อ ฉันเห็นวีดิโอการต่อสู้นั่นแล้วหละ เจี้ยนเฟิงซาน ขโมยดาบสวรรค์สั่งของนายไป หน้าด้านชะมัด แต่ผู้คนก็ยังยกย่องมันเป็นยอดคนแห่งยุคอีกนะ หน้าด้านจริงๆ”
‘ซงฮานเปิด’ บอร์ด CBN และหัวเราะ
“พอพูดถึงเจี้ยนเฟิงซาน เขาเป็นถึงท๊อป 10 ในบอร์ดเลยนะ และยังเป็นหนึ่งในสิบกิลด์ใหญ่ ตอนนี้พวกเรายังไม่แข็งแกร่งพอ พวกเราคงยังท้าทายเขาไม่ได้”
ผมพยักหน้า
“นั้นแหละ คือเหตุผลที่พวกนายต้อง 40 ในสามวันนี้ และเรียนทักษะของคลาสสอง หลังจากนั้นพวกเราจะสร้างกลุ่มล่าบอสขึ้นมา แล้วรับ หมอกับนักเวทเข้ามา อย่างต่ำก็สิบคน หลังจากนั้นเราจะได้ล่า ตราสร้างกิลด์กัน”
“หลังจากนั้นก็สร้างกิลด์”
“แล้วเราก็หาของมาขาย”
“ชั้นคิดว่านั้นมันอีกนานมากเลยนะ ฮ่าๆ”
‘Fox’ เปิดหน้าต่างเมนูขึ้นมา
“บอส ของที่ฝากผมขาย ขายได้หมดแล้วนะ Jade City Sword 500 ทอง, Firewood Sword 400 ทอง Wind Chaser 180 ทอง และอื่นๆ อีกรวมกันได้ประมาณ 1345 ทอง ผมขายในอัตราส่วน 1:8 ได้มา 10,760 หยวน หักออกจากสตูดิโอ 50% ก็เหลือ 5380 หยวนเดี๋ยวผมโอนให้ละกัน”
ตริงงง เสียงการโอนเงินดังขึ้น
ผมผูกบัญชีธนาคารเอาไว้กับบัตรประชาชน และหมวกมันจะอ่านข้อมูลจากบัตรและเชื่อมต่อเข้าที่เกมให้อัตโนมัติ เป็นระบบที่สะดวกสบายจริงๆ
“โอเค งั้นพวกเราไปเก็บเวลต่อนะ”
‘ซงฮาน’ลุกขึ้นพร้อมกับถือมีดไว้ในมือ
“รีบไปเถอะวันนี้ที่ราบไม่ค่อยมีคน อีกอย่างไม่อยากให้เป็นเหมือนเมื่อวานด้วยแหะ พวกเราโดนขโมยม่อน และ Old K เลเวลลดเพราะ Pk ด้วย”
ผมถามด้วยความตกใจ
“ซงฮาน นายพูดว่าไงนะ? นายบอกว่าวันก่อน Pk มางั้นเหรอ?”
“ใช่”
‘ซงฮาน’พยักหน้า
“เป็นผู้เล่นระดับ 37-40 สิบกว่าคน เป็นสตูดิโอหาเงินเหมือนกัน….หืมมม มันชื่ออะไรนะ?”
‘รันมิน’กำขวานแน่นทันที
“พวกมันเรียกตัวเองว่า Thunder Spirit สตูดิโอ เหมือนจะเป็นผู้เล่นจาก [Vanguard]”
ผมเลิกคิ้วเล็กน้อยพลางดึงดาบประกายวสันต์ออกมา
“ไปกันเลย ชั้นจะช่วยนายแก้แค้นเอง นายบอกว่าพวกนั้นระดับ 37-40 ใช่มั้ย ถ้าแบบนั้น ชั้นเก็บได้สบายมาก”
‘Fox’ กระซิบ
“มันจะดีเหรอ พวกนั้นมาจาก [Vanguard] นะ เหมือนหาเรื่องใส่ตัวยังไงไม่รู้”
ผมอดที่จะหัวเราะไม่ได้
“ไม่เป็นไรน่า สตูดิโอของเราก็แค่มดตัวหนึ่งสำหรับเจี้ยนเฟิงซาน พวกนั้นกำลังวุ่นกับการฆ่าบอส ล่าตราสร้างกิลด์อยู่ คงไม่เสียเวลามาล่าพวกเราหรอก คำคมของเรา Zhan Long คือการเผชิญหน้าอย่างมีเกียรติและต่อสู้เพื่อผู้อ่อนแอ ตอนนี้พวกเรายังอ่อนแอ เพราะฉะนั้นพวกเราจะสู้เพื่อตัวของเราเอง”
‘ซงฮาน’กับ’รันมิน’ยิ้ม
“โอเค ไปกันเถอะ ไปยังที่ราบสูง Frost Maple”
…. หลังจากที่พวกเราเตรียมตัวด้วยการซื้อน้ำยาและซ่อมแซมอุปกรณ์เสร็จแล้ว พวกเราก็เดินออกมากันเป็นกลุ่ม คนอื่นอาจจะมองว่า’ซงฮาน’กับอีกสองคนเป็นมือใหม่ เพราะชุดพวกเขายังไม่สมบูรณ์ แต่สำหรับผมที่ชุดมันดูสดุดตาเกินไป ผมเลยทำการซ่อน ID เอาไว้ทำให้คนที่เลเวลน้อยกว่าผม 5 เลเวลจะไม่สามารถเห็นมันได้
และเดินตามหลัง’ซงฮาน’ไป ‘ว่านเอ๋อ’จะยังไม่มาเมืองป้าฮวงในสองชั่วโมงนี้ เพราะงั้นผมเลยต้องใช้เวลาว่างทำอะไรซักอย่าง ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาทีก็ถึง ที่ราบสูง Frost Maple ซึ่งเป็นที่เก็บเลเวลระดับกลาง มอนสเตอร์ส่วนมากก็คือโจรระดับ 41-42 โจรพวกนี้ออกปล้นหมู่บ้านรอบๆ ทำให้พวกมันดรอปเงินเยอะมาก อย่างต่ำก็ 5 เงิน
ถ้าแลกในอัตรา 1:8 ก็จะได้ตัวละประมาณ 0.4 หยวน นั้นคือเห็นผลที่คนมาฟาร์มเงินกันที่นี่เยอะ ผมเดินตามหลังพวกของ’ซงฮาน’ไป ‘Fox’ พาดปืนของเขาพร้อมกล่าว
“เรามาเร็วไป ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีคน คนส่วนมากจะมากันตอนกลางคืน ตอนนั้นน่ะ โจรเกิดไม่ถึงวิ ก็ตายเลยด้วยซ้ำ”
ผมถาม
“มันไม่ใช่กฎของที่นี่หรือไง? คนที่มาก่อนก็ต้องได้ก่อน”
“ใช่แล้ว พวกเราแต่ละกลุ่มจะแบ่งพื้นที่กันทำให้ไม่เกิดปัญหา แต่ว่าพวก สตูดิโอ Thunder Spirit พวกนั้นไม่เคารพกฎ แล้วก็ซ้อม Old K จนยับก่อนที่เขาจะตาย”
ผมหยิบการ์ดอภัยโทษออกจากกระเป๋า แล้วยื่นให้พวกนั้น คนละใบ และหัวเราะ
“หึหึ ถ้าพวกนั้นมันมาละก็ ชั้นจะแสดงให้มันเห็นเอง ชั้นจะไม่เข้าปาตี้พวกนายนะ พวกนายก็ฆ่าม่อนไป ส่วนชั้นจะเล็งคนเอง”
“โอเค”
‘ซงฮาน’มองไปรอบๆ พร้อมกับหัวเราะ
“วันนี้เรามีพี่เซียวเหยามาคอยคุ้มครอง มันค่อนข้างน่าอายเลยแหะ”
“ช่ายย”
….. ไม่นานหลังจากนั้น พวกเราก็ปีนขึ้นไปยังที่ราบสูง ที่นี่มีกลุ่มของผู้เล่นหลายกลุ่มกำลังเก็บระดับอยู่ แต่ถึงแม้จะมีหลายกลุ่ม พวกเขาก็กระจัดกระจายห่างกันพอสมควร พวก’ซงฮาน’ต่างเริ่มฆ่าม่อนกัน ‘Old K’ จะเป็นคนดึงม่อน ‘ซงฮาน’จะเป็นคนค่อยสตั้น และ ‘Fox’ จะคอยยิงสนับสนุน เป็นกลยุทธ์พื้นฐานละนะ
ย๊า
ผมกระโดดขึ้นไปบนหินมันสูงพอๆกับต้นสนทีสูง 2 เมตรที่อยู่ข้างๆ ผู้เล่นคนอื่นๆ จะมองไม่เห็นผม แต่ว่าผมสามารถมองเห็นได้หมดในพื้นที่นี้ ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่ผมกำลังจะหลับ ผมก็ได้ยินเสียงของ’รันมิน’จากด้านขวา
“บอสระวัง พวกนั้นกำลังมา พวก Thunder Spirit น่ะ”
จู่ๆ กลุ่มของผู้เล่นก็ปรากฏที่ตีนเขา บนชื่อของพวกเขาก่อนจะเป็นชื่อของกลุ่ม ก็มีสัญลักษ์ของกิล [Vanguard] อยู่
(สัญลักษ์ของกิล : มีไว้เพื่อความสวยงามเท่านั้น จะยังไม่ได้รับบัพใดๆ จนกว่าจะสร้างกิลด์)
หัวหน้าของพวกนั้นคือ นักเวทระดับ 42 ชื่อ ‘Thunder Spirit Emperor’ เป็นคนที่ระดับสูงสุด ด้านหลังของเขาคือ นักดาบชื่อ ‘Thunder Spirit King’ และเบอเซิกเกอร์ชื่อ ‘Thunder Spirit Marquis’ ทั้งสองระดับ 40 และแน่นอนว่าได้คลาสสองมาแล้ว
ชื่อของพวกนั้นนี่กินขาดจริงๆ แหะ ที่ต้องกังวลจริงๆ ก็มีสามคนนี้หละนะ ส่วนที่เหลือยังไม่ได้คลาสสองมา คงยังทะลวงพลังป้องกันของผมไม่ได้
ดังนั้นผมจึงไม่สนใจพวกเขา …..
“โฮ้ พวกกากนี่อีกแล้วเหรอวะ..”
‘Thunder Spirit Marquis’ พาดขวานไว้บนบ่าและยิ้ม
“Thunder Spirit สตูดิโอจะฟาร์มที่นี่ 5 ชั่วโมง ใครไม่เกี่ยวออกไปซะ ได้ยินมั้ย ฮีโร่รันมิน ถ้าพวกนายไม่ออกไปภายในหนึ่งนาที ชั้นจะช่วยทำให้พวกแกเสียเลเวลเอง”
‘Old K’ เขายกขวานขึ้นมาท้าทายด้วยความโกรธ แม้ว่าระดับ อุปกรณ์ หรือทักษะเขาจะน้อยกว่าพวกมันมากก็ตาม เขากัดฟันแล้วตะโกน
“แกอยากฆ่าชั้นซินะ งั้นมาเลย ถ้าแกทำได้น่ะ”
ผมลุกขึ้นจากหินอย่างช้าๆ ผมชักดาบประกายวสันต์ออกจากฝักทันที แล้วขอเข้าร่วมกลุ่มกับ’ซงฮาน’ ผมกระซิบบอกทันที
“ใช้การ์ดอภัยโทษซะ นี่คือครั้งแรกของพวกเราที่สู้กันเป็นทีม Old K นายเข้าปะทะกับ Thunder Spirit Marquis ซงฮานสตั้นนักดาบ รันมินนายยิงเป้าหมายเดียวกับ Old K”
‘ซงฮาน’กระซิบมา
“พี่เซียวเหยา ที่อันตรายที่สุดคือนักเวทคนนั้น Thunder Spirit Emperor”
ผมกำดาบประกายวสันต์พร้อมกับยิ้ม
“ปล่อยชั้นเอง”
ที่มา: