แปลโดย คุณ Parita Chee
 
*********************
 

 
“ผมจำได้ว่า มู่เทียนเป็นผู้เล่นจากกิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนนี่ ถ้าเขาต้องการซื้อจารึกสร้างกิลด์สักอัน แสดงว่าเขาอาจจะอยากแยกจากกิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนมาสร้างกิลด์ตัวเองหรือเปล่า แปลกจัง…”
 
 
“ไม่ใช่ค่ะ…”
 
‘เย่วชิงเฉียน’ หัวเราะ
 

 
“อันที่จริง เพราะมังกรทะยานบังคับให้ [Valiant Bravery] ต้องสลายกิลด์ได้ ทำให้ชื่อเสียงของกิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนโด่งดังไปทั่ว  แต่ความทะเยอทะยานของมังกรทะยานก็สูงเสียดฟ้าอยู่แล้ว ดังนั้นกิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนมีแผนจะสร้างลูกกิลด์แห่งแรกไว้แล้ว ดังนั้นจำนวนคนในกิลด์จะมีได้สูงสุดถึง 10,000 คน กิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนกำลังส่งคำเชิญคนนับหมื่นมาเข้าร่วมซึ่งพวกเขาไม่สามารถอำนวยความสะดวกให้กับทุกคนได้ในกิลด์เพียงกิลด์เดียว พวกเขาจึงต้องมีกิลด์ลูกสัก สามหรือสี่กิลด์เป็นอย่างน้อย…”
 
ผมพยักหน้า
 

 
“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง..”
 
‘เย่วชิงเฉียน’ ส่งเสียงหัวเราะเบาๆ
 

 
“เฮียเซี่ยวเหยา ตอบฉันที เฮียจะเอายังไง  การแลกเปลี่ยนเป็นความลับอย่างมาก  นอกจากฉันและเฮียแล้ว มีไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้  เหลามู่อยากได้เงิน 300000 RMB ให้ตัวเอง อืมม์ ถ้าเหยี่ยนจ้าวอู๋ซวงรู้เข้า เขาต้องโมโหเดือดแน่ๆ”
 
ผมกำหมัดแน่น
 

 
“จารึกสร้างกิลด์อันนี้ต้องเป็นของเรา  เราจะรอให้พวกเขาแลกเปลี่ยนกันให้เสร็จก่อนแล้วค่อยโจมตี  ให้กิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนจ่ายค่าจารึกสร้างกิลด์ให้เราเสียก่อน แล้วเราค่อยเอาคืนจากที่มันทำให้กิลด์ [Valiant Bravery] สลายตัว”
 
‘เย่วชิงเฉียน’หัวเราะ
 

 
“อิอิ เหลามู่ กับมู่เทียนจะต้องไม่เอาคนมาด้วยเยอะๆแน่ อย่างมาก น่าจะเอาคนที่เชื่อใจได้มาสัก 10 คน เฮียเซี่ยวเหยา เฮียมีแผนจะเอาคนมาด้วยเท่าไร”
 
ผมตอบโดยไม่ลังเลสักนิด
 

 
“ผมจะไปคนเดียว ถ้าเธอไปกับผม ชิงเฉียน เยี่ยนจ้าวจะไม่ว่าเอาหรือ”
 
 
“จ้างก็ไม่กลัว…”
 
มุมปากของ’เย่วชิงเฉียน’ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม
 

 
“ถ้าเฮียสร้างกิลด์ซ่านหลงได้เมื่อไร ฉันจะออกจากกิลด์ [Prague] ทันที จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับแปะเยี่ยนจ้าวกับฉันอีกต่อไป  ต่อให้แปะจะไล่ตีฉันก็ตาม ก็ไม่เป็นไร ถ้ามีเฮียเซี่ยวอยู่ด้วย”
 
ผมพยักหน้าหงึก
 

 
“แน่นอน  เธอจะเป็นพวกเราคนหนึ่งเมื่อเธอเข้าร่วมกิลด์ และถ้าเขาอยากจะมีเรื่อง เราก็จะแสดงให้เขารู้ว่าเขาจะมีดีหนุนพอหรือเปล่า”
 
 
“โอเค ถ้างั้น เราจะไปดักเล่นงานพวกนั้นเมื่อไร”
 
 
“จะไปเดี๋ยวนี้แหละ จะได้ไปหาที่ซุ่มโจมตี เย่วชิงเฉียน เธอต้องพยายามใช้ทักษะ [Stealth]!ไว้นะ”
 
 
“ได้เลยเฮีย เชิญฉันเข้าปาร์ตี้ก่อน”
 
 
“ได้”
 
…… หลังจากเอาอุปกรณ์ไปซ่อมแซมด่วน ผมเอาการ์ดอภัยโทษและน้ำยาเพิ่มพลังชีวิตออกมาด้วยจำนวนหนึ่ง  แล้วมุ่งหน้าออกจากเมืองเพียงลำพัง ผมเดินเข้าไปป่าเมืองป้าฮวงที่เขียวชอุ่มเพียงคนเดียว แล้วกระโจนหายเข้าไปในพุ่มไม้ขณะที่ทักษะพรางตัว [Camouflage] เริ่มทำงานโดยอัตโนมัติ
 
ลำแสงลึกลับโอบล้อมตัวผมปกปิดผมอยู่ในพุ่มไม้  ทักษะนี้แทบจะทำให้มองไม่เห็นผู้เล่นคนนั้น จุ๊ๆ  ทักษะ[Camouflage] นี่ช่างชั่วร้ายเสียจริง แต่ก็ช่วยไม่ได้นะผมติดใจมันแล้ว …ตราบใดที่ผมยังอยู่ในพุ่มไม้ ผมก็จะมีทักษะล่องหน [stealth] แบบมือลอบสังหาร ถ้าหากมีคนพบผม ผมก็เพียงแค่ถอยไปสัก 2-3 ก้าว แล้วผมก็จะล่องหนไปอีกครั้ง
 
ตลอดการเดินทาง ผมไม่ได้เรียกสัตว์เลี้ยงออกมาเลยสักครั้ง เพราะผมพยายามเดินทางระหว่างพุ่มไม้มาตลอด  รองเท้า Purple Dawn และเกราะหุ้มแข้ง Leg Guards of the Beast โดนขูดขีดจากหนามทุกประเภทแต่เพื่อจารึกสร้างกิลด์แล้ว ผมได้แต่ยอมทนทุกข์เล็กๆน้อยๆ นี้ 11.32 น. ณ พิกัดที่กำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว
 
“แว้บบบ”
 
ข้างๆ ผม เรือนร่างงดงามร่างหนึ่งค่อยๆกระพริบปรากฏขึ้นต่อสายตา นั่นคือ ‘เย่วชิงเฉียน’ สาวน้อยคนนี้สวมใส่ชุดเกราะหนังสีแดงสด เรือนร่างอวบอั๋นดูมีเสน่ห์ดึงดูดกว่าเมื่อก่อนมาก อายุ 17 ปีก็ดูเป็นสาวแล้ว ถ้าโตขึ้นกว่านี้เธอคงจะดึงดูดใจคนได้มากกว่านี้อีก
 

 
“เฮียเซี่ยวเหยาเหรอ”
 
เธอเอียงคอเมียงมองมาที่ผม ร่างของเธอยังคงซ่อนเร้นอยู่บ้างบางส่วน แต่เพราะผมเป็นหัวหน้าปาร์ตี้ ผมเลยเห็นเธอได้ค่อนข้างชัด
 

 
“ใช่แล้ว”
 
ผมชี้ไปข้างหน้าพวกเรา
 

 
“พวกเขาน่าจะกำลังตกลงซื้อขายกันที่ด้านนั้น ผมว่าเขาคงจะใช้เวลาแป๊บเดียว  ชิงเฉียน ถอยออกไปอีกหน่อยดีกว่า สัก 50 เมตร แล้วซ่อนตัวแถวนั้นจนกว่าพวกเขาจะซื้อขายกันเสร็จ และตอนที่มู่เทียนจะใช้ใบกลับเมือง เราจะมีโอกาสแค่ช่วงสั้นๆตอนั้นที่จะเข้าไปขัดจังหวะการกลับเมืองแล้วเอาจารึกสร้างกิลด์มา”
 
 
“รับทราบ”
 
‘เย่วชิงเฉียน’ยกมือที่อยู่แถวเอวขึ้น เผยให้เห็นมีดสั้นสีเขียวเข้มเป็นประกาย
 

 
“ฉันจะโจมตีพร้อมกับเฮียเซี่ยวเหยา และ ถ้ามันจะพยายามเล่นงานเฮียฉันจะทำให้มันติดสถานะสตันนะ”
 
 
“เยี่ยม”
 
……   พวกเราย้ายสถานที่ห่างไปจากตำแหน่งพิกัดนั้นประมาณ 50 เมตร ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ใกล้ๆ ผมหมอบลงรออย่างเงียบๆ ขณะที่มือหนึ่งลูบคลำฝักกระบี่เล่นอย่างใจลอย มืออีกข้างแตะพื้นอย่างระมัดระวังในขณะที่ผมเริ่มหายใจถี่ขึ้น
 
อีกยี่สิบนาที กลุ่มคนเริ่มมาถึงพร้อมกับเงิน  300,000 RMB สำหรับจ่ายค่าจารึกสร้างกิลด์  เรื่องนี้มีความสำคัญกับซ่านหลงมากเหลือเกิน และมีความหมายอย่างมาก  ถ้าเราสามารถแย่งจารึกสร้างกิลด์มาจาก กิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนได้ และใช้มันสร้างกิลด์ซ่านหลงได้จะเป็นการแก้แค้นได้อย่างสะใจที่สุด
 
ข่าวที่’เย่วชิงเฉียน’เอามาให้เป็นข่าวที่สำคัญอย่างยิ่ง ถ้าผมไม่มีเธอช่วยเหลือ ผมก็คงไม่รู้เรื่องการซื้อขายสำคัญขนาดนี้จะมาทำกันกลางดึกกลางดื่นอย่างนี้ ถ้าหากเรื่องนี้เกิดขึ้นภายในเมืองละก้อ ต่อให้รู้ข่าว ผมก็ไม่สามารถยับยั้งได้
 

 
“เฮียเซี่ยวเหยา…”
 
‘เย่วชิงเฉียน’มองผมด้วยดวงตากลมโตเป็นประกายอย่างประหลาดใจ
 

 
“เฮียเซี่ยวเหยา ทำไมสถานะของเฮียในตอนนี้เป็นล่องหนล่ะคะ  ถ้าเมื่อไรที่มือกระบี่เริ่มหายตัวได้ พวกเรามือลอบสังหารคงจะต้องตกงานกันแน่ๆเลย…”
 
ผมหัวเราะหึๆ โบกมือเพื่อแชร์ผลการใช้ทักษะพรางกาย [Camouflage] กับเธอ ชิงเฉียนคนสวยก็หัวเราะออกมาทันที
 

 
“ทักษะพรางกาย [Camouflage] นี่มันใช่เป็นเพราะ…นี่ต้องเป็นรางวัลที่เฮียได้เป็น MVP ในสงครามแห่งเกียรติภูมิกิลด์ใช่ไหม…”
 
 
“ใช่แล้ว ทักษะนี้ดีใช้ได้ทีเดียว หมายความว่าต่อไปในอนาคต ผมสามารถลอบสังหารใครในป่าได้ง่ายๆ เลยเชียวล่ะ”
 
 
“ค่า ค่า โชคดีมาก”
 
‘เย่วชิงเฉียน’คว้ามือซ้ายของผม ใบหน้างดงามของเธอแสดงความไม่พอใจนิดๆกับความอยุติธรรม
 

 
“ฉันได้ดูสงครามแห่งเกียรติภูมิระหว่างกิลด์ [Valiant Bravery] กับกิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนตั้งแต่เริ่มจนจบ เฮียรู้หรือเปล่า ว่าทุกคนเข้าข้างเฮีย และคิดว่าเฮียเป็นผู้เล่นที่เก่งที่สุดเลย ถ้ากิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนไม่จ้างนักสู้ใน CBN พวกนั้นจากเมืองเจี่ยหลี่ แล้วละก้อ กิลด์ [Valiant Bravery]จะต้องชนะอย่างแน่นอน”
 
ผมหลบสายตา หัวเราะกับตัวเอง
 

 
“แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร  ในเมื่อผมแพ้ ผมก็ต้องสูญเสีย โชคดีว่านี่เป็นแค่เกม เรายังมีโอกาสที่จะพลิกกระดานมาเป็นของเรา  ถึงเวลาที่กิลด์ฟลายอิ้งดราก้อนจะต้องเจอกับผลลัพธ์ที่ขมขื่นเสียบ้าง”
 
 
“ถูกต้อง”
 
‘เย่วชิงเฉียน’พยักหน้าอย่างตื่นเต้น
 

 
“เริ่มจากวันนี้เลย ฉันจะอยู่ข้างเฮียเซี่ยวเหยา”
 
 
“ฮ่า ฮ่า ได้เลย…”
 
(เกร็ดการใช้ตัวเลขในการคุยกับคนจีนต่างชาติ  การใช้ 555 ที่เป็นเสียงหัวเราะของคนไทย  เมื่อคนจีนออกเสียง คือ วูวูวู หรือ อูอูอู ซึ่งเหมือนเสียงร้องไห้  จะเป็นการแสดงว่ากำลังส่งเสียงร้องไห้ค่ะ)
 

 
“ชู่ววว์”
 
‘เย่วชิงเฉียน’ยกนิ้วชี้แต่ปาก ส่งเสียงชู่ววว์ พร้อมรอยยิ้ม
 

 
“พวกเขามากันแล้ว”
 
…… มีเสียงดังมาจากพุ่มไม้ไกลๆ  ภายในไม่กี่วินาที มีคนสองสามโหลเดินออกมาจากป่า  ยืนข้างหน้าพื้นที่โล่ง บนไหล่ของทุกคนมีตราสัญลักษณ์ของกิลด์ [Prague]  มีหัวโจก เหลามู่อยู่ที่นั่นด้วย
 

 
“หัวหน้า เราจะขายจารึกสร้างกิลด์ให้ใครหรือครับ? ในเมืองป้าฮวง คนที่จะสามารถซื้อได้มีไม่มากเลย …”
 
มือธนูคนหนึ่งถามขึ้น ‘เหลามู่’ถือฝักกระบี่ด้วยมือข้างเดียว เอ่ยตอบอย่างเบื่อหน่าย
 

 
“แกไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก แค่รอคอยส่วนแบ่งก็พอ”
 
มือธนูคนนั้นหัวเราะ
 

 
“ก็พูดไปงั้นแหละ แต่ถ้าเราขายจารึกสร้างกิลด์นี้เอง โดยไม่ให้ส่วนแบ่งค่าธรรมเนียม 20% กับกิลด์ [Prague] แล้วถ้าเกิดหัวหน้ากิลด์รู้เข้า จะไม่โกรธพวกเราเหรอ”
 
เหลามู่ยิ้มแสยะ
 

 
“ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเขาหรอก จารึกสร้างกิลด์อันนี้เราได้มาหลังจากที่เพื่อนๆของเราหลายสิบคนต้องเสียชีวิตไป ทำไมเราต้องยกผลประโยชน์ 20% ให้กับกิลด์ด้วยล่ะ กฎมีไว้แหกอยู่แล้ว ฉันจะไม่ยอมยกให้หรอก ถ้าเหยียนจ้าวอยากกำจัดฉัน เราก็จะนำคนของเรา 500 คนลาออกจากกิลด์ ไม่เห็นเป็นไรเลย”
 
 
“ใช่แล้ว หัวหน้าเราฉลาดจัง”
 
…… สองนาทีต่อมา ผู้เล่นอีกกลุ่มหนึ่งออกมาจากป่า เป็นสมาชิกของกิลด์ฟลายอิ้งดราก้อน ‘มู่เทียน’เดินนำหน้าออกมามือถือกระบี่สีฟ้าพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า
 

 
“โย่ว  เฮียเหลามู่มาตรงเวลาเลย”
 
‘เหลามู่’ยิ้ม
 

 
“มู่เทียน นายนำเงินมาพอหรือเปล่า”
 
 
“พออยู่แล้ว”
 
 
“นายพาคนมาเยอะเลย…”
 
‘เหลามู่’มองไปด้านหลัง’มู่เทียน’
 

 
“ห้าในสิบสามอินทรีของ [Vanguard]  นี่ นายให้เกียรติฉันมากจริงๆ คนพวกนี้มาที่นี่เพื่อช่วยคุ้มกันจารึกสร้างกิลด์หรือจะมาปล้นกันแน่”
 
‘มู่เทียน’หัวเราะ
 

 
“ฉันพาสิบสามอินทรีมาเพื่อคุ้มกันตัวฉัน นอกจากนี้ ตอนนี้พวกเราอยู่ด้านนอกของตัวเมือง ฉันไม่มั่นใจว่าจะสามารถคุ้มกันจารึกสร้างกิลด์ด้วยตัวคนเดียว  เรามาแลกของกันเถอะ”
 
 
“ตกลง”
 
‘เหลามู่’เปิดช่องทำการแลกเปลี่ยนสินค้า ทันใดนั้น สัญลักษณ์ 2 ตัวลอยขึ้นจากศีรษะพวกเขาเป็นสัญญาณว่ากำลังทำการแลกเปลี่ยนสินค้า
 
“ตริ๊ง”
 
เสียงสัญญานบ่งบอกว่าการแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้นแล้ว ‘เย่วชิงเฉียน’แกว่งมีดสั้นไปมา
 

 
“เฮียเซี่ยวเหยา ได้เวลาแล้ว”
 
 
“รอเดี๋ยว”
 
ผมเอื้อมมือไปดึงเธอกลับเข้ามาในพุ่มไม้
 

 
“รอสักครู่ ผมไม่แน่ใจว่าพวกเขาได้ทำการแลกเปลี่ยนเสร็จแล้วหรือยัง”
 
…… เพื่อให้แน่ใจเต็มที่ ในพื้นที่โล่งข้างหน้า ‘มู่เทียน’ยิ้มเฝื่อน ๆ
 

 
“โปรดรอสักครู่  เงินในบัญชี 300,000 RMB ของฉันขาดไป 10,000 RMB ขอเวลาสักครึ่งนาที จะได้แลกเปลี่ยนกันให้แน่ใจ เงินจะถูกส่งเข้ามาเดี๋ยวนี้แหละ”
 
 
“โอเค”
 
‘เหลามู่’พยักหน้า ‘เย่วชิงเฉียน’กระพริบตาด้วยความประหลาดใจแล้วชกผมเบาๆ พร้อมหัวเราะ
 

 
“ว้าวว ฉันเกือบออกไปแล้วเชียว เฮียเซี่ยวเหยาเจ๋งจริงๆ รอบคอบเสมอ..”
 
ผมตอบพร้อมรอยยิ้ม
 

 
“คนเราย่อมต้องรู้จักระมัดระวัง  ไม่อย่างนั้น ผมตายไปนานแล้ว”
 
…… การแลกเปลี่ยนทำขึ้นอีกครั้ง แล้วคราวนี้เสร็จสมบูรณ์ มู่เทียนถอยไป 2-3 ก้าว สมาชิกสิบสามอินทรีก้าวออกมาคุ้มกันเขาขณะที่เขาดึงใบกลับเมืองออกมา
 

 
“ขอบใจนะเฮีย เหลามู่ ฉันไปล่ะนะ หวังว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพที่งดงามระหว่างกิลด์ ฟลายอิ้งดราก้อนและ [Prague]!”
 
‘เหลามู่’ยิ้มจางๆ ตอบว่า
 

 
“แน่นอน ฉันจะไม่ทำสงครามกับกิลด์ของนาย”
 
……
 

 
“ได้เวลาแล้ว”
 
ทันทีที่’มู่เทียน’เริ่มใช้คาถากลับเมือง ผมพุ่งกระโจนไปหาเขาในทันที กระบี่ประกายวสันต์เงื้อสูงเมื่อผมรุดหน้าไป ในขณะที่มืออีกข้างของผมแตะพื้น
 
“เผียะ”
 
โซ่พันธนาการ พุ่งออกจากพื้นแล้วพันรอบขาของ’มู่เทียน’ เป็นการขวางการใช้ใบกลับเมืองของมู่เทียนโดยอัตโนมัติ
 

 
“ฉิบ.. โดนดักโจมตี”
 
มือกระบี่คนหนึ่งจากสิบสามอินทรีดึงกระบี่ออกมาอย่างรวดเร็วและเรียกใช้ทักษะต่อเนื่อง [Combo] ผมหลบไปด้านข้างหนีจากการโจมตีได้สองครั้ง แล้วเรียกใช้ทักษะของตัวเองในเวลาเดียวกัน คือ ทักษะ เกราะมังกรสีชาด
 
พลังโจมตีเล่นงานเข้าที่ไหล่ผมหลายครั้งต่อเนื่องกัน แต่ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับผมมากนัก ผมแทงกระบี่ประกายวสันต์ไปข้างหน้า มันแทงทะลุเกราะอกของมู่เทียน และผมก็เรียกใช้ทักษะโจมตีต่อเนื่อง [Combo] เลเวล 6
 
“เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง…”
 
เป็นการโจมตีที่ได้ผล พลังชีวิตของ’มู่เทียน’ลดลงฮวบฮาบทันที เขาถูกสังหารตายคาที่
 
“ปึ้ก..”
 
เมื่อเขาเข่าทรุดลง สายตาเขาเบิกกว้าง จ้องมาที่ผม
 

 
“เซี่ยวเหยา จื้อไจ้ แกมาที่นี่ได้ยังไง”
 
ผมไม่ตอบ แต่มองที่อุปกรณ์และไอเท็มที่เขาทำหล่นไว้แทน หยิบจารึกสีทองขึ้นมา ผมบอกกับตัวเองว่า
 

 
“ให้ตายสิ ในที่สุดก็ได้มันมาแล้ว จารึกสร้างกิลด์ของฟลายอิ้งดราก้อนตกอยู่ในมือของเราแล้ว มู่เทียนช่างใจดีเหลือเกิน ที่ให้จารึกสร้างกิลด์อันนี้กับเรา”
 
“พลั่ก”
 
ผมโดนทักษะธนู [Scattered Shot] ด้านหลังทำให้ผมติดสถานะมึนงง  อินทรีอีกตัวหนึ่งในสิบสามอินทรีฟาดกระบี่เข้ามา โชคยังดีที่ผลของ เกราะมังกรสีชาดยังทำงานอยู่ ไม่อย่างนั้นผมถูกฆ่าตายไปนานแล้ว
 
สายลมเย็นวูบมาที่พวกเราเมื่อร่างงดงามปรากฏแวบขึ้น เป็น’เย่วชิงเฉียน’ที่ซุ่มรอโจมตีผู้เล่นคนอื่นๆ โดยแทงเสียบผู้เล่นไปสองคน  ทำให้มือธนูทั้งสองคนติดสถานะมึนงง จากนั้นพุ่งตรงไปที่มือธนูคนที่สาม ซึ่งคนนี้เธอใช้ทักษะ [Breed] ตามด้วยการโจมตีธรรมดาอีกสองครั้ง ก็สังหารเขาตายคาที่ ……
 
“ฮู้ววว์”
 
ผมผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อหลุดจากสถานะมึนงง  รีบร่ายคาถารักษาตัวเอง และดื่มน้ำยาเพิ่มพลังชีวิต จากตะโกนเรียก’เย่วชิงเฉียน’
 

 
“ชิงเฉียน หนีไป ไม่ต้องสู้แล้ว”
 
……
 
“แว่บบบ”
 
เราทั้งสองคนกระโจนเข้าพุ่มไม้  ทักษะพรางกาย [Camouflage] ทำงานอย่างรวดเร็วทำให้ผมหายตัวได้ ข้างหลังพวกเรา คนพวกนั้นต่างยืนตะลึง
 

 
“พวกนั้นหายไปไหนเร็วจัง”
 
‘เย่วชิงเฉียน’ หัวเราะคิกคักในช่องแชทของกลุ่ม
 

 
“เฮียเซี่ยวเหยา ได้มาแล้วใช่ไหม”
 
ผมหัวเราะอย่างสุขใจ
 

 
“ได้มาแล้ว กลับเมืองป้าฮวงกันเถอะ”
 
 
“ค่า”
 
ที่มา: