ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดย คุณ Parita Chee
******************************
“ควั่บ”
ผมยัดใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพใส่กระเป๋าสัมภาระอย่างรวดเร็ว ตาเขม้นมอง’หลี่มู่’เขม็ง แล้วพูดขึ้น
“สุภาพบุรุษย่อมต้องรักษาคำพูด ผมมาที่นี่ทันทีที่นายเรียกหากผมสามารถช่วยนายได้ มันก็ยุติธรรมถ้านายจะให้รางวัลฉันเป็นใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพอัศวินปีศาจนั่น นายเห็นว่าไง”
‘หลี่มู่’ได้แต่หัวเราะพร้อมกับพยักหน้าอย่างโมโห
“ให้ตาย นายคิดได้ไงว่าฉันจะเป็นคนอย่างนั้น ซ่านหลงช่วยเราเก็บบอสระดับจักรพรรดิตัวนี้ และยังช่วย [Valiant Bravery] รักษาศักดิ์ศรีเอาไว้ได้ จะให้ใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพอัศวินปีศาจก็ยังไม่พอจะชดเชยได้ นายยังนำผู้เล่นเก่งๆมาด้วยอีกกลุ่มหนึ่ง มากกว่าที่ผมต้องการเสียอีก”
ผมปรายตามองไปที่’วูล์ฟ’กับ’มัทฉะ’ พลางพยักหน้าตอบ ผมยิ้ม
“อ้า อย่างนั้นผมต้องขอบคุณหลี่มู่เสียแล้ว สงครามจบไปแล้ว ผมจะพาทุกคนกลับไปที่เมืองป้าฮวง ผมจะปล่อยให้พวกคุณสะสางสนามรบเองนะ”
“ได้”
หลี่มู่ประกาศ
“ผม หลี่มู่ อาจไม่มีเพื่อนมากมายในชีวิตนี้ แต่หลี่เซี่ยวเหยาเป็นเพื่อนที่มีเกียรติและศักดิ์ศรีมากที่สุดของหลี่มู่อย่างแน่นอน เป็นเพราะพวกเราเหล่าแม่ทัพ ซ่านหลงจึงต้องเป็นศัตรูกับกิลด์อย่าง [Flying Dragon] จะหาเพื่อนที่ดีกว่าซ่านหลงในชั่วชีวิตนี้คงหาไม่ได้ง่ายๆ อาจไม่มีทางที่ซ่านหลงจะต้องการความช่วยเหลือจากผม แต่ทว่า ผม หลี่มู่ ยินดีสละชีวิตให้โดยไม่ลังเล”
ผมยิ้มเล็กน้อย กำหมัดแน่นแล้วเอ่ยขึ้น
“พวกเราต่างมีคนที่เราอยากสู้เคียงข้างไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร ดังนั้น ไม่มีอะไรที่จะต้องละอาย”
“ใช่”
…. ผมถือใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพ มองวูลฟ์กับคนอื่นๆ แล้วพูดขึ้น
“พวกเราซ่านหลง กลับเมืองป้าฮวงกันเถอะ งานเราเสร็จแล้ว วันนี้พวกเราทุกคนต่างทำงานกันอย่างหนัก…”
‘มัทฉะ’กระพริบตาปริบๆ
“บอสเซี่ยวเหยาะคะ บอสระดับม่วงทั้งหมดโดนสังหารหมดแล้วค่ะ ยังมีบอสระดับจักรพรรดิเหลืออีก 2 ตัวที่ยังต่อสู้กันอยู่ พวกเราจะต้องออฟไลน์กันจริงๆ หรือคะ”
“ไม่หรอก ทุกๆ คนกลับไปรอผมที่เมืองป้าฮวงที่บริเวณร้านตีเหล็กนะ ผมมีเรื่องจะคุยกับพวกคุณทุกคน”
“ได้ครับ(ค่ะ)”
…… ผมดึงใบกลับเมืองออกมาใช้
“แว่บ”
ผมกลับมาที่เมืองป้าฮวง ผมมุ่งตรงไปที่มุมหนึ่งของร้านตีเหล็กที่ ‘วูลฟ์’ ‘โอลด์เค’ ‘มัทฉะ’ ‘ฟอกซ์’ รออยู่ และจากนั้นการประชุมออนไลน์ของสตูดิโอซ่านหลงก็เริ่มขึ้น
“ตึ้ง” ผมนั่งกอดอกบนเตาอุ่นๆ ยิ้มและพูดขึ้น
“ภารกิจสังหาร ผู้พิทักษ์ผืนพิภพของวันนี้เป็นไปอย่างราบรื่น ยุติธรรม เว้นแต่การสังหารดรั๊งเคิน สเปียร์ที่ค่อนข้างยาก ถ้าพวกเราไม่ทำงานร่วมกัน ผมเกรงว่าพวกเราอาจไม่สามารถสังหารอัศวินธรรมชาติที่มีพลังป้องกันและพลังโจมตีสูงมากอย่างนั้นได้”
‘โอลด์เค’กำหมัดแน่น
“ทักษะหอกทะลวงภูผา” [Rock Piercing Thrust] ทักษะน้ำพุเดือด [Scorching Spring], และทักษะแทงหอกเหล็ก [Iron Spear Thrusts] ของเขามันแรงมากจริงๆ เรียกได้ว่าทักษะพวกนั้นเป็นทักษะของอาชีพพิเศษที่คนอื่นๆไม่มี”
‘วูลฟ์’โบกมือพร้อมกับหัวเราะ
“ชักสงสัยแล้วสิว่า ต่อไปพวกอาชีพลับจะควบคุมอนาคตของเกมหรือเปล่า”
ผมส่ายหน้า
“ไม่จำเป็นหรอก คิวซอร์ด เจียนเฟิ่งหาน และฟานเกอฉีก็เป็นผู้เล่นไม่กี่คนที่บรรลุจุดสูงสุดด้วยอาชีพพื้นฐาน ความเข้มแข็งขึ้นอยู่กับตัวบุคคลไม่ใช่ที่อาชีพ อย่างไรก็ตาม เราจะมีอาชีพลับในอนาคตมากขึ้น นอกจากอาชีพของผมที่เป็นผู้พิทักษ์สุสานเมืองมังกร (Tomb Guardian of Dragon City) แล้ว เราจะมีอาชีพลับอีกคนในกลุ่มพวกเรา”
“โอ๊ะ”
‘ฟอกซ์’ถามขึ้น
“บอส เรากำลังพูดถึงอาชีพลับอะไรเหรอ”
ผมดึงใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพอัศวินปีศาจออกมาจากกระเป๋าด้วยความร่าเริง ตัวหนังสือเหล่านี้ลอยอยู่กลางอากาศพิสูจน์ให้เห็นว่าสิ่งที่ผมพูดเป็นจริง จู่ๆ คนรอบๆ ผมก็เริ่มจ้องมาด้วยสายตาว่างเปล่า ‘วูล์ฟ’สบถขึ้น
“ให้ตายเถอะ อัศวินปีศาจ ฟังดูแล้วเป็นอาชีพที่แกร่งอาชีพหนึ่งเลย…”
‘โอลด์เค’พูดไม่ออก
“นี่…ใบรับรองนี่… บอสได้มันมายังไง”
ผมตอบไปโดยไม่เว้นจังหวะ
“ผู้พิทักษ์ผืนพิภพดรอปมัน เลยเป็นรางวัลให้กับซ่านหลงที่ไปช่วยกิลด์ [Valiant Bravery] หลี่มู่ให้ผมมาเป็นการส่วนตัว ผมยังคงอยากเป็นมือกระบี่อยู่ดังนั้นผมไม่อยากเปลี่ยนไปเป็นอัศวินปีศาจ มาดูสิว่าใครอยากเปลี่ยนอาชีพบ้างล่ะ”
‘วูล์ฟ’เลียริมฝีปากพร้อมยิ้ม
“ผมเองก็ชอบอาชีพมือลอบสังหารมามากกว่า 30 ปีแล้ว ผมไม่อยากเปลี่ยนไปเป็นพวกนักรบเกราะหนัก โอลด์เค เหลือเพียงนายกับมัทฉะ พวกเธอสองคนคิดยังไงล่ะ”
‘โอลด์เค’ถือขวานขึ้นมาอยู่ครู่ ครุ่นคิดเพื่อตัดสินใจอย่างรอบคอบ
“ถ้าผมจะเปลี่ยนอาชีพ แสดงว่าผมต้องเสียบางอย่างไป”
ผมพยักหน้า
“ใช่ ถ้านายเปลี่ยนอาชีพใหม่ นายจะสามารถรักษาทักษะเดิมไว้ได้เพียงทักษะเดียว โดยถูกสุ่มเลือก สมมติว่า ถ้านายถูกสุ่มเหลือทักษะ คมขวานเพลิง [Flame Blade] นายได้น้ำตาร่วงแน่”
‘โอลด์เค’ถอนหายใจยาวแล้วพูดขึ้น
“อย่างนั้นซวยแน่ ผมไม่อยากเสียทักษะ [Whirlwind Slash] และ [Savage Jump Slash] การเล่นเกมด้วยทักษะทั้งสองอย่างนั่นทำให้ชีวิตของผมง่ายขึ้นมาก ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมเป็นปรมาจารย์ในอาชีพของผมแล้ว ผมไม่อยากกลายเป็นมือใหม่อีก”
ผมหัวเราะแล้วส่งใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพให้กับ’มัทฉะ’
“งั้นนี่เป็นของมัทฉะเพราะเธอเป็นมือกระบี่ และผมเองก็เป็นมือกระบี่ ซึ่งพอสำหรับสตูดิโอของเราแล้ว รับเอาอาชีพนี้แล้วเปลี่ยนไปเป็นอัศวินปีศาจ เราจะได้สามารถจัดการบอสและจัดการ PK ผู้เล่นได้ด้วยผู้เล่นอย่างเธอ(ถ้าเป็นอัศวินปีศาจก็จะ)ที่มีความสามารถในการป้องกันสูงมาก”
‘มัทฉะ’มองที่ใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพที่ถูกยื่นตรงไปที่หน้าอกเธอ และนัยน์ตาหยาดเยิ้มของเธอกระพริบปริบๆ ด้วยความประหลาดใจ
“บอสเซี่ยวเหยาคะ บอส…บอสอยากให้ใบรับรองเปลี่ยนอาชีพระดับ เอสเอส กับฉันหรือคะ สิ่ง…สิ่งนี้เป็นไอเท็มที่หาค่าไม่ได้เลย ใช่ไหมคะ”
“ใช่แล้ว..”
ผมหัวเราะ
“มันเป็นเพราะมันเป็นทรัพย์ที่หาค่าไม่ได้ ซึ่งผมจะมอบให้เธอ ผมรู้สึกปลอดภัย ที่รู้ว่าสิ่งของแบบนี้อยู่ในมือคนของพวกเราเอง อีกอย่าง มัทฉะเป็นสมบัติที่หาค่าไม่ได้ด้วยเช่นกัน ที่สามารถซักผ้า ทำอาหารและอื่นๆมากมาย…”
“แต่..แต่ว่า…”
ริมฝีปากของ’มัทฉะ’สั่นระริกเมื่อเธอมองผมด้วยดวงตาคู่งามอย่างอายๆ
“ฉันรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับที่ฝีมือเล่นเกมส์ฉันแย่มาก ฉันเกรงว่า…ฉันเกรงว่าฉันจะทำให้ใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพระดับ เอสเอส เสียเปล่า มอบให้โอลด์เคเถอะ เขาจะทำมันได้ดีกว่าที่ฉันทำ…”
ผมส่ายหน้า
“อย่าเสียเวลาชมโอลด์เคเลย เขารู้จักใช้เพียงแค่การเคลื่อนไหวสามอย่างเท่านั้น ผมรู้จักเขาดี มัทฉะเธอเป็นคนที่เข้าใจกลไกและกลยุทธ์ของเกมเป็นอย่างดีซึ่งเหนือกว่าโอลด์เค อย่างมาก ดังนั้นไปเปลี่ยนเป็นอัศวินปีศาจซะ นี่จะทำให้ซ่านหลงมีโอกาสมากขึ้นถ้าเธอกลายเป็นอัศวินสาวสวยคนเก่ง เธอจะเป็นสัญลักษณ์ของซ่านหลงด้วยการเริ่มจากใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพระดับ เอสเอส …”
‘วูล์ฟ’เดินไปตบไหล่’มัทฉะ’และพูดขึ้น
“เตรียมตัวเปลี่ยนอาชีพซะ มัทฉะ ในอนาคต เธอจะเป็นตัวชนหมายเลข 1 ของซ่านหลง และเราจะได้กระทืบได้พวกแมลงวันตัวเล็กๆ ได้ง่ายๆ “
‘ฟ๊อกซ์’ยิ้มกว้าง
“ใช่แล้ว เราจะได้กระทืบพวกมันหนักๆ”
‘มัทฉะ’รับใบรับรองมาอย่างช้าๆ ดวงตามีน้ำตาเอ่อ ที่เธอกลั้นไว้ไม่ให้ไหลลงมาตามแก้ม ผมพยายามปลอบใจเธออย่างเร็วไว
“อย่าร้องนะ ใครที่ร้องไห้จะเป็นลูกหมานะ นี่เป็นแค่ใบรับรองเปลี่ยนอาชีพแค่นั้น ไม่เห็นมีอะไรเลย น่านะ พวกเราจะพาเธอไปทำเควสเปลี่ยนอาชีพกัน เพราะนี่เป็นอาชีพลับระดับ เอสเอส มันอาจจะทำสำเร็จได้ค่อนข้างยากสักนิด”
มัทฉะพยักหน้าช้าๆ ด้วยความดีใจ
“อ๋า ใช่เลย บอสเป็นบอสที่น่าทึ่งที่สุดเลยค่ะ..”
…… ประตูร้านตีอาวุธเปิดออก กลุ่มของพวกเรา 5 คนเดินตรงไปที่ผู้ฝึกสอนอาชีพในแกรนด์ฮอลล์ กลุ่มผู้ฝึกสอนอาชีพต่างๆ ยืนอยู่ที่นั่น ในระหว่างที่ด้านข้างของโรงพักทหาร คือกลุ่มของทหารในชุดเกราะ กำลังฝึกวิธีการหลบหลีก บริเวณจุดนี้เป็นพื้นที่ที่ปลอดภัยที่สุดของเมืองป้าฮวง NPC ทั้งหมดที่อยู่บริเวณนี้มีเลเวลสูงกันทั้งนั้น
ดังนั้น ถ้าหากมีศัตรูบุกเข้ามาก็จะถูกจัดการทันทีที่ก้าวเข้ามาในบริเวณนี้ ไม่ไกลออกไปนัก มีชายแข็งแรงใบหน้าปกคลุมด้วยหนวดเครายืนอยู่ กำลังตบอกพร้อมหัวเราะเสียงดัง
“Guardians of the Order of Life มาเป็นอัศวินกันเถอะ ท่านจะได้ควงอาวุธอย่างอลังการ และเพาะร่างกายอันแข็งแรงที่แกร่งกว่าเหล็กกล้า ในขณะเดียวกันที่คุณจะได้ปกป้องสาวๆชาวมนุษย์พวกนั้น บางทีคุณอาจเกาะกุมหัวใจของสาวอกโตจนกลายมาเป็นภรรยาของคุณได้อีก ฮาฮา มาเป็นอัศวินของ Holy Alliance Faction กันเถอะ”
สีหน้าของ’มัทฉะ’ดำคล้ำขึ้นมาทันที เธอเดินเลี้ยวอ้อมไปทางขวา พร้อมพูดขึ้น
“ฉันไม่อยากเปลี่ยนอาชีพแล้ว…”
ผมรีบดึงแขนของเธอไว้
“เฮ้ เฮ้ อย่าด่วนใจร้อนสิ ผู้ฝึกสอนคนนั้นอาจเป็นคนต่ำช้า แต่นี่ไม่ได้กระทบเธอโดยตรงนี่ ไปหาเขาซะ ส่งใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพให้เขา แล้วดูว่าเขาจะให้ภารกิจเธอประเภทไหน”
“โอเค..”
‘มัทฉะ’ตัวสั่นระริก เดินไปหาและส่งใบรับรองการเปลี่ยนอาชีพ ผู้ฝึกสอนอัศวินคนนั้นมองที่มัทฉะด้วยความประหลาดใจ
“แม่หนูน้อย เธอเจตนาจะส่งจดหมายโบราณนี้จริงๆเหรอ นี่เป็นใบรับรองสำหรับการเปลี่ยนอาชีพ ใบรับรองนี้จะพาให้หนูไปสู่เส้นทางแห่งพลังอำนาจโดยเฉพาะ หนู..หนูปรารถนาจะเป็นอัศวินปีศาจให้ได้จริงเหรอ หนูปรารถนาที่จะถือหอกไว้ในมือเพื่อเกียรติของมนุษย์ มูนเอลฟ์ บาร์แบเรียน และวินด์เอลฟ์ หรือ”
‘มัทฉะ’พยักหน้าพร้อมยิ้ม
“ใช่ค่ะ”
“ถ้าเช่นนั้น ก็ตามใจ”
ผู้ฝึกสอนอัศวินยื่นมือข้างหนึ่งออกมาแล้วพูดว่า
“จงนำอาวุธของเจ้าไปที่ป่าทางทิศใต้ของเมืองป้าฮวง เจ้าจะต้องหากระต่ายปีศาจตัวหนึ่ง สังหารและนำร่างมันมาส่งให้ข้าพร้อมกับเงิน 10,000 ทองและเจ้าจะได้เป็นอัศวินปีศาจเป็นรางวัล”
“ว่าไงนะ 10,000 ทอง”
‘มัทฉะ’ร้องออกมาเสียงดังลั่น
“ไม่มีทาง 10,000 ทองมันมากเกินไปแล้ว…”
ผู้ฝึกสอนอัศวินไม่พูดอะไร เพราะเขาได้ให้เควสไปเรียบร้อยแล้ว ผมเม้มปาก
“ไม่ต้องบ่นเรื่องนี้ หมื่นก็หมื่น ทุกๆ คนเอาเงินมารวมกัน ใครมีเท่าไหร่”
‘วูลฟ์’พูดว่า
“ผมมีมากว่า 1100 ทองนิดหน่อย”
‘โอลด์เค’ พึมพำ
“700 ทอง…”
‘ฟ๊อกซ์’ โบกมือ
“ผมดูสถานการเงินของสตูดิโอแล้ว ซ่านหลงมีเงินที่สามารถใช้ได้อยู่ราว 5,900 ทอง”
ผมคิดออกมาดังๆ
“อ่า งั้นก็พอ ผมมีอยู่ 3400 ทอง เอาให้มัทฉะทั้งหมด เพื่อจะได้สามารถเปลี่ยนอาชีพได้ นี่เป็นอาชีพลับ ซึ่งจำเป็นในการพัฒนาอนาคตของพวกเรา”
“โอเค”
…….. พวกเรารวบรวมเงินออกมา แล้วส่งเงิน 10,000 ทองให้มัทฉะถือไว้ก่อน ถึงเวลาที่จะต้องออกจากเมืองนี้ไปหากระต่ายปีศาจ ยี่สิบนาทีต่อมาหลังจากค้นหาลึกเข้าไปในป่าของเมืองป้าฮวง เรามาถึงที่หมายตามที่เควสระบุในแผนที่ กลุ่มพวกเราอยู่ในอาการเตรียมพร้อมเต็มที่เมื่อผมฟันพุ่มไม้รอบๆ หวังจะทำให้กระต่ายปีศาจตกใจโดดออกจากที่ซ่อน
“ควับ”
เงาสีเทาอย่างหนึ่งกระโจนผ่านไป ทำให้’มัทฉะ’เบิกตากว้าง
“อยู่นั่น”
แต่เจ้ากระต่ายถลันวูบเข้าไปในพุ่มไม้อีกครั้ง หลบหลีกการไล่จับไปได้ ‘วูล์ฟ’ถือมีดสั้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“โอ้โห กระต่ายนี่ไวจริงๆ ความเร็วของมันเกือบทำให้มันดูเหมือนกับปีศาจ”
‘โอลด์เค’ถือขวานรบตั้งท่ารอ
“ดูสิว่ามันจะออกมาจากตรงไหน ผมจะผ่ามันเป็นสองซีกเลย”
“ฟ๊อกซ์ ยิงเข้าไปแถวกอหญ้า เผื่อจะโดน มีไม่กี่ที่หรอกที่มันจะซ่อนตัวได้”
“ครับผม”
….
“เปรี้ยง”
ระเบิดลูกหนึ่งถูกยิงออกไป แล้วเงาสีเทาก็กระโจนผ่านวูบไปอีกครั้ง ผมรีบฟันกระบี่ออกไปอย่างรวดเร็ว ส่วน’วูล์ฟ’ก็ตวัดมีดสั้นไปเหมือนกัน แต่ว่าโชคไม่ดี เราทั้งสองต่างก็ฟันไม่โดน
‘โอลด์เค’ไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้ขยับขวานเลยสักนิด
“อีกที”
หลังจากทดลองวิธีนี้ติดต่อกันเจ็ดถึงแปดรอบ ‘โอลด์เค’ก็ได้พลังขึ้นเต็มที่ และใช้ทักษะคมขวานพายุหมุน [Whirlwind Slash] ไปหนึ่งครั้ง ซึ่งสร้างความเสียหายได้จำนวนหนึ่ง และฟันโดนเจ้ากระต่ายนั่น กระต่ายปีศาจร่วงลงพื้นพร้อมส่งเสียงร้อง
จี๊ดๆ ก่อนตาย
มันเป็นกระต่ายสีเทาที่มีขนเรียบลื่น ‘มัทฉะ’ยิ้มกว้างพูดขึ้นว่า
“ดูเหมือนว่าฉันจะได้เปลี่ยนอาชีพเสียที”
“ใช่…”
….. พวกเรากลับเมืองป้าฮวง ส่งไอเท็มเควสกับเงิน 10,000 ทองให้กับผู้ฝึกสอนอัศวิน ลำแสงสีทองปรากฏขึ้นที่ร่างของมัทฉะ แสดงให้เห็นว่าเธอเปลี่ยนอาชีพได้สำเร็จแล้ว
“ตอนนี้เธอเป็นอัศวินปีศาจผู้เก่งกาจของซ่านหลงแล้ว”
“ติ๊ง”
ในเวลาเดียวกัน มีข้อความมาจากแม่ทัพ’หลี่มู่’
“เซี่ยวเหยา มีข่าวร้าย…..”
ที่มา: